venividivici
Τιμώμενο Μέλος
Η venividivici αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 23,236 μηνύματα.
22-01-13
20:07
Μια πρώτη εξωτερική απάντηση βρήκα από την Βίκυ Νάκου Δίδυμη ευτυχία
Αφιερωμένο αυτό το θέμα στα παιδάκια που αγαπώ!Εγώ όμως θα τολμήσω να προτείνω σ’ όλους τους νέους γονείς… ένα παραμύθι. Πρόκειται για τις «Τρεις ερωτήσεις» του Muth, μια πανέμορφη ιστορία για το σημαντικό, το σπουδαίο και το καλό, βασισμένη σε ένα παραμύθι του Λέοντα Τολστόι. Ένα αγόρι, συντροφιά με τους φίλους του τα ζώα, αναζητά την απάντηση σε τρεις ερωτήσεις:
Μέσα από τις περιπέτειές του, φτάνει στη λύση:
- Πότε είναι η κατάλληλη στιγμή για να κάνεις κάτι;
- Ποιο είναι το πιο σπουδαίο πρόσωπο;
- Ποια είναι η πιο σημαντική πράξη;
«...να θυμάσαι πάντα πως υπάρχει μόνο μια σημαντική στιγμή, κι αυτή κάθε φορά είναι εκείνη που ζούμε. Το πιο σπουδαίο πρόσωπο είναι πάντα εκείνο που τυχαίνει να βρίσκεται δίπλα σου κι η πιο σημαντική πράξη που έχεις να κάνεις είναι πάντα αυτή που αφορά το καλό αυτού του προσώπου. Αυτές είναι οι τρεις απαντήσεις που ψάχνεις κι είναι ό,τι πιο σημαντικό και σπουδαίο πρέπει στη ζωή σου να κάνεις…»
Αν μια νταντά γνωρίζει αυτό το πανέμορφο παιδικό βιβλίο, ή μπορεί με απλά λόγια να απαντήσει στις παραπάνω τρεις ερωτήσεις, τότε κρατήστε την!
Αυτό το κείμενο θα ήθελα να το αφιερώσω στην μητέρα μου, γιατί για εκείνη η πιο κατάλληλη στιγμή ήταν η στιγμή που βρισκόταν με τα παιδιά μου, όταν εγώ έλειπα, το πιο σπουδαίο πρόσωπο ήταν τα παιδιά μου κι η πιο σημαντική πράξη της ήταν η αμέριστη φροντίδα σε αυτά!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
venividivici
Τιμώμενο Μέλος
Η venividivici αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 23,236 μηνύματα.
22-01-13
19:09
Πότε είναι η κατάλληλη στιγμή για να κάνεις κάτι;
Ποιο είναι το ποιο σπουδαίο πρόσωπο;
Ποια είναι η πιο σημαντική πράξη;
Το θέμα αυτό είναι εμπνευσμένο από το βιβλίο του Jon J. Muth
Οι τρεις ερωτήσεις
Μια πανέμορφη ιστορία για το σημαντικό, το σπουδαίο και το καλό, βασισμένη σε ένα παραμύθι του Λέοντα Τολστόι
Εσείς τι απαντήσεις θα δίνατε σε αυτές τις τρεις ερωτήσεις;
Οι τρεις ερωτήσεις αλλά και οι απαντήσεις τους είναι ή δεν είναι αλληλένδετες μεταξύ τους;
Χρόνος= παρελθόν, παρόν ή μέλλον;
Πρόσωπο=ο κάθε ανθρωπος ακόμη και ο εχθρός μας ή μόνο οι φίλοι και οι γνωστοί μας, οι δικοί μας άνθρωποι;
Πράξη=καλή ή κακή;
Ποιο είναι το ποιο σπουδαίο πρόσωπο;
Ποια είναι η πιο σημαντική πράξη;
Το θέμα αυτό είναι εμπνευσμένο από το βιβλίο του Jon J. Muth
Οι τρεις ερωτήσεις
Μια πανέμορφη ιστορία για το σημαντικό, το σπουδαίο και το καλό, βασισμένη σε ένα παραμύθι του Λέοντα Τολστόι
Ζούσε κάποτε ένα αγόρι που το λέγανε Νικολάι και που πολύ συχνά καθόταν και σκεφτόταν ποια μπορεί να είναι η σωστή πράξη που θα έπρεπε να κάνει στη ζωή του."Θέλω να γίνω ένας καλός άνθρωπος", έλεγε στους φίλους του, "αλλά δεν ξέρω πως να το κάνω". Οι φίλοι του τον καταλάβαιναν και θέλανε πολύ να τον βοηθήσουν.
"Μόνο αν βρω τις σωστές απαντήσεις σε τρεις ερωτήσεις" συνέχιζε ο Νικολάι, "θα είμαι σίγουρος πως ό,τι κάνω θα είναι και το σωστό".
Πότε είναι η κατάλληλη στιγμή για να κάνεις κάτι;
Ποιο είναι το ποιο σπουδαίο πρόσωπο;
Ποια είναι η πιο σημαντική πράξη;
Οι φίλοι του Νικολάι πήραν να σκέφτονται...Και η Σόνια, η ερωδιός, μίλησε και είπε: "Για να ξέρεις πότε είναι η κατάλληλη στιγμή για να κάνεις κάτι, πρέπει πρώτα να έχεις σχεδιάσει το πως θα το κάνεις". Ο Γκόγκολ, ο πίθηκος, που ήταν εκεί γύρω και ψαχούλευε ανάμεσα στα φυλλώματα των δέντρων για να βρει κάτι να φάει, είπε: "Θα καταλάβεις πότε πρέπει κάτι να το κάνεις, αν πάντα παρακολουθείς με προσοχή το τι γίνεται γύρω σου". Τότε, ο Πούσκιν ο σκύλος, μισάνοιξε τα μάτια του, αναδεύτηκε και είπε: "Δεν μπορεί κανείς μοναχός του όλα να τα παρακολουθεί. Χρειάζεται και τη συμπαράσταση κάποιου τρίτου. Να, για παράδειγμα, Γκόγκολ, πρόσεξε γιατί μια καρύδα ετοιμάζεται να πέσει πάνω στο κεφάλι σου".
Ο Νικολάι σκέφτηκε για λίγο όλα αυτά και μετά έκανε τη δεύτερη ερώτησή του: "Και ποιο μπορεί να είναι το πιο σπουδαίο πρόσωπο;""Αυτό που είναι όσο πιο κοντά γίνεται στον παράδεισο" Είπε η Σόνια και πέταξε μέσα στο γαλάζιο του ουρανού. "Όποιος προσφέρει ανακούφιση σε κάθε άρρωστο και πονεμένο" είπε ο Γκόγκολ ξύνοντας το κεφάλι του. "Αυτός που σου λέει το τι επιτρέπεται και τι όχι", γάβγισε ο Πούσκιν.
Ο Νικολάι πήρε κι άλλο να σκέφτεται και μετά έκανε την τρίτη του ερώτηση: "Και ποια τάχα είναι η πιο σωστή πράξη;" "Το να πετάς!" είπε η Σόνια. "Το να διασκεδάζεις κάθε στιγμή και ώρα!" γέλασε ο Γκόγκολ. "Να μάχεσαι!" γάβγισε ο Πούσκιν.
Το αγόρι όμως συνέχιζε να σκέφτεται. Αγαπούσε τους φίλους του. Ήξερε πως κι αυτοί κάνανε ό,τι μπορούσαν για να τον βοηθήσουν. Αλλά οι απαντήσεις τους δεν πρέπει να ήταν απόλυτα σωστές.
Και τότε του ήρθε μια ιδέα! Ξέρω τι θα κάνω! σκέφτηκε. Θα πάω να ρωτήσω τον Λέοντα, τη χελώνα. Ζει πάνω από εκατό χρόνια. Σίγουρα αυτός θα ξέρει να μου πει τις απαντήσει που ζητάω.
Κι ο Νικολάι πήρε να σκαρφαλώνει στο ψηλό βουνό, όπου η γέρικη χελώνα ζούσε ολομόναχη. Όταν ο Νικολάι έφτασε, βρήκε τον Λέοντα να σκάβει τον κήπο του. Η χελώνα ήταν πολύ γέρικη και το σκάψιμο ήταν πια κουραστικό γι' αυτήν. "Έχω τρεις ερωτήσεις και θα ήθελα τη βοήθειά σου", είπε ο Νικολάι. "Πότε είναι η κατάλληλη στιγμή για να κάνεις κάτι; Ποιο μπορεί να είναι το πιο σπουδαίο πρόσωπο; Και ποια είναι η πιο σημαντική πράξη;"
Ο Λέων άκουσε προσεκτικά, αλλά το μόνο που έκανε ήταν απλώς και μόνο να χαμογελάσει. Και μετά συνέχισε να σκάβει."Πρέπει να κουράστηκες", αποφάσισε κάποια στιγμή να πει ο Νικολάι. "Άσε με να σε βοηθήσω!". Η χελώνα του έδωσε το φτυάρι και τον ευχαρίστησε.
Και επειδή είναι πιο εύκολο σε ένα αγόρι να σκάβει από ό,τι ένας γέρος, ο Νικολάι συνέχισε το σκάψιμο μέχρι που όλος ο κήπος ήταν έτοιμος. Και ήταν μόλις που είχε τελειώσει όταν σηκώθηκε δυνατός άνεμος και μια δυνατή βροχή ξέσπασε. Καθώς τρέχανε να προφυλαχτούνε μέσα στη καλύβα της χελώνας, ο Νικολάι άκουσε κάποιον να φωνάζει για βοήθεια.
Πήρε τρέχοντας να κατεβαίνει το μονοπάτι και είδε ένα Πάντα που είχε σπάσει το πόδι του καθώς ένα κλαρί είχε πέσει πάνω του. Προσεχτικά ο Νικολάι μετέφερε το τραυματισμένο ζώο στην καλύβα του Λέοντα και αμέσως έφτιαξε από καλάμια ένα νάρθηκα για το σπασμένο πόδι. Η καταιγίδα λυσσομανούσε, και πόρτες και παραθυρόφυλλα χτυπούσαν από τον αέρα. Το Πάντα ξύπνησε. "Που βρίσκομαι;" ρώτησε. "Το παιδί μου που είναι;" Το αγόρι βγήκε από την καλύβα και πήρε ξανά τρέχοντας το μονοπάτι.
Η βοή της καταιγίδας τον ξεκούφαινε και η δυνατή βροχή τον εμπόδιζε να βλέπει καλά που πατούσε. Μα αυτός ολοένα και πιο βαθιά έμπαινε μέσα στο δάσος. Μέχρις ότου βρήκε το παιδί του Πάντα. Πεσμένο στο βρεγμένο χώμα, έτρεμε από το κρύο. Το μικρό Πάντα μπορεί να ήταν μουσκεμένο και καταφοβισμένο, αλλά ζωντανό. Ο Νικολάι το έφερε στην καλύβα, το στέγνωσε και το ζέστανε. Και μετά το έβαλε μέσα στην αγκαλιά της μητέρας του.
Ο Λέων χαμογέλασε καθώς παρακολουθούσε όλα όσα έκανε το αγόρι.
Το επόμενο πρωινό ο ήλιος ήταν φωτεινός, τα πουλιά κελαηδούσαν κι όλη η φύση έλαμπε. Το πόδι του Πάντα πήγαινε καλύτερα και το ζωάκι ευχαρίστησε τον Νικολάι για ό,τι είχε κάνει γι' αυτό και το παιδί του. Πάνω στην ώρα, να που φτάσανε η Σόνια, ο Γκόγκολ και ο Πούσκιν, που θέλανε να δούνε πως τα πάει ο φίλος τους.
Ο Νικολάι αισθανότανε υπέροχα. Είχε θαυμάσιους φίλους και είχε σώσει το Πάντα και το παιδί του. Αλλά και κάτι υπήρχε που τον στεναχωρούσε. Ακόμα δεν είχε βρει τις απαντήσεις στις τρεις ερωτήσεις του. Κι έτσι ρώτησε για μια ακόμα φορά τον Λέοντα. Η γέρικη χελώνα κοίταξε το αγόρι μέσα στα μάτια. "Μα οι ερωτήσεις σου έχουν απαντηθεί!" είπε. "Πότε;" ρώτησε το αγόρι.
"Χτες αν δεν είχες μείνει να με βοηθήσεις στο σκάψιμο δεν θα είχες ακούσει τις κραυγές του Πάντα. Άρα, η πιο κατάλληλη στιγμή για να κάνεις κάτι είναι όταν σκάβεις ένα κήπο. Κι εκείνη τη στιγμή το πιο σπουδαίο πρόσωπο ήμουνα εγώ και το πιο σημαντικό πράγμα που είχες να κάνεις ήταν α με βοηθήσεις στις δουλειές του κήπου μου."
"Αργότερα, όταν βρήκες το τραυματισμένο Πάντα δεν είχες τίποτε πιο σωστό να κάνεις από το να φροντίσεις το πονεμένο πόδι του και να σώσεις το παιδί του. Κι εκείνη τη στιγμή, το Πάντα και το παιδί του ήταν για σένα τα πιο σπουδαία πρόσωπα. Και το πιο σημαντικό που είχες να κάνεις ήταν να τους φροντίσεις και να τους κάνεις να αισθανθούνε ασφαλείς...""Να θυμάσαι πάντα πως υπάρχει μόνο μια σημαντική στιγμή, κι αυτή κάθε φορά είναι εκείνη που ζούμε. Το πιο σπουδαίο πρόσωπο είναι πάντα εκείνο που τυχαίνει να βρίσκεται δίπλα σου και η πιο σημαντική πράξη που έχεις να κάνεις είναι πάντα αυτή που αφορά το καλό αυτού του προσώπου. Αυτές, λοιπόν, είναι, καλό μου αγόρι, οι τρεις απαντήσεις που ψάχνεις και είναι ό,τι πιο σημαντικό και σπουδαίο πρέπει στη ζωή σου να κάνεις..." ... Είναι ο λόγος για τον οποίο γεννηθήκαμε και υπάρχουμε σε αυτόν εδώ τον κόσμο".
Εσείς τι απαντήσεις θα δίνατε σε αυτές τις τρεις ερωτήσεις;
Οι τρεις ερωτήσεις αλλά και οι απαντήσεις τους είναι ή δεν είναι αλληλένδετες μεταξύ τους;
Χρόνος= παρελθόν, παρόν ή μέλλον;
Πρόσωπο=ο κάθε ανθρωπος ακόμη και ο εχθρός μας ή μόνο οι φίλοι και οι γνωστοί μας, οι δικοί μας άνθρωποι;
Πράξη=καλή ή κακή;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.