Vkey
Επιφανές μέλος
Η Κοινό Μυστικό!!! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 8,253 μηνύματα.
25-07-12
11:30
Αυτό που έχω παρατηρήσει είναι βασικά θέμα ατόμου...αν και το φύλο μας έχει μια μεγαλύτερη τάση
Πριν 10 χρόνια ήμουν κάθετη, αντίθετη και έβγαζα επίσης σπυριά για το γάμο
Και μόνο στην ιδέα φρίκαρα και όταν μου εύχονταν ήμουν...με κοροϊδεύεις έτσι;
Με βλέπεις ΕΜΕΝΑ...εμένα να θέλω γάμο; Αγκρρρρρρρρρ......
Στην ηλικία που είμαι (29...άντε σας την αποκάλυψα ) ...δεν είμαι τόσο κάθετη....
Αν και το λέω ότι το πρώτο μου και βασικό μέλημά μου είναι να είμαι με ένα άτομο που τον αγαπώ, με σέβεται και το θεωρώ σύντροφό μου...
Μια υγιής σχέση....
Δεν με έχει πιάσει ακόμα το "Πότε θα παντρευτούμε Μανωλίο μου; "......
Αλλά ξέρω...και ο σύντροφός μου το ίδιο....ότι έτσι όπως πάει η σχέση μας...κι αν συνεχίσει να πηγαίνει έτσι....η φυσική πορεία για εμάς είναι να παντρευτούμε...
Δεν περιμένουμε εννοείται το γάμο για να μείνουμε μαζί...ή για να μας δουν τα σόγια πιο σοβαρά.Αλλά όσο και να λέμε ότι ο γάμος δεν αλλάζει το τρόπο ζωής του ζευγαριού, αλλάζει τελείως τον τρόπο αντιμετώπισης από τα σόγια....Και οι υποχρεώσεις που δεν είχες απέναντί τους και δεν είχαν απέναντί σας ξεφυτρώνουν... Σε ποιον θα φάμε την Κυριακή; Παντρεύεται η δεύτερη ξαδέρφη του...ε.. πρέπει να πάμε....Τι δώρο να πάω στην αγαπητή μου πεθερά κλπ.
Οι κύριοι λόγοι για εμάς που σκεφτόμαστε στο μέλλον το γάμο είναι:
α) Να δηλώσουμε στους ανθρώπους μας πόσο αγαπάμε ο ένας τον άλλον.
β) Να κάνουμε παιδιά.
Ο γάμος περιλαμβάνει κι άλλα συν εννοείται....
Δεν τα θεωρώ μη σημαντικά αλλά τονίζω τα πιο σημαντικά για εμένα....
Πριν 10 χρόνια ήμουν κάθετη, αντίθετη και έβγαζα επίσης σπυριά για το γάμο
Και μόνο στην ιδέα φρίκαρα και όταν μου εύχονταν ήμουν...με κοροϊδεύεις έτσι;
Με βλέπεις ΕΜΕΝΑ...εμένα να θέλω γάμο; Αγκρρρρρρρρρ......
Στην ηλικία που είμαι (29...άντε σας την αποκάλυψα ) ...δεν είμαι τόσο κάθετη....
Αν και το λέω ότι το πρώτο μου και βασικό μέλημά μου είναι να είμαι με ένα άτομο που τον αγαπώ, με σέβεται και το θεωρώ σύντροφό μου...
Μια υγιής σχέση....
Δεν με έχει πιάσει ακόμα το "Πότε θα παντρευτούμε Μανωλίο μου; "......
Αλλά ξέρω...και ο σύντροφός μου το ίδιο....ότι έτσι όπως πάει η σχέση μας...κι αν συνεχίσει να πηγαίνει έτσι....η φυσική πορεία για εμάς είναι να παντρευτούμε...
Δεν περιμένουμε εννοείται το γάμο για να μείνουμε μαζί...ή για να μας δουν τα σόγια πιο σοβαρά.Αλλά όσο και να λέμε ότι ο γάμος δεν αλλάζει το τρόπο ζωής του ζευγαριού, αλλάζει τελείως τον τρόπο αντιμετώπισης από τα σόγια....Και οι υποχρεώσεις που δεν είχες απέναντί τους και δεν είχαν απέναντί σας ξεφυτρώνουν... Σε ποιον θα φάμε την Κυριακή; Παντρεύεται η δεύτερη ξαδέρφη του...ε.. πρέπει να πάμε....Τι δώρο να πάω στην αγαπητή μου πεθερά κλπ.
Οι κύριοι λόγοι για εμάς που σκεφτόμαστε στο μέλλον το γάμο είναι:
α) Να δηλώσουμε στους ανθρώπους μας πόσο αγαπάμε ο ένας τον άλλον.
β) Να κάνουμε παιδιά.
Ο γάμος περιλαμβάνει κι άλλα συν εννοείται....
Δεν τα θεωρώ μη σημαντικά αλλά τονίζω τα πιο σημαντικά για εμένα....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Vkey
Επιφανές μέλος
Η Κοινό Μυστικό!!! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 8,253 μηνύματα.
24-07-12
16:57
Μα εκεί είναι το θέμα...
Όταν δεν σου λέει κάτι...δεν σημαίνει τίποτα...μπλα μπλα μπλα....
Γιατί να μην το κάνεις αφού δεν αλλάζει κάτι;
Αφού δεν έχει βαρύτητα και σημασία...και για εσένα σχέση καλή = γάμος...
Και αν για το σύντροφο είναι σημαντικό τότε γιατί να μην γίνει;
Από την στιγμή που τον αγαπάς και έχεις αποφασίσει να μείνεις μαζί του till death do us apart.... και για εσένα δεν είναι μεγάλο deal γιατί ο σύντροφος είναι παράλογος που το ζητάει αφού γι' αυτόν- σε αντίθεση με εσένα- είναι σημαντικό θέμα....γιατί να μην γίνει;
Εννοώ ότι το επιχείρημα ότι για ένα χαρτί και 2 υπογραφές δεν χαλάς μια καλή σχέση δεν στέκει...αν το δεις αντίστροφα....
Όταν δεν σου λέει κάτι...δεν σημαίνει τίποτα...μπλα μπλα μπλα....
Γιατί να μην το κάνεις αφού δεν αλλάζει κάτι;
Αφού δεν έχει βαρύτητα και σημασία...και για εσένα σχέση καλή = γάμος...
Και αν για το σύντροφο είναι σημαντικό τότε γιατί να μην γίνει;
Από την στιγμή που τον αγαπάς και έχεις αποφασίσει να μείνεις μαζί του till death do us apart.... και για εσένα δεν είναι μεγάλο deal γιατί ο σύντροφος είναι παράλογος που το ζητάει αφού γι' αυτόν- σε αντίθεση με εσένα- είναι σημαντικό θέμα....γιατί να μην γίνει;
Εννοώ ότι το επιχείρημα ότι για ένα χαρτί και 2 υπογραφές δεν χαλάς μια καλή σχέση δεν στέκει...αν το δεις αντίστροφα....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Vkey
Επιφανές μέλος
Η Κοινό Μυστικό!!! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 8,253 μηνύματα.
05-02-12
12:32
Ο γάμος μπορεί να μην αλλάξει τίποτα....μπορεί να αλλάξει και τα πάντα.....
Όταν συζούσα το έκανα για να δω πως θα είμαι με τον άλλον κι αν μπορούμε να συνεχίσουμε σε γάμο....
Αν με ρωτούσες τότε....στις καλές μας εποχές, θα σου έλεγα ότι εγώ ένιωθα ήδη παντρεμένη....
Είχαμε το σπίτι μας, τις δουλειές μας, το κοινωνικό μας κύκλο.....
Το χαρτί δεν θα έκανε την διαφορά σε αυτά που ένιωθα.....ήμουν η γυναίκα του...
Το γάμο τον ήθελα για 2 διαφορετικά πράγματα:
1. Ως απίστευτα ρομαντική, σαν τελετή που θα δείξει ότι αυτό τον άνθρωπο τον αγαπώ και θέλω να περάσω μία ζωή μαζί του και να το "φωνάξω".
2. Λόγω δουλειάς να είμαι στην ίδια πόλη και να μην υπάρχει η απόσταση......
Μέχρι το γάμο δεν έφτασα...(είμαι η νύφη που το έσκασε ένα πράγμα ).
Με την επισημοποίηση στην αρχή δεν αλλάξαμε εμείς αλλά τα σόγια.... και μετά εμείς....
Ξαφνικά μπήκαν υποχρεώσεις και θέλω μη δικά μας...
Και όταν ένας από τα δύο μέλη δεν μπορεί να τα κρατήσει απέξω και τα φέρνει σε μια σχέση....
Περνάς στις κακιές εποχές
Όπως και να έχει στο χέρι του κάθε ζευγαριού είναι να επιλέξει αν απλά θα συζεί ή απλά παντρευτεί....
Και στο χέρι του είναι αν θα αλλάξει κάτι ο γάμος ή όχι....
Θέλω ακόμα να πιστεύω ότι η πραγματική αλλαγή είναι η απόκτηση παιδιού.... (όταν το δοκιμάσω, θα σας πω )
Όταν συζούσα το έκανα για να δω πως θα είμαι με τον άλλον κι αν μπορούμε να συνεχίσουμε σε γάμο....
Αν με ρωτούσες τότε....στις καλές μας εποχές, θα σου έλεγα ότι εγώ ένιωθα ήδη παντρεμένη....
Είχαμε το σπίτι μας, τις δουλειές μας, το κοινωνικό μας κύκλο.....
Το χαρτί δεν θα έκανε την διαφορά σε αυτά που ένιωθα.....ήμουν η γυναίκα του...
Το γάμο τον ήθελα για 2 διαφορετικά πράγματα:
1. Ως απίστευτα ρομαντική, σαν τελετή που θα δείξει ότι αυτό τον άνθρωπο τον αγαπώ και θέλω να περάσω μία ζωή μαζί του και να το "φωνάξω".
2. Λόγω δουλειάς να είμαι στην ίδια πόλη και να μην υπάρχει η απόσταση......
Μέχρι το γάμο δεν έφτασα...(είμαι η νύφη που το έσκασε ένα πράγμα ).
Με την επισημοποίηση στην αρχή δεν αλλάξαμε εμείς αλλά τα σόγια.... και μετά εμείς....
Ξαφνικά μπήκαν υποχρεώσεις και θέλω μη δικά μας...
Και όταν ένας από τα δύο μέλη δεν μπορεί να τα κρατήσει απέξω και τα φέρνει σε μια σχέση....
Περνάς στις κακιές εποχές
Όπως και να έχει στο χέρι του κάθε ζευγαριού είναι να επιλέξει αν απλά θα συζεί ή απλά παντρευτεί....
Και στο χέρι του είναι αν θα αλλάξει κάτι ο γάμος ή όχι....
Θέλω ακόμα να πιστεύω ότι η πραγματική αλλαγή είναι η απόκτηση παιδιού.... (όταν το δοκιμάσω, θα σας πω )
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Vkey
Επιφανές μέλος
Η Κοινό Μυστικό!!! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 8,253 μηνύματα.
28-01-12
10:48
Βασικά αναφερόμουν στο concept της "συμφωνίας" που είχε αναφερθεί σε προηγούμενο ποστ... Που, ε οκ, είναι γελοίο... Ναι αυτή είναι η πορεία που αναφέρεις(αν και το τελευταίο βήμα το θεωρώ σχετικά περιττό), αλλά ας αφεθεί λίγο να κυλίσει... Όχι προσυμφωνημένα από 2-3 χρόνια πριν...
Δεν θέλω σε καμία περίπτωση να ακουστώ η μεγάλη και η ώριμη....
Αλλά πραγματικά στα 19 σου ούτε τέτοιες συμφωνίες κάνεις....και θεωρείς τραγικό - και είναι - να μιλάς για γάμο, συμβίωση κλπ για τα επόμενα χρόνια.....
Στα 30 και, όπως είπε και η ΡΕ, έχεις κατασταλάξει τι θες και βλέπεις πλέον πιο ξεκάθαρα τι θες και π.χ. εγώ ξεκαθαρίζω πάντα από την αρχή τι θέλω... Δεν το παίζω...ναι βρε φίλε χαλάρα σχέση ενώ εγώ θέλω σχέση - σχέση.... 'Η δεν το παίζω γάμος...εγώ ποτέ....ενώ ξέρω ότι σε 2-3 χρόνια θα ήθελα γάμο αν η σχέση που έχω με καλύπτει απόλυτα....
Όσο μεγαλώνεις, λόγω εμπειριών και καταστάσεων, καταλαβαίνεις αν θες από τον άλλον κάτι πιο "σοβαρό" (συμβίωση, γάμος, παιδιά) πιο γρήγορα από ότι στα 20 σου.....
Οπότε, η Μυτόγκα, που είναι 31 -και τη φέρνω απλά σαν παράδειγμα- και έχει τόσα χρόνια σχέση συν 2 συγκατοίκησης, είναι λογικό να θέλει το επόμενο βήμα... όπως είναι λογικότατο πριν συγκατοικήσεις να ξέρεις γιατί ακριβώς το κάνεις....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Vkey
Επιφανές μέλος
Η Κοινό Μυστικό!!! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 8,253 μηνύματα.
26-01-12
17:35
Xωρίς να ακουστώ κάπως, σκεφτόμαστε τελείως διαφορετικά τα πράγματα όταν είμαστε 20 και....και τελείως διαφορετικά όταν φτάνουμε στα 30...
Και το έχω δει με τον εαυτό μου...
Στα 20 και δεν είχα κανένα πρόβλημα να μείνω δίπλα σε ένα άτομο και να προσπαθήσω να κάνω μια σχέση να λειτουργήσει όπως εγώ την είχα στο μυαλό μου....(και το είχα κάνει δηλαδή και μια χαρά ευτυχισμένη ήμουν).
Τώρα που τα 30 πλησιάζουν βλέπω τελείως διαφορετικά πολλά πράγματα....
Όσο κυνικό, λογικό, εγωιστικό -δεν ξέρω πως μπορεί - να ακουστεί δεν μπορώ, δεν θέλω, δεν έχω όρεξη να περιμένω ή να παλέψω τα θέλω μου να συγχρονιστούν με τα θέλω του άλλου...είτε είναι μία πιο ουσιαστική σχέση, είτε να συζήσω, είτε να παντρευτώ.... Γιατί είμαι της άποψης ότι όταν υπάρχει έρωτας, αγάπη κλπ....όταν μια σχέση είναι καλή και τα δύο μέλη την θέλουν, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί να μην είναι ουσιαστικά μαζί (και δεν εννοώ το γάμο...γιατί για εμένα ουσιαστικά μαζί είναι να ζούμε μαζί, να ξυπνάμε και να κοιμόμαστε μαζί....να ζούμε τον άλλον στην καθημερινότητα και όχι όταν μπορούμε, μας βολεύει....κάτσει κλπ)
Μπορεί να είναι πολύ εγωιστικό...και ίσως χάνω από την ζωή μου ανθρώπους που πραγματικά αξίζουν, που θέλουν το χρόνο τους για να με ακολουθήσουν....και δεν ξέρω αν είναι σωστό ή όχι.....και πραγματικά θα ήθελα όσο τίποτε άλλο να υπάρχει η απάντηση
Αλλά δεν θεωρώ τόσο εκβιαστικό το δίλημμα (βασικά την ερώτηση θα την έκανα πιο εκλεπτυσμένα χωρίς το ή ) .... Πάντως είναι μία ερώτηση για να ξέρεις που βρίσκεσαι και να αποφασίσεις μετά τι θα κάνεις.... Τώρα πια επιλογή είναι σωστή δεν ξέρω και δεν νομίζω ότι θα μάθω ποτέ....
Και το έχω δει με τον εαυτό μου...
Στα 20 και δεν είχα κανένα πρόβλημα να μείνω δίπλα σε ένα άτομο και να προσπαθήσω να κάνω μια σχέση να λειτουργήσει όπως εγώ την είχα στο μυαλό μου....(και το είχα κάνει δηλαδή και μια χαρά ευτυχισμένη ήμουν).
Τώρα που τα 30 πλησιάζουν βλέπω τελείως διαφορετικά πολλά πράγματα....
Όσο κυνικό, λογικό, εγωιστικό -δεν ξέρω πως μπορεί - να ακουστεί δεν μπορώ, δεν θέλω, δεν έχω όρεξη να περιμένω ή να παλέψω τα θέλω μου να συγχρονιστούν με τα θέλω του άλλου...είτε είναι μία πιο ουσιαστική σχέση, είτε να συζήσω, είτε να παντρευτώ.... Γιατί είμαι της άποψης ότι όταν υπάρχει έρωτας, αγάπη κλπ....όταν μια σχέση είναι καλή και τα δύο μέλη την θέλουν, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί να μην είναι ουσιαστικά μαζί (και δεν εννοώ το γάμο...γιατί για εμένα ουσιαστικά μαζί είναι να ζούμε μαζί, να ξυπνάμε και να κοιμόμαστε μαζί....να ζούμε τον άλλον στην καθημερινότητα και όχι όταν μπορούμε, μας βολεύει....κάτσει κλπ)
Μπορεί να είναι πολύ εγωιστικό...και ίσως χάνω από την ζωή μου ανθρώπους που πραγματικά αξίζουν, που θέλουν το χρόνο τους για να με ακολουθήσουν....και δεν ξέρω αν είναι σωστό ή όχι.....και πραγματικά θα ήθελα όσο τίποτε άλλο να υπάρχει η απάντηση
Αλλά δεν θεωρώ τόσο εκβιαστικό το δίλημμα (βασικά την ερώτηση θα την έκανα πιο εκλεπτυσμένα χωρίς το ή ) .... Πάντως είναι μία ερώτηση για να ξέρεις που βρίσκεσαι και να αποφασίσεις μετά τι θα κάνεις.... Τώρα πια επιλογή είναι σωστή δεν ξέρω και δεν νομίζω ότι θα μάθω ποτέ....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.