19-10-12
12:34
οκ, σκέψου τώρα
πως λέει τα ίδια σε όλες,
γιατί από όλες θέλει μόνο ένα πράγμα
Ναι αυτό θα τον έκανε γελοίο..
Ο παλιο σατανάς, ο υποκτριτής, ο ποταπός!!!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
18-10-12
16:17
Επειδή με ρώτησες αν το έχω διαβάσει, όχι δεν το έχω διαβάσει και δε χρειάζεται να μπω στον ΚΟΠΟ να διαβάσω ένα βιβλίο, που ξέρω ότι ΔΕ θα μου αρέσει και θα χάσω απλά τον χρόνο μου με ανούσιες υπεραναλύσεις ερωτικών σχέσεων που η γυναικεία ψυχοσύνθεση αποζητά τόσο πολύ.
Αν έχεις διαβάσει μια φορά βιβλίο αυτού του είδους, μπορείς να ξέρεις αν σε ενδιαφέρει ή όχι εκ των προτέρων. Το θετικό είναι ότι στην εφηβεία, την πιο κρίσιμη ηλικία προτιμούσα να καταπίνω εν μια νυκτί Τολστόι παρά να ψάχνω μασημένες ερωτικές εμπειρίες σε άρλεκιν και όταν πια τα γούστα μου είχαν διαμορφωθεί, διάβασα ένα βιβλίο της Λένας Μαντά πριν 2 καλοκαίρια επειδή μου το είχαν κάνει δώρο και σκεφτόμουν : πόσο χάλια να είναι πια;!
Ε ήταν τόσο χάλια, που δεν μπόρεσα ποτέ να το ολοκληρώσω.
Δε μου κάνει εντύπωση όλος αυτός ο πανικός για το βιβλίο. Εκτός από το "εύπεπτο" είναι και αυτή η αλλοπρόσαλλη γυναικεία συμπεριφορά που την ξέρουμε όλες. Ένα πονηρό βλέμμα από το άλλο φύλλο και ένα άγγιγμα ή και κάτι περισσότερο μεγεθύνεται και παίρνει άλλες διαστάσεις σε μια γυναικεία παρέα, με συζητήσεις να μονοπωλούν το ενδιαφέρον για το αν όταν σε κοίταξε φορούσε μπλε πουκάμισο, γιατί το μπλε φέρνει τύχη ή όταν σε άγγιξε ένιωσες το μικρό δαχτυλάκι γιατί αυτό σημαίνει ότι ενδιαφέρεται για σοβαρή σχέση.
Είναι και το άλλο. Η εξιδανίκευση της ερωτικής συνουσίας. Ξέρεις από αυτά που δεν μπορείς να συζητήσεις ούτε με την κολλητή σου ή από αυτά που δεν μπορεί να σου εκμυστηρευτεί ο σύντροφός σου κατά την πράξη γιατί θα τον πεις φλώρο. Φαντάζεσαι να σου 'λεγε κατά τη διάρκεια της πράξης "η μυρωδιά του κορμιού σου μου θυμίζει τις γαρδένιες που είχα μυρίσει κάποτε σε μια αυλή, σε ένα λόφο.. κάπου μακρινά. θέλω να ρουφήξω τη μυρωδιά σου να την πιω, να την νιώσω, σε μυρίζω κι ερεθίζομαι. Οι μπουκλες των μαλλιών σου πόσο όμορφα παίζουν με τις ρόγες σου, που είναι σαν κεράσια και θυμάμαι τι ωραία που είναι τα κεράσια τον Μάη εκεί σε μια αυλή, σε ένα λόφο, κάπου μακρινά. [...]" και μετά της τον φοράει κι αυτή λιώνει.
Ναι, θα τον έλεγες φλώρο, αλλά θες να τα διαβάζεις.
Χαμένος ρομαντισμός; Λειψά συναισθήματα;
Μπορεί και να είμαι ισοπεδωτική, τι να πω..
Αχ βρε Ηρώ μου, δεν θα τον έλεγα φλώρο.
Το αντίθετο μάλιστα.
Ρομαντικό θα τον έλεγα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
18-10-12
14:39
Το λέω γιατί μια φίλη που το διάβασε, είπε ότι δεν είναι αυτό που λέμε "ελαφρύ" και σε καμία περίπτπωση δεν είναι ισάξιας κατηγορίας με την τύπισσα που ενώ σώνει τον κόσμο, έχει στο τέλος το τέλειο μαλλί και το lip gloss στα χείλη.
Μου το περιέγραψαν ως σοβαρό.
Παρ όλα αυτά, δεν το χω διαβάσει ακόμα, οπότε δεν έχω δική μου άποψη.
Μου το περιέγραψαν ως σοβαρό.
Παρ όλα αυτά, δεν το χω διαβάσει ακόμα, οπότε δεν έχω δική μου άποψη.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
18-10-12
14:17
Για τον ίδιο λόγο αθώα μου vvv που σπάνε ταμεία όλες οι σαχλοαμερικανιές με πιστολίδια και ασήκωτους πρωταγωνιστές, τους οποίους τους συνοδεύει σε επικίνδυνες αποστολές κάποια γκόμενα, που ακόμα κι αν έχει καταστραφεί όλος ο κόσμος γύρω της το λιπ γκλος της μένει σταθερό.
Είναι το εύπεπτο: Το "δε θέλω να απασχολήσω το νου μου με βαθύτερα νοήματα"/ το "διαβάζω ένα βιβλίο ή βλέπω μια ταινία για να περάσει απλά η ώρα μου".
Δεν το κατακρίνω. Αλλά είναι μια αλήθεια. Και δεν τη μάθαμε με το 50 αποχρώσεις του Γκρι δυστυχώς.
Το διάβασες δηλαδή?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
18-10-12
12:35
Κινδυνεύω να βγω off topic, αλλά είναι μια ευχάριστη νότα ελπίδας για νέους συγγραφείς.
Μπορείς όντως να γράψεις κάτι που θα κριθεί ως αριστούργημα, και ναι, να αποκτήσεις καταξιωση.
Δεν το χω διαβάσει, αλλά σίγουρα θα το πάρω άμεσα.
Νομίζω ότι όλοι μας, γοητευόμαστε από την αίσθηση της κλειδαρότρυπας.
Το να μαθαίνουμε τα μυστικά των άλλων.
Φαντάζομαι πως αυτό χαρίζει αυτό το βιβλίο..
Μπορείς όντως να γράψεις κάτι που θα κριθεί ως αριστούργημα, και ναι, να αποκτήσεις καταξιωση.
Δεν το χω διαβάσει, αλλά σίγουρα θα το πάρω άμεσα.
Νομίζω ότι όλοι μας, γοητευόμαστε από την αίσθηση της κλειδαρότρυπας.
Το να μαθαίνουμε τα μυστικά των άλλων.
Φαντάζομαι πως αυτό χαρίζει αυτό το βιβλίο..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.