09-08-12
17:12
Βεβαίως και έχει να κάνει σχέση και με την εκκλησία Gilda. Είναι αυτό που είπα και στον Άγγελο. Από την εμπειρία μου με τις εκκλησίες (ναούς) έχω να καταθέσω το εξής. Είναι φορές, που πάω και κολάζομαι. Ευτυχώς βαίνουν μειούμενες... Αντί να ασχοληθώ με το γιατί βρίσκομαι εγώ εκεί, αρχίζω και ασχολούμαι με το γιατί βρίσκονται οι άλλοι εκεί. Περιττό να σου πω, ότι χάνω το παιχνίδι και κάποιες φορές έχω φύγει κιόλας. Είναι κι άλλες φορές, που μπορεί να γίνεται το σύστριγκλο γύρω μου με το συμπάθειο, κι όμως, επειδή έχω καταφέρει να μείνω στο τι κάνω και τι νοιώθω εγώ εκεί μέσα, ούτε που με έχει πειράξει. Γι' αυτό και κάποιοι άνθρωποι λένε πολλές φορές ότι τις πιο ωραίες τους λειτουργίες τις είχαν σε εκκλησίτσες με λίγο κόσμο. Γιατί κατάφεραν να κρατήσουν την προσοχή τους στο δια ταύτα. Στο είναι κι όχι στο φαίνεσθαι. Φταίει η εκκλησία λοιπόν γι' αυτό, ή φταίω εγώ; Προφανώς και ισχύει το δεύτερο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
09-08-12
16:48
ο χριστος παντως δεν εγραφε βιβλια για να διαβασουν οι ανθρωποι
μιλαγε απλα και τον ακουγαν..
μειναμε στις τυπικοτητες και ξεχασαμε την ουσια
η σημερινη εκκλησια ειναι τοσο γερα δεμενη σαν καταστημενο,,που τιποτα καινουριο δεν μπορει να φερει πια
μονο αν κινδυνευσει,,οπως παλια,θα ξαναγεννηθει..
μεχρι τοτε απλα θα θρεφει κωλους..
Αν ήξερες Άγγελε τι πραγματικά συμβαίνει κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας, αν ήξερες, τότε καθόλου δε θα μίλαγες με τον τρόπο που μιλάς τώρα. Δεν είναι τυπικότητες αυτά τα οποία συμβαίνουν στη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας. Τυπικότητες τα καταντήσαμε εμείς. Μέσα από την αδυναμία μας να τα καταλάβουμε, τα χαμηλώσαμε στο επίπεδό μας. Και δε μιλάω για εσένα, μιλάω για εμάς που βρισκόμαστε εντός της εκκλησίας, και λέμε ότι είμαστε χριστιανοί. Ο ίδιος ο Χριστός βρίσκεται μέσα στην Εκκλησία την ώρα της Θείας Λειτουργίας, μέσα σε κάθε εκκλησία. Δεν κοιτάει αν είμαστε άξιοι ή ανάξιοι. Τα παραβλέπει όλα, και καταδέχεται να έρθει εκεί και να θυσιαστεί -κάθε φορά- για χάρη μας.
Ξέρω και καταλαβαίνω πως ίσως δε σου λένε κάτι όλα αυτά. Δε φταις εσύ γι' αυτό. Εγώ φταίω, που δεν είμαι σε θέση να στο δώσω να το νοιώσεις.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
09-08-12
16:02
Ναι, το έχω. Αλλά κράτα στο νου σου, πως ότι λειτούργησε για μένα ή για τον φίλο μου, δε σημαίνει πως θα λειτουργήσει και για σένα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
09-08-12
15:39
Πριν από κάποια χρόνια, μιλούσαμε με έναν τότε συνάδελφο αμπελοφιλοσοφώντας. Φυσικά η συζήτηση πέρασε και από τη θρησκεία. Ο φίλος μου ανέφερε τον Όσσο, κι εγώ τον γέροντα Πορφύριο. Μου είπε ότι θα μου έφερνε ένα βιβλίο του Όσσο να διαβάσω και δέχτηκα με τη συμφωνία ότι κι εκείνος θα διάβαζε ένα βιβλίο για τον γέροντα Πορφύριο που θα του πήγαινα (είχα ήδη διαβάσει Όσσο, αλλά αυτό δεν του το είπα). Εγώ του πήγα του βιβλίο για τον γέροντα, εκείνος τελικά ποτέ δε μου έφερε το βιβλίο του Όσσο. Αυτό που μου έκανε εντύπωση, ήταν η ατάκα που μου είπε όταν ξαναβρεθήκαμε λίγο καιρό μετά, "Ρε φίλε, τι φόλα τρώμε με τη θρησκεία μας!". Προς μεγάλη μου έκπληξη λοιπόν, είχε ασχοληθεί με το βιβλίο (ομολογώ πως δεν το περίμενα) και του άρεσε πολύ. Μάλιστα τον βοήθησε να καταλάβει ότι ο ορθόδοξος χριστιανισμός είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο κι ομορφότερο από εκείνο που είχε την εντύπωση μέχρι τότε.
Για να έρθω στο θέμα μας τώρα, αυτό των εφήβων και της Εκκλησίας. Είναι πικρό το συμπέρασμα, αλλά δυστυχώς ισχύει, πως η σημερινή εκκλησία στην πλειοψηφία της, δεν μπορεί να δώσει στους σημερινούς έφηβους να καταλάβουν τι θησαυρό κρύβει μέσα της. Πιθανότατα επειδή ούτε και η ίδια γνωρίζει. Ευτυχώς και προς τιμήν τους, υπάρχουν ακόμα στις μέρες μας ιερείς που ξεχωρίζουν. Ιερείς που γνωρίζουν πως να περπατούν μέσα στις ανθρώπινες ψυχές χωρίς να τσαλαπατούν τα πάντα στο πέρασμά τους. Ιερείς που υπηρετούν επάξια το ράσο τους. Δεν είναι πολλοί. Δυστυχώς. Ελπίζω αυτό να αλλάξει με τον καιρό.
Επειδή ειπώθηκε και το θέμα της γλώσσας. Τα αρχαία αδερφάκι μου, ήταν το μαρτύριό μου στο σχολείο. Ας είναι καλά εκείνη η "σκύλα" καθηγήτρια στο λύκειο που είχε βαλθεί σώνει και ντε να μας μάθει. Χάριν σε αυτή, κάτι μπήκε στο ξερό μου. Τόσο όσο να μη μου ακούγονται σουαχίλι... Ε, λίγο διαβάζοντας καθαρεύουσα, λίγο με τις φράσεις που άκουγα, λίγο το βίτσιο μου να θέλω να μαθαίνω τι σημαίνουν οι άγνωστες λέξεις, άρχισα να σκαμπάζω κάτι παραπάνω. Όταν ωστόσο άρχισα κι εγώ να συνειδητοποιώ τι χρυσάφι κρύβεται πίσω από την θρησκεία, τότε άρχισα να προσπαθώ να καταλάβω και το νόημα των λέξεων, αλλά και το νόημα των πράξεων. Το γιατί και το πως γίνεται και λέγεται το καθετί. Έτσι σιγά-σιγά, έφτασα να είμαι σε θέση να καταλαβαίνω πολύ περισσότερο τα δρώμενα τα εντός της εκκλησίας, τόσο τα ορατά, όσο και εκείνα που δεν είναι τόσο ορατά. Χρειάζεται όμως να καταλάβει κανείς γιατί βρίσκεται στον χώρο αυτόν, και συνειδητά να το έχει επιλέξει. Τότε αποκτούν άλλο νόημα όλα. Και τότε, από κει που δεν μπορείς να σταθείς 10 λεπτά μέσα σε ναό, βρίσκεσαι να περνάς τρεις και τέσσερις ώρες ευχάριστα.
Για να έρθω στο θέμα μας τώρα, αυτό των εφήβων και της Εκκλησίας. Είναι πικρό το συμπέρασμα, αλλά δυστυχώς ισχύει, πως η σημερινή εκκλησία στην πλειοψηφία της, δεν μπορεί να δώσει στους σημερινούς έφηβους να καταλάβουν τι θησαυρό κρύβει μέσα της. Πιθανότατα επειδή ούτε και η ίδια γνωρίζει. Ευτυχώς και προς τιμήν τους, υπάρχουν ακόμα στις μέρες μας ιερείς που ξεχωρίζουν. Ιερείς που γνωρίζουν πως να περπατούν μέσα στις ανθρώπινες ψυχές χωρίς να τσαλαπατούν τα πάντα στο πέρασμά τους. Ιερείς που υπηρετούν επάξια το ράσο τους. Δεν είναι πολλοί. Δυστυχώς. Ελπίζω αυτό να αλλάξει με τον καιρό.
Επειδή ειπώθηκε και το θέμα της γλώσσας. Τα αρχαία αδερφάκι μου, ήταν το μαρτύριό μου στο σχολείο. Ας είναι καλά εκείνη η "σκύλα" καθηγήτρια στο λύκειο που είχε βαλθεί σώνει και ντε να μας μάθει. Χάριν σε αυτή, κάτι μπήκε στο ξερό μου. Τόσο όσο να μη μου ακούγονται σουαχίλι... Ε, λίγο διαβάζοντας καθαρεύουσα, λίγο με τις φράσεις που άκουγα, λίγο το βίτσιο μου να θέλω να μαθαίνω τι σημαίνουν οι άγνωστες λέξεις, άρχισα να σκαμπάζω κάτι παραπάνω. Όταν ωστόσο άρχισα κι εγώ να συνειδητοποιώ τι χρυσάφι κρύβεται πίσω από την θρησκεία, τότε άρχισα να προσπαθώ να καταλάβω και το νόημα των λέξεων, αλλά και το νόημα των πράξεων. Το γιατί και το πως γίνεται και λέγεται το καθετί. Έτσι σιγά-σιγά, έφτασα να είμαι σε θέση να καταλαβαίνω πολύ περισσότερο τα δρώμενα τα εντός της εκκλησίας, τόσο τα ορατά, όσο και εκείνα που δεν είναι τόσο ορατά. Χρειάζεται όμως να καταλάβει κανείς γιατί βρίσκεται στον χώρο αυτόν, και συνειδητά να το έχει επιλέξει. Τότε αποκτούν άλλο νόημα όλα. Και τότε, από κει που δεν μπορείς να σταθείς 10 λεπτά μέσα σε ναό, βρίσκεσαι να περνάς τρεις και τέσσερις ώρες ευχάριστα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.