Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος
Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
16-04-14
12:49
Σκέψεις σκόρπιες, σαν πούπουλα στους αέρηδες των καιρών μας, με βάρος όμως ...μόλυβδου!
(Καθώς συλλογιέμαι το φασισμό του παρόντος...) : " Όλα πια μοιάζουν σαν τα χρόνια του Κομοδού (της Ρώμης) και ενώ οι....βάρβαροι(όσο και η βαρβαρότητα) εισέρχεται των ...Πυλών! Τι Αννίβας, τι Αττίλας; Τούτη τη φορά, έχει κληρονομιά...στην Ιερουσαλήμ (κι όχι στο Βερολίνο βέβαια! )". Η εμπροσθοφυλακή τους, διάφορα "νεο-κατασκευάσματα" της {εμπορικής ) πολιτικής, είναι τα Αγγελούδια τους!
(Καθώς συλλογιέμαι το φασισμό του παρόντος...) : " Όλα πια μοιάζουν σαν τα χρόνια του Κομοδού (της Ρώμης) και ενώ οι....βάρβαροι(όσο και η βαρβαρότητα) εισέρχεται των ...Πυλών! Τι Αννίβας, τι Αττίλας; Τούτη τη φορά, έχει κληρονομιά...στην Ιερουσαλήμ (κι όχι στο Βερολίνο βέβαια! )". Η εμπροσθοφυλακή τους, διάφορα "νεο-κατασκευάσματα" της {εμπορικής ) πολιτικής, είναι τα Αγγελούδια τους!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος
Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
12-04-14
22:15
Ο ακρογωνιαίος λίθος του θέματος- όσο και του οικοδομήματος όπου γράφει "Πωλείται"!- είναι ο "Αναγκαστικός Νόμος 747" του Δεκέμβρη 1945. Ήταν μία εβδομάδα περίπου πριν τα Χριστούγεννα και ο "Τζώρζ, ο άντρας της Μινέικο"(κατά Τσόρτσιλ)έμελλε να υπογράψει τον υπέρτατο κάθε άλλης μορφής εξουσίας Νόμο, "...δυνάμει του οποίου εν Ελλάδι...", θα γίνει το μεταπολεμικό "Ελληνικό Δημόσιο", ο Εγγυητής της ελληνικής "Εθνικής Οικονομίας".
Αρχές του 2011 έγραφα,
Λοιπόν, εκείνο που, πχ ο Στέφανος Μάνος αποκάλεσε, λίγα χρόνια πριν την ιστορική απόδειξη του γεγονός, ως τον "μεγαλύτερο απατεώνα στην Ελλάδα", δλδ το Ελληνικό Δημόσιο, τον "Εγγυητή", το γέννησε ο "άντρας της Μινέικο"(πάντα κατά Τσόρτσιλ, και μόνον όταν συνομιλούσε με συγγενικά του πρόσωπα!)και κατεδαφίστηκε, μετά από απόφαση του εγγονού (της Μινέικο, κατά το Ληξιαρχείο). Για το θέμα μας όμως, μεγαλύτερη σημασία έχουν τα υλικά από την κατεδάφιση, παρά η ίδια η κατεδάφιση. Γιατί, έτσι ή αλλιώς, εκείνο το τερατούργημα αρχιτεκτονικής 'ήταν κατεδαφιστέο, από τη στιγμή της έμπνευσής του.
Εκείνη η επάρατη στιγμή υπήρξε κάπου στη Μέση Ανατολή κι ενώ οι "Μπολσεβίκοι του Στάλιν" πλησίαζαν στο Βερολίνο.Σε μυστικοσυνάντηση "...ενός βασιλικού ανδρός εξ Ελλάδος, ενός ομολόγου του εκ του Ηνωμένου Βασιλείου και ενός, της δημοκρατικής παρατάξεως των Ελλήνων..." έγινε ο παρακάτω διάλογος:
- "Εκπρόσωπος της Ελληνικής Αυλής", προς "εκπρόσωπο της δημοκρατικής παράταξης" : " Αγαπητέ Τζώρζ, είμεθα εις την ευτυχή θέση να σας ενημερώσουμε, ότι το Παλάτι συναινεί, αφενός εις την εφαρμογήν του σχεδίου των Συμμάχων μας, δια την μεταπολεμικήν Ελλάδα κι αφετέρου, δια την ανάληψη της εκτελεστικής εξουσίας από εσάς!"
- Τζωρζ(ε.δ.π.): "Μα αυτό το σχέδιο...θα μπορούσε να πει κανείς...είναι μπολσεβικισμός, χωρίς Κομμουνιστές!".
Ο έτερος των βασιλικών εκπροσώπων, μόλις του μετάφρασαν τα λόγια του "ε.δ.π.", γέλασε, συγκρατημένα μεν, πλην όμως πηγαία. Γιατί πράγματι, ένας Νόμος που θα καθιστούσε το Κράτος, ως "εγγυητή της εθνικής οικονομίας, εντός και εκτός αυτού" και θα είχε μεγαλύτερη ισχύ "...από κάθε άλλη μορφή αστικής και πολιτικής νομιμότητας . ...", στην τότε τρέχουσα ιστορία, δεν μπορούσε παρά να παραπέμπει, είτε στα ευρωπαϊκά φασιστικά καθεστώτα του Μεσοπολέμου είτε στο "καθεστώς των Μπολσεβίκων".
Μάιο του 1944, ο "Τζωρζ" στέφεται " Πρωθυπουργός της Ελεύθερης Ελλάδος" στο Κάιρο. Είχαν περάσει μόλις 16 Μάηδες, από τότε που ένας άλλος της εν Ελλάδι "Δημοκρατικής Παρατάξεως", ο Ε. Βενιζέλος, είχε ιδρύσει με "δωρεάν των εν Λονδίνω ευεργετών της Ελλάδος Τραπεζιτών"( σ.σ. 9 εκατ. χρυσές λίρες όλες κι όλες!) την λεγόμενη "Τράπεζα της Ελλάδος"(κοινώς, ένας λαβύρινθος, θαρρείς, πιο περίπλοκος κι απ' του Δαίδαλου!). Πλην όμως, ο ίδιος αυτός Ε. Βενιζέλος, έμελλε να οδηγήσει τη χωρά σε επίσημη πτώχευση και σε "πάγωνα των χρεών προς το Εξωτερικό". Δοθείσης λοιπόν της (ιστορικής) ευκαιρίας, για την μετακατοχική "Ελεύθερη Ελλάδα", ο "αγγλικός παράγοντας" έθεσε μόνον έναν όρο προς τον Τζωρζ, για την συγκατάθεσή του: "Να ξεπαγώσετε το χρέος του 1932..."!
Θα χρειάζονταν τριάντα χρόνια, για να πραγματοποιήσει ο λεγόμενος "Γέρος της Δημοκρατίας" τη υπόσχεσή του, για εκείνο το "ξεπάγωμα". Βασικός συντελεστής της καθυστέρησης , δεν ήταν η απροθυμία του πολιτικού ανδρός, αλλά, αφενός η έναρξη του εμφυλίου [πολέμου ("εν Ελλάδι" ) κι αφετέρου, η έναρξη και διεξαγωγή του κ\λεγόμενου "Ψυχρού Πολέμου". Πάντως την θεμελίωση την είχε πραγνατοποιησεί έγκαιρα, πριν την Πρωτοχρονια του 1946!
("Εφόσον ζω, θα συνεχίσω"...)
Αρχές του 2011 έγραφα,
και φυσικά, δεν άλλαξα ουδεμία σχετική άποψη, αλλά μάλλον επιθυμώ να τις προεκτείνω, έτι περαιτέρω.O Νωεύς !!!???... έγραψε στις 13:20, 09-01-11:
#1
Βασικά νομίζω, ότι τον χαρακτηρισμό "Τσάρος" στον εκάστοτε Υπουργό Οικονομίας της Ελλάδας, από την πτώση της Χούντας και μετά(Μεταπολίτευση και δώθε), τον οφείλουμε στα ΜΜΕ. Δεν είμαι σίγουρος όμως πόσοι και ποιοι Έλληνες Δημοσιογράφοι και Δημοσιολόγοι, μπορούν να απαντήσουν με σαφήνεια και σοβαρή αιτιολόγηση, στο "γιατί;". Εσείς πως το εξηγείτε;
Προσωπικά, και δεδομένου ότι θεωρώ εξαιρετικά εύστοχο τον εν λόγω χαρακτηρισμό, νομίζω, ότι ο τσαρισμός αυτός εδράζει σε δύο κυρίως συγκοινωνούντες άξονες. Ο ένας είναι ο Αναγκαστικός Νόμος 747/1945, με τον οποίο αυτοανακηρύσσεται η Εκτελεστική Εξουσία της χώρας ως Εγγυητής της Εθνικής Οικονομίας, καθ' υπέρβαση των σχετικών συνταγματικών κεκτημένων του λαού της και ο οποίος ενισχύθηκε έτι περαιτέρω με τον Ν 9/1967 από τη Χούντα και τον Ν 400/19756 από τη Μεταπολίτευση. Και ο δεύτερος, το γεγονός ότι ο εν λόγω "Εγγυητής", ήτοι το Ελληνικό Δημόσιο, δια του εκάστοτε Υπουργού (Εθνικής) Οικονομίας, αφού επί χούντας έδωσε τα διάφορα "θαλασσοδάνεια" και με την "Μεταπολίτευση" τα φόρτωσε στις πλάτες του λαού, είτε με τις κρατικοποιήσεις του Κ. Καραμανλή είτε με τις λεγόμενες "κοινωνικοποιήσεις" του Α. Παπανδρέου, δίνει σήμερα στο εν ενεργεία Τσάρο κ. Γ. Παπακωνσταντίνου το δικαίωμα, αφενός να θέλει "ξύγκι από τη μύγα"(ήτοι τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους) και αφετέρου να ξεπουλάει τα "κοινωνικοποιημένα" στις "Αγορές".
Και όπως όλοι οι Τσάροι (των Σλάβων) είχαν, είτε κάποιον Ρασπούτιν είτε κάποιον γελωτοποιό, η ειρωνεία της ιστορία θέλησε για τον εν Ελλάδι τσαρισμό( και τους Σκλάβους του), τον Κ. Μητσοτάκη που σκαρφίστηκε τον νόμο για τα πανωτόκια (1083/1980) και τον Θ. Πάγκαλο να μας λέει πως, αν δεν τα τρώγαμε μαζί του, λογικά θα κινδύνευε, από ...πολυφαγία! Τώρα, το ποιος υπήρξε στην περίπτωσή μας Ρασπούτιν και ποιος γελωτοποιός, είναι στην διακριτική ευχέρεια επιλογής σας, να το προσδιορίσετε...
ΥΓ: Ευτυχώς βέβαια στη χώρα μας δεν είχαμε και τίποτε σοβαρούς Μπολσεβίκους( όπως έδειξε η ιστορία)!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε πάνω από 3 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Λοιπόν, εκείνο που, πχ ο Στέφανος Μάνος αποκάλεσε, λίγα χρόνια πριν την ιστορική απόδειξη του γεγονός, ως τον "μεγαλύτερο απατεώνα στην Ελλάδα", δλδ το Ελληνικό Δημόσιο, τον "Εγγυητή", το γέννησε ο "άντρας της Μινέικο"(πάντα κατά Τσόρτσιλ, και μόνον όταν συνομιλούσε με συγγενικά του πρόσωπα!)και κατεδαφίστηκε, μετά από απόφαση του εγγονού (της Μινέικο, κατά το Ληξιαρχείο). Για το θέμα μας όμως, μεγαλύτερη σημασία έχουν τα υλικά από την κατεδάφιση, παρά η ίδια η κατεδάφιση. Γιατί, έτσι ή αλλιώς, εκείνο το τερατούργημα αρχιτεκτονικής 'ήταν κατεδαφιστέο, από τη στιγμή της έμπνευσής του.
Εκείνη η επάρατη στιγμή υπήρξε κάπου στη Μέση Ανατολή κι ενώ οι "Μπολσεβίκοι του Στάλιν" πλησίαζαν στο Βερολίνο.Σε μυστικοσυνάντηση "...ενός βασιλικού ανδρός εξ Ελλάδος, ενός ομολόγου του εκ του Ηνωμένου Βασιλείου και ενός, της δημοκρατικής παρατάξεως των Ελλήνων..." έγινε ο παρακάτω διάλογος:
- "Εκπρόσωπος της Ελληνικής Αυλής", προς "εκπρόσωπο της δημοκρατικής παράταξης" : " Αγαπητέ Τζώρζ, είμεθα εις την ευτυχή θέση να σας ενημερώσουμε, ότι το Παλάτι συναινεί, αφενός εις την εφαρμογήν του σχεδίου των Συμμάχων μας, δια την μεταπολεμικήν Ελλάδα κι αφετέρου, δια την ανάληψη της εκτελεστικής εξουσίας από εσάς!"
- Τζωρζ(ε.δ.π.): "Μα αυτό το σχέδιο...θα μπορούσε να πει κανείς...είναι μπολσεβικισμός, χωρίς Κομμουνιστές!".
Ο έτερος των βασιλικών εκπροσώπων, μόλις του μετάφρασαν τα λόγια του "ε.δ.π.", γέλασε, συγκρατημένα μεν, πλην όμως πηγαία. Γιατί πράγματι, ένας Νόμος που θα καθιστούσε το Κράτος, ως "εγγυητή της εθνικής οικονομίας, εντός και εκτός αυτού" και θα είχε μεγαλύτερη ισχύ "...από κάθε άλλη μορφή αστικής και πολιτικής νομιμότητας . ...", στην τότε τρέχουσα ιστορία, δεν μπορούσε παρά να παραπέμπει, είτε στα ευρωπαϊκά φασιστικά καθεστώτα του Μεσοπολέμου είτε στο "καθεστώς των Μπολσεβίκων".
Μάιο του 1944, ο "Τζωρζ" στέφεται " Πρωθυπουργός της Ελεύθερης Ελλάδος" στο Κάιρο. Είχαν περάσει μόλις 16 Μάηδες, από τότε που ένας άλλος της εν Ελλάδι "Δημοκρατικής Παρατάξεως", ο Ε. Βενιζέλος, είχε ιδρύσει με "δωρεάν των εν Λονδίνω ευεργετών της Ελλάδος Τραπεζιτών"( σ.σ. 9 εκατ. χρυσές λίρες όλες κι όλες!) την λεγόμενη "Τράπεζα της Ελλάδος"(κοινώς, ένας λαβύρινθος, θαρρείς, πιο περίπλοκος κι απ' του Δαίδαλου!). Πλην όμως, ο ίδιος αυτός Ε. Βενιζέλος, έμελλε να οδηγήσει τη χωρά σε επίσημη πτώχευση και σε "πάγωνα των χρεών προς το Εξωτερικό". Δοθείσης λοιπόν της (ιστορικής) ευκαιρίας, για την μετακατοχική "Ελεύθερη Ελλάδα", ο "αγγλικός παράγοντας" έθεσε μόνον έναν όρο προς τον Τζωρζ, για την συγκατάθεσή του: "Να ξεπαγώσετε το χρέος του 1932..."!
Θα χρειάζονταν τριάντα χρόνια, για να πραγματοποιήσει ο λεγόμενος "Γέρος της Δημοκρατίας" τη υπόσχεσή του, για εκείνο το "ξεπάγωμα". Βασικός συντελεστής της καθυστέρησης , δεν ήταν η απροθυμία του πολιτικού ανδρός, αλλά, αφενός η έναρξη του εμφυλίου [πολέμου ("εν Ελλάδι" ) κι αφετέρου, η έναρξη και διεξαγωγή του κ\λεγόμενου "Ψυχρού Πολέμου". Πάντως την θεμελίωση την είχε πραγνατοποιησεί έγκαιρα, πριν την Πρωτοχρονια του 1946!
("Εφόσον ζω, θα συνεχίσω"...)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.