13-11-12
17:01
Αμα το νιώθεις, φυσικά και δεν είναι υποκρισία. Ομως οι περισσότερες τέτοιες λέξεις που ακούω λέγονται καθαρά από "υποχρέωση". Ατομα που δουλεύουν με πελάτες τα κάνουν καραμέλες αυτά και φυσικά δεν τα νοιάζει αν θα έχω καλή μέρα, ούτε και με ευχαριστούν γιατί δεν τους πρόσφερα τίποτα στην τελική. Με φίλους και συγγενείς δεν έχω ανάγκη να τα ακούσω γιατί με ενδιαφέρει να μιλήσουμε και αυτά είναι περιττά. Οπότε οι μόνες περιπτώσεις που τα χρησιμοποιώ είναι με υπαλλήλους και στην ουσία ανταποδίδω μια κενή ευχή γιατί το είπαν κι αυτοί. Συνεχίζω να τα βαριέμαι και να τα θεωρώ ανούσια.
Α, λέω "συγγνώμη" και "παρακαλώ" όταν δεν με αφήνουν να περάσω από κάπου (συνήθως λεωφορεία και τρένα). Αλλά τα γκαρίζω λίγο για να ακούσουν επειδή πέρα βρέχει συνήθως . Πόσες φορές έχω κατέβει σε λάθος στάση δεν λέγεται.
Ναι καταλαβαίνω τί εννοείς. Έτσι όπως το λες, έχεις απόλυτο δίκιο. Και ίσως είναι και ένα από τα συνηθέστερα αγκαθάκια στον χαρακτήρα των ανθρώπων, η τυπικότητα άνευ λόγου. Το πολύ στημένο.
Εγώ μιλούσα πριν για την ευγένεια, την οποία έχω ανάγκη εγώ στη ζωή μου, και η οποία δυστυχώς δεν είναι δεδομένη.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.