_fairygirl_
Διακεκριμένο μέλος
*ΦαίρυΠοιου Σαράντη Φαίη μου?????
Δεν ξέρω είχαμε έναν στην τάξη μεγάλο πειραχτήρι και εκείνος το είχε προτείνει.Χωρίς δεύτερη σκέψη το δεχτήκαμε
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
_fairygirl_
Διακεκριμένο μέλος
Στο δημοτικό εμείς είχαμε πει σε μία ότι στους τουαλέτες κυκλοφορούσε το φάντασμα του ΣαράντηΚάτι τέτοια είχα κάνει κι εγώ στην κατασκήνωση.. Πολύ πλακα..
Έμείς είχαμε δημιουργήσει έναν αστικό μύθο, ότι η κατασκήνωση ήταν παλιά νεκροταφείο παιδιών και ότι το βράδυ κυκλοφορουσαν φαντάσματα.
Και φυσικά κανένα παιδάκι δεν μπορούσε να κοιμηθεί..
Περισσότερες λεπτομέρειες σε πμ
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
_fairygirl_
Διακεκριμένο μέλος
Εγώ ωραία; Πρώτη φορά μου λέει κάποιος ότι γράφω καλά.Καλέ όσες θέλεις γράφεις. Όσες περισσότερο, τόσο το καλύτερο..
Τις λες και ωραία..
Να σας βάλω λίγο στην υπόθεση. Είναι καλοκαίρι του 2010 και είμαι κατασκήνωση. (Από'τι καταλάβατε με τους προσκόπους)
Ήμουν που λέτε σε κατασκήνωση 10ήμερη. Κάθε βράδυ μια ενωμοτία(=μικρή ομάδα 5-9 άτομα με αργηγό τον ενωμοτάρχη και υπαρχηγό τον ενωμοτάρχη) είχε το καθήκον της νυχτερινής ασφάλειας.Εκείνο το βράδυ την είχε η δική μου. Με είχανε βάλει σκοπιά 4-5. Ξέρετε τώρα,φακός,κοντάρι με υποχρέωση να "προσέχεις" μήπως προκύψει κάτι. Εγώ το κακόμοιρο βαριόμουν και νύσταζα οπότε είπαμε με την κοπέλα που κάναμε σκοπιά μαζί να πηγαίνει μια η μία μια η άλλη κάθε 10 λεπτά να ελέγχουμε τις σκηνές. Ξεκίνησε αυτή. Εγώ δεν είχα τι να κάνω καθόμουν και μάζευα την χειροποίητη τραπεζαρία της ενωμοτίας(=μικρές ομαδούλες των 5-9 ατόμων οι οποίες στις κατασκηνώσεις έχουνε δικές τους σκηνές,δική τους τραπεζαρία,δική τους σακιδιοθήκη,δική τους πύλη και ό,τι άλλη κατασκευή μας χρειάζονταν την φτιάχναμε εμείς με ξύλα) την οποία δεν είχαμε συμμαζέψει από το βραδυνό διότι βαριόμασταν όλα τα εξυπνούδια. Είχα εκνευριστεί τρομερά στο μεταξύ διότι κάτι είχαμε ρίξει κάτι πάνω και κολλούσε. Ξαφνικά εκεί που βρήκα επιτέλους μία σακούλα να πετάξω τα περισσευούμενα και μια πετσέτα να καθαρίσω κάπως εκεί ακούω ξαφνικά ένα χρούτσου χρούτσου από πίσω μου ψέλλισα "Μωρή Χαρά έλεος πια με την καχυποψία σου" και δεν έδωσα σημασία.Μετά από λίγο πάλι ο ίδιος θόρυβος τώρα ήταν που είχα αρχίσει να φοβάμαι. Παράτησα ό,τι δουλειά έκανα,βούτηξα το φακό μου και πήγα να ψάξω την άλλη κοπέλα διότι φοβόμουν ότι κάτι πήγαινε καλά. Φανταστείτε τώρα εμένα με τη σαγιονάρα και τις πυτζάμες να κόβω βόλτα μέσα στα σκοτάδια κάποια στιγμή δε θυμάμαι πολλά ένιωσα κάτι να με τραβάει και ένα κουβάς γεμάτος νερό (και παγωμένο κιόλλας) εκτοξεύτηκε πάνω μου..
Δεν ήταν τόσο το γεγονός ότι με είχανε μπουγελώσει όσο το γεγονός ότι ήμουν αγουροξυπνημένη.
Εκείνη τη στιγμή εμφανίστηκε και η άλλη κοπέλα που είχαμε την ίδια βάρδια η οποία μόλις με είδε έσκασε στα γέλια ξύπνησε τους πάντες.
Αποτέλεσμα;
Να με δει όλη η κατασκήνωση παπί. Στο τέλος με έπιασε εμένα νευρικό γέλιο και ήρθε και'δεσε το γλυκό
Την επόμενη βραδιά το βρωμοπαίδι που το'κανε έπαθε τράβηγμα μυός.
Πάντως ακόμη θυμάμαι το πόσο γελοία θα ήμουν μπουγελομένη.
Ολόκληρη κατασκήνωση εμένα κοιτούσε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
_fairygirl_
Διακεκριμένο μέλος
ΚρίμαΤην επόμενη μέρα τέλειωσε η κατασκήνωσηηηηη
Μα τι καταλάβατε?? Τον είδα στο εξεταστικό κέντρο όταν έδινα το proficiency και όταν με είδε γέλαγεεε Μετά τις εξετάσεις βγήκαμε και βόλτα και θυμηθήκαμε και το περιστατικό
Νόμιζα ότι του΄ριξες τίποτα κουβάδες νερό όπως είχα κάνει εγώ σε κατασκήνωση
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
_fairygirl_
Διακεκριμένο μέλος
Τι του'κανες μωρή κακούργα του παιδιού;Περιττό να σας πω ότι από εκείνη την ημέρα δεν ξανακούσαμε για αυτόνΕγώ θυμήθηκα με αυτά και με αυτά μια φάρσα που μου έκανε ένας φίλος μου στην κατασκήνωση
Ήταν ένα βράδυ, 12 η ώρα περίπου και στο σπιτάκι δεν κοιμόμασταν ακόμα. Εγώ είχα ξαπλώσει στο κρεβάτι μου -το οποίο ήταν πάνω γωνία,κοντά σε ανοιχτό παράθυρο- και καθόμουν με το κινητό στο χέρι.Τα άλλα κορίτσια είχαν σκορπιστεί σε άλλα κρεβάτια και μιλάγανε αλλά εγώ επειδή ήθελα σήμα είχα κάτσει στο κρεβάτι και χάζευα.Σε κάποια φάση αρχίζει να με παίρνει ο ύπνος... εκεί που λαγοκοιμόμουν λοιπόν, ξαφνικά νιώθω κάτι να ακουμπάει στο χέρι μου.Κοιμισμένη καθώς ήμουν κουνάω λίγο το χέρι αλλά αυτή η αίσθηση εξακολουθούσε και τελικά ανοίγω τα μάτια και βλέπω κάποιον πάνω από το κεφάλι μου.Πριν προλάβω καν να ανασάνω, αυτός ο κάποιος μου κάνει <<Μπουυυυ!>> κι εγώ άρχισα να ουρλιάζω σαν υστερική!!!! Αυτός 'εφυγε γελώντας και εγώ είχα μείνει σε κατάσταση σοκ! Οι άλλες εκείνη τη στιγμή κατάλαβαν τι είχε γίνει και ήρθαν εκεί και αρχίσαμε να γελάμε... Μόλις συνειδητοποίησα και ποιος ήταν λέω από μέσα μου <<Αααα αύριο δεν θα μου την γλιτώσει>> και ξάπλωσα τέλος πάντων να κοιμηθώ. Αλλά το χαζό δεν το έβαλε κάτω. Επανήλθε μετά από ένα μισάωρο περίπου με σκούπα και άρχισε να μου γαργαλάει το μπράτσο. Ξυπνάω εγώ, βλέπω μια σκούπα από πάνω μου, αρχίζω πάλι να ουρλιάζω (τι να έκανα η έρμη δεν με άφηνε να κοιμηθώ) και μισοκοιμισμένη του έφερα το μαξιλάρι στο κεφάλι Τελικά αφού γέλασε κι αυτός είπε δεν θα με ξαναενοχλήσει κι έφυγε. Την επόμενη μέρα ξύπνησα με μουστάκια στο πρόσωπο μου
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
_fairygirl_
Διακεκριμένο μέλος
Μετά λένε ότι οι απουσιολόγοι είναι φυτά.Διάβασε το πρώτο μου μήνυμα με την πλακα που έκανα εγώ στην καθηγήτρια.
Εγώ ήμουν η απουσιολόγος.
Νομίζω ταιριάζουμε..
Κούνια που σας κούναγε
Επιτρέπεται να γράψω κι'άλλη;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
_fairygirl_
Διακεκριμένο μέλος
Όχι. Είναι τόσο βούγιο η καθηγήτρια που απορώ όταν λέει ότι θα γράψει ποινολόγιο σε κανέναν αν όντως πάει και το γράφει.Αποβολή πήρε κανείς?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
_fairygirl_
Διακεκριμένο μέλος
Είχε βάλει λοιπόν μια μέρα Ωριαία (αποβολή) σε ένα παιδί στην τάξη μου επειδή δεν την πρόσεχε. Να σημειωθεί εδώ ότι το συγκεκριμένο παιδί είχε και εξακολλουθεί να'χει μια μανία να πειράζει πράγματα και να τα επισκευάζει με λίγα λόγια ήταν ο Μπομπ ο Μάστορας- (σε πιο εύσωμη βερσιόν)- όπως τον φώναζα εγώ. Αφού βγήκε έξω,μετά από λίγη ώρα και χτύπησε κουδούνι ήρθε επάνω μες τα νεύρα έλεγε: "Θα σε φτιάξω μωρή, πού θα μου πας. Φέτος θα σε περιποιηθώ εγώ ιδιαιτέρως". Μην τα πολυλογώ αποφάσισαμε από κοινού να της κάνουμε μια πλάκα.
Την επόμενη μέρα ο συμμαθητής μου αυτός είχε έρθει αρκετά νωρίς σχεδόν 30 λεπτά πριν το κουδούνι πράγμα ασυνήθιστο για εμάς αφού συνήθως όταν είχαμε εκείνη τη φιλόλογο 1η ώρα φρόντιζε να λείπει. Τον βλέπουμε να έρχεται με μια σακούλα γεμάτη μια διάφορα μέσα. Πήγε στην τάξη,εκεί άδειασε την σακούλα όπου μέσα περιείχε 1 χυμό και κάτι σπάγκους. Βούτηξε το καλάθι για τα σκουπίδια που είχαμε και αφού έβγαλε τη σακούλα που είχε μέσα άδειασε μες τον κάδο το χυμό που είχε φέρει (ο οποίος ήταν πολύς).Ύστερα άρχισε να δένει με το σπάγκο που είχε φέρει το καλαθάκι. Εμείς παραξενευτήκαμε και τον ρωτήσαμε τι ακριβώς κάνει αυτός μας απάντησε ότι ήθελε να κάνει μια πλάκα στην καθηγήτρια. Εμείς είχαμε μείνει άφωνοι (ίσως επειδή κοιμόμασταν όρθια) με το τι ακριβώς μπορεί να κάνει με το χυμό στην καθηγήτρια τον αγνοήσαμε και αυτός 5 λεπτά πριν χτυπήσει το κουδούνι είχε τελειώσει την κατασκευή του η οποία είχε τοποθετηθεί στο πάνω μέρος της πόρτας και συνδέονταν με σπάγκο,ο οποίος κατέληγε στο πίσω χερούλι της πόρτας.
Χτύπησε το κουδούνι,μαζευτήκαμε κάτω και μετά αρχίσαμε να ανεβαίνουμε στις τάξεις για να ξεκινήσουμε το μάθημα εκεί ο "Μπομπ" όπως τον λέγαμε μας είπε περιληπτικά ότι θα έκανε μια πλάκα. Εμείς τα ufo τον αγνοήσαμε αφού θεωρήσαμε ότι καμιά βλακεία από τις συνηθισμένες.
Μπαίνει και η απουσιολόγος μέσα και όλοι μας καθόμασταν ήσυχα και κοιμησμένα στα θρανία μας περιμένοντας την άφιξη της Μουρλής όπως την έλεγαν πολλοί. Για έναν περίεργο λόγο η πόρτα ήταν κλειστή και επικρατούσε πολλή ησυχία για 1η ώρα.
Ξαφνικά ακούμε τα τακούνια της στο διάδρομο λέμε "Ωχ, έρχεται και ποιος την παλεύει πρωινιάτικα".
Ξαφνικά ανοίγει η πόρτα και πέφτει το καλάθι πάνω της με το χυμό μέσα. Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΦΑΣΗ.
Να βλέπεις τη φιλόλογο λουσμένη με το χυμό (και ήταν και βύσσινο) και'μας τα χαϊβάνια να'χουμε ξεραθεί στα γέλια. Η καθηγήτρια έξαλλη να φωνάζει και να οδύρεται λέγοντας: "Ποιος το'κανε αυτό" "Αναιδέστατα" κλπ κλπ.
Μετά εξαιτίας μας όλα τα τμήματα που την είχαν εκείνη τη μέρα έκαναν κενό. Από τότε μας μίσησε ως τμήμα και πάντοτε μας έτρεμεκαι δε μας πήγαινε κόντρα. Αφού ήξερε πως μπορεί να μην γράφαμε καλές εκθέσεις με πλούσιο λεξιλόγιο όμως η φαντασία μας οργίαζε
Δε θα ξεχάσω ποτέ τη φάτσα της γεμάτη χυμούς
ΠιΕς: Αυτό με αφορμή την αφήγηση του dimitris001
Ούτε και αυτόν τον Μπομπ Μάστορα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.