04-05-15
23:50
Θαρρώ πως το ερώτημα που θα έπρεπε να μας απασχολεί είναι "αν τελικά η φήμη επηρεάζει τις δραστηριότητές μας και την συνεργασία μας στο κοινωνικό γίγνεσθαι". Υπάρχουν δύο είδη φήμης: Το ένα αφορά την φερεγγυότητα, την εντιμότητα και γενικώς τις αρχές που διέπουν έναν άνθρωπο και καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό την απόφαση των τρίτων αν θα τον εμπιστευτούν και θα συνεργαστούν μαζί του. Το δεύτερο - και είναι αυτό που μας προκαλεί εκνευρισμό - είναι αυτό των προσωπικών επιθυμιών και προτιμήσεών μας, οι οποίες πολλές φορές ίσως να έρχονται σε ευθεία αντίθεση με την ηθική αντίληψη πολλών συνανθρώπων μας.
Το πρώτο είδος είναι σημαντικό και απαραίτητο. Προσωπικά θα προτιμούσα να συνεργαστώ με κάποιον που φημίζεται για την αξιοπιστία και την φερεγγυότητά του παρά με κάποιον που φημίζεται για το αντίθετο ή που δεν φημίζεται για τίποτα. Το δε δεύτερο, δηλαδή ο τρόπος ζωής που στην ουσία δεν αφορά κανέναν παρά μόνο τον ίδιο, ασφαλώς και δεν θα έπρεπε να μας απασχολεί.
Όλοι οι άνθρωποι έχουμε ελαττώματα, χαρίσματα, πτώσεις, επιτυχίες και ιδιαιτερότητες. Ο καθένας παλεύει με τους δικούς του δαίμονες και είναι ανάρμοστο να στηλιτεύουμε τις ιδιαιτερότητες των τρίτων ξεχνώντας ότι και οι δικές μας ιδιαιτερότητες μπορεί να φανούν περίεργες ή αποκρουστικές για κάποιους ανθρώπους. Όμως όσον αφορά το όνομα για την Τιμή μας, οφείλουμε να το διαφυλάττουμε ως κόρη οφθαλμού, αν θέλουμε να χαίρουμε της εμπιστοσύνης και της εκτίμησης των συμπολιτών μας.
Το μικροπρεπές κουτσομπολιό περισσεύει, στα μεσημεριανάδικα, στον χώρο εργασίας μας, στην καθημερινότητά μας, οπουδήποτε. Αυτό που λείπει είναι η δημιουργία ονόματος, είτε προσωπικού είτε οικογενειακού είτε επαγγελματικού, που να πρεσβεύει την Τιμή.
Το πρώτο είδος είναι σημαντικό και απαραίτητο. Προσωπικά θα προτιμούσα να συνεργαστώ με κάποιον που φημίζεται για την αξιοπιστία και την φερεγγυότητά του παρά με κάποιον που φημίζεται για το αντίθετο ή που δεν φημίζεται για τίποτα. Το δε δεύτερο, δηλαδή ο τρόπος ζωής που στην ουσία δεν αφορά κανέναν παρά μόνο τον ίδιο, ασφαλώς και δεν θα έπρεπε να μας απασχολεί.
Όλοι οι άνθρωποι έχουμε ελαττώματα, χαρίσματα, πτώσεις, επιτυχίες και ιδιαιτερότητες. Ο καθένας παλεύει με τους δικούς του δαίμονες και είναι ανάρμοστο να στηλιτεύουμε τις ιδιαιτερότητες των τρίτων ξεχνώντας ότι και οι δικές μας ιδιαιτερότητες μπορεί να φανούν περίεργες ή αποκρουστικές για κάποιους ανθρώπους. Όμως όσον αφορά το όνομα για την Τιμή μας, οφείλουμε να το διαφυλάττουμε ως κόρη οφθαλμού, αν θέλουμε να χαίρουμε της εμπιστοσύνης και της εκτίμησης των συμπολιτών μας.
Το μικροπρεπές κουτσομπολιό περισσεύει, στα μεσημεριανάδικα, στον χώρο εργασίας μας, στην καθημερινότητά μας, οπουδήποτε. Αυτό που λείπει είναι η δημιουργία ονόματος, είτε προσωπικού είτε οικογενειακού είτε επαγγελματικού, που να πρεσβεύει την Τιμή.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.