Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος
Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
08-01-09
12:15
Νέα Εποχή και Αξίες
Αν τα πρώτα δύο πολιτισμικά σοκ, που διαμόρφωσαν τον «ιστορικό άνθρωπο», ήταν αφενός η φωτιά κι αφετέρου ο τροχός, η προβαλλόμενη ήδη Νέα Εποχή, θα είναι προϊόν ενός τρίτου ανάλογου σοκ, χάρη στην ταχύτητα. Ήδη μπορούμε να ΘΕΩΡΉΣΟΥΜΕ, ότι η νέα αξία, που πανανθρώπινα πλέον γίνεται αποδεκτή, ως «θεμελιώδη», αποτελεί το άθροισμα, μία θερμίδας(ενέργεια) και μίας αχτίδας(φωτόνιο ή πληροφορία). Το κρίσιμο ίσως και θεμελιώδες ερώτημα, που θα δικαιούνταν να θέσουν οι όποιοι «Βιοηθικολόγοι», είναι, το αν ο «ιστορικός άνθρωπος» και ο πολιτισμός του, αντέχουν την … «ταχύτητα φωτός»!
Αν τα πρώτα δύο πολιτισμικά σοκ, που διαμόρφωσαν τον «ιστορικό άνθρωπο», ήταν αφενός η φωτιά κι αφετέρου ο τροχός, η προβαλλόμενη ήδη Νέα Εποχή, θα είναι προϊόν ενός τρίτου ανάλογου σοκ, χάρη στην ταχύτητα. Ήδη μπορούμε να ΘΕΩΡΉΣΟΥΜΕ, ότι η νέα αξία, που πανανθρώπινα πλέον γίνεται αποδεκτή, ως «θεμελιώδη», αποτελεί το άθροισμα, μία θερμίδας(ενέργεια) και μίας αχτίδας(φωτόνιο ή πληροφορία). Το κρίσιμο ίσως και θεμελιώδες ερώτημα, που θα δικαιούνταν να θέσουν οι όποιοι «Βιοηθικολόγοι», είναι, το αν ο «ιστορικός άνθρωπος» και ο πολιτισμός του, αντέχουν την … «ταχύτητα φωτός»!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος
Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
07-12-07
12:12
Ρέκβιεμ ελληνικό: Η καύση των νεκρών
Τι πιο ευσεβές και στοιχειωδώς εύλογο να δικαιούμαστε όλοι οι άνθρωποι, από δύο τετραγωνικά μέτρα στο πρόσωπο της μάνας γης; Τουλάχιστον, μέχρι να λιώσει η ταλαίπωρη σάρκα μας, η τόσο καταφρονεμένη; Όχι, λένε οι «προοδευτικοί»(τους έμεινε απʼ την παλιά εποχή, να αυτοαποκαλούνται κι «αριστεροί»!) τα «υπολείμματα των ανθρώπων»(είναι οι περισσότεροι, και «δωρητές οργάνων»!) να ρίχνονται, στο πυρ το …εσώτερον!
Κι όμως, το να λιώνει η σάρκα των ανθρώπων στην αγκαλιά της μάνας γης ήταν τόσο ιερό, που ο Αβραάμ, ακτήμων εκείνο τον καιρό, ενώ οι Χετταίοι του παραχωρούσαν δωρεάν το «σπήλαιο Μαχπελάχ» και τον πέριξ αγρό, εκείνος επέμενε και πλήρωσε «τετρακόσιους σίκλους αργυρίου, παραδεκτού μεταξύ εμπόρων»[FONT="][1][/FONT]προκειμένου να θάψει τη Σάρρα.
Εκείνο τον καιρό βέβαια- κάπου στα 2000-1900 π.Χ. το βάζουν σχεδόν όλοι οι «πιστοί» της «Βίβλου»- φαίνεται, ότι ο θάνατος ενός ανθρώπου στοίχιζε κατά τους ζωντανούς, πολύ περισσότερο από την αξία της γης. Ο νεκρός άνθρωπος, συνέχιζε να έχει δικαιώματα μεταξύ των ζωντανών, τουλάχιστον μέχρι να ασπρίσουν να κόκαλά του. Όπως εκείνα των δεινοσαύρων που πιθανότατα συνάντησε, όταν πρωτοεμφανίστηκε στο πρόσωπο της γης κι ο ίδιος!( Άλλον καημό εξάλλου, δεν είχε από τότε, παρά να αναπτύξει τη σύγχρονη βιοτεχνολογία, για να αναστήσει τους δεινόσαυρους!).
Τελικά, η ιστορία απέδειξε, ότι είχε δίκιο ο Αβραάμ. Η αξία της γης είναι κυμαινόμενη, από το μηδέν και μέχρι εκείνη του εκάστοτε αργυρίου. Ο θάνατος όμως; Είναι κι αυτός απλά μία «διακύμανση» της ζωής; Ένα κάτι, πριν την «καύση του πτώματος»; Ή μήπως κάποιοι εσταίτ της νέας εποχής, θα προτιμούσαν να μην μείνουν ούτε κόκαλα, των «ανθρώπων της παλιάς εποχής»; Γιατί δεν γίνεται να λησμονηθεί ότι, όσα σημαντικά γνωρίζουμε για ανθρώπους και δεινόσαυρους όλων των παλιών εποχών, από τα κάθε είδους κόκαλα τα μάθαμε. Κι όμως, η Ελλάδα εν προκειμένω, καθώς πεθαίνει ξανά μες στις διακυμάνσεις της ιστορίας, ετοιμάζεται να φτιάξει με δαπάνες των φορολογουμένων της κρεματόρια, για την καύση των περαιτέρω μελλοντικών πτωμάτων της!
[FONT="][1][/FONT] Γέν κγ-16 τ.σ.
Τι πιο ευσεβές και στοιχειωδώς εύλογο να δικαιούμαστε όλοι οι άνθρωποι, από δύο τετραγωνικά μέτρα στο πρόσωπο της μάνας γης; Τουλάχιστον, μέχρι να λιώσει η ταλαίπωρη σάρκα μας, η τόσο καταφρονεμένη; Όχι, λένε οι «προοδευτικοί»(τους έμεινε απʼ την παλιά εποχή, να αυτοαποκαλούνται κι «αριστεροί»!) τα «υπολείμματα των ανθρώπων»(είναι οι περισσότεροι, και «δωρητές οργάνων»!) να ρίχνονται, στο πυρ το …εσώτερον!
Κι όμως, το να λιώνει η σάρκα των ανθρώπων στην αγκαλιά της μάνας γης ήταν τόσο ιερό, που ο Αβραάμ, ακτήμων εκείνο τον καιρό, ενώ οι Χετταίοι του παραχωρούσαν δωρεάν το «σπήλαιο Μαχπελάχ» και τον πέριξ αγρό, εκείνος επέμενε και πλήρωσε «τετρακόσιους σίκλους αργυρίου, παραδεκτού μεταξύ εμπόρων»[FONT="][1][/FONT]προκειμένου να θάψει τη Σάρρα.
Εκείνο τον καιρό βέβαια- κάπου στα 2000-1900 π.Χ. το βάζουν σχεδόν όλοι οι «πιστοί» της «Βίβλου»- φαίνεται, ότι ο θάνατος ενός ανθρώπου στοίχιζε κατά τους ζωντανούς, πολύ περισσότερο από την αξία της γης. Ο νεκρός άνθρωπος, συνέχιζε να έχει δικαιώματα μεταξύ των ζωντανών, τουλάχιστον μέχρι να ασπρίσουν να κόκαλά του. Όπως εκείνα των δεινοσαύρων που πιθανότατα συνάντησε, όταν πρωτοεμφανίστηκε στο πρόσωπο της γης κι ο ίδιος!( Άλλον καημό εξάλλου, δεν είχε από τότε, παρά να αναπτύξει τη σύγχρονη βιοτεχνολογία, για να αναστήσει τους δεινόσαυρους!).
Τελικά, η ιστορία απέδειξε, ότι είχε δίκιο ο Αβραάμ. Η αξία της γης είναι κυμαινόμενη, από το μηδέν και μέχρι εκείνη του εκάστοτε αργυρίου. Ο θάνατος όμως; Είναι κι αυτός απλά μία «διακύμανση» της ζωής; Ένα κάτι, πριν την «καύση του πτώματος»; Ή μήπως κάποιοι εσταίτ της νέας εποχής, θα προτιμούσαν να μην μείνουν ούτε κόκαλα, των «ανθρώπων της παλιάς εποχής»; Γιατί δεν γίνεται να λησμονηθεί ότι, όσα σημαντικά γνωρίζουμε για ανθρώπους και δεινόσαυρους όλων των παλιών εποχών, από τα κάθε είδους κόκαλα τα μάθαμε. Κι όμως, η Ελλάδα εν προκειμένω, καθώς πεθαίνει ξανά μες στις διακυμάνσεις της ιστορίας, ετοιμάζεται να φτιάξει με δαπάνες των φορολογουμένων της κρεματόρια, για την καύση των περαιτέρω μελλοντικών πτωμάτων της!
[FONT="][1][/FONT] Γέν κγ-16 τ.σ.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.