Ερινύς
Τιμώμενο Μέλος
Η Ερινύς αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Παιδίατρος και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 17,739 μηνύματα.
16-09-19
13:29
Δεν εννοεί αυτό ο φίλος,αν κάποιος σου επιτεθεί ώστε να σε ληστέψει κατά πάσα πιθανότητα εσυ δεν θα μπορέσεις να κανείς κάτι.Αν είναι ο σύντροφος σου δίπλα και μπορεί να σε υπερασπιστεί γιατί να μην το κάνει;Δεν πλακώνει τον άλλο στο ξύλο ώστε να τον θαυμάσεις εσυ αλλά για προστασία.
Όχι ο Fast ήταν πολύ συγκεκριμένος. Έγραψε:
Το οποίο την τελευταία φορά που τσέκαρα δεν αναφέρει κάτι για ληστεία.Αβάσιμο.
Αν σε χουφτώσουν βρε δίπλα στο αγόρι σου και δεν κάνει τίποτα τι θα σκεφτείς;
Πως είναι ώριμος και καλά κάνει και δεν αντιδράει;
'Η πως τα 'χεις με κοπέλα. λολ.
Επίσης αν κυκλοφορούμε μαζί και πάει κάποιος να μας ληστέψει (δύσκολο αφού θα είμαστε 2 να είναι μόνο ένας βέβαια), δεν θα θέλει να ληστέψει μόνο εμένα.
Ερινύς
Τιμώμενο Μέλος
Η Ερινύς αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Παιδίατρος και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 17,739 μηνύματα.
16-09-19
13:20
Αν με χουφτώσει κάποιος (και η πρόταση τελειώνει εδώ, ανεξαρτήτως αν δίπλα μου είναι ο άντρας μου, ο πατέρας μου ή ο Πάπας της Ρώμης), οφείλω πρώτα απ' όλα εγώ να μπορώ να υπερασπιστώ τον εαυτό μου. Και αυτό σε δημόσιο χώρο σημαίνει να φωνάξω, γιατί τέτοιοι τύποι το κάνουν στα μουλωχτά και αν τους ξεμπροστιάσεις μαζεύονται. Ο άντρας δηλαδή δίπλα τι θα κάνει; Θα του επιτεθεί για να τον ακινητοποιήσει; Και μετά τι; Θα αντλήσω ηθική ικανοποίηση ότι αχ το ζουζούνι μου, πλακώνει άλλους άντρες στο ξύλο για πάρτη μου, δείτε κορίτσια τι άντρακλα έχω; Αυτοί είναι νόμοι της ζούγκλας, και αν ο ένας αποφάσισε να συμπεριφερθεί λειτουργώντας με βασικά ένστικτα, δεν χρειάζεται να το κάνει και ο δεύτερος (που υποτίθεται είναι και ο άνθρωπός μου και συμπεριφερόμαστε πολιτισμένα).Αβάσιμο.
Αν σε χουφτώσουν βρε δίπλα στο αγόρι σου και δεν κάνει τίποτα τι θα σκεφτείς;
Πως είναι ώριμος και καλά κάνει και δεν αντιδράει;
'Η πως τα 'χεις με κοπέλα. λολ.
Ό άντρας πέρα από αντρικά γεννετικά όργανα έχει και παραπάνω σωματική δύναμη, συναισθηματική ηρεμία σε δύσκολες καταστάσεις, αλλά και είναι καθήκον του να προστατεύει τη γυναίκα και τα παιδιά του. Όλα αυτά τα πράγματα ήταν αυτονόητα λίγο παλιότερα και τώρα που δεν είανι απορούμε γιατί οι σχέσεις αντρών-γυναικών είναι τόσο μίζερες.
Μην μου φέρεις σαν αντιπαράδειγμα "δηλαδή αν σου επιτεθεί με μπουνιές κάτσε να τις φας", γιατί ξέρεις ότι είναι διαφορετικού είδους δράση-αντίδραση.
Και τι πάει να πει καθήκον να προστατεύσει την γυναίκα και τα παιδιά του; Αν εγώ δεν μπορώ να υπερασπιστώ τον εαυτό μου, που κατ' εξοχήν είμαι υπόλογος του εαυτού μου, με ποιο δικαίωμα, ποια λογική και ποια απαίτηση περιμένω τον άντρα-προστάτη να καθαρίσει για μένα;
Ερινύς
Τιμώμενο Μέλος
Η Ερινύς αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Παιδίατρος και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 17,739 μηνύματα.
14-09-19
21:51
Το θέμα με την συγκεκριμένη παράγραφο και γενικότερα το ποστ είναι ότι το βλέπεις όλο σαν μία ανταπόδοση, αλλά το να βασίζεις ολόκληρη σχέση πάνω σε κάτι τέτοιο μου φαίνεται σαθρό (προσωπικά). Εγώ περιποιούμαι κάποιον γιατί μου αρέσει και ο άλλος με προστατεύει αν και εφόσον χρειαστεί γιατί με νοιάζεται, αλλά δεν θα έπρεπε το ένα να είναι συνάρτηση του άλλου. Στην τελική, κι εγώ μπορεί να θέλω να με περιποιηθεί ο άντρας μου και να μου μαγειρέψει ένα φαγητό (fun fact ότι το θέμα μαγείρεμα στο σπίτι το έχω λυμένο ΔΟΞΑ ΤΟΝ ΥΨΙΣΤΟ ), και αντίστοιχα το ότι του σιδερώνω πουκάμισα, του έχω πάντα πλυμένα ρούχα κοκ, είναι μια μορφή προστασίας από κακεντρεχή σχόλια ή κακές εντυπώσεις στον κοινωνικό του περίγυρο.Το μαγείρεμα λοιπόν και η περεταίρω περιποίηση θεωρούνται must προσόντα για τις γυναίκες και επιθυμητά για τους άντρες, όπως και η παροχή προστασίας και ασφάλειας θεωρείται must προσόν για τους άντρες και επιθυμητό για τις γυναίκες. Η διαφορά είναι πως το must της γυναίκας είναι μια καθημερινή αλλά ταυτόχρονα χαμηλού στρες και ρίσκου υποχρέωση, ενώ του άντρα το αντίθετο, μια σπάνια σχετικά, αλλά υψηλού κινδύνου και άγχους υποχρέωση. Το ότι ένα είναι όμως καθημερινό και συνεπώς φαίνεται, δεν το κάνει περισσότερο σημαντικό από το άλλο. Και έτσι είναι πολύ πιο εύκολο να βγάλουμε τα εσφαλμένα στερεότυπα του πασά και της δούλας.
Επίσης αυτά τα ποστ από κάποιους του στυλ "άμα ο άλλος σας χουφτώσει ή σας την πέσει και ο δικός σας δεν αντιδράσει κλπ", δηλ αν γυρνώντας από την δουλειά μέσα στο λεωφορείο ο άλλος μου πιάσει τον κώλο πρέπει να γυρίσω σπίτι με σκιτσογράφο της αστυνομίας για να ξέρει ποιον να δείρει ο άντρας μου; Ή είμαστε όλοι τόσο σίγουροι ότι για κάθε ένα γεγονός που γίνεται παρουσία άντρα-προστάτη, δεν υπάρχουν άλλα 1,2,5,100 που αποκρύπτει η ίδια γυναίκα επειδή ξέρει ότι ό,τι και να κάνει, σε όποιον άντρα-προστάτη και να το πει, θα συνεχίσει να είναι απροστάτευτη γιατί by defalut δεν γεννήθηκε με πουλί και αρχίδια;
Ερινύς
Τιμώμενο Μέλος
Η Ερινύς αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Παιδίατρος και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 17,739 μηνύματα.
07-06-19
02:44
Εγώ εξαρχής έβαλα το disclaimer ότι δεν το παίζω αυθεντία οπότε δεν μιλάω γενικά "για τους άντρες", άλλωστε και στο προηγούμενο ποστ έγραψα ότι βασίζομαι σε παραδείγματα από δικό μου περίγυρο. Δεν θέλω να γενικεύσω. Δεν ξέρω αν έχω τόσο προβληματικό/ιδιόρρυθμο/εκτός τόπου και χρόνου περίγυρο, αλλά δεν είναι και 1-2 μεμονωμένες περιπτώσεις για να πω ότι μπορώ να τις αγνοήσω.Δεν απαντούσα σε σένα συγκεκριμένα αλλά οκ
Τα πρώτα που είπες είναι αυθαίρετα. Δεν του έρχεται από μόνος του να βάλει πλυντήριο; Αυτό κι όλα τα υπόλοιπα είναι υπερβολικά αυθαίρετες γενικεύσεις, που σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να χαρακτηρίσουν ένα φύλο, ούτε καν τη πλειοψηφία του, πόσο μάλλον όταν μιλάμε για νέους ανθρώπους. Δεν είναι επιχειρήματα αυτά, δεν παίζουμε πόλεμο αγοράκια vs κοριτσάκια.
Δεν είπα ότι παίζουμε πόλεμο, ούτε προσπαθώ να σου αποδείξω ότι το ένα φύλο είναι ανώτερο/κατώτερο του άλλου. Αυτό που έγραψα είναι ότι βάσει των παραδειγμάτων (αρκετά, ομολογουμένως) που έχω, δεν μπορώ να πω ότι έχουμε κατανομή του νοικοκυριού ισότιμα, ακόμα και αν και τα 2 φύλα στο ζευγάρι ισχυρίζονται ότι αυτά είναι στερεότυπα και παρωχημένες αντιλήψεις.
Αχ έλα τώρα, πόσοι φοιτητές (και φοιτήτριες βέβαια) δεν τρέφονται με τα τάπερ της μαμάς που βάζουν 10-10 στην κατάψυξη, δεν στέλνουν κάθε 2 βδομάδες τα άπλυτα με το ΚΤΕΛ και απλά θάβουν το πουκάμισο που του λείπει κουμπί στο βάθος της ντουλάπας μέχρι να το ξεθάψει η μαμά και να το ράψει; Πόσες φορές δεν έχεις ακούσει μάνα να λέει "να θα πάω στο σπίτι του Χ και επ' ευκαιρία θα καθαρίσω κιόλας"; Πού είναι η ανεξαρτητοποίηση, πού είναι η πρωτοβουλία; Ποιος φοιτητής θα ξέρει ότι θα έρθει η μάνα του και δεν θα χαρεί* -έστω και ενδόμυχα για τους τύπους- που θα του περάσει ένα χεράκι το σπίτι όπως αυτή ξέρει;Όλα τα υπόλοιπα που ανέφερες λύνονται με την ανεξαρτητοποίηση, ζώντας έστω και για λίγα χρόνια μόνος σου. Τότε και τις βασικές δουλειές θα μάθεις να κάνεις και να μαγειρεύεις θα μάθεις κι ένα κουμπί να ράψεις θα καταφέρεις και θα μπορείς να τα εφαρμόσεις όλα αυτά στη συγκατοίκηση.
*Ναι οκ, υπάρχετε κι αυτοί, σύμφωνοι
Τα κοινωνικά στερεότυπα αποδομούνται όταν το παιδί από μικρό έρχεται σε επαφή με ερεθίσματα που προάγουν αυτή την εξίσωση των φύλων, ξεκινώντας από το σπίτι (παραδείγματα έγραψα παραπάνω). Δεν ξέρω για την γενιά που τώρα είναι σχολικής και προσχολικής ηλικίας πώς θα είναι σε 20 χρόνια, πάντως η δική μας γενιά δεν νομίζω ότι μεγάλωσε με το ιδανικό "οι δουλειές του σπιτιού μοιράζονται διά του 2". Ο φαύλος κύκλος δεν έσπασε ακόμα.Έτσι αποδομούνται τα κοινωνικά στερεότυπα, όχι με πύρινους φεμινιστικούς λόγους με πολεμική ρητορική που στο μόνο που δεν βοηθούν είναι η εξίσωση των δύο φύλων στην καθημερινή ζωή.
Ερινύς
Τιμώμενο Μέλος
Η Ερινύς αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Παιδίατρος και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 17,739 μηνύματα.
06-06-19
23:37
Δεν ξέρω τι άποψη έχετε εσείς, από τα δικά μου βιώματα όμως, βλέπω ότι στα (πραγματικά) νέα ζευγάρια, δεν ισχύει και πολύ το «η γυναίκα κάνει τις δουλειές, ο άνδρας δουλεύει και στο σπίτι κάθεται».
Ε καλά, δεν έχουμε την κλασική μορφή γιατί δεν ζούμε στην δεκαετία του '60 Παρ' όλα αυτά εγώ αυτό που διαπιστώνω είναι ότι ο άντρας -ακόμα και στο ζευγάρι νέων που λες- χρειάζεται μια παρότρυνση ή προτροπή για να κάνει την οποιαδήποτε δουλειά στην καλύτερη των περιπτώσεων. Για κάποιο μαγικό -και συναρπαστικό- λόγο στο μυαλό του καμία δουλειά δεν είναι τόσο επείγουσα και καμία ανάγκη τόσο επιτακτική, εκτός και αν το επισημάνει η γυναίκα ότι πρέπει να γίνει. Δεν θα πάει μόνος του σούπερ μάρκετ, ή και να πάει δεν θα έχει λίστα, δεν θα του έρθει η επιφοίτηση ένα Σάββατο πρωί που κάθεται να βάλει πλυντήριο κοκ. Τον γενικότερο προγραμματισμό σε αυτά (εξ ιδίων εμπειριών και από φίλους/οικογένεια κλπ τουλάχιστον) τον κάνει η γυναίκα. Ναι οκ, πολύ χειρότερα ήταν τότε που ο άντρας θα ήταν με την εφημερίδα στην πολυθρόνα και η γυναίκα στο ξεπάτωμα σαν την δουλάρα...αλλά οκ δεν το λες και ισότιμη κατανομή του νοικοκυριού αν εγώ έχω στο νου μου πότε πρέπει να πάω σούπερ μάρκετ, πότε μαζεύτηκαν αρκετά άπλυτα και χρειάζεται πλυντήριο, πότε βρέχει για να μαζέψω την απλώστρα, και πρέπει να πω και ευχαριστώ (τρόπος του λέγειν) στον άντρα που λειτουργεί σαν εκτελεστικό όργανο για κάτι τέτοια, αν και εφόσον έχει την διάθεση, για δουλειές που έχω κρίνει εγώ ότι πρέπει να γίνουν την δεδομένη στιγμή. Ελπίζω να έγινα σαφής όπως το γράφω.
Η μάνα τώρα δε στρώνει ούτε το αγοράκι της ούτε το κοριτσάκι της στις δουλειές του σπιτιού, μάλλον και οι δυο έτοιμα τα βρίσκουν.
Δεν έπιασες το point μου. Δεν έχει να κάνει με το ότι θα πει σε εμένα η μάνα μου να πλύνω τα πιάτα και στον αδερφό μου όχι. Είναι ένα γενικότερο πλαίσιο συμπεριφοράς μέσα στο οποίο μεγαλώνουν τα παιδιά. Π.χ. όταν ένα αγοράκι και ένα κοριτσάκι βλέπουν μόνο την μαμά τους να μαγειρεύει, τι μήνυμα τους περνάει υποσυνείδητα; Στο μεν κοριτσάκι ότι με το που ανεξαρτητοποιηθεί πρέπει να έχει μάθει 5 φαγητά για να μην την πουν ακαμάτα στο δε αγοράκι ότι κουλ, πάντα θα υπάρχει μια γυναίκα στον στενό οικογενειακό κύκλο που θα σε ταϊσει, δες τον μπαμπά σου, πείνασε ποτέ, μπήκε ποτέ στην κουζίνα; Και αυτό επέκτεινέ το σε όλες τις δουλειές (ακόμα και για την τωρινή γενιά μωρών που μπορεί να βλέπουν και τους 2 γονείς τους να συμμετέχουν στο νοικοκυριό, αλλά φαίνεται πάλι ξεκάθαρα ποιος το έχει πάρει πάνω του και ποιος "εξυπηρετεί" τον άλλον για να μην ψοφήσει).
Έχετε εσείς συνομίληκες σας να τις κρατάνε οι μάνες τους μέσα στο σπίτι να τους «μαθαίνουν» δουλειές (λολ, λες και χρειάζεσαι ιδιαίτερα για να βάλεις μια σκούπα);
Για την σκούπα όχι, αλλά θα εκπλαγείς αν ανοίξεις λίγο τον κοινωνικό σου κύκλο (ιδιαίτερα σε μικρές πόλεις ή χωριά), όπου το κορίτσι μυείται ακόμα στα μυστικά του νοικοκυριού. Σίγουρα η σκούπα δεν θέλει ιδιαίτερα αλλά δουλειές όπως το μαγείρεμα, το πώς να σιδερώνεις πουκάμισα, ράψιμο κλπ είναι δουλειές που πρέπει κάποιος να σου δείξει 2-3 πράγματα.
Το ζήτημα του καλομαθημένου στις δουλειές πλέον πιστεύω ότι δεν έχει σχέση με το φύλο αλλά με τη νοοτροπία ότι μέχρι τα 30 πρέπει εμείς οι νέοι να τα βρίσκουμε όλα έτοιμα από τους γονείς μας, από τις δουλειές του σπιτιού μέχρι το χαρτζιλίκι.
Ανεξάρτητο το ένα με το άλλο. Και στα 35 μου να φύγω από το σπίτι της μάνας μου, η ελληνική κοινωνία θα περιμένει διαφορετικά πράγματα από εμένα απ' ό,τι από έναν συνομήλικό μου άντρα. (Να μην το τραβήξω από τα μαλλιά ότι ως τότε για αρκετούς θα έχω και κάποιο "κουσούρι" που δεν έχω αποκατασταθεί, ενώ ο 35άρης άντρας τώρα ξεκινάει την ζωή του, έτσι?)
Ερινύς
Τιμώμενο Μέλος
Η Ερινύς αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Παιδίατρος και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 17,739 μηνύματα.
05-06-19
23:44
Φαύλος κύκλος είναι. Οι γυναίκες "καταπιέζονται" με το να πέφτει το βάρος του νοικοκυριού επάνω τους (και με καταπίεση εννοώ ή να θυματοποιούν τον εαυτό τους που "ανέχονται τον μαλάκα άντρα" ή όντως να είναι της λογικής ότι ΚΑΙ αυτή την δουλειά πρέπει να το κάνουν ως γυναίκες). Όταν εκτός από τον ρόλο της συζύγου, αποκτούν και τον ρόλο της μάνας, κάνουν το εξής παράδοξο: Μεγαλώνουν τα κορίτσια τους για να απαιτούν ισότητα ή για να μάθουν να δέχονται ότι ο ρόλος τους είναι να κρατάνε και το νοικοκυριό (ανάλογα με το σε ποια υποκατηγορία ανήκουν από τις παραπάνω), και τα αγόρια τους για να ψάξουν μια γυναίκα καλή, νοικοκυρά, που θα μπορεί να τον φροντίζει κατάλληλα όταν θα φύγει από τα χέρια τους (με όλες τις προεκτάσεις που έχει αυτό). Και έτσι τροφοδοτούμε μια κοινωνία που οι γυναίκες ή έχουν βάλει τον πήχη υπερβολικά ψηλά (και ακριβώς γι αυτό όταν ρίχνουν standards παίρνουν το ρόλο του καταπιεσμένου θύματος) ή είναι φουλ καταπιεσμένες εν την γενέσει τους, και οι άντρες δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι πρέπει να βγουν από την λογική του "είμαι άντρας, άρα κάνω μέχρι αυτά".
Δεν είναι θέμα να τους πέσει ο κώλος ή να κάνουμε σαν γυναίκες την υποχώρηση. Στην εξίσωση της σχέσης με τους συμβιβασμούς, τις υποχωρήσεις και τις αντοχές, συμμετέχουν 2 κάθε φορά.
Δεν είναι θέμα να τους πέσει ο κώλος ή να κάνουμε σαν γυναίκες την υποχώρηση. Στην εξίσωση της σχέσης με τους συμβιβασμούς, τις υποχωρήσεις και τις αντοχές, συμμετέχουν 2 κάθε φορά.
Εννοείται όχι σε ποσοστό 100% όλα αυτά, δεν το παίζω αυθεντία, οπότε μην παρεξηγηθούμε ε;
Ερινύς
Τιμώμενο Μέλος
Η Ερινύς αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Παιδίατρος και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 17,739 μηνύματα.
18-10-15
15:49
Εμένα πάντως στο σπίτι τις δουλειές τις κάνουν και οι 2 γονείς μου. Και μιλάω για τα πάντα, σκούπισμα, μαγείρεμα, σφουγγάρισμα, συγύρισμα. Το μόνο που γίνεται μόνο από την μαμά μου είναι το σιδέρωμα. Και αντίστοιχα μόνο ο μπαμπάς μου ξεσκονίζει γιατί η μαμά μου έχει αλλεργία στην σκόνη και την γύρη.
Θα έλεγα ότι είναι ισότιμα, αλλά η μαμά μου λόγω μιας ελαφριάς υποχονδρίασης (και μην πείτε ότι πάει με το φύλο, εγώ είμαι το ακριβώς ανάποδο ), είναι αυτή που δίνει το πρόσταγμα πώς θα γίνει τι. Κι ο μπαμπάς μου (και οι υπόλοιποι βασικά) το κάνει ακριβώς όπως το ζητάει συνήθως, γιατί είναι ικανή αν δεν της αρέσει το αποτέλεσμα να το ξανακάνει μόνη εξαρχής!
Θα έλεγα ότι είναι ισότιμα, αλλά η μαμά μου λόγω μιας ελαφριάς υποχονδρίασης (και μην πείτε ότι πάει με το φύλο, εγώ είμαι το ακριβώς ανάποδο ), είναι αυτή που δίνει το πρόσταγμα πώς θα γίνει τι. Κι ο μπαμπάς μου (και οι υπόλοιποι βασικά) το κάνει ακριβώς όπως το ζητάει συνήθως, γιατί είναι ικανή αν δεν της αρέσει το αποτέλεσμα να το ξανακάνει μόνη εξαρχής!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.