Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
14-11-07
15:25
Εμένα πάντως όλο αυτό, όσο ωραία και να το σερβίρουν, μου κάνει λίγο σε "οι γυναίκες είναι πιο χαζές και τα πηγαίνουν καλύτερα στο συναίσθημα για να παρηγοριούνται".
Να σχολιάσω τώρα ότι σε κατέχει το συναίσθημα της ανασφάλειας κι επιμένεις να πιστεύεις ότι κάποιος σας θεωρεί χαζές και θέλει να σας παρηγορήσει;
Ε, δεν μπορούσα ρε παιδιά, το είπα γιατί θα έσκαγα!!!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
14-11-07
14:59
Το έχω ξαναπεί, ότι οι γυναίκες είναι ικανές να σκεφτούν λογικά και μάλιστα με θαυμαστό τρόπο. Είναι δε και πολύ πρακτικότερες των ανδρών σε διάφορα θέματα ("θηλυκό μυαλό", λένε). Όμως αυτό δεν είναι το καλύτερό τους. Το ανυπέρβλητο συναίσθημα που δονεί τη γυναικεία φύση είναι και η πεμπτουσία της. Αυτό μπορεί να αναιρέσει όλα τα επιχειρήματα. Η ψυχρή λογική είναι επικίνδυνη. Η γυναίκα έχει μέσα της, έμφυτο, το δρόμο της Αγάπης.
Όταν ο συγγραφέας μιλάει για συγκίνηση δεν εννοεί αυτό που κατάλαβες. Εννοεί την υψηλή συγκίνηση, αυτή που ωθεί τον ποιητή να γράψει ένα έπος, αυτήν που κάνει τη ζωή να μοιάζει όμορφη, αυτό που μόνο το Θηλυκό μπορεί να προσφέρει στον κόσμο. "Πώς μπορεί μια γυναίκα να κάνει ν' ακούγεται όμορφο ένα τραγούδι που έχει γράψει μια μηχανή;" αναρωτιέται ο ήρωας στο 1984 του Όργουελ. Γι' αυτήν τη συγκίνηση μιλάει.
Άλλωστε, είναι διαπιστωμένο ότι ενώ οι γυναίκες είναι καθ' όλα ικανές για λογική σκέψη, όταν ξεχειλιζει το συναίσθημα, η λογική ματαιώνεται. Πόσες φορές μας είπε η αγαπητή μας Κουέ, για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της, ότι την επηρέασαν οι ορμόνες σε κάποιες της αντιδράσεις; Αυτό δεν είναι απαραίτητα αρνητικό. Για παράδειγμα, οι ιδέες του Χίτλερ στηρίζονται στην ψυχρή λογική. "Εμείς έχουμε πιο προηγμένο πολιτισμό και συνεπώς οι άλλοι είναι κατώτεροι από εμάς. Άρα, έχουμε κάθε δικαίωμα να τους εξολοθρεύουμε ή να τους υποδουλώνουμε". Το ίδιο ισχύει για τις ιδέες του Μαρκήσιου ή του Μάλθους. Ο αντίλογος αυτών των φρικτών ιδεολογιών στηρίζεται στον ανθρωπισμό: "Όλοι οι άνθρωποι είναι σημαντικοί σ' αυτόν τον κόσμο, πλούσιοι και φτωχοί, μορφωμένοι και αγράμματοι, έχουν δικαίωμα στη ζωή και σε ίσες ευκαιρίες". Αυτή η θεώρηση βασίζεται στο συναίσθημα, στη συγκίνηση που μας προκαλεί ένα μικρό παιδί που πεινάει ή που το βασανίζουν. Αυτό που αναφέρει η αγαπητή Μισέλ, είναι απλά μια κατάχρηση της έννοιας του συναισθήματος και της συγκίνησης, που πολλοί, άντρες και γυναίκες, το χρησιμοποιούν για να επιβάλλουν τη θέση τους και την εξουσία τους επί των υπολοίπων.
Όταν ο συγγραφέας μιλάει για συγκίνηση δεν εννοεί αυτό που κατάλαβες. Εννοεί την υψηλή συγκίνηση, αυτή που ωθεί τον ποιητή να γράψει ένα έπος, αυτήν που κάνει τη ζωή να μοιάζει όμορφη, αυτό που μόνο το Θηλυκό μπορεί να προσφέρει στον κόσμο. "Πώς μπορεί μια γυναίκα να κάνει ν' ακούγεται όμορφο ένα τραγούδι που έχει γράψει μια μηχανή;" αναρωτιέται ο ήρωας στο 1984 του Όργουελ. Γι' αυτήν τη συγκίνηση μιλάει.
Άλλωστε, είναι διαπιστωμένο ότι ενώ οι γυναίκες είναι καθ' όλα ικανές για λογική σκέψη, όταν ξεχειλιζει το συναίσθημα, η λογική ματαιώνεται. Πόσες φορές μας είπε η αγαπητή μας Κουέ, για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της, ότι την επηρέασαν οι ορμόνες σε κάποιες της αντιδράσεις; Αυτό δεν είναι απαραίτητα αρνητικό. Για παράδειγμα, οι ιδέες του Χίτλερ στηρίζονται στην ψυχρή λογική. "Εμείς έχουμε πιο προηγμένο πολιτισμό και συνεπώς οι άλλοι είναι κατώτεροι από εμάς. Άρα, έχουμε κάθε δικαίωμα να τους εξολοθρεύουμε ή να τους υποδουλώνουμε". Το ίδιο ισχύει για τις ιδέες του Μαρκήσιου ή του Μάλθους. Ο αντίλογος αυτών των φρικτών ιδεολογιών στηρίζεται στον ανθρωπισμό: "Όλοι οι άνθρωποι είναι σημαντικοί σ' αυτόν τον κόσμο, πλούσιοι και φτωχοί, μορφωμένοι και αγράμματοι, έχουν δικαίωμα στη ζωή και σε ίσες ευκαιρίες". Αυτή η θεώρηση βασίζεται στο συναίσθημα, στη συγκίνηση που μας προκαλεί ένα μικρό παιδί που πεινάει ή που το βασανίζουν. Αυτό που αναφέρει η αγαπητή Μισέλ, είναι απλά μια κατάχρηση της έννοιας του συναισθήματος και της συγκίνησης, που πολλοί, άντρες και γυναίκες, το χρησιμοποιούν για να επιβάλλουν τη θέση τους και την εξουσία τους επί των υπολοίπων.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
14-11-07
13:59
Εγώ θα ήθελα απλά να συνεισφέρω στη συζήτηση διευκρινίζοντας κάτι που αναφέρθηκε από την Πύλη στο εναρκτήριο ποστ του θέματος.
Πράγματι, υπάρχει διαφορά μεταξύ ανδρών και γυναικών στην αίσθηση του χώρου. Κατά πλειοψηφία (και το τονίζω αυτό) οι γυναίκες έχουν χειρότερη αντίληψη του χώρου από τους άντρες. Πρόκειται για εξελικτική προσαρμογή, στο πλαίσιο του φυσικού καταμερισμού εργασίας για την επιβίωση του είδους. Οι άντρες έχουν προσαρμοστεί ως "κυνηγοί", όπου η καλύτερη αντίληψη του βάθους και των αποστάσεων, ειδικά σε "μπροστινό οπτικό πεδίο" είναι απαραίτητη και οι γυναίκες ως "συλλέκτες", όπου η καλύτερη παρατηρητικότητα και μάλιστα σε "πλάγιο οπτικό πεδίο" είναι πιο ευνοϊκή.
Κατά τ' άλλα θα ήθελα να εκφράσω την κάθετη αντίθεσή μου με τα κλισέ αυτού του είδους, τα οποία δεν προσφέρουν τίποτε ουσιαστικό στη βελτίωση των σχέσεων μεταξύ των δύο φύλων. Οι άντρες και οι γυναίκες είναι όμοιοι σε μεγαλύτερο βαθμό απ' ότι είναι διαφορετικοί. Ο τρόπος εκδήλωσης είναι που συνήθως διαφέρει. Δεν θα επεκταθώ. Η παράθεση του Βίκτωρος Ουγκώ που μας προσέφερε η Isi, με άφησε Μουγκώ . Δεν είναι τυχαίο που κάποιοι καλλιτέχνες ή συγγραφείς θεωρούνται μεγάλοι και έχουν γίνει κλασικοί.
Πράγματι, υπάρχει διαφορά μεταξύ ανδρών και γυναικών στην αίσθηση του χώρου. Κατά πλειοψηφία (και το τονίζω αυτό) οι γυναίκες έχουν χειρότερη αντίληψη του χώρου από τους άντρες. Πρόκειται για εξελικτική προσαρμογή, στο πλαίσιο του φυσικού καταμερισμού εργασίας για την επιβίωση του είδους. Οι άντρες έχουν προσαρμοστεί ως "κυνηγοί", όπου η καλύτερη αντίληψη του βάθους και των αποστάσεων, ειδικά σε "μπροστινό οπτικό πεδίο" είναι απαραίτητη και οι γυναίκες ως "συλλέκτες", όπου η καλύτερη παρατηρητικότητα και μάλιστα σε "πλάγιο οπτικό πεδίο" είναι πιο ευνοϊκή.
Κατά τ' άλλα θα ήθελα να εκφράσω την κάθετη αντίθεσή μου με τα κλισέ αυτού του είδους, τα οποία δεν προσφέρουν τίποτε ουσιαστικό στη βελτίωση των σχέσεων μεταξύ των δύο φύλων. Οι άντρες και οι γυναίκες είναι όμοιοι σε μεγαλύτερο βαθμό απ' ότι είναι διαφορετικοί. Ο τρόπος εκδήλωσης είναι που συνήθως διαφέρει. Δεν θα επεκταθώ. Η παράθεση του Βίκτωρος Ουγκώ που μας προσέφερε η Isi, με άφησε Μουγκώ . Δεν είναι τυχαίο που κάποιοι καλλιτέχνες ή συγγραφείς θεωρούνται μεγάλοι και έχουν γίνει κλασικοί.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.