Claire Rentfield
Περιβόητο μέλος
Η Βάσω. αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Άνεργος/η και μας γράφει απο Κορυδαλλός (Αττική). Έχει γράψει 6,051 μηνύματα.
25-09-16
15:24
Εγώ πάντως ένα τέτοιο άτομο δεν θα το θεωρούσα φίλο/η μου. Συγνώμη αλλά και η ανοχή σε ελαττώματα έχει κάποια όρια, που παραβιάζονται, όταν δεν φέρεται ο άλλος σαν φίλος.Πρόκειται για κάτι που έγινε χτες με μια φίλη μου. Δεν είναι σοβαρό, αλλά εμένα με πλήγωσε. Μιλούσα χτες με μια φίλη μου στο τηλέφωνο και τις έφταιγαν όλοι/ες και όλα, ο προϊστάμενος, η μάνα της, ο φίλος της κτλ. Ε, κάποια στιγμή κουράστηκα και της είπα ότι τα δικά μου προβλήματα είναι πολύ σοβαρότερα και χρειάζομαι κι εγώ στήριξη, αλλά δεν γκρινιάζω όλη την ώρα και μου λέει θρασύτατα: "Όχι, Τέσα, εσύ πρέπει πάντα να είσαι όρθια, να μας στηρίζεις!" Ε, όχι, αυτό είναι πολύ εγωιστικό από την πλευρά της! Κι εγώ άνθρωπος είμαι! Δεν μπορεί μόνο να ανέχομαι τη γκρίνια της! Είχα το δικαίωμα να αντιδράσω μια φορά. Επειδή προσποιούμαι και κρύβω την ψυχική μου κόπωση από τα διάφορα προβλήματα, δυστυχώς της έχω δώσει την εντύπωση ότι είμαι τέρας αντοχών. Έλα όμως που δεν είναι έτσι. Περιττό να σας πω ότι δεν έκλεισα μάτι λόγω αυτής της διαφωνίας, γιατί ένιωσα αμφίθυμα συναισθήματα: από τη μια ένιωσα θυμο που αδιαφορεί για τις δικές μου ανάγκες κι από την άλλη ενοχές που της μίλησα απότομα. Δεν θέλω να γκρινιάζω, αλλά με έφερε στα όριά μου. Το θετικό είναι ότι τα βρήκαμε. Το φίλο και το σκύλο σου με τα ελαττώματά του.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Claire Rentfield
Περιβόητο μέλος
Η Βάσω. αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Άνεργος/η και μας γράφει απο Κορυδαλλός (Αττική). Έχει γράψει 6,051 μηνύματα.
01-06-16
20:55
Εγώ δεν πιστεύω πως είναι έτσι όπως το βλέπεις. Τι πάει να πει την δέχεσαι όπως είναι; Αυτό που είναι σου αρέσει δηλαδή;Η μεγαλύτερη απογοήτευση που έχω πάρει από μια πολύ στενή μου φίλη είναι το γεγονός ότι μονοπωλεί τη συζήτηση γύρω από τα δικά της προβλήματα, λες κι εγώ δεν υπάρχω. Τον Μάρτη μάλιστα εγώ ήμουν με γαστρεντερίτιδα και σπασμένο χέρι και με τους δύο γονείς μου άρρωστους κι εκείνη μου έλεγε με τις ώρες τα παράπονά της για κάποια συναδέλφισσα. Εγώ καθόμουν και την άκουγα, ενώ είχα -και έχω- πολύ σοβαρότερα προβλήματα. Όταν της έκανα μια κουβέντα γι' αυτό το θέμα, απόρησε θεωρώντας με υπερβολική! Τι να πεις; Τη δέχομαι όπως είναι, γιατί κι εγώ δεν είμαι τέλεια.
Εγώ τέτοιους ανθρώπους τους θεωρώ εξαιρετικά εγωιστές και ανίκανους να προσφέρουν την παραμικρή βοήθεια σε ένα φίλο, γιατί οι φίλοι είναι και γι' αυτό. Να μιλάμε, να ανταλάσσουμε απόψεις, να λέμε τα προβλήματά μας αλλά και να μας δίνουν ένα χέρι στα ζόρια μας. Και το ίδιο εννοείται πως κάνουμε κι εμείς.
΄Ετσι όπως περιγράφεις την φίλη σου, είναι η αδελφή μου και αφού είναι αδελφή μου είμαι αναγκασμένη να την έχω στην ζωή μου, αν όμως δεν ήταν αίμα μου θα είχε φάει delete προ πολλού...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.