27-01-16
23:44
Σϊγουρα υπάρχει και πιστεύω πως είναι και πιο αληθινή μερικές φορές από τα άτομα που είναι κοντά σου, δεν έχουν λόγο για να σε "βλάψουν" ή να σε προσώσουν όπως οι φίλοι που έχεις και είναι δίπλα σου!Ολα μπορούν να συμβούν είτε είναι κοντά σου, είτε χιλίοτερα μακριά και τους βλέπεις μια φορά το μήνα και αν. Αλλά βέβαια ποτέ δεν ξέρεις.. Νομίζω πως όλοι λίγο πολύ έχουν κάποιον ιντερνετιακό φίλο, δεν είναι κάτι το ακατόρθωτο,ούτε και δύσκολο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
23-08-14
18:25
Και γω μιλάω με εναν γύρω στον ένα χρονο ++. Όπως ακριβώς και συ, μιλαμε σχεδόν καθημερινά.ξέρω ένα παιδί από ίντερνετ εδώ και 3 χρόνια. τρομερός τύπος με πολύ χαβαλέ. τα λέμε σε καθημερινή βάση μέσω skype, viber, sms και τα πάμε πολύ καλά. υπάρχει καλή επικοινωνία, με έχει βοηθήσει σε πολλά πράγματα και γενικά υπάρχει εμπιστοσύνη ανάμεσα μας. πιστεύω πως θα μπορούσε άνετα να δημιουργηθεί μια πολύ καλή φιλία και από κοντά. πιθανόν αρκετά πράγματα να είναι διαφορετικά όταν γνωριστούμε από κοντά αλλά αυτό είναι κάτι που και οι δύο το έχουμε στο νου μας.
ο χρόνος θα δείξει. fingers crossed.
Αν ποτέ έρθετε κοντά και γνωριστείτε καλύτερα τότε ίσως να μην προκύψει μόνο μια φιλία αλλά και σχέση.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
11-08-14
16:52
Τώρα πλέον οι περισσότερες φιλίες γίνονται μέσω του ίντερνετ, εφόσον όλο και λιγότερο επιλέγουμε να βγούμε έξω και να γνωρίσουμε νέα άτομα. Μέσα από το διαδίκτυο δεν υπάρχει σε μεγάλο βαθμό η απόρριψη. Απλά μιλάς με τον άλλον πληκτρολογώντας, έτσι τον μαθαίνεις. Ούτε σε νοιάζει πως είναι, ούτε τίποτα, μερικές φορές θες να μιλήσεις σε κάποιον για όσα σε βασανίζουν και δεν υπάρχει κανείς. Αυτός/η ο/η φίλος/η που μιλάτε σχεδόν καθημερινά θα είναι πάντα εκεί, θα βρει χρόνο να σε ακούσει και ίσως να ναι πιο αληθινός από κάποιον φίλο που βρίσκεται στην ίδια πόλη με σένα σε αγνοεί και σε θυμάται όποτε θέλει να του κάνεις κάποια χάρη. Aν και πιστεύω, πως όσο πιο πολύ μιλάς με κάποιον που μένει μερικά χιλιόμετρα μακριά σου κάποια στιγμή θες να τον γνωρίσεις από κοντά και έτσι να δημιουργεί μια φιλία. Σίγουρα κατά καιρούς το χει σκεφτεί ο καθένας αυτό που θεωρεί πως έχει φίλους... σε ένα ψεύτικο ( ;! ) κόσμο. Εστω και έτσι όμως νιώθεις λιγότερο μόνος από το να μην έχεις κάπου να μιλήσεις, να γελάσεις, ακόμα και αν το δει μόνο μια οθόνη πως γέλασες. Εχω καταλάβει πως όσο πιο πολύ καιρό μιλάς με κάποιον τόσο πιο πολύ θες να κάνεις πράγματα μαζί του, να περάσεις καλά με εκείνον και ας κάνετε και το πιο απλό που μπορεί να υπάρχει, να πάτε βόλτα. Τι πιο απλό από μια βόλτα; Ή μια αγκαλιά και ένα χάδι, μια παρηγοριά, πως όλα θα πάνε καλά στο τέλος. Μερικές φορές ακόμη και έτσι, μιλώντας, δένεσαι με τον άλλον και σου φαίνεται περίεργο αν περάσει μέρα και δεν μιλήσετε ούτε για λίγο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.