Scandal
Διαχειριστής
Ο Πέτρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 35 ετών, επαγγέλεται Web developer και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 16,874 μηνύματα.
17-09-19
15:12
Έχει μια βάση αυτό που λέει ο hacker για τη σωματική άσκηση, το έχω ξανά ακούσει. Συγκεκριμένα γνωστός μου ψυχίατρος μου είχε πει ότι οι άνθρωποι έχουν ανάγκη εκτόνωσης και ότι "έχεις δει ποτέ οικοδόμο να παθαίνει κατάθλιψη; όλοι το παθαίνουν αφού αφήσουν τη δουλειά και παύουν να εκτονώνονται".
Αλλά άπαξ και πάθεις κατάθλιψη δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί τότε να βοηθήσει η σωματική άσκηση στο να την ξεπεράσεις τελείως.
Αλλά άπαξ και πάθεις κατάθλιψη δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί τότε να βοηθήσει η σωματική άσκηση στο να την ξεπεράσεις τελείως.
Scandal
Διαχειριστής
Ο Πέτρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 35 ετών, επαγγέλεται Web developer και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 16,874 μηνύματα.
17-09-19
12:26
Χθες έβλεπα συνεντεύξεις ψυχολόγων στο YouTube εστιάζοντας στην Ματούλα Βασιλάκη.
Μερικά bullets που κράτησα και τα θυμάμαι ακόμα:
1. Η κατάθλιψη μπορεί να προκύψει από ένα σύνολο παραγόντων όπως βιώματα (πχ το να μεγαλώνεις με καταθλιπτικό γονέα) ή και βιολογικούς (ουσίες στον εγκέφαλο). Το να διαπιστώσει το άτομο με τη βοήθεια του ψυχολόγου ότι μεγάλωσε με καταθλιπτικό γονέα, δεν είναι πάντα αρνητικό (ότι αυτός φταίει που εκδήλωσα "κι εγώ" κατάθλιψη), αλλά μπορεί να είναι και ανακουφιστικό (πχ ότι ο γονέας δεν του έδειχνε τόση αγάπη όσο ήταν παιδί, όχι επειδή δεν τον αγαπούσε σαν παιδί, αλλά επειδή είχε αυτή την αδυναμία να εκδηλώσει τα συναισθήματά του).
2. Δεν βοηθάει το να λες στο καταθλιπτικό άτομο ότι δεν υπάρχει λόγος να έχει κατάθλιψη ("τα έχεις όλα, την οικογένειά σου, την υγεία σου" κτλ). Αυτό δημιουργεί αισθήματα τύψεων και ανεπάρκειας στο καταθλιπτικό άτομο. Ξεκινάς με την προϋπόθεση ότι ο άλλος έχει κατάθλιψη και όχι ότι δεν πρέπει να έχει.
3. Κατά αυτόν τον τρόπο, ανακουφίζει το άτομο με κατάθλιψη το να του λέει ο άλλος ότι είναι εδώ για να τον ακούσει και ότι τον κατανοεί, απαριθμώντας του πως μπορεί να νιώθει.
4. Σημαντικό βήμα για το καταθλιπτικό άτομο είναι να καταλάβει ότι έχει κατάθλιψη. Κατά ΜΟ ένας άνθρωπος απευθύνεται σε ειδικό και αναζητά βοήθεια, 10 χρόνια μετά την εκδήλωση της κατάθλιψης.
5. Υπάρχουν δύο είδη κατάθλιψης, η ήπια και η βαριά. Στην ήπια το άτομο νιώθει ένα κενό. Είναι σαν ένα κενό αλλά "με στοιχεία θλίψης". Στην ήπια το άτομο παρόλα αυτά μπορεί να νιώσει συναισθήματα ικανοποίησης, αλλά δεν χαίρεται τα πράγματα όπως τα χαιρόταν "παλαιότερα" (πολύ χαρακτηριστικό των ατόμων που εκδηλώνουν κατάθλιψη, αυτό). Στη βαριά κατάθλιψη το φορτίο είναι αβάσταχτο. Μπορεί το άτομο να χρειάζεται τεράστια ποσά ενέργειας ακόμα και για να κάνει μπάνιο ή να βουρτσίσει τα δόντια του (γι' αυτό και τα άτομα με βαριά κατάθλιψη δεν ακολουθούν κανόνες υγιεινής). Στη βαριά κατάθλιψη το άτομο έχει τάσεις να σκέφτεται το θάνατο (πέραν των τάσεων αυτοκτονίας μπορεί πχ να εύχεται να πάθει κάποια βαριά ασθένεια που θα τον απαλλάξει από το φορτίο που νιώθει ή να του συμβεί κάτι και να πεθάνει).
Αυτά
Μερικά bullets που κράτησα και τα θυμάμαι ακόμα:
1. Η κατάθλιψη μπορεί να προκύψει από ένα σύνολο παραγόντων όπως βιώματα (πχ το να μεγαλώνεις με καταθλιπτικό γονέα) ή και βιολογικούς (ουσίες στον εγκέφαλο). Το να διαπιστώσει το άτομο με τη βοήθεια του ψυχολόγου ότι μεγάλωσε με καταθλιπτικό γονέα, δεν είναι πάντα αρνητικό (ότι αυτός φταίει που εκδήλωσα "κι εγώ" κατάθλιψη), αλλά μπορεί να είναι και ανακουφιστικό (πχ ότι ο γονέας δεν του έδειχνε τόση αγάπη όσο ήταν παιδί, όχι επειδή δεν τον αγαπούσε σαν παιδί, αλλά επειδή είχε αυτή την αδυναμία να εκδηλώσει τα συναισθήματά του).
2. Δεν βοηθάει το να λες στο καταθλιπτικό άτομο ότι δεν υπάρχει λόγος να έχει κατάθλιψη ("τα έχεις όλα, την οικογένειά σου, την υγεία σου" κτλ). Αυτό δημιουργεί αισθήματα τύψεων και ανεπάρκειας στο καταθλιπτικό άτομο. Ξεκινάς με την προϋπόθεση ότι ο άλλος έχει κατάθλιψη και όχι ότι δεν πρέπει να έχει.
3. Κατά αυτόν τον τρόπο, ανακουφίζει το άτομο με κατάθλιψη το να του λέει ο άλλος ότι είναι εδώ για να τον ακούσει και ότι τον κατανοεί, απαριθμώντας του πως μπορεί να νιώθει.
4. Σημαντικό βήμα για το καταθλιπτικό άτομο είναι να καταλάβει ότι έχει κατάθλιψη. Κατά ΜΟ ένας άνθρωπος απευθύνεται σε ειδικό και αναζητά βοήθεια, 10 χρόνια μετά την εκδήλωση της κατάθλιψης.
5. Υπάρχουν δύο είδη κατάθλιψης, η ήπια και η βαριά. Στην ήπια το άτομο νιώθει ένα κενό. Είναι σαν ένα κενό αλλά "με στοιχεία θλίψης". Στην ήπια το άτομο παρόλα αυτά μπορεί να νιώσει συναισθήματα ικανοποίησης, αλλά δεν χαίρεται τα πράγματα όπως τα χαιρόταν "παλαιότερα" (πολύ χαρακτηριστικό των ατόμων που εκδηλώνουν κατάθλιψη, αυτό). Στη βαριά κατάθλιψη το φορτίο είναι αβάσταχτο. Μπορεί το άτομο να χρειάζεται τεράστια ποσά ενέργειας ακόμα και για να κάνει μπάνιο ή να βουρτσίσει τα δόντια του (γι' αυτό και τα άτομα με βαριά κατάθλιψη δεν ακολουθούν κανόνες υγιεινής). Στη βαριά κατάθλιψη το άτομο έχει τάσεις να σκέφτεται το θάνατο (πέραν των τάσεων αυτοκτονίας μπορεί πχ να εύχεται να πάθει κάποια βαριά ασθένεια που θα τον απαλλάξει από το φορτίο που νιώθει ή να του συμβεί κάτι και να πεθάνει).
Αυτά