Anonyme
Δραστήριο μέλος
Η Anonyme αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μεταφραστής/Διερμηνέας. Έχει γράψει 645 μηνύματα.
03-06-16
08:05
Είναι σωστό αυτό που λες αλλά όχι πλήρως. Όταν αποφασίζεις να φέρεις στον κόσμο παιδιά και επιλέγεις σαν πατέρα/μητέρα τους ένα ακατάλληλο άτομο τότε έχεις πλήρως την ευθύνη των πράξεών σου, καθώς τώρα μεταβιβάζεις αντίστοιχες παθολογικές καταστάσεις στα παιδιά σου που δεν φταίνε σε τίποτα. Συμφωνώ πως η παιδική κακοποίηση έχει πάρα πολύ αρνητικές συνέπειες στην κρίση και την ψυχοσύνθεση ενός ατόμου και γι'αυτό θα πρέπει ο ίδιος να ζητήσει βοήθεια από ειδικούς. Μετά την ενηλικίωση μπορείς να φύγεις από το σπίτι που σε κακοποιούν και τότε αρχίζει και η δική σου ευθύνη πάνω στην κατάσταση.
Σε κάθε κατάσταση κακοποίησης το θύμα έχει πάντα ένα μικρό αλλά υπαρκτό μερίδιο ευθύνης (μιλάω για ενήλικες όχι παιδιά) καθώς πάντα υπήρχε κάτι που θα μπορούσε να κάνει ώστε να αποφύγει την κακοποίηση, αν όχι εκείνη τότε την μελλοντική.
Σκέψου ένα παιδί που από τη μικρότερη πιθανή ηλικία μεγαλώνει σε μια οικογένεια στην οποία δέχεται καθημερινά σωματική κακοποίηση συνοδευόμενη από σχόλια του τύπου "Το κάνω για το καλό σου", "Έτσι θα γίνεις άνθρωπος", "Εσύ φταις, πρέπει να στρώσεις", "Είσαι άχρηστος" κτλ. Αν δεν βρεθεί κάποιος στο οικογενειακό ή σχολικό περιβάλλον του παιδιού να το προστατεύσει, αυτό το άτομο είναι πάρα πολύ πιθανό να φτάσει 18 ετών και να θεωρεί πως η διαπαιδαγώγηση που έλαβε ήταν η σωστή, καθώς ήταν ένα πάρα πολύ δύσκολο παιδί, άχρηστο, ανίκανο κοκ. Τόσο πολύ μπορεί η ψυχολογική βία να διαστρεβλώσει την αντίληψή του.
Έχουμε, επομένως, έναν ενήλικα που είτε πραγματικά δεν μπορεί να αντιληφθεί το πόσο λάθος ήταν οι συνθήκες που μεγάλωσε, είτε το καταννοεί αλλά θεωρεί τον εαυτό του ανίκανο να αντιδράσει (ακούγοντας το "Είσαι άχρηστος" x365 μέρες τον χρόνο το έχει πιστέψει) ή, τέλος, κάποια ερεθίσματα που έλαβε μεγαλώνοντας τον έκαναν να καταλάβει πως μπορεί να ξεφύγει με την κατάλληλη βοήθεια. Δεν μπορούμε να κατηγορούμε κάποιον που ανήκει στην πρώτη ή στη δεύτερη κατηγορία, μόνο και μόνο επειδή είναι ενήλικας. Δεν ενηλικιώθηκε ομαλά, δεν έχει μέσα του ούτε το μικρότερο ψήγμα αυτοπεποίθησης, είναι θύμα.
Δυστυχώς πολλοί απ' αυτούς τους ενήλικες ίσως αναζητήσουν στην μετέπειτα ζωή τους ένα παρόμοιο μοτίβο, καθώς είναι το μοναδικό που γνωρίζουν κι αντιλαμβάνονται ως φυσιολογικό, διαιωνίζοντας αυτή την αρρωστημένη κατάσταση.
Λεμε ναι στη βια αρκει να συναινουν και οι δυο
Σορρυ αλλα δεν μπορω να παρω σοβαρα εν ετει 2016 στο δυτικο κοσμο τετοιο θεμα. Αν σου ασκειται οποιουδηποτε ειδους βια, παιρνεις το καπελακι σου και φευγεις.
Ε ναι, γιατί είναι τόσο εύκολο πράγμα και κανείς δεν έχει να αντιμετωπίσει τόσο ζητήματα επιβίωσης όταν υπάρχει σχέση οικονομικής εξάρτησης όσο και την κοινωνική κατακραυγή (σε κλειστές κοινωνίες ή και μέσα στην ίδια την οικογένεια).
Σόρρυ αλλά εν έτει 2016 σε γυάλα ζεις;
Χαίρομαι που δεν έχετε βιώσει κακοποιητικές καταστάσεις, κάτι που φαίνεται απ' την άνεση με την οποία απαντάτε, αλλά θλίβομαι που μένετε στην επιφάνεια κατηγορώντας το θύμα "που δεν πήρε το καπελάκι του να φύγει".
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.