Claire Rentfield
Περιβόητο μέλος
Η Βάσω. αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Άνεργος/η και μας γράφει απο Κορυδαλλός (Αττική). Έχει γράψει 6,051 μηνύματα.
18-10-16
21:53
Δεν κάνω καμμιά σύγκριση, δεν γίνεται να κάνω εξάλλου γιατί δεν έχει καμμιά σχέση η εποχή που λες με το τώρα. Ποτέ όμως δεν ήταν ιδανικά τα πράγματα στην Ελλάδα, με εξαίρεση κάποιους κλάδους.Συγκρίνεις το φιλόλογος της γενιάς του πολυτεχνείου που με το πτυχίο του είχε εξασφαλισμένο διορισμό στο δημόσιο και έβγαζε ένα αξιοσέβαστο ποσό από τα ιδιαίτερα με το σημερινό φιλόλογο. Eπίσης συγκρίνεις τη φορολογία του παρελθόντος με τη φορολογία σήμερα;
Ναι αρκετοί άνθρωποι, που αντιπροσώπευαν διάφορους επαγγελματικούς κλάδους ζούσαν άνετα. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως τους άρεσε ιδιαίτερα αυτό που έκαναν σαν επάγγελμα. Και το να θέλεις (να το θέλεις όμως πραγματικά, όχι να το επιλέξεις λόγω επαγγελματικής αποκατάστασης) να σπουδάσεις φιλολογία, δεν σημαίνει πως ήθελες ντε και σώνει να γίνεις καθηγητής.
Υπάρχουν κάποια χαρακτηριστικά όπως και κάποια (ας τα πούμε ταλέντα) που πρέπει να τα διαθέτεις για να γίνεις καθηγητής, όπως μεταδοτικότητα για αρχή αλλά και να αγαπάς πραγματικά τα παιδιά και την νέα γενιά γενικά. Κάτι που δεν συμβαίνει με τους περισσότερους καθηγητές ή ακόμα και δασκάλους. Είχα καθηγητή μαθηματικών που λειτουργούσε σαν το καλύτερο υπνωτικό μέσα στην τάξη, έχω κάνει απίστευτους ύπνους στις ώρες του και σημειωτέον πως λάτρευα και λατρεύω τα μαθηματικά.
Και πριν το 1995 τα πράγματα ήταν ακόμα καλύτερα, για την ακρίβεια άρχισαν να χειροτερεύουν την δεύτερη τετραετία του ΠΑΣΟΚ γιατί βέβαια δεν γινόταν για 8 χρόνια να δίνει και να δίνει, ακόμα κι ο έρμος ο Τσοβόλας είχε κάποια όρια όπως και το ταμείο του κράτους.Το εργασιακό περιβάλλον και οι συνθήκες διαβίωσης έχουν αλλάξει αρκετά τις τελευτάίες δεκαετίες εσείς θα το θυμάστε και καλύτερα.Ο καθηγητής μου έλεγε οτι την ημέρα το 1995 έβγαζε 5000 δραχμές κάνοντας ιδιαίτερα φυσική και μαθηματικά σε μαθητές τότε η αυτασφάλιση του ήταν πολύ πιο φθηνή στον ΟΑΕΕ δεν υπήρχε ακρίβεια ούτε φόροι 24% στα προιόντα χώρια οτι μπορούσες να διοριστείς στο δημόσιο εαν το ήθελες αλλά και οι συνθήκες στον ιδιωτικό τομέα τότε δεν ήταν άσχημες ζούσες και μάλιστα πλουσιοπάροχα.Τώρα απο το 2006 οι πόρτες του διορισμού στο δημόσιο έκλεισαν οπότε όσοι έχουν αποφοιτήσει απο φυσικό,χημικό,μαθηματικό,φιλολογικό κτλ την τελευταία δεκαετία έίναι αναγκασμένοι να εργαστούν ιδιωτικό τομέα που είναι και μονόδρομος.Έτσι πως έχουν καταντήσει τον ιδιωτικό τομεα έχεις να επιλέξεις μεταξύ του πανάθλιου μισθού φροντιστηρίου (2,65€ έως το μέγιστο 5€ στην καλύτερη),ιδιαίτερα με δικιά σου αυτασφάλιση αρα επιπλέον έξοδα ή στην καλύτερη αν έχεις γνωστό σε ιδιωτικό σχολείο 586€ το μήνα με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας.Με την σημερινή ακρίβεια και τους πενιχρούς αυτούς μισθούς και τρελή οικονομία δεν την βγάζεις καθαρή για πάνω απο 5 χρόνια (μόλις ξεκινάς να πατάς τα 30 εκεί ξεκινάει και σε προβληματίζει έντονα το πράγμα και πλέον είναι αργά να κάνεις κάτι).
Υ.Γ το κράτος ευθύνεται για το ότι δεν παλεύεται η κατάσταση στον ιδιωτικό τομέα πλην κάποιων σημαντικών εξαιρέσεων γιατί αυτό άυξησε τις εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία,την αύξηση του ΦΠΑ στα προιόντα,την επιβολή ΦΠΑ 24% στην ιδιωτική εκπαίδευση,ειδικό φόρο κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης,φόρους αλληλεγγύης κτλ.
Εγώ έκανα ιδιαίτερα από τις αρχές της δεκαετίας του '80 και κατάφερνα και ζούσα τον εαυτό μου, την μάνα μου και την αδελφή μου και συγχρόνως έκανα αυτασφάλιση στην μητέρα μου χωρίς να στερούμαστε τίποτα.
Αλλά βρε παιδιά, από πότε ο διορισμός στο δημόσιο έγινε όνειρο ζωής για τους νέους; Βλέπω σε άλλα νήματα και τάσσεστε όλοι κατά του δημοσίου και των δημοσίων υπαλλήλων και ξαφνικά παρουσιάζετε σαν ιδανική κατάσταση, μια εποχή που ο κάθε απόφοιτος κατάφερνε να διοριστεί στο δημόσιο.
Σε όλα τα υπόλοιπα που αναφέρεις έχεις απόλυτο δίκιο και συμφωνώ εννοείται.
Υ.Γ. ΄Ενα μόνο πραγματάκι να θυμάστε, το λέω γιατί όλα αυτά που εσείς περιγράφετε επειδή κάπου τα έχετε διαβάσει και τα χρησιμοποιείτε σαν επιχειρήματα σε διάφορα θέματα για να υποστηρίξετε την άποψή σας, εγώ τα έχω ζήσει. ΄Ολα αυτά τα χρόνια της ευμάρειας (όχι μόνο αυτά εννοείται αλλά και οι διάφορες κομπίνες και ρεμούλες πολιτικών που ακόμα έχουν στόμα και μιλάνε αντί να μπουν στην τσέπη τους), μας έφεραν στα χάλια που είμαστε σήμερα. Παράδειγμα τα πρώτα χρόνια του Ανδρέα Παπανδρέου και οι διάφορες παροχές προς του πολίτες που γίνονταν με δανεικά.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Claire Rentfield
Περιβόητο μέλος
Η Βάσω. αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Άνεργος/η και μας γράφει απο Κορυδαλλός (Αττική). Έχει γράψει 6,051 μηνύματα.
18-10-16
13:40
Νομίζω παιδιά πως το βλέπετε κάπως ουτοπικά το θέμα, δεν θυμάμαι ποτέ να υπήρχε τέτοια ιδανική κατάσταση στην Ελλάδα όσα χρόνια ζω και ζω κάμποσα. Εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων που πάντα υπάρχουν για να επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
Για λίγα επαγγέλματα υπήρξε μια μικρή περίοδος όταν πρωτοδημιουργήθηκαν τα ΤΕΙ που υπήρχε χώρος για να σπουδάσει κάποιος κάτι και να έχει και επαγγελματική αποκατάσταση, αλλά κι αυτά κορέσθηκαν πλέον.
Τα πράγματα είναι απλά, είτε κοιτάς τι θα σου εξασφαλίσει μια καλή δουλειά που θα μπορείς να ζεις σαν άνθρωπος, ή θα σπουδάσεις αυτό που σε γοητεύει. Είναι πολύ σπάνιο να συμπέσουν αυτά τα δυό.
΄Οπως λέει και η Πουπουλίνα, το ζητούμενο είναι να καταφέρεις να έχεις μια απασχόληση που θα σου επιτρέπει να ζεις σωστά και συγχρόνως αυτό που κάνεις να σε κάνει ευτυχισμένο. Λίγοι άνθρωποι το καταφέρνουν.
Κανείς και καμμιά κυβέρνηση δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ να δει τι ταλέντο έχει το κάθε παιδί και να βρει τρόπους να το καλλιεργήσει. Γιατί μόνο έτσι θα έχει ένα κράτος ευτυχισμένους πολίτες και συγχρόνως θα επωφελείται και το ίδιο. Η μόνη περίπτωση που θυμάμαι να γινόταν κάτι τέτοιο, ήταν την εποχή της σοβιετικής ένωσης αλλά και πάλι με λάθος τρόπους, οπότε δεν είχε το ζητούμενο αποτέλεσμα.
Και εντέλει, υπάρχουν και επαγγέλματα που κανείς δεν ονειρεύεται να τα κάνει αλλά που είναι απαραίτητα για την σωστή λειτουργία μιας σύγχρονης κοινωνίας. Για παράδειγμα κανείς δεν έχει όνειρο της ζωής του να γίνει σκουπιδιάρης, ή να κάνει αποφράξεις ας πούμε και το θέμα είναι πως έχω συναντήσει πολλούς απόφοιτους ιατρικής, γεωπονικής, παιδαγωγικής αλλά και άλλων σχολών, να δουλεύουν σε τέτοιες δουλειές.
Μας αρέσει, δεν μας αρέσει, έτσι είναι η Ελλάδα αυτή την στιγμή και μάλιστα εν μέσω κρίσης και ας το πάρουμε απόφαση. Το ότι κάποιοι, ελάχιστοι, έτυχε να κάνουν αυτό που πάντα ήθελαν και συγχρόνως να ζουν σχετικά άνετα, δεν σημαίνει πως αυτό γίνεται με όλους.
Για λίγα επαγγέλματα υπήρξε μια μικρή περίοδος όταν πρωτοδημιουργήθηκαν τα ΤΕΙ που υπήρχε χώρος για να σπουδάσει κάποιος κάτι και να έχει και επαγγελματική αποκατάσταση, αλλά κι αυτά κορέσθηκαν πλέον.
Τα πράγματα είναι απλά, είτε κοιτάς τι θα σου εξασφαλίσει μια καλή δουλειά που θα μπορείς να ζεις σαν άνθρωπος, ή θα σπουδάσεις αυτό που σε γοητεύει. Είναι πολύ σπάνιο να συμπέσουν αυτά τα δυό.
΄Οπως λέει και η Πουπουλίνα, το ζητούμενο είναι να καταφέρεις να έχεις μια απασχόληση που θα σου επιτρέπει να ζεις σωστά και συγχρόνως αυτό που κάνεις να σε κάνει ευτυχισμένο. Λίγοι άνθρωποι το καταφέρνουν.
Κανείς και καμμιά κυβέρνηση δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ να δει τι ταλέντο έχει το κάθε παιδί και να βρει τρόπους να το καλλιεργήσει. Γιατί μόνο έτσι θα έχει ένα κράτος ευτυχισμένους πολίτες και συγχρόνως θα επωφελείται και το ίδιο. Η μόνη περίπτωση που θυμάμαι να γινόταν κάτι τέτοιο, ήταν την εποχή της σοβιετικής ένωσης αλλά και πάλι με λάθος τρόπους, οπότε δεν είχε το ζητούμενο αποτέλεσμα.
Και εντέλει, υπάρχουν και επαγγέλματα που κανείς δεν ονειρεύεται να τα κάνει αλλά που είναι απαραίτητα για την σωστή λειτουργία μιας σύγχρονης κοινωνίας. Για παράδειγμα κανείς δεν έχει όνειρο της ζωής του να γίνει σκουπιδιάρης, ή να κάνει αποφράξεις ας πούμε και το θέμα είναι πως έχω συναντήσει πολλούς απόφοιτους ιατρικής, γεωπονικής, παιδαγωγικής αλλά και άλλων σχολών, να δουλεύουν σε τέτοιες δουλειές.
Μας αρέσει, δεν μας αρέσει, έτσι είναι η Ελλάδα αυτή την στιγμή και μάλιστα εν μέσω κρίσης και ας το πάρουμε απόφαση. Το ότι κάποιοι, ελάχιστοι, έτυχε να κάνουν αυτό που πάντα ήθελαν και συγχρόνως να ζουν σχετικά άνετα, δεν σημαίνει πως αυτό γίνεται με όλους.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.