16-08-12
13:01
Το καλυτερο που εχεις να κανεις πιστευω.
Καλυτερα να το συζητησεις και με καποιον αλλον.
Μπορει να σκεφτειτε και τιποτα αλλο.
Παντως δε θελω να σε ωθησω να κανεις κατι που θα το μετανιωσεις μετα.
Εσυ ξερεις το βαθμο κινδυνου που διατρεχει αυτος ο σκυλος.
Απλα πιστευω γενικοτερα σε τετοια θεματα οτι ειναι καλυτερα να απομακρυνονται τα ζωα απο ενα περιβαλλον στο οποιο κινδυνευουν.
Τωρα θα μου πεις πού να τα πας.
Δεν εχεις και πολλες επιλογες.
Ή τα υιοθετεις εσυ ή ψαχνεις αλλους που να μπορουν να τα υιοθετησουν και να τα αγαπουν.
Δυσκολα ολα αυτα αλλα οχι ανεφικτα.
Καλη επιτυχια Gilda.
Για ολα τα πραγματα υπαρχουν λυσεις.
Σ ευχαριστώ πάρα πολύ. Πραγματικά ασχολήθηκες, να σαι καλά.
Καλά και άγια όλα αυτά, αλλά μήπως η φιλοζωία κάποιων περιορίζεται σε σκυλάκια και γατάκια?
Πόσοι από τους συνειδητοποιημένους οικολόγους που μάχονται για τα δικαιώματα της καρέτα-καρέτα, της καφέ αρκούδας και του αργυροπελεκάνου θα χάριζαν τη ζωή σε ένα ποντίκι ή μία κατσαρίδα που τριγυρνά αμέριμνη στο σπίτι τους? Πόσοι θα το σκέφτονταν δύο φορές πριν λιώσουν το κουνούπι που πίνει λαίμαργα το αίμα τους για να τραφεί?
Οι περισσότεροι κάνουμε το λάθος να κρίνουμε το δικαίωμα ενός πλάσματος να ζήσει από το μέγεθός του και το πόσο "σιχαμερό" μας φαίνεται, με κριτήρια εγωκεντρικά. Κανένα πλάσμα επάνω στη γη δεν είναι κατώτερο από ένα άλλο. Αυτή η ιεράρχηση των πλασμάτων κατά σειρά σπουδαιότητας είναι ανθρώπινη αυθαιρεσία.
Δεν έχεις άδικο Πελέα. Όλα τα πλάσματα του κόσμου έχουν ίση αξία. Και μακάρι να τους φερόμαστε με ίση αξία. Πραγματικα οι κατσαρίδες, τα ποντίκια κτλ, δεν τυχγάνουν ίσης φροντίδας, το ακριβώς αντίθετο πιστεύω.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
16-08-12
12:27
Το ξέρω ότι προσπαθείς να με βοηθήσεις, το βλέπω. Σ ευχαριστώ γι αυτό.
Κι εμένα μου χαν κάνει κάτι τέτοιο με το σκύλο μου.
Βρισκόμασταν σε ένα πανηγύρι με τη μαμά μου και το σκυλάκο μας (τον οποιο έχασα από γηρατειά).
Και ένα παιδάκι ρίχνει μια κλωτσιά στο σκύλο μου.
Ε τρελλάθηκα κι εγώ και η μαμά μου, και ζητήσαμε εξηγήσεις από τη μαμά του παιδιού.
Και η μαμά του παιδιού είπε "Μα καλά έκανε και το κλώτσησε. Είναι τρομαχτικό το σκυλί σας. Κακό και μοχθηρό!".
Και τώρα να σου πω την αλήθεια, το αγγελούδι μου ήταν σαν τα σκυλάκια των διαφημίσεων, ούτε μοχθηρό, ούτε καν κακία δεν ήξερε τι ήταν. Αυτό όποιον έβλεπε πήγαινε και του κανε νάζια.
Πραγματικά τί υπάρχει εκεί έξω..
Θα το συζητήσω το βράδυ με τον αρραβωνιαστικό να βρούμε μια λύση..
Κι εμένα μου χαν κάνει κάτι τέτοιο με το σκύλο μου.
Βρισκόμασταν σε ένα πανηγύρι με τη μαμά μου και το σκυλάκο μας (τον οποιο έχασα από γηρατειά).
Και ένα παιδάκι ρίχνει μια κλωτσιά στο σκύλο μου.
Ε τρελλάθηκα κι εγώ και η μαμά μου, και ζητήσαμε εξηγήσεις από τη μαμά του παιδιού.
Και η μαμά του παιδιού είπε "Μα καλά έκανε και το κλώτσησε. Είναι τρομαχτικό το σκυλί σας. Κακό και μοχθηρό!".
Και τώρα να σου πω την αλήθεια, το αγγελούδι μου ήταν σαν τα σκυλάκια των διαφημίσεων, ούτε μοχθηρό, ούτε καν κακία δεν ήξερε τι ήταν. Αυτό όποιον έβλεπε πήγαινε και του κανε νάζια.
Πραγματικά τί υπάρχει εκεί έξω..
Θα το συζητήσω το βράδυ με τον αρραβωνιαστικό να βρούμε μια λύση..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
16-08-12
09:55
Το πρωτο δεν το συζηταω καν.
Το δευτερο και το τριτο τα θεωρω χασιμο χρονου.
Η τελευταια επιλογη ειναι η καλυτερη.
Αυτο,ομως, προυποθετει να αντιληφθεις οτι θα ειναι μια δεσμευση ζωης με υποχρεωσεις απεναντι στο σκυλο στις οποιες μπορεις να ανταπεξερχεσαι (λαβε και το οικονομικο κομματι υποψη)
Το αν θα ειναι ευτυχισμενος εξαρταται απο σενα.
Θεωρεις οτι ενας αδεσποτος σκυλος ειναι πιο ευτυχισμενος απο εναν σκυλο που ζει σε ενα ασφαλες περιβαλλον που το αγαπουν και το φροντιζουν;
Δυσκολια προσαρμογης θα υπαρχει σιγουρα στην αρχη αλλα αυτο δεν εχει να κανει με την ευτυχια του.
Εχει να κανει με το ποσο εσυ εισαι διατεθειμενη να θυσιασεις καποια πραγματα στην καθημερινοτητα σου και να κανεις το σκυλο να προσαρμοστει στο νεο του περιβαλλον.
Αν εννοεις παντως να παρεις προσωρινα το σκυλο μεχρι να κοπασει το κλιμα και μετα να τον ξαναφησες αδεσποτο θα σου ελεγα αστο καλυτερα.
Θα του κανεις χειροτερο κακο.
Δεν ειναι παιχνιδι!
Αν αγαπας πραγματικα τα ζωα και θες να τον βοηθησεις παρ'τον σπιτι σου χωρις δευτερη κουβεντα.
Θα πρεπει να το συζητησεις, ομως, και με τους οικειους σου πριν παρεις μια τετοια αποφαση ωστε να συμφωνουν κι αυτοι και να μην εχεις αλλα προβληματα κι αναγκαστει παλι ο σκυλος να επιστρεψει στα πεζοδρομια.
Οι δικοι σου θα ηταν συμφωνοι με κατι τετοιο?
Σορι που ρωταω απλα εχουν δει πολλα τα ματια μου απο βεβιασμενες αποφασεις και στο τελος τα σκυλια παλι επεστρεφαν στο δρομο γιατι τελικα οι "ιδιοκτητες" αδυνατουσαν να τα φροντισουν.
Αυτο ειναι ο,τι χειροτερο.
Σ ευχαριστώ για την απάντησή σου.
Έχουν δει κι εμένα πολλά τα μάτια μου, και συγχύζομαι κάθε φορά.
Αρχικά, είμαι πολύ υπεύθυνη όσον αφορά τα ζώα.
Είχα πάντα σκύλο ή γάτα (ή πολλές γάτες) στο σπίτι μου, ποτέ δεν τους έλειψε τίποτα, και έζησαν πολύ ευτυχισμένη ζωή.
Αν είναι κάποιος να παρατήσει το σκύλο του, και να μην τον βλέπει, σίγουρα αυτή δεν είμαι εγώ.
Το πρόβλημά μου είναι ότι ο συγκεκριμένος σκύλος δεν ζει εδώ ακριβώς σαν "αδέσποτος".
Δηλαδή η γειτονιά τον αγαπάει, σαν να νιώθει ότι του ανήκει το στενό μας.
Επίσης, εδώ μας βλέπει αρκετή ώρα τη μέρα.
Γιατί εγώ ενώ εργάζομαι, το διάλειμμά μου το περνάω μαζί του, βγαίνω αρκετές φορες τη μέρα να δω τί κάνει κτλ.
Στο σπίτι, θα ναι σε ένα κήπο μόνος του. Προστατευμένος μεν, αλλά μόνος του. Γιατί εγώ δουλεύω και δεν μπορώ να είμαι στο σπίτι. Θα με βλέπει το βράδυ που γυρίζω.
Δεν ξέρω κατά πόσο είναι καλύτερο αυτό.
Απλά ιδεατά, το καλύτερο θα ήταν να έμενε εδώ και να μην κινδύνευε από τον γείτονα.
Του αρέσει εδώ, κάνει παρέα και με τα άλλα σκυλάκια, το βράδυ κοιμάται μέσα σε αυλή (της γειτόνισσας, όχι έξω μόνος του να κινδυνεύει), το φαγητό δεν του λείπει.
Στο σπίτι θα του λείπει η παρέα.
Και εγώ και ο αρραβωνιαστικός μου εργαζόμαστε.
Καταλάβατε τον προβληματισμό μου?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
14-08-12
17:21
Παιδιά θα σας γράψω τον πόνο μου, να μου πείτε κι εσείς τη γνώμη σας.
Εδώ έξω απ τη δουλειά, στο δρόμο-πεζοδρόμιο συγκεκριμένα, έχουμε ένα σκύλο, το Μπούμπη. Ο σκύλος αυτός τη μέρα κοιμάται κάτω απ τα αυτοκίνητα, τη δε νύχτα (τις περισσότερες νύχτες δηλαδή) κοιμάται στην αυλή της γειτόνισσας που του κάνει τη χάρη να τον αφήνει να μπαίνει μέσα.
Ο Μπούμπης παλιότερα, πρέπει να είχε οικογένεια, γιατί είναι πολύ εκπαιδευμένος, δίνει το χεράκι του, κάθεται κτλ. Ράτσας δεν είναι πάντως. Όμως δεν έχει πια σπίτι, και όλη η γειτονιά όποτε έχει περισσευούμενο φαγητό, του το δίνει. Εγώ του αγοράζω κονσέρβες, χθες γέμισα το πορτ μπαγκάζ με τις κονσέρβες του.
Το πρόβλημά μου είναι το εξής. Ένας γείτονας τον έχει αντιπαθήσει. Απ ότι έμαθα, ο γείτονας αυτός έχει κάτι κόρες, οι οποίες έχουν τα αμόρε τους, και όλοι έχουν αυτοκίνητα, και θέλουν να παρκάρουν εδώ μπροστά, και ο σκύλος δεν τους αφήνει. Βασικά πάει και κοιμάται κάτω απ τα αυτοκίνητα, και ψιλοτρομάζει κόσμο έτσι. Άσε που δυσκολεύει το παρκάρισμα, γιατί έτσι όπως απλώνεται, δεν του περνάει απ το μυαλό να ξεβολευτεί για να παρκάρει κάποιος.
Ε ο γείτονας λοιπόν, ισχυριζόμενος ότι ο Μπούμπης τον δάγκωσε (μούφα), πήρε τηλέφωνο την αστυνομία (ήταν και ο ίδιος πρώην αστυνομικός) και ζήτησε να έρθουν για να κάνει μήνυση στην γειτόνισσα (θεώρησε ότι είναι δικός της). Ήρθε η αστυνομία, δεν βρήκε κανένα και έφυγε.
Πήρα τηλέφωνο την αστυνομία όταν το έμαθα, μίλησα με μια κοπέλα, και μου είπε ότι η αστυνομία δεν καλεί καμία υπηρεσία για να «μαζέψει» τα σκυλάκια, απλά θέλει να μάθει ότι ο σκύλος έχει κάνει τα εμβόλιά του. Επίσης μου είπε να προσέχω το γείτονα μήπως ρίξει καμιά φόλα στο σκύλο. Ε εκεί πανικοβλήθηκα.
Φαντάζεστε να ρίξει φόλα στο παιδί?
Αν έρθει κάποιος και πάει να τον μαζέψει θα τον πάρουμε σπίτι μας, έχουμε και κήπο και χώρο. Αλλά η αλήθεια είναι ότι ο σκύλος θέλει να μείνει εδώ, δεν θέλει να μείνει κλεισμένος σε ένα σπίτι, του αρέσει εδώ.
Φοβάμαι όμως πολύ το γείτονα.
Εσείς στη θέση μου, τι θα κάνατε?
-Τον Κινέζο?
-Θα χτυπάγατε την πόρτα του γείτονα να ζητήσετε τσαμπουκαλεμένα εξηγήσεις?
-Θα χτυπάγατε την πόρτα του γείτονα διπλωματικά να ρωτήσετε τι τον απασχολεί στ αλήθεια?
-Θα παίρνατε το σκύλο σπίτι, παρόλο που δεν θα ήταν ευτυχισμένος?
Help παιδιά..!!
Εδώ έξω απ τη δουλειά, στο δρόμο-πεζοδρόμιο συγκεκριμένα, έχουμε ένα σκύλο, το Μπούμπη. Ο σκύλος αυτός τη μέρα κοιμάται κάτω απ τα αυτοκίνητα, τη δε νύχτα (τις περισσότερες νύχτες δηλαδή) κοιμάται στην αυλή της γειτόνισσας που του κάνει τη χάρη να τον αφήνει να μπαίνει μέσα.
Ο Μπούμπης παλιότερα, πρέπει να είχε οικογένεια, γιατί είναι πολύ εκπαιδευμένος, δίνει το χεράκι του, κάθεται κτλ. Ράτσας δεν είναι πάντως. Όμως δεν έχει πια σπίτι, και όλη η γειτονιά όποτε έχει περισσευούμενο φαγητό, του το δίνει. Εγώ του αγοράζω κονσέρβες, χθες γέμισα το πορτ μπαγκάζ με τις κονσέρβες του.
Το πρόβλημά μου είναι το εξής. Ένας γείτονας τον έχει αντιπαθήσει. Απ ότι έμαθα, ο γείτονας αυτός έχει κάτι κόρες, οι οποίες έχουν τα αμόρε τους, και όλοι έχουν αυτοκίνητα, και θέλουν να παρκάρουν εδώ μπροστά, και ο σκύλος δεν τους αφήνει. Βασικά πάει και κοιμάται κάτω απ τα αυτοκίνητα, και ψιλοτρομάζει κόσμο έτσι. Άσε που δυσκολεύει το παρκάρισμα, γιατί έτσι όπως απλώνεται, δεν του περνάει απ το μυαλό να ξεβολευτεί για να παρκάρει κάποιος.
Ε ο γείτονας λοιπόν, ισχυριζόμενος ότι ο Μπούμπης τον δάγκωσε (μούφα), πήρε τηλέφωνο την αστυνομία (ήταν και ο ίδιος πρώην αστυνομικός) και ζήτησε να έρθουν για να κάνει μήνυση στην γειτόνισσα (θεώρησε ότι είναι δικός της). Ήρθε η αστυνομία, δεν βρήκε κανένα και έφυγε.
Πήρα τηλέφωνο την αστυνομία όταν το έμαθα, μίλησα με μια κοπέλα, και μου είπε ότι η αστυνομία δεν καλεί καμία υπηρεσία για να «μαζέψει» τα σκυλάκια, απλά θέλει να μάθει ότι ο σκύλος έχει κάνει τα εμβόλιά του. Επίσης μου είπε να προσέχω το γείτονα μήπως ρίξει καμιά φόλα στο σκύλο. Ε εκεί πανικοβλήθηκα.
Φαντάζεστε να ρίξει φόλα στο παιδί?
Αν έρθει κάποιος και πάει να τον μαζέψει θα τον πάρουμε σπίτι μας, έχουμε και κήπο και χώρο. Αλλά η αλήθεια είναι ότι ο σκύλος θέλει να μείνει εδώ, δεν θέλει να μείνει κλεισμένος σε ένα σπίτι, του αρέσει εδώ.
Φοβάμαι όμως πολύ το γείτονα.
Εσείς στη θέση μου, τι θα κάνατε?
-Τον Κινέζο?
-Θα χτυπάγατε την πόρτα του γείτονα να ζητήσετε τσαμπουκαλεμένα εξηγήσεις?
-Θα χτυπάγατε την πόρτα του γείτονα διπλωματικά να ρωτήσετε τι τον απασχολεί στ αλήθεια?
-Θα παίρνατε το σκύλο σπίτι, παρόλο που δεν θα ήταν ευτυχισμένος?
Help παιδιά..!!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
08-08-12
16:50
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου.
Κι εγώ λατρεύω τα ζώα, οι μισές αποδοχές μου πάνε για την φροντίδα των ζώων, είτε αυτά είναι αδέσποτα, είτε στο παρελθόν σε δικά μου ζωάκια.
Και πραγματικά νιώθω συναισθήματα μίσους και απέχθειας όταν βλέπω ή διαβάζω για γελοίους ανθρωπους που βασανίζουν ζώα..
Κι εγώ λατρεύω τα ζώα, οι μισές αποδοχές μου πάνε για την φροντίδα των ζώων, είτε αυτά είναι αδέσποτα, είτε στο παρελθόν σε δικά μου ζωάκια.
Και πραγματικά νιώθω συναισθήματα μίσους και απέχθειας όταν βλέπω ή διαβάζω για γελοίους ανθρωπους που βασανίζουν ζώα..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.