31-12-07
20:11
Το τρενάκι του νερού
Πάνω στα νερά της λίμνης
τα παπάκια πώς γλιστράνε!
Κάνουν ένα πα! πα! πα!
και τη μύτη τους βουτάνε!
Όταν ξαφνικά στη λίμνη,
μπαίνει η μάνα τους η πάπια,
βγάζει δυνατή φωνή
και σαλπάρει σαν φρεγάτα!
Είδατε παιδιά αλήθεια,
πάνω στο νερό τρενάκια;
Να! η πάπια μηχανή
και βαγόνια; Τα παπάκια!
Λάμπρος Μαγκλάρας
Καλή χρονιά
Πάνω στα νερά της λίμνης
τα παπάκια πώς γλιστράνε!
Κάνουν ένα πα! πα! πα!
και τη μύτη τους βουτάνε!
Όταν ξαφνικά στη λίμνη,
μπαίνει η μάνα τους η πάπια,
βγάζει δυνατή φωνή
και σαλπάρει σαν φρεγάτα!
Είδατε παιδιά αλήθεια,
πάνω στο νερό τρενάκια;
Να! η πάπια μηχανή
και βαγόνια; Τα παπάκια!
Λάμπρος Μαγκλάρας
Καλή χρονιά
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
31-12-07
00:30
Δηλαδή κατά τα φαινόμενα,
για να περνάει η ζωή μας
πιο όμορφα,
είναι απαραίτητο,
εκτός από το
να μεγαλώνουν οι μικροί,
να μικραίνουν οι μεγάλοι....
Γράφοντας ποιήματα για τα παιδιά, είναι ένας τρόπος να γίνομαι ξανά παιδί.
Μη με κρίνετε σαν μεγάλοι...
Λάμπρος Μαγκλάρας
Η πεταλούδα
Μια πεταλούδα στο χρώμα γεμάτη,
πετάει τρελά και δείχνει κεφάτη.
Φτάνει στα άνθη, γλυκά ανασαίνει,
αρχίζει στροφές και να! ξεμακραίνει.
Τα λουλουδάκια, κοιτούν και γελάνε,
γνωρίζουν καλά, να την καρτεράνε.
Κάνει μια βόλτα, μετά πεινασμένη,
στο μίσχο βουτά και μέλι χορταίνει.
Παίρνει στα πόδια, ανύποπτη γύρη
και πάει αλλού, το μέλλον να σπείρει!
Πιγκουΐνος
Στο κορμί έχει φτερά, μα ποτέ του δεν πετάει,
σαν γεννά κάνει αβγά, περπατάει, κολυμπάει.
Είναι όμορφο πουλί, ουρανός δεν το γνωρίζει,
και στη θάλασσα πολύ, του αρέσει να γυρίζει.
Αν το βρεις ξέρεις πολλά και το μπράβο μου σου δίνω.
- Χα, χα, χά, χα,/ χα, χα, χά, μου μιλάς για πιγκουΐνο!
Το βιβλίο
Το βιβλίο θα αξίζει,
μόνο όταν το διαβάσεις,
όχι στη βιβλιοθήκη,
στριμωχτό να το ξεχάσεις.
Στα βιβλία μέσα βρίσκεις
και σωστά και λαθεμένα,
μα την κρίση πως θα κάνεις
όταν στέκονται κλεισμένα;
Αν το βάλεις στο γραφείο,
το εξώφυλλο να βλέπεις,
στο μυαλό να μπει η γνώση,
μόνος σου δεν επιτρέπεις.
Στα βιβλία μέσα βρίσκεις
και σωστά και λαθεμένα,
μα την κρίση πως θα κάνεις
όταν στέκονται κλεισμένα;
Καλή χρονιά
για να περνάει η ζωή μας
πιο όμορφα,
είναι απαραίτητο,
εκτός από το
να μεγαλώνουν οι μικροί,
να μικραίνουν οι μεγάλοι....
Γράφοντας ποιήματα για τα παιδιά, είναι ένας τρόπος να γίνομαι ξανά παιδί.
Μη με κρίνετε σαν μεγάλοι...
Λάμπρος Μαγκλάρας
Η πεταλούδα
Μια πεταλούδα στο χρώμα γεμάτη,
πετάει τρελά και δείχνει κεφάτη.
Φτάνει στα άνθη, γλυκά ανασαίνει,
αρχίζει στροφές και να! ξεμακραίνει.
Τα λουλουδάκια, κοιτούν και γελάνε,
γνωρίζουν καλά, να την καρτεράνε.
Κάνει μια βόλτα, μετά πεινασμένη,
στο μίσχο βουτά και μέλι χορταίνει.
Παίρνει στα πόδια, ανύποπτη γύρη
και πάει αλλού, το μέλλον να σπείρει!
Πιγκουΐνος
Στο κορμί έχει φτερά, μα ποτέ του δεν πετάει,
σαν γεννά κάνει αβγά, περπατάει, κολυμπάει.
Είναι όμορφο πουλί, ουρανός δεν το γνωρίζει,
και στη θάλασσα πολύ, του αρέσει να γυρίζει.
Αν το βρεις ξέρεις πολλά και το μπράβο μου σου δίνω.
- Χα, χα, χά, χα,/ χα, χα, χά, μου μιλάς για πιγκουΐνο!
Το βιβλίο
Το βιβλίο θα αξίζει,
μόνο όταν το διαβάσεις,
όχι στη βιβλιοθήκη,
στριμωχτό να το ξεχάσεις.
Στα βιβλία μέσα βρίσκεις
και σωστά και λαθεμένα,
μα την κρίση πως θα κάνεις
όταν στέκονται κλεισμένα;
Αν το βάλεις στο γραφείο,
το εξώφυλλο να βλέπεις,
στο μυαλό να μπει η γνώση,
μόνος σου δεν επιτρέπεις.
Στα βιβλία μέσα βρίσκεις
και σωστά και λαθεμένα,
μα την κρίση πως θα κάνεις
όταν στέκονται κλεισμένα;
Καλή χρονιά
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.