roumana
Διάσημο μέλος
Η Εμμα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών, επαγγέλεται Γονιός/Οικοκυρικά και μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 3,923 μηνύματα.
11-05-08
21:24
Ύπνε (νανούρισμα)
Ύπνε, που παίρνεις τα παιδιά,
έλα πάρε και τούτο,
μικρό μικρό σου το 'δωκα,
μεγάλο φέρε μου 'το·
μεγάλο σαν ψηλό βουνό,
ίσιο σαν κυπαρίσσι
κι οι κλώνοι του ν' απλώνονται
σ' ανατολή και δύση.
Νάνι νάνι (νανούρισμα)
Νάνι νάνι, νάνι νάνι
ύπνον ήσυχο να κάνει.
Να κοιμάται να μερώνει,
να ξυπνά να μεγαλώνει·
να κοιμάται σαν τ' αρνάκι,
να ξυπνά σαν τ' αηδονάκι.
Μην πατάτε, μη βροντάτε·
το παιδάκι μου κοιμάται...
Θάρθει η μάνα σου (νανούρισμα)
Νάνι, θά 'ρθει η μάνα σου
απ' το δαφνοπόταμο
κι από το γλυκό νερό,
να σου φέρει λούλουδα,
λούλουδα, τριαντάφυλλα
και μοσκογαρούφαλα.
Κοιμήσου (νανούρισμα)
Κοιμήσου συ, μωράκι μου, σε κούνια καρυδένια,
σε ρουχαλάκια κεντητά και μαργαριταρένια.
Έλα, Χριστέ και Παναγιά, και πάρ' το στους μπαξέδες
και γέμισε τους κόρφους του λουλούδια, μενεξέδες.
Κοιμήσου συ, παιδάκι μου, κι η μοίρα σου δουλεύει
και το καλό σου ριζικό σού κουβαλεί και φέρνει.
Κοιμάται νιο, κοιμάται νιο, κοιμάται νιο φεγγάρι,
κοιμάται το παιδάκι μου στ' άσπρο το μαξιλάρι.
Ο ύπνος τρέφει τα μωρά κι η υγειά τα μεγαλώνει
και η κυρά η Παναγιά τα καλοξημερώνει.
Κοιμήσου αστρί (νανούρισμα)
Κοιμήσου αστρί, κοιμήσου αυγή, κοιμήσου νιο φεγγάρι,
κοιμήσου, που να σε χαρεί ο νιος που θα σε πάρει.
Κοιμήσου, που παράγγειλα στην Πόλη τα χρυσά σου,
στη Βενετιά τα ρούχα σου και τα διαμαντικά σου.
Κοιμήσου, που σου ράβουνε το πάπλωμα στην Πόλη
και που σου το τελειώνουνε σαράντα δυο μαστόροι.
Στη μέση βάνουν τον αϊτό, στην άκρη το παγόνι,
νάνι του ρήγα το παιδί, του βασιλιά τ' αγγόνι.
Κοιμήσου και παράγγειλα παπούτσια στον τσαγκάρη,
να σου τα κάνει κόκκινα με το μαργαριτάρι.
Κοιμήσου μες στην κούνια σου και στα παχιά πανιά σου,
κι η Παναγιά η Δέσποινα να είναι συντροφιά σου.
Να μου το πάρεις (νανούρισμα)
Να μου το πάρεις, ύπνε μου, τρεις βίγλες θα σου βάλω,
τρεις βίγλες, τρεις βιγλάτορες κι οι τρεις αντρειωμένοι.
Βάζω τον ήλιο στα βουνά και τον αϊτό στους κάμπους,
τον κυρ Βοριά το δροσερόν ανάμεσα πελάγου.
Ο ήλιος εβασίλεψε κι ο αϊτός αποκοιμήθη
κι ο κυρ Βοριάς ο δροσερός στη μάνα του πηγαίνει:
«Γιε μου, και πού 'σουν χτες προχτές, πού 'σουν την άλλη νύχτα;
Μήνα με τ' άστρα μάλωνες, μήνα με το φεγγάρι;
Μήνα με τον αυγερινό, που 'μαστε αγαπημένοι;»
«Μήτε με τ' άστρα μάλωνα μήτε με το φεγγάρι
μήτε με τον αυγερινό, οπού 'στε αγαπημένοι.
Χρυσόν υγιόν εβίγλιζα στην αργυρή του κούνια».
Κοιμάται το παιδάκι μου (νανούρισμα)
Κοιμάται το παιδάκι μου με τη γλυκιά του μάνα.
Kοιμάται το παιδάκι μου στην αργυρή του κούνια,
στην αργυρή και στη χρυσή και στη μαλαματένια.
Kοιμήσου συ, παιδάκι μου, κι εγώ σε νανουρίζω,
κι εγώ την κούνια σου κουνώ, γλυκά να σε κοιμίζω.
Kοιμήσ' αστρί, κοιμήσ' αυγή, κοιμήσου, νιο φεγγάρι,
κοιμήσου, κυρά θάλασσα με το χρυσό σου ψάρι.
Νανουρίσματα από www.paidika.gr
Ύπνε, που παίρνεις τα παιδιά,
έλα πάρε και τούτο,
μικρό μικρό σου το 'δωκα,
μεγάλο φέρε μου 'το·
μεγάλο σαν ψηλό βουνό,
ίσιο σαν κυπαρίσσι
κι οι κλώνοι του ν' απλώνονται
σ' ανατολή και δύση.
Νάνι νάνι (νανούρισμα)
Νάνι νάνι, νάνι νάνι
ύπνον ήσυχο να κάνει.
Να κοιμάται να μερώνει,
να ξυπνά να μεγαλώνει·
να κοιμάται σαν τ' αρνάκι,
να ξυπνά σαν τ' αηδονάκι.
Μην πατάτε, μη βροντάτε·
το παιδάκι μου κοιμάται...
Θάρθει η μάνα σου (νανούρισμα)
Νάνι, θά 'ρθει η μάνα σου
απ' το δαφνοπόταμο
κι από το γλυκό νερό,
να σου φέρει λούλουδα,
λούλουδα, τριαντάφυλλα
και μοσκογαρούφαλα.
Κοιμήσου (νανούρισμα)
Κοιμήσου συ, μωράκι μου, σε κούνια καρυδένια,
σε ρουχαλάκια κεντητά και μαργαριταρένια.
Έλα, Χριστέ και Παναγιά, και πάρ' το στους μπαξέδες
και γέμισε τους κόρφους του λουλούδια, μενεξέδες.
Κοιμήσου συ, παιδάκι μου, κι η μοίρα σου δουλεύει
και το καλό σου ριζικό σού κουβαλεί και φέρνει.
Κοιμάται νιο, κοιμάται νιο, κοιμάται νιο φεγγάρι,
κοιμάται το παιδάκι μου στ' άσπρο το μαξιλάρι.
Ο ύπνος τρέφει τα μωρά κι η υγειά τα μεγαλώνει
και η κυρά η Παναγιά τα καλοξημερώνει.
Κοιμήσου αστρί (νανούρισμα)
Κοιμήσου αστρί, κοιμήσου αυγή, κοιμήσου νιο φεγγάρι,
κοιμήσου, που να σε χαρεί ο νιος που θα σε πάρει.
Κοιμήσου, που παράγγειλα στην Πόλη τα χρυσά σου,
στη Βενετιά τα ρούχα σου και τα διαμαντικά σου.
Κοιμήσου, που σου ράβουνε το πάπλωμα στην Πόλη
και που σου το τελειώνουνε σαράντα δυο μαστόροι.
Στη μέση βάνουν τον αϊτό, στην άκρη το παγόνι,
νάνι του ρήγα το παιδί, του βασιλιά τ' αγγόνι.
Κοιμήσου και παράγγειλα παπούτσια στον τσαγκάρη,
να σου τα κάνει κόκκινα με το μαργαριτάρι.
Κοιμήσου μες στην κούνια σου και στα παχιά πανιά σου,
κι η Παναγιά η Δέσποινα να είναι συντροφιά σου.
Να μου το πάρεις (νανούρισμα)
Να μου το πάρεις, ύπνε μου, τρεις βίγλες θα σου βάλω,
τρεις βίγλες, τρεις βιγλάτορες κι οι τρεις αντρειωμένοι.
Βάζω τον ήλιο στα βουνά και τον αϊτό στους κάμπους,
τον κυρ Βοριά το δροσερόν ανάμεσα πελάγου.
Ο ήλιος εβασίλεψε κι ο αϊτός αποκοιμήθη
κι ο κυρ Βοριάς ο δροσερός στη μάνα του πηγαίνει:
«Γιε μου, και πού 'σουν χτες προχτές, πού 'σουν την άλλη νύχτα;
Μήνα με τ' άστρα μάλωνες, μήνα με το φεγγάρι;
Μήνα με τον αυγερινό, που 'μαστε αγαπημένοι;»
«Μήτε με τ' άστρα μάλωνα μήτε με το φεγγάρι
μήτε με τον αυγερινό, οπού 'στε αγαπημένοι.
Χρυσόν υγιόν εβίγλιζα στην αργυρή του κούνια».
Κοιμάται το παιδάκι μου (νανούρισμα)
Κοιμάται το παιδάκι μου με τη γλυκιά του μάνα.
Kοιμάται το παιδάκι μου στην αργυρή του κούνια,
στην αργυρή και στη χρυσή και στη μαλαματένια.
Kοιμήσου συ, παιδάκι μου, κι εγώ σε νανουρίζω,
κι εγώ την κούνια σου κουνώ, γλυκά να σε κοιμίζω.
Kοιμήσ' αστρί, κοιμήσ' αυγή, κοιμήσου, νιο φεγγάρι,
κοιμήσου, κυρά θάλασσα με το χρυσό σου ψάρι.
Νανουρίσματα από www.paidika.gr
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
roumana
Διάσημο μέλος
Η Εμμα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών, επαγγέλεται Γονιός/Οικοκυρικά και μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 3,923 μηνύματα.
31-12-07
17:04
Ν. Ποριώτης
Ὁ Κύριος Κανείς
Ποιος ναναι αυτός ο «Κύριος Κανείς»;
Χθες σαν καθήσαμε να πιούμε τσάι,
μπράμ, νά σου τον, ένα φλιτζάνι σπάει
και βρέχει το φουστάνι της Φανης,
Ο σκανταλιάρης «Κύριος Κανείς».
Κι ύστερα τσίμπησε την άσπρη γάτα,
Έσπασε και δυο-τρία καλά πιάτα,
Εζούγκηξε του Γιάγκου το καπέλο,
και ξέσκισε της Έλλης μας το βέλο,
και μούγκριζε φριχτά σαν Έρρινης,
Ο πεισματάρης «Κύριος Κανείς».
Έχει θαρρώ κακήν ανατροφή,
γιατί έβαλε μες τον καφέ μου αλάτι,
και μου έμπηξε καρφίτσες στο κρεβάτι,
και στο σκαμνί του μπέμπη ένα καρφί,
κι ύστερα τον ρωτούσε: «που πονεις;»
Ο κατεργάρης «Κύριος Κανείς».
Ποιος ναναι; -Μπα κανείς μας δεν τον ξέρει,
κανείς μας δεν τον είδε πουθενά...
Μʼ αυτός τα παιχνιδάκια μας χαλνά,
κι έσπασε και της πλύσης το πανέρι.
Δεν είναι φαίνεται, καθόλου ευγενής
αυτός ο μάγκας «Κύριος Κανείς».
Δεν τον γνωρίζουμε! ορκιζόμαστε.
Μα η μητερούλα μας χαμογελά
και λέγει πως τον ξέρουμε καλά
και πως δεν πρέπει να κρυβόμαστε
και ψέματα να λέμε στους γονείς,
γιατί είμαστε όλοι εμείς ο «Κύριος Κανείς».
Ὁ Κύριος Κανείς
Ποιος ναναι αυτός ο «Κύριος Κανείς»;
Χθες σαν καθήσαμε να πιούμε τσάι,
μπράμ, νά σου τον, ένα φλιτζάνι σπάει
και βρέχει το φουστάνι της Φανης,
Ο σκανταλιάρης «Κύριος Κανείς».
Κι ύστερα τσίμπησε την άσπρη γάτα,
Έσπασε και δυο-τρία καλά πιάτα,
Εζούγκηξε του Γιάγκου το καπέλο,
και ξέσκισε της Έλλης μας το βέλο,
και μούγκριζε φριχτά σαν Έρρινης,
Ο πεισματάρης «Κύριος Κανείς».
Έχει θαρρώ κακήν ανατροφή,
γιατί έβαλε μες τον καφέ μου αλάτι,
και μου έμπηξε καρφίτσες στο κρεβάτι,
και στο σκαμνί του μπέμπη ένα καρφί,
κι ύστερα τον ρωτούσε: «που πονεις;»
Ο κατεργάρης «Κύριος Κανείς».
Ποιος ναναι; -Μπα κανείς μας δεν τον ξέρει,
κανείς μας δεν τον είδε πουθενά...
Μʼ αυτός τα παιχνιδάκια μας χαλνά,
κι έσπασε και της πλύσης το πανέρι.
Δεν είναι φαίνεται, καθόλου ευγενής
αυτός ο μάγκας «Κύριος Κανείς».
Δεν τον γνωρίζουμε! ορκιζόμαστε.
Μα η μητερούλα μας χαμογελά
και λέγει πως τον ξέρουμε καλά
και πως δεν πρέπει να κρυβόμαστε
και ψέματα να λέμε στους γονείς,
γιατί είμαστε όλοι εμείς ο «Κύριος Κανείς».
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.