LiViNGtheLiFE
Διάσημο μέλος
Η LiViNGtheLiFE αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Barista. Έχει γράψει 2,226 μηνύματα.
15-07-15
20:55
Για καθε εναν ευτυχισμενο χιλιαδες ζουν στη σκια.
Στέκομαι σε αυτά τα δύο.Ξερεις μηπως ποια θα ειναι η γνωμη του καθηγητη σου οταν βγει στη συνταξη κι εχει πια περισσοτερο χρονο να σκεφτεται και να αναπολει το πώς εζησε; Το αγαπα μπορει να γινει αγαπουσε.
Για έναν πάμπλουτο ζουν χιλιάδες στη σκιά, αλλά για έναν ευτυχισμένο γιατί; Το ψωμί σου τρώει;
Ας πιάσουμε το επάγγελμα του καθηγητή. Άλλοι είναι μίζεροι, γκρινιάριδες και κλαίγονται μονίμως για την κακή τους τύχη σε όλους τους τομείς της ζωής τους. Άλλοι είναι αφοσιωμένοι, δοτικοί, και η ευτυχία κυριαρχεί στη ζωή τους, όχι μόνο στη δουλειά, αλλά στη οικογένεια, στις παρέες, παντού. Υπενθυμίζω πως παίρνουν τον ίδιο μισθό, ένα μισθό πείνας για τους νεοδιόριστους, ένα μισθό που μετά βίας φτάνει για όσους έχουν οικογένεια. Καταλήγω πως είναι καθαρά θέμα χαρακτήρα και πως κάποιοι ότι δουλειά και να κάνουν, όσα χρήματα και να παίρνουν είναι δυστυχισμένοι. Επίσης έχω γνωρίσει αγρότες και απλούς εργάτες που καίγονται στον ήλιο όπως λέτε και σας διαβεβαιώ πως αρκετοί είναι πρόσχαροι, κεφάτοι και φυσικά ευτυχισμένοι. Άλλοι μεγαλογαιοκτήμονες αναλώνονται στο πως θα αυγατίσουν τα λεφτά τους, πως θα προβληθούν στην κοινωνία και ζουν τελικά μες τη μιζέρια, γιατί μιζέρια δεν είναι μόνο η φτώχεια, είναι η γκρίνια και η απληστία.
Εκτός από έναν υπέροχο καθηγητή μου στο φροντιστήριο που ήταν απίστευτα δοτικό και υποστηρικτικό άτομο ενώ τυπικά δεν είχε κάποια παραπάνω υποχρέωση ούτε να κερδίσει κάτι, είχα δύο καθηγητές στο (δημόσιο) σχολείο μου που έκαναν ώρες εκτός μαθήματος και ήταν πάντα πρόθυμοι να βοηθήσουν. Α, και ναι, ήταν ευτυχισμένοι. Άλλοι πάλι, μας κυνηγούσαν να μας κάνουν ιδιαίτερα, είχαν σπιταρώνες, ήταν κακιασμένοι και υποκριτές.
Κι όμως, κοινωνικά και οικονομικά, οι πρώτοι ζούσαν στη σκιά των δεύτερων και όχι το αντίθετο όπως λες.
Κάποιοι είναι υπέροχοι άνθρωποι είτε εργάτες (και επιμένω σε αυτό) είτε καθηγητές ή ότι άλλο θες, που φυσικά εισπράττουν θαυμασμό και ευγνωμοσύνη από τους γύρω τους βγάζοντας τους τον καλύτερο εαυτό τους, κάποιοι άλλοι πάλι είναι ζηλιάρηδες και άπληστοι και καταδικασμένοι να είναι δυστυχισμένοι.
Οπότε δε νομίζω πως ο καθηγητής που περιέγραψε ο Δίας θα πάψει να αγαπάει τη δουλειά που κάνει/έκανε, και ασφαλώς δεν ζει σε βάρος κανενός, δεν καθιστά κανέναν δυστυχισμένο, απλά κάποιοι είναι ανίκανοι να δώσουν στους άλλους πράγματα άρα και να ξεφύγουν από τη ζήλια και τη μιζέρια τους.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.