Deutsch... Lover
Επιφανές μέλος
Η Everl αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Φιλόλογος ξένων γλωσσών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 18,613 μηνύματα.
14-04-17
16:13
Τέσα,
λόγω πανελληνίων δεν μπαίνω πολύκαι μόλις σήμερα είδα το πόστ σου. Συλλυπητήρια για τον μπαμπά.
Είμαι και εγώ από αυτούς που πιστεύουν ότι πρέπει να περάσετε λίγο χρόνο χωριστά. Δεν είναι αναγκαστικό να φύγεις κάποιες μέρες από το σπίτι, θαρρώ πως κάποιες ώρες την ημέρα αρκούν. Όταν είσαι πολύ down πχ, και ξέρεις πως θέλεις να ξεσπάσεις, πες της πως πηγαίνεις μια βόλτα. Και όντως βόλτα θα πηγαίνεις. Κάπου ήσυχα. Σίγουρα θα υπάρχει ένα μέρος που σε ηρεμεί.
Αν έχεις και κάποιον πολύ καλό φίλο και έχει χρόνο, πηγαίνετε για ένα καφέ κάπου ήρεμα ή μια βόλτα μαζί. Βοηθάει πολλές φορές να μοιραζόμαστε τον πόνο.
Η στάση της μαμάς είναι κάτι παραπάνω από φυσιολογική. Έχασε τον σύντροφο της και μαζί με εκείνον ένα μεγάλο κομμάτι του εαυτού της. Υπάρχει ένα φρέσκο κενό μέσα της και προσπαθεί να το καλύψει δίνοντάς σε εσένα και ίσως και στην αδερφή του την αγάπη που τόσα χρόνια έδινε σε εκείνον. Συνήθως όταν κάποιος φεύγει ( είτε για δουλειά, είτε κοιμάται) γινόμαστε κάπως πιο προστατευτικοί με αυτούς που έχουν μείνει δίπλα μας.
Και αυτά περί γάμου, για τον ίδιο λόγο τα λέει. Σκέφτεται πως ίσως ''ξεχνιώσουν'' με παιδιά, γατιά και σύζυγο και δεν σε είχε πάρει τόσο από κάτω. Είναι ο καημός της μάνας... Και αυτό φυσιολογικό, το βλέπω από την γιαγιά μου που έχει το ένα από τα τρία της παιδιά ακόμη ανύπαντρο. ''Αν είχες παντρευτεί, τώρα θα είχες τη γυναίκα σου, τα παιδιά σου, θα είχες βρει μια δουλειά εδώ και δεν θα έτρεχες στις Γερμανίες'' του λέει συνέχεια.
Υπομονή.
Fühl dich gedrückt! ( μτφρ σε αγκαλιάζω, κατά λέξη: Νιώσε πως σε αγκαλιάζω) την αγαπώ σαν έκφραση με το νόημα που έχει.
λόγω πανελληνίων δεν μπαίνω πολύκαι μόλις σήμερα είδα το πόστ σου. Συλλυπητήρια για τον μπαμπά.
Είμαι και εγώ από αυτούς που πιστεύουν ότι πρέπει να περάσετε λίγο χρόνο χωριστά. Δεν είναι αναγκαστικό να φύγεις κάποιες μέρες από το σπίτι, θαρρώ πως κάποιες ώρες την ημέρα αρκούν. Όταν είσαι πολύ down πχ, και ξέρεις πως θέλεις να ξεσπάσεις, πες της πως πηγαίνεις μια βόλτα. Και όντως βόλτα θα πηγαίνεις. Κάπου ήσυχα. Σίγουρα θα υπάρχει ένα μέρος που σε ηρεμεί.
Αν έχεις και κάποιον πολύ καλό φίλο και έχει χρόνο, πηγαίνετε για ένα καφέ κάπου ήρεμα ή μια βόλτα μαζί. Βοηθάει πολλές φορές να μοιραζόμαστε τον πόνο.
Η στάση της μαμάς είναι κάτι παραπάνω από φυσιολογική. Έχασε τον σύντροφο της και μαζί με εκείνον ένα μεγάλο κομμάτι του εαυτού της. Υπάρχει ένα φρέσκο κενό μέσα της και προσπαθεί να το καλύψει δίνοντάς σε εσένα και ίσως και στην αδερφή του την αγάπη που τόσα χρόνια έδινε σε εκείνον. Συνήθως όταν κάποιος φεύγει ( είτε για δουλειά, είτε κοιμάται) γινόμαστε κάπως πιο προστατευτικοί με αυτούς που έχουν μείνει δίπλα μας.
Και αυτά περί γάμου, για τον ίδιο λόγο τα λέει. Σκέφτεται πως ίσως ''ξεχνιώσουν'' με παιδιά, γατιά και σύζυγο και δεν σε είχε πάρει τόσο από κάτω. Είναι ο καημός της μάνας... Και αυτό φυσιολογικό, το βλέπω από την γιαγιά μου που έχει το ένα από τα τρία της παιδιά ακόμη ανύπαντρο. ''Αν είχες παντρευτεί, τώρα θα είχες τη γυναίκα σου, τα παιδιά σου, θα είχες βρει μια δουλειά εδώ και δεν θα έτρεχες στις Γερμανίες'' του λέει συνέχεια.
Υπομονή.
Fühl dich gedrückt! ( μτφρ σε αγκαλιάζω, κατά λέξη: Νιώσε πως σε αγκαλιάζω) την αγαπώ σαν έκφραση με το νόημα που έχει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.