suspiria
Διάσημο μέλος
Η ρόζα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 2,065 μηνύματα.
06-01-08
16:03
Απλος καποιοι καθηγητες και μαθητες δεν ειναι πολιτικοποιημενοι γι'αυτο μερικες φορες ισως δεν μπορουν να καταλαβουν το νοημα αυτης της εορτης.
Η λέξη "πολιτικοποιημένοι" αναφέρεται στο πολιτικό καθεστώς, και αν κάνω λάθος διορθώστε με.
Η συγκεκριμένη εορτή αφορά τη δημοκρατία, και πάλι αν κάνω λάθος διορθώστε με.
Αν συμφωνείς με αυτά τα δύο εξήγησε πιο αναλυτικά τι εννοείς με την παραπάνω φράση. Δεν είναι ευγενικό να συμμετέχουμε σε μία συζήτηση αφήνοντας μία λακωνική φράση να αιωρείται στη μέση, είναι;
Επισης οπως λες αγαπητε φιλε αντρεα(αμα καταλαβα καλα) φταιει και ο τροπος ζωης που μας εχει επιβαλει ο καπιταλιστικος τροπος ζωης (υπερκαταναλωτισμος,χειραγώγηση,ξαναγραψιμο της ιστοριας).
Αν και αναφέρεσαι στον Αντρέα, να μου επιτρέψεις να παραθέσω οτι καπιταλισμός στηρίζεται στην απληστία του ανθρώπου..
Θεωρώ θλιβερή δικαιολογία το "για όλα φταίει ο κακός καπιταλισμός που μας χειραγωγεί και μας καθοδηγεί", αν βέβαια εννοούσες κάτι τέτοιο.
Προσπαθουν να καταστηλουν το λαϊκο κινημα δηλ. τι να πω αραιος ο καπιταλισμος που εχουμε στην ελλαδα. δηλ. αυτο το πραγμα ειναι δημοκρατικο? αυτη η ερωτηση ειναι γι΄αυτους που θελουν τον καπιταλισμο.
Ο καπιταλισμός φταίει για την καταστολή του λαϊκού κινήματος;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
suspiria
Διάσημο μέλος
Η ρόζα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 2,065 μηνύματα.
16-11-07
16:53
Εδω δεν ξερουν καν οτι η Χουντα κρατησε 7χρονια.
Μα δεν ξέρουν ΚΑΝ τι είναι χούντα. Διαβάζουμε στο σχολικό μάθημα των νεοελληνικών κειμένων το κείμενο με την Ανθούλα που την πάτησε τον τανκς και ΣΚΑΝΕ ΣΤΑ ΓΕΛΙΑ επειδή πριν την πατήσει το τανκς πετάει τις γόβες της. (Δεν είναι κείμενο του Πολυτεχνείου, είναι για την γερμανική κατοχή αλλά και εκεί η ίδια ακριβώς αδιαφορία υπάρχει)
Ο καθηγητής όμως, όταν γελάνε δεν τους εξηγεί οτι προσβάλλουν αυτούς τους ανθρώπους και αυτές τις ιδεολογίες. Τους ανέχετε ή το πολύ πολύ να τους πει ένα "Κάντε ησυχία να κάνουμε μάθημα". Από εκεί ξεκινάει η αδιαφορία και μεταδίδεται στους μαθητές και ύστερα και στα παιδιά τους κοκ.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
suspiria
Διάσημο μέλος
Η ρόζα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 2,065 μηνύματα.
16-11-07
15:53
καραταω αυτο το κομματι απο το κειμενο σου, για τον ιδιο λογο που το λες, σημερα το πρωι μου λεει ο Γιος μου, δεν εχουμε σχολειο εχουμε Γιορτη για την 17 Νοεμβρη, ωραια του λεω, ξερεις τι εγινε τοτε; και μου απανταει, μου το ειπαν στην τεταρτη δημοτικου αλλα τωρα δεν θυμαμαι!
δυστηχως με το εκπαιδευτικο συστημα στην Ελλαδα ΔΕΝ ΒΓΑΖΕΙΣ ΑΚΡΗ - οτι και να κανεις
Αυτό λέω. Δεν φταίνε τα παιδιά που δεν ξέρουν και που δεν τιμούν. Φταίνε οι καθηγητές, που την έκαναν μία μέρα που "χάνουμε μάθημα", που λέμε τα ίδια ποιήματα ξανά και ξανά, τα ίδια τραγούδια κτλπ.
Ποιός θα πει ποίημα να πάρει καλό βαθμό;
Ποιός θα τραγουδήσει να τον δούμε με καλό μάτι και να πάρει καλό βαθμό;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
suspiria
Διάσημο μέλος
Η ρόζα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 2,065 μηνύματα.
16-11-07
15:44
Σημείωση editor
Παραπομπές για περαιτέρω συζήτηση:
Εξέγερση πολυτεχνείου Νοέμβριος 1973: Η Ιστορία
Λεύκωμα για το Πολυτεχνείο και τη Δικτατορία
Σήμερα στο σχολείο έγινε η καθιερωμένη εορτή εις μνήμη του Πολυτεχνείου.
Διαβάστηκαν ποιήματα ανθρώπων που έζησαν τον πραγματικό εκείνο αγώνα.
Ακουστήκαν τραγούδια, λέξεις και λόγια, αποκυήματα εκείνης της οργής.
Κάποια παιδιά τα αγνόησαν.
Στριφογύριζαν στις καρέκλες τους ή μιλούσαν χαμηλότονα μεταξύ τους οι πιο ήσυχοι.
Άλλοι γελούσαν ή έκαναν σχόλια περιγελώντας τα ποιήματα και τα τραγούδια.
Περιγελώντας τις λέξεις, τα λόγια, την οργή, τα όνειρα, τη συγκίνηση, την ευτυχία, την ικανοποίηση, τον αγώνα, την επανάσταση, την ελευθερία, τη διαμαρτυρία, τα θύματα, και τους νικητές του τότε
Όταν στο τοίχο ο καθηγητής πρόβαλλε την εικόνα ενός τραυματισμένου φοιτητή, ακουστήκαν γέλια, γιατί η κοπέλα που έκλαιγε πίσω από το φοιτητή φαινόταν «αστεία».
Δεν ήταν όμως «κάποια παιδιά» που γέλασαν όταν είδαν την φωτογραφία. Τα περισσότερα από αυτά ανήκουν στην ομάδα που κρατάει το σχολείο υπό κατάληψη εδώ και δύο εβδομάδες. Είναι αυτοί που ελεύθερα σήμερα διαδηλώνουν και διαμαρτύρονται με την πιο ακραία μορφή και κανένας δεν τους εμποδίζει.
Οι καθηγητές βιάστηκαν να φωνάξουν ένα «σουτ» και ένα «ησυχία».
Βιάστηκαν να τους μαλώσουν που έκαναν φασαρία και που γελούσαν.
Όπως ακριβώς βιάστηκαν να τους μαλώσουν και όταν έβαλαν στο σχολείο λουκέτα.
Δεν βρέθηκε ένας άνθρωπος να εξηγήσει στα παιδιά εκείνα ότι αν δεν ήταν εκείνος ο φοιτητής να φάει τότε την σφαίρα στο κεφάλι, και αν δεν ήταν εκείνη η φοιτήτρια να θρηνεί από πίσω του, όχι μόνο δεν θα είχαν την ελευθερία σήμερα να κρατάνε τα σχολεία υπό κατάληψη αλλά δεν θα είχαν την ελευθερία να σκέφτονται την οποιαδήποτε μορφή διαμαρτυρίας.
Και είναι κρίμα.
Είναι κρίμα για τους μαθητές, που πολλοί από τους καθηγητές τους βρέθηκαν σε πορείες του 73 και σήκωσαν πανό και φώναξαν και ερωτεύτηκαν την ιδέα εκείνη, αλλά σήμερα είναι ικανοί να φωνάξουν μόνο ένα «ησυχία»
Ίσως αν δεν γινόταν καθόλου αυτή η εορτή να ήταν καλύτερα για την μνήμη εκείνων που έζησαν και πέθαναν τότε. Δεν τους αξίζει αυτός ο περίγελος.
Παραπομπές για περαιτέρω συζήτηση:
Εξέγερση πολυτεχνείου Νοέμβριος 1973: Η Ιστορία
Λεύκωμα για το Πολυτεχνείο και τη Δικτατορία
Σήμερα στο σχολείο έγινε η καθιερωμένη εορτή εις μνήμη του Πολυτεχνείου.
Διαβάστηκαν ποιήματα ανθρώπων που έζησαν τον πραγματικό εκείνο αγώνα.
Ακουστήκαν τραγούδια, λέξεις και λόγια, αποκυήματα εκείνης της οργής.
Κάποια παιδιά τα αγνόησαν.
Στριφογύριζαν στις καρέκλες τους ή μιλούσαν χαμηλότονα μεταξύ τους οι πιο ήσυχοι.
Άλλοι γελούσαν ή έκαναν σχόλια περιγελώντας τα ποιήματα και τα τραγούδια.
Περιγελώντας τις λέξεις, τα λόγια, την οργή, τα όνειρα, τη συγκίνηση, την ευτυχία, την ικανοποίηση, τον αγώνα, την επανάσταση, την ελευθερία, τη διαμαρτυρία, τα θύματα, και τους νικητές του τότε
Όταν στο τοίχο ο καθηγητής πρόβαλλε την εικόνα ενός τραυματισμένου φοιτητή, ακουστήκαν γέλια, γιατί η κοπέλα που έκλαιγε πίσω από το φοιτητή φαινόταν «αστεία».
Δεν ήταν όμως «κάποια παιδιά» που γέλασαν όταν είδαν την φωτογραφία. Τα περισσότερα από αυτά ανήκουν στην ομάδα που κρατάει το σχολείο υπό κατάληψη εδώ και δύο εβδομάδες. Είναι αυτοί που ελεύθερα σήμερα διαδηλώνουν και διαμαρτύρονται με την πιο ακραία μορφή και κανένας δεν τους εμποδίζει.
Οι καθηγητές βιάστηκαν να φωνάξουν ένα «σουτ» και ένα «ησυχία».
Βιάστηκαν να τους μαλώσουν που έκαναν φασαρία και που γελούσαν.
Όπως ακριβώς βιάστηκαν να τους μαλώσουν και όταν έβαλαν στο σχολείο λουκέτα.
Δεν βρέθηκε ένας άνθρωπος να εξηγήσει στα παιδιά εκείνα ότι αν δεν ήταν εκείνος ο φοιτητής να φάει τότε την σφαίρα στο κεφάλι, και αν δεν ήταν εκείνη η φοιτήτρια να θρηνεί από πίσω του, όχι μόνο δεν θα είχαν την ελευθερία σήμερα να κρατάνε τα σχολεία υπό κατάληψη αλλά δεν θα είχαν την ελευθερία να σκέφτονται την οποιαδήποτε μορφή διαμαρτυρίας.
Και είναι κρίμα.
Είναι κρίμα για τους μαθητές, που πολλοί από τους καθηγητές τους βρέθηκαν σε πορείες του 73 και σήκωσαν πανό και φώναξαν και ερωτεύτηκαν την ιδέα εκείνη, αλλά σήμερα είναι ικανοί να φωνάξουν μόνο ένα «ησυχία»
Ίσως αν δεν γινόταν καθόλου αυτή η εορτή να ήταν καλύτερα για την μνήμη εκείνων που έζησαν και πέθαναν τότε. Δεν τους αξίζει αυτός ο περίγελος.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.