Ερινύς
Τιμώμενο Μέλος
Η Ερινύς αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Παιδίατρος και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 17,739 μηνύματα.
28-07-15
17:36
Εγω πρώτα παω για γκολφ και μετα δουλευω, ενω εσυ κοιτας το προγραμμα με τις εφημεριες.
You don't get it, do you? Το να αυτοπροσδιορίζεις την ζωή σου με το "όσο το δυνατόν περισσότερα χρήματα με όσο το δυνατόν ελαφρύτερη και λιγότερη δουλειά", δεν κάνει εμάς τους υπόλοιπους δυστυχισμένους, μίζερους, ζηλόφθονους ή καημένους. Το δικό σου perspective είναι να κάθεσαι για να πληρώνεσαι, και αν έχεις βρει τον τρόπο να το κάνεις και είσαι χαρούμενος, that's fine by me. Αλλά μπαίνεις σε ένα φόρουμ χωρίς να ξέρεις τι κουβαλάει ο κάθε χρήστης πίσω από την οθόνη του (γονείς που κάνουν 3 δουλειές για να τον συντηρήσουν, νεανική ανεργία, προβλήματα υγείας, διάφορες άλλες ομορφιές που πιθανότατα βλέπεις στις Οικογενειακές Ιστορίες και γελάς), αυτοπροβάλλεσαι για ένα επάγγελμα που με την δική μου (ταπεινή) γνώμη δεν θα έπρεπε καν να ανθεί με τόσα πράγματα να συμβαίνουν στην υφήλιο και αναρωτιέσαι γιατί ο κόσμος δεν αγοράζει μια ηλεκτρονική σου φυλλάδα με 10 ή 20 ευρώ.
Δεν περηφανεύομαι εγώ που ήμουν παρούσα όταν ανένηψε ανήλικο από ατύχημα με βαθμολογία στην κλίμακα της Γλασκώβης 8, (που ποτέ δεν θεώρησα ότι αυτό το συναίσθημα προσωπικής ικανοποίησης ήταν worth sharing) και περηφανεύεται ένας πτυχιούχος γιόγκα που θεωρεί ηλίθιους τους πελάτες του. Χμ. Σε κάποιο παράλληλο σύμπαν λογικά ένας ληστής χώνει στην φυλακή αυτόν που λήστεψε.
p.s. Όταν στο γκολφ σου μπει το μπαστούνι στο πωπουδάκι, θα χαίρεσαι που ο γιατρός κοιτούσε το πρόγραμμα με τις εφημερίες αντί να παίζει μαζί σου γκολφ πρώτα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ερινύς
Τιμώμενο Μέλος
Η Ερινύς αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Παιδίατρος και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 17,739 μηνύματα.
27-07-15
23:41
Κουλαρισε, γιατι παραλογιζεσαι. Στην ηλικια σου δουλευα logistics στην Αφρικη και δεν εχει σχεση με ζορια στο πανεπιστημιο κι άλλα first world problems. Ειναι δε συνηθες οταν περασουν τα χρόνια, πολλά εμπειρα στελεχη να γινονται συμβουλοι στο αντικειμενο τους. (Και δεν ειναι η μονη ασχολια που ειχα, γιατι δουλεψα και σε αλλους τομεις οπως πχ τα ακινητα). Εγινα αρχικα business coach και υστερα περασα και στο life coaching (εφαρμοζοντας τις ιδιες μεθοδους οπως για το coaching στελεχων). Κι οσο περνανε τα χρονια θα δουλευω ολο και λιγοτερο, γιατι θελω να προσεχω την υγεια μου και να μην στρεσαρομαι. Δεν εχω αναγκη απο πτυχια για να κανω αυτο που κανω, τα εχω, αλλά δεν απαιτουνται. Θελει να εχεις εμπειρια και να μπορεις δινεις λυσεις στον πελατη. Δεν εχω λοιπον να αποδειξω τιποτα σε κανεναν και οι κατηγοριες σου ειναι κενες νοηματος και με αφηνουν αδιαφορο.
Καποτε κι εσυ, οταν πια θα εχεις αποχτησει αρκετη εμπειρια στο αντικειμενο σου, μπορει να θελησεις να γινεις συμβουλος σε αυτο και θα εχεις καθε δικαιωμα. Αυτο που δεν μπορεις να καταλαβεις ειναι οτι εχουμε διαφορετικες ηλικιες κι αρα διαφορετικη διαχειριση ζωης.
Το life coaching ειναι σοβαρη ασχολια. Το βρισκω λογικο να θελει καποιος να αξιοποιησει τις δυνατοτητες του ή να ζητα βοηθεια σε κατι που δεν τα καταφερνει. Απο τη στιγμη που εχει να πληρωσει δικαιωμα του. Τωρα βεβαια υπαρχουν και πελατες που σκορπανε τα λεφτα τους, δεν ειναι δικο μου προβλημα.
Γινε και life coach, «αεριτζιδικη» δουλεια και καλα λεφτα...
Μ' αρέσει που κάθεσαι και την λες σε κόσμο ενώ έχεις γράψει σε άλλο τόπικ ένα τέτοιο μήνυμα:
το οποίο για την koukimanster είναι άλλη μια wannabe υπογραφή δίπλα στο πανέμορφο ρητό του Jack of Spades. (seriously, κάντο).Το πατρικό μου σόι προέρχεται από Ρώσους αριστοκράτες της Οδησσού. Από ότι θα φαντάζεστε έμαθα τελείως διαφορετικά πραγματα από αυτά που διαβάζετε σε αυτό το νήμα. Χοντρικά ότι η δουλεια είναι για τους δουλους, ενώ οι ελευθεροι ανθρωποι απολαμβάνουν τη ζωή.
Δεν υπερασπίζομαι καθολου το αριστοκρατικό συστημα, ένα βρωμικο σύστημα ηταν, ούτε πρόκειται να καθήσω τώρα να κρίνω τον πατέρα μου που δεν ζει κιολας. Ηταν ανθρωπος μιας άλλης εποχης που έτσι μεγάλωσε κι αυτος, αλλα μου άνοιξε και τα μάτια. Όταν τελειωσα τη φιλολογία και μπήκα στην αγορά εργασίας συνειδητοποίησα ότι την υπολοιπη ζωή μου θα την περνούσα σαν ένας μοντερνος σκλάβος περιμένοντας τη σύνταξη για να ζήσω πραγματικά και μεχρι τότε θα εξυμνούσα την «αξία δουλειά» και τις αρετές της για να χρυσώσω το χάπι.
Τα παράτησα και ήρθα στην Κυανή Ακτή. Δουλεύω σαν ελεύθερος επαγγελματίας σε επικερδείς δουλειες κι όταν βαριέμαι τα παραταω, κανω διακοπες για ενα διαστημα κι επανερχομαι συνηθως με μια καινουργια ασχολια. Η προηγούμενη δουλειά μου ήταν πωλητης ακινήτων, τωρα δουλεύω personal coach για μεγαλοστελέχη επιχ. και μου έχει καρφωθεί και η ιδέα να γίνω μελλοντικά προγραμματιστής.
Βασικά στο θέμα δουλειάς ο πατερας μου με δίδαξε να δουλεύω όσο γίνεται λιγότερο και να φροντιζω να περναω καλά. Αυτο κάνω και δεν το μετάνοιωσα ποτέ.
Αν δεν το έχεις καταλάβει, όταν δεν σου αρέσει κάτι που γράφεται (που είναι τα 2/3 των μηνυμάτων βασικά), πας και το γειώνεις προβάλλοντας ως επιχείρημα ότι δεν ξέρουμε και μιλάμε. Τι ρωτάς τότε ρε γκουρού της γιόγκα? Για τα 5 θύματα που θα εξυμνήσουν την προσπάθειά σου (και δεν θα τους θεωρήσεις με την δική σου αλάνθαστη κριτική αρκετά ηλίθιους για να ασχοληθείς μαζί τους) ή για τους 5 μαλάκες με την ίδια άποψη με εσένα?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.