27-01-13
14:10
μαλάκας ήταν όχι αγενής.
βρίσκουν και τα κάνουν.
Αλλος ειναι ο μαλακας
Δεν βρισκουν και τα κανουν
Απλα τα κανουν
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
20-05-11
23:06
Ευχαριστώ για την αφιέρωση.
Ταξιτζήδες.Story of my life too.
Ναι και εγώ δεν οδηγώ,δεν μπαίνω σε λεοφορεία κλπ
Οπότε κρέμομαι απο αυτούς.
Εμένα δεν με απασχολούσε ποτέ η ύπαρξή τους.
Ντάξει έμπαινα μέσα,λέγαμε 5 μαλακίες,περνούσε η ώρα,έφτανα στον προορισμό μου και μετά ξεχνούσαμε ο ένας την ύπαρξη του άλλου.
Ως που μια μέρα έπεσα σε ένα θείο(δηλ. ετών 50 φεύγα) ταξιτζή.
Κάθισα στο μπροστινό κάθισμα.Μέγα λάθος.
Ήταν καλοκαιράκι.Ήταν κουρασμένος από τη μέρα μάλλον..ή από τα χρόνια.Φαινόταν στη φάτσα του.
Μου έπιασε κλασσικά την κουβέντα.Για μαλακίες στην αρχή (που πας κλπ).Μετά άρχισε να με ρωτάει πράγματα για μένα.Πόσο είμαι,αν σπουδάζω,αν έμενα εκεί κοντά που με πήρε.Απαντούσα με αφέλεια.Μου είπε ότι έχω όμορφα μάτια.Ότι είμαι και εγώ όμορφη,νέα.Όταν άρχισε αυτές τις κουβέντες τρόμαξα.Μαζεύτικα προς την πόρτα.
Το κατάλαβε.Αλλά δε σταμάτησε.Συνέχισε λέγοντάς μου πράγματα για τη ζωή του.Τι έχει περάσει,πόσο βασανισμένος είναι.Καθώς μου τα έλεγε αυτά,άλλαξε λωρίδα και από τη δεξιά,πήγε στη μεσαία.Εκλεισε τα παράθυρα."Λόγω του αέρα",μου είπε."Με χτυπάει στην πλάτη και φοβάμαι μην πάθω ψύξη".
Εξακολουθούσα να είμαι επιφυλακτική,αλλά έλεγα πως μέρα-μεσημέρι είναι,τι σκατα μπορεί να συμβεί.
Συνεχίσαμε την πορεία μας,με αυτόν να μιλάει ακόμα για τη ζωή του.Σε κάποια φάση ακουμπάει το χέρι του στο γόνατό μου.Με έλουσε κρύος ιδρώτας.Δεν πίστευα πως ένας ξένος πήρε έτσι αυθαίρετα το δικαίωμα να με ακουμπίσει.Εκεί.
Κοκκάλωσα.Το ανέβασε πιο πάνω.Έτρεμα.Του ψέλισα "τι κάνετε εκεί;".
Το ανέβασε πιο πάνω..και μετά εσωτερικά στο μπούτι μου.Τον κοίταξα με γουρλωμένα μάτια.Δεν θα ξεχάσω ποτέ μου αυτή τη γλίτσα που "έτρεχε" από τα μάτια του.Πάω να του σηκώσω το χέρι και λόγω ενός κραδασμού δεν το έπιασα ακριβώς αλλά κάπως πέρασε πάνω απο το δικό του.Και μου λέει "Έτσι μπράβο,χάιδεψε αυτό το χέρι που είναι βασανισμένο από τη ζωή".Τρελάθηκα.Το πέταξα από πάνω μου,του φώναξα να ανοιξει τα παράθυρα,να σταματήσει στη δεξιά λωρίδα.Με άφησε πάνω στη βουλιαγμένης όπως όπως.Βγήκα έξω τρέχοντας.Μου φάνηκε ότι είχε ένα χαμόγελο στο στόμα του.Δεν ήταν αγενής.Ήταν απαράδεκτος.
Μετά από αυτό όπου έβλεπα 50ρηδες φοβόμουν.Και ακόμα τους ψιλοφοβάμαι.
Μου πήρε καιρό να το ξεπεράσω,να ξεπεράσω αυτό το λιγούρικο βλέμμα,αυτά τα βαριά και τραχειά χέρια.
Μπαίνω σε ταξί.Κάθομαι στην πίσω δεξιά θέση για να έχω τον έλεγχο.Τους μιλάω.Αλλά όταν μου αρχίζουν τα σουξου μουξου τους σταματάω όπου είμαι.
Έχω και όμορφα περιστατικά να περιγράψω,παρόμοια με αυτά που έχουν εξιστορηθεί.
Απλά θα ήθελα να πω στις κοπέλες να μην είναι ζώα,σαν αυτό που υπήρξα εγώ.Στην πρώτα μαλακία έξω.Γιατί δεν ξέρεις που θα καταλήξει η κουβέντα.
Κλείνοντας να πω πως υπάρχουν αγενείς ταξιτζήδες και πόσοι άλλοι άνθρωποι που μας εξυπηρετούν στην καθημερινότητά μας.Απλά το πρόβλημα με τους ταξιτζήδες είναι ότι είμαστε εγκλωβισμένοι στο αμάξι τους και δεν είναι πολύ εύκολο να αντιδράσουμε.
Ταξιτζήδες.Story of my life too.
Ναι και εγώ δεν οδηγώ,δεν μπαίνω σε λεοφορεία κλπ
Οπότε κρέμομαι απο αυτούς.
Εμένα δεν με απασχολούσε ποτέ η ύπαρξή τους.
Ντάξει έμπαινα μέσα,λέγαμε 5 μαλακίες,περνούσε η ώρα,έφτανα στον προορισμό μου και μετά ξεχνούσαμε ο ένας την ύπαρξη του άλλου.
Ως που μια μέρα έπεσα σε ένα θείο(δηλ. ετών 50 φεύγα) ταξιτζή.
Κάθισα στο μπροστινό κάθισμα.Μέγα λάθος.
Ήταν καλοκαιράκι.Ήταν κουρασμένος από τη μέρα μάλλον..ή από τα χρόνια.Φαινόταν στη φάτσα του.
Μου έπιασε κλασσικά την κουβέντα.Για μαλακίες στην αρχή (που πας κλπ).Μετά άρχισε να με ρωτάει πράγματα για μένα.Πόσο είμαι,αν σπουδάζω,αν έμενα εκεί κοντά που με πήρε.Απαντούσα με αφέλεια.Μου είπε ότι έχω όμορφα μάτια.Ότι είμαι και εγώ όμορφη,νέα.Όταν άρχισε αυτές τις κουβέντες τρόμαξα.Μαζεύτικα προς την πόρτα.
Το κατάλαβε.Αλλά δε σταμάτησε.Συνέχισε λέγοντάς μου πράγματα για τη ζωή του.Τι έχει περάσει,πόσο βασανισμένος είναι.Καθώς μου τα έλεγε αυτά,άλλαξε λωρίδα και από τη δεξιά,πήγε στη μεσαία.Εκλεισε τα παράθυρα."Λόγω του αέρα",μου είπε."Με χτυπάει στην πλάτη και φοβάμαι μην πάθω ψύξη".
Εξακολουθούσα να είμαι επιφυλακτική,αλλά έλεγα πως μέρα-μεσημέρι είναι,τι σκατα μπορεί να συμβεί.
Συνεχίσαμε την πορεία μας,με αυτόν να μιλάει ακόμα για τη ζωή του.Σε κάποια φάση ακουμπάει το χέρι του στο γόνατό μου.Με έλουσε κρύος ιδρώτας.Δεν πίστευα πως ένας ξένος πήρε έτσι αυθαίρετα το δικαίωμα να με ακουμπίσει.Εκεί.
Κοκκάλωσα.Το ανέβασε πιο πάνω.Έτρεμα.Του ψέλισα "τι κάνετε εκεί;".
Το ανέβασε πιο πάνω..και μετά εσωτερικά στο μπούτι μου.Τον κοίταξα με γουρλωμένα μάτια.Δεν θα ξεχάσω ποτέ μου αυτή τη γλίτσα που "έτρεχε" από τα μάτια του.Πάω να του σηκώσω το χέρι και λόγω ενός κραδασμού δεν το έπιασα ακριβώς αλλά κάπως πέρασε πάνω απο το δικό του.Και μου λέει "Έτσι μπράβο,χάιδεψε αυτό το χέρι που είναι βασανισμένο από τη ζωή".Τρελάθηκα.Το πέταξα από πάνω μου,του φώναξα να ανοιξει τα παράθυρα,να σταματήσει στη δεξιά λωρίδα.Με άφησε πάνω στη βουλιαγμένης όπως όπως.Βγήκα έξω τρέχοντας.Μου φάνηκε ότι είχε ένα χαμόγελο στο στόμα του.Δεν ήταν αγενής.Ήταν απαράδεκτος.
Μετά από αυτό όπου έβλεπα 50ρηδες φοβόμουν.Και ακόμα τους ψιλοφοβάμαι.
Μου πήρε καιρό να το ξεπεράσω,να ξεπεράσω αυτό το λιγούρικο βλέμμα,αυτά τα βαριά και τραχειά χέρια.
Μπαίνω σε ταξί.Κάθομαι στην πίσω δεξιά θέση για να έχω τον έλεγχο.Τους μιλάω.Αλλά όταν μου αρχίζουν τα σουξου μουξου τους σταματάω όπου είμαι.
Έχω και όμορφα περιστατικά να περιγράψω,παρόμοια με αυτά που έχουν εξιστορηθεί.
Απλά θα ήθελα να πω στις κοπέλες να μην είναι ζώα,σαν αυτό που υπήρξα εγώ.Στην πρώτα μαλακία έξω.Γιατί δεν ξέρεις που θα καταλήξει η κουβέντα.
Κλείνοντας να πω πως υπάρχουν αγενείς ταξιτζήδες και πόσοι άλλοι άνθρωποι που μας εξυπηρετούν στην καθημερινότητά μας.Απλά το πρόβλημα με τους ταξιτζήδες είναι ότι είμαστε εγκλωβισμένοι στο αμάξι τους και δεν είναι πολύ εύκολο να αντιδράσουμε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.