Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
26-12-07
17:10
Μεγάλααααα!!! Μεγάλα τα δικά μου ποστ!!!
Ντροπή σου να τα λες αυτά Κακή Επιρροή!!!
Εγώ δεν έχω καν ζεσταθεί ακόμη.
Ντροπή σου να τα λες αυτά Κακή Επιρροή!!!
Εγώ δεν έχω καν ζεσταθεί ακόμη.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
26-12-07
16:27
Φυσικά και όταν γίνεται μέρος της εξουσίας, η σάτιρα χάνει τη δύναμή της. Κανείς όμως δεν μπορεί να παραβλέψει τη διαφορά νοοτροπίας ενός πολιτικού, που τουλάχιστον προ της δικτατορίας δεν φημίζετο για την ανοχή του και το κράτος που κυβερνούσε, μετά βίας (κυριολεκτικά) μπορούσε να ονομάζεται "κράτος δικαίου", σε σχέση με τους σημερινούς μυγιάγγιχτους σατιριζόμενους. Θεωρώ ότι είναι υποχρέωση της εξουσίας να ανέχεται τη σάτιρα και καθήκον του λαού να τη διαφυλάσσει.
Θα θυμίσω την περίπτωση του Τζίμη Πανούση. Όταν οι Μουσικές Ταξιαρχίες έβγαλαν τον πρώτο τους δίσκο, επί εποχής Ράλλη, δίσκος ο οποίος εμπεριείχε φράσεις που θα σήκωναν ban μέσα στο στέκι, όπως "κι εγώ σ' αγαπώ μαμώ το Χριστό μου", οι προοδευτικάντηδες έπεσαν όλοι επάνω για να υπερασπιστούν τη σάτιρα έναντι της επαράτου δεξιάς. Ο δίσκος κυκλοφόρησε χωρίς καμμία λογοκρισία, όταν για παράδειγμα λίγο νωρίτερα είχε λογοκριθεί "Το μακρύ ζεϊμπέκικο για το Νίκο", τραγούδι του Σαββόπουλου που μιλούσε για την ιστορία του Νίκου Κοεμτζή, για το στίχο: "Καθώς διηγόταν τη ζωή του σε κουφούς θαρρούσα δεν θ' αντέξω, το δικαστήριο λειτουργούσε μέσα εκεί, μα η δικαιοσύνη ήταν απ' έξω". Λίγα χρόνια αργότερα, οι Μουσικές Ταξιαρχίες του Τζίμη εξέδωσαν το δεύτερο δίσκο τους, επί προοδευτικού ΠΑΣΟΚ του Α. Παπανδρέου, όπου η επάρατος δεξιά είχε επιτέλους δώσει τη θέση της στη φωτισμένη σοσιαλιστική ιντελιγκέτσια . Ε λοιπόν, η προοδευτική λογοκρισία, η οποία καμμία σχέση δεν είχε με την καταραμένη δεξιά που δεν δικαιούτο δια να ομιλεί, πετσόκοψε τον δίσκο, ο οποίος κυκλοφόρησε γεμάτος με "μπιιιπ". Φαίνεται ότι ούτε η σάτιρα δικαιούτο δια να ομιλεί. Αφού ευνοήθηκε επί δεξιάς, συνεπώς ο Πανούσης ήταν ύποπτος φιλοχουντικών και ακροδεξιών απόψεων κι έπρεπε να παταχθεί.
Όσο για το Χριστό, με τα ίδια ακριβώς επιχειρήματα αγαπητή μου Κουέ, διεκδικούν και οι Ιρλανδοί την καταγωγή του. Ενώ ο Κοκός, ο οποίος είναι γνήσιος απόγονος της αρχαίας ελληνικής δυναστείας των Γλυξβούργων, ως πραγματικός Ελληναράς πρέπει να εορτάζεται δεόντως. Θεωρώ δε ότι θα πρέπει να κηρυχθεί ως εθνική αργία η μέρα που μεταφέρθηκαν τα φτωχικά του υπάρχοντα από το Τατόι στο Λονδίνο και του επιδικάστηκε η πενιχρή αποζημίωση των (δενξερωπόσων) εκατομυρίων ευρώπουλων που πλήρωσε ο λαλάκας ελληνικός λαός. Η επέτειος αυτή θα ονομάζεται του Μεγάλου Λαλάκα (κατά το Μέγα Χάος κάτι δηλαδή) και θα είναι εθνική, ώστε να ενθυμούμαστε όλοι, ότι η πλέον γνωστή στους βαρβάρους λέξη της βασίλισσας των γλωσσών είναι ακριβώς η λέξη "λαλάκας".
Θα θυμίσω την περίπτωση του Τζίμη Πανούση. Όταν οι Μουσικές Ταξιαρχίες έβγαλαν τον πρώτο τους δίσκο, επί εποχής Ράλλη, δίσκος ο οποίος εμπεριείχε φράσεις που θα σήκωναν ban μέσα στο στέκι, όπως "κι εγώ σ' αγαπώ μαμώ το Χριστό μου", οι προοδευτικάντηδες έπεσαν όλοι επάνω για να υπερασπιστούν τη σάτιρα έναντι της επαράτου δεξιάς. Ο δίσκος κυκλοφόρησε χωρίς καμμία λογοκρισία, όταν για παράδειγμα λίγο νωρίτερα είχε λογοκριθεί "Το μακρύ ζεϊμπέκικο για το Νίκο", τραγούδι του Σαββόπουλου που μιλούσε για την ιστορία του Νίκου Κοεμτζή, για το στίχο: "Καθώς διηγόταν τη ζωή του σε κουφούς θαρρούσα δεν θ' αντέξω, το δικαστήριο λειτουργούσε μέσα εκεί, μα η δικαιοσύνη ήταν απ' έξω". Λίγα χρόνια αργότερα, οι Μουσικές Ταξιαρχίες του Τζίμη εξέδωσαν το δεύτερο δίσκο τους, επί προοδευτικού ΠΑΣΟΚ του Α. Παπανδρέου, όπου η επάρατος δεξιά είχε επιτέλους δώσει τη θέση της στη φωτισμένη σοσιαλιστική ιντελιγκέτσια . Ε λοιπόν, η προοδευτική λογοκρισία, η οποία καμμία σχέση δεν είχε με την καταραμένη δεξιά που δεν δικαιούτο δια να ομιλεί, πετσόκοψε τον δίσκο, ο οποίος κυκλοφόρησε γεμάτος με "μπιιιπ". Φαίνεται ότι ούτε η σάτιρα δικαιούτο δια να ομιλεί. Αφού ευνοήθηκε επί δεξιάς, συνεπώς ο Πανούσης ήταν ύποπτος φιλοχουντικών και ακροδεξιών απόψεων κι έπρεπε να παταχθεί.
Όσο για το Χριστό, με τα ίδια ακριβώς επιχειρήματα αγαπητή μου Κουέ, διεκδικούν και οι Ιρλανδοί την καταγωγή του. Ενώ ο Κοκός, ο οποίος είναι γνήσιος απόγονος της αρχαίας ελληνικής δυναστείας των Γλυξβούργων, ως πραγματικός Ελληναράς πρέπει να εορτάζεται δεόντως. Θεωρώ δε ότι θα πρέπει να κηρυχθεί ως εθνική αργία η μέρα που μεταφέρθηκαν τα φτωχικά του υπάρχοντα από το Τατόι στο Λονδίνο και του επιδικάστηκε η πενιχρή αποζημίωση των (δενξερωπόσων) εκατομυρίων ευρώπουλων που πλήρωσε ο λαλάκας ελληνικός λαός. Η επέτειος αυτή θα ονομάζεται του Μεγάλου Λαλάκα (κατά το Μέγα Χάος κάτι δηλαδή) και θα είναι εθνική, ώστε να ενθυμούμαστε όλοι, ότι η πλέον γνωστή στους βαρβάρους λέξη της βασίλισσας των γλωσσών είναι ακριβώς η λέξη "λαλάκας".
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
26-12-07
14:14
Γειά και χρόνια πολλά!Δέν πρέπει να είμαστε πολύ υπερήφανοι που έχουμε τήν σάτιρα αν η χοντράδα καί η ωμότητα είναι αυτό που η σάτιρα μας προσφέρει.Επίσης δέν εχει ακόμα εκδοθεί κάποια βίβλος που να ορίζει πως είναι η σάτιρα,καί τι δικαιώματα αποκτά αυτοβούλως και αυτοδικαίως ωστε να χειροκροτείται η ασέβειά της!
Αναμασούμε τα ίδια καί τα ίδια ....ετσι είναι η σάτιρακλπ!Δέν είναι καθόλου έτσι!Καί πάλι Χρόνια Πολλά!
Καλά μας λες τι δεν είναι η σάτιρα, θα ήταν ίσως εποικοδομητικότερο να μας πεις τι είναι η σάτιρα όμως.
Αφού η Ελληνική είναι η βασίλισσα των γλωσσών, τότε και ο βασιλεύς των Ελλήνων, περήφανων φορέων της υψηλής βασιλικής γλώσσης στους αιώνες των αιώνων αμήν, θα πρέπει να είναι ο βασιλεύς των βασιλέων. Συνεπώς θα πρέπει στη θέση των Χριστουγέννων να γιορτάζουμε τα γενέθλια του Κοκού;;
Ο Κωνσταντίνος "Θείος" Καραμανλής είχε μια άποψη περί της σάτιρας που εν πολλοίς τον τιμούσε ως πολιτικό. Δεχόταν αγγόγυστα κάθε είδους σάτιρα, ακόμη και τη σκληρότερη. Ουδέποτε έκανε μήνυση σε οποιονδήποτε κωμικό που τον σατίριζε. Αντιθέτως είχε πάει στην παράσταση και μάλιστα είχε δώσει και συγχαρητήρια στο Χάρρυ Κλυνν, για την πολύ πετυχημένη του μίμηση. Ο Πρόεδρος πίστευε ότι η σάτιρα είναι μέρος της δημοκρατικής διαδικασίας, της κριτικής στην οποία υπόκειται όποιος καταλαμβάνει θέση εξουσίας ή έστω εκτίθεται δημοσίως. Πίστευε ακόμη, απ' την ωφελιμιστική πλευρά, ότι η σάτιρα κάνει τον πολιτικό πιο προσιτό και πιο δημοφιλή, ακολουθώντας το ρητό "δεν υπάρχει αρνητική και θετική δημοσιότητα, παρά μόνο δημοσιότητα". Πολλοί άλλοι πολιτικοί της παλιάς σχολής πίστευαν το ίδιο. Λένε μάλιστα ότι κάποιοι υπουργοί άλλων εποχών, εάν περνούσε καιρός χωρίς να δουν τον εαυτό τους σε κάποια γελοιογραφία, μια κλασική μορφή της σάτιρας που έχουμε παραβλέψει, έπαιρναν τηλέφωνο το σκιτσογράφο και του ζητούσαν το λόγο. Ας μην ξεχνάμε ότι ακόμη και κατά το μεσαίωνα, ο μόνος που είχε το ελεύθερο να μιλήσει εναντίον του Άρχοντα και μάλιστα ενώπιόν του, ήταν ο γελωτοποιός του. Αυτά περί των ορίων της σάτιρας. Το χιούμορ, όπως και ο πατσάς, σε άλλους αρέσει ψιλοκομμένο και σε άλλους χοντροκομμένο. Όπως και να το κάνουμε και τα δυο έχουν τη χάρη τους. Πάντως, όποιος εκτίθεται και ειδικά όποιος προκαλεί, θα πρέπει να υπόκειται στην καθαρτήρια εξουσία της σάτιρας. Κατά τη γνώμη μου ο Καρβέλας, ο οποίος από την πολλή κόκα την έχει ψωνίσει και δεν ξέρει πια ούτε τι κάνει, ούτε τι λέει, διδάσκει δε με τη στάση του ό,τι το χυδαιότερο και απρεπές και καταστρέφει κάθε έννοια αισθητικής και μουσικού γούστου, άκουσε πάρα πολύ λίγα. Το να πει κανείς αυτόν τον άνθρωπο Μακάκα, μάλλον είναι πολύ ήπιο και αυτός που θα έπρεπε να διαμαρτύρεται είναι σίγουρα ο Μακάκας καθώς και η εταιρεία προστασίας ζώων και οι οικολογικές οργανώσεις σύσσωμες.
Θα ήθελα να φωτίσω και μια άλλη πλευρά της σάτιρας, η οποία δείχνει και τη δύναμή της. Κατά τη διάρκεια του Ελληνοϊταλικού πολέμου το 1940, η σάτιρα, μέσω τραγουδιών ("Βάζει ο Ντούτσε τη στολή του", "Κορόιδο Μουσολίνι" κλπ), επιθεωρήσεων και γελοιογραφιών, κράτησε ψηλά το φρόνημα του ελληνικού λαού και είχε κι αυτή την αναμφισβήτητη, όπως μας διηγούνται όσοι ζουν ακόμη από τότε, συνεισφορά της στη μεγαλειώδη νίκη, αφού βοήθησε να μη σπάσει το λεγόμενο "εσωτερικό μέτωπο".
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
25-12-07
20:35
Σιγουρα η σατυρα πρεπει να εχει κοινωνικες και πολιτικες προεκτασεις.Αλλωστε αυτοι ειναι απο τους θεσμους που πασχουν και χριζουν σατιρα(ωστε καποια στιγμη να βελτιωθουν).
Σατηρα θεωρω τις επιθεωρησεις οι οποιες μου αρεσουν αρκετα.Το Λαζοπουλο δε θα το θεωρουσα σατυρα..(προσωπικη αποψη)
Να κάνω και 'γώ λίγη σάτιρα και να παρατηρήσω ότι στο ίδιο κείμενο η λέξη εμφανίζεται με τρεις διαφορετικές ορθογραφίες (σάτυρα, σάτιρα, σάτηρα). Αποφασίστε ρε παιδιά...
συγνώμη νόμιζα οτι δεν ειχε υπηρέτηση για αυνοητους λόγους , το ξέρω οτι και άλλοι (ίσως σπουδαίοι ) συνάνθρωποι μας δεν υπηρέτησαν αλλά με κάποια αιτιολογια (πχ Τριανταφυλλόπουλος λόγο πολιτικών πεποιθήσεων και δεν το έκρυβε ).
Δηλαδή όποιος δεν έχει υπηρετήσει στο στρατό δεν δικαιούται να σατιρίζει το οτιδήποτε, μάλλον γιατί δεν γνώρισε από κοντά την πλήρη γελοιότητα και έτσι δεν έχει παραστάσεις, έτσι;
Οσο για τους Gay, υπαρχουν πολλοι που ειναι gay οχι μονο στην τηλεωραση αλλα και προσωπικα γνωριζω, που γουσταρω να τους κανω παρεα. Μην ξεχνατε το gay συμενει χαρουμενος. Αρα οι Gay ειναι ΟΚ. τους Φουστηδες να φοβαστε. Καπως ετσι πιστευω το ειπε και ο Καρβελας. οχι μονο κυριολεκτηκα αλλα και μεταφορηκα.
Gay σημαίνει χαρούμενος και αυτό σημαίνει ότι είναι ΟΚ; Εγώ πάντως αν ήμουν ομοφυλόφιλος και με έλεγαν gay, ενώ για παράδειγμα είχε πεθάνει η μάνα μου, μάλλον θα έριχνα μπουνιές στον πολιτικώς ορθό ηλίθιο που μου το είπε. Ήταν ο Φασμπίντερ εύθυμος που να πάρει;;; Γενικά τη βρίσκω πιο προσβλητική έκφραση από το "αδερφή" για παράδειγμα.
Η Ελλάδα είναι η χώρα της σάτιρας. Σάτιρα στην Ελλάδα έχουμε δει από πολλούς, όμως κάποιοι είναι οι πλέον επιτυχημένοι. Ξεκινάω από το Χάρρυ Κλύνν, ο οποίος κυριάρχησε στην ελληνική σάτιρα κατά τη δεκαετία του '80 και είναι αυτός που έχει πει: "Το χιούμορ είναι αγγλοσαξωνική κατασκευή, στην Ελλάδα έχουμε τη σάτιρα κι εγώ αυτό κάνω". Προχωράω στον Τζιμάκο τον Τρισμέγιστο και τον αμετανόητο ("στης βουλής τα έδρανα, αχ κι εγώ να έκλανα", "αν καταφέρει και μπει στο κόμμα, θά ΄ναι και πρώτη κι ας είναι σε κώμα"). Ας μην ξεχάσω και τον ατελείωτο Πουλικάκο. Ο Μητσικώστας είναι ίσως ο πιο ταλαντούχος απ' όλους τους σατιρικούς του καιρού μου, το να τον βλέπω ειδικά να παριστάνει το Ζουράρι ήταν η καλύτερή μου. Μου αρέσει επίσης πολύ και το στυλ του φοβερού Θέμου, άσχετα αν οι περισσότεροι από εσάς μάλλον θα διαφωνήσετε. Τον θεωρώ άπαιχτο. Η αείμνηστη κι αξεπέραστη Μαλβίνα, ήταν άλλο ένα διαμάντι του χώρου αυτού. Την παρακολουθούσα με μεγάλη προσοχή (εκείνο το Τάπερμαν έγραψε). Τέλος, ο Λάκης Λαζόπουλος μου αρέσει πάρα πολύ, κυρίως από τους Μήτσους, αλλά και από το θέατρο. Το Αλ Τσαντίρι δεν μου άρεσε πέρισυ καθόλου, ούτε το παρακολουθούσα. Φέτος όμως παίρνει κεφάλια και μου αρέσει πολύ. Επίσης μου αρέσει αρκετά (όχι όμως πολύ) και ο Πιτσιρίκος από το χώρο των Μπλογκερς, ο οποίος θα ήταν καλύτερος αν δεν επαναλαμβανόταν τόσο πολύ.
Η σάτιρα αν δεν ενοχλεί είναι ανούσια. Αν δεν είναι ασεβής είναι άκυρη. Αν δεν δαγκώνει είναι εξημερωμένη και βαρετή. Αν είναι αρεστή είναι όργανο του συστήματος και μάλλον αποτελεί γλύψιμο. Αν δεν έχει εχθρούς, σημαίνει ότι δεν κάνει καλά τη δουλειά της, το να τρίψει δηλαδή στη μούρη των βολεμένων και των κατεστημένων τα χάλια τους. Αν δεν είναι ανήθικη, τότε δεν είναι σάτιρα. Και ξέρετε κάτι; Λίγο μ' ενδιαφέρει αν ο Λάκης ήπιε κόκα, αν και πράγματι δεν μου άρεσε όταν το άκουσα, περισσότερο γιατί είδα ότι ασπάζεται τον τρόπο ζωής των χάι και καλά, τους οποίους υποτίθεται ότι χτυπά με το λόγο του. Ας δεχτούμε λοιπόν ότι ο καλλιτέχνης είναι ανακόλουθος, ή αλλιώς ότι έχει το θάρρος ν' αυτοσατιρίζεται. Το ζήτημα είναι να είναι η σάτιρα μεστή, εύστοχη και ασεβής.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.