Backdrop
Δραστήριο μέλος
Η Backdrop αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μαέστρος και μας γράφει απο Ρωσία (Ευρωπαϊκή Ρωσία). Έχει γράψει 676 μηνύματα.
24-01-15
00:10
Καθώς έκανα αναζήτηση σε παλαιότερα μηνύματα έπεσε το μάτι μου στο συγκεκριμένο και σκέφτηκα να το ξετρυπώσω μιας και πριν λίγες μέρες σκεφτόμουνα κατά πόσο ολοκληρώνουμε τους στόχους μας!
... Για την ακρίβεια σκεφτόμουνα κατα πόσο εμείς οι άνθρωποι ενώ κάνουμε όνειρα και συχνά βάζουμε στόχους, τα πραγματοποιούμε ή τουλάχιστον το προσπαθούμε να τα πλησιάσουμε έστω και λίγο!
Πιστεύω πως μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων ενώ θέλει να κάνει πράγματα και να τελειοποιήσει ως προς το μέγιστο ζωή του δεν το κάνει, ενώ έχει και τα μέσα και την τύχη πολλές φορές.
Και αυτό πιστεύω πως γίνεται από φόβο, ανασφάλεια και συνήθεια... Από φόβο γιατί σκέφτεται την πιθανότητα της αποτυχίας και πως θα την αντιμετωπίσει ενώ ήδη έχει ξεβολευτεί από την "μίζερη" ζωή του, από την οποία αποφασίζει να μην ζητήσει τίποτα παραπάνω και να αρκεστεί σε ότι του έχει δοθεί. Επειδή έχει την ανασφάλεια πως δεν θα τα καταφέρει γιατί ξαφνικά θα πρέπει να πέσει σε βαθιά και άγνωστα νερά και θα πρέπει να κολυμπήσει.. Και εάν δεν τα καταφέρει...??? Και εάν δεν μπορέσει να κολυμπήσει αφού δεν ξέρει καλό κολύμπι πώς θα σωθεί??
Κάπως 'ετσι, πιστεύω πως οι άνθρωποι βρίσκουν δικαιολογίες και αφορμές για να τρενάρουν και να αναβάλλουν επ' αόριστον τα ονειρα τους και τους στόχους τους και συνεχίζουν να ζουν στην ήδη γνωστή και "σίγουρη" καθημερινότητα τους
... Για την ακρίβεια σκεφτόμουνα κατα πόσο εμείς οι άνθρωποι ενώ κάνουμε όνειρα και συχνά βάζουμε στόχους, τα πραγματοποιούμε ή τουλάχιστον το προσπαθούμε να τα πλησιάσουμε έστω και λίγο!
Πιστεύω πως μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων ενώ θέλει να κάνει πράγματα και να τελειοποιήσει ως προς το μέγιστο ζωή του δεν το κάνει, ενώ έχει και τα μέσα και την τύχη πολλές φορές.
Και αυτό πιστεύω πως γίνεται από φόβο, ανασφάλεια και συνήθεια... Από φόβο γιατί σκέφτεται την πιθανότητα της αποτυχίας και πως θα την αντιμετωπίσει ενώ ήδη έχει ξεβολευτεί από την "μίζερη" ζωή του, από την οποία αποφασίζει να μην ζητήσει τίποτα παραπάνω και να αρκεστεί σε ότι του έχει δοθεί. Επειδή έχει την ανασφάλεια πως δεν θα τα καταφέρει γιατί ξαφνικά θα πρέπει να πέσει σε βαθιά και άγνωστα νερά και θα πρέπει να κολυμπήσει.. Και εάν δεν τα καταφέρει...??? Και εάν δεν μπορέσει να κολυμπήσει αφού δεν ξέρει καλό κολύμπι πώς θα σωθεί??
Κάπως 'ετσι, πιστεύω πως οι άνθρωποι βρίσκουν δικαιολογίες και αφορμές για να τρενάρουν και να αναβάλλουν επ' αόριστον τα ονειρα τους και τους στόχους τους και συνεχίζουν να ζουν στην ήδη γνωστή και "σίγουρη" καθημερινότητα τους
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.