vassilis498
Διακεκριμένο μέλος
Ο vassilis498 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 7,079 μηνύματα.
21-04-17
09:53
Θελει πολυ mental gymnastics και υποκρισια για να παραπονιεται καποιος οτι δεν θελουμε εναν μπαμπουλα πανω απο το κεφαλι μας, να εχει μια ιδεολογια που εχεις τον μπαμπουλα του κρατους απο πανω σου να σου λεει τι να κανεις αλλιως θα πας φυλακη και ταυτοχρονα να κατηγορει και τον παπα που σου λεει οτι θα πας στην κολαση. 10/10 would read again
Προσωπικά πάλι βλέπω πόση υποκρισία χρειάζεται για να κάνεις επίκληση στο τι υποστηρίζω εγώ ώστε να δικαιολογήσεις τις δικές σου inconsistent αντιλήψεις.
Η αλήθεια είναι πέρα απ' το ξεχασμένο που δείχνει πιο πολύ conservative παρά libertarian, οι υπόλοιποι περίμενα να το θίξετε πριν από μένα.
Τελείως άκυρη σύγκριση. Οι νόμοι και οι θεσμοί του κράτους δεν βασίζονται στην ηθική. Ποια ηθική άλλωστε? Το κράτος είναι ένα τελείως ανομοιογενές σύνολο. Το πιο απλό παράδειγμα απ' όλα ένας αριστερός έχει διαφορετική ηθική από έναν δεξιό. Ενώ υπάρχουν χιλιάδες νόμοι που μεταβάλλονται συνεχώς. Το μόνο που μπορεί να κάνει το κράτος είναι να σου πει μην σκοτώνεστε και μην δέρνεστε.
Η ηθική που πηγάζει από την θρησκεία εν αντιθέσει δεν είναι μια ηθική που μπορεί να αλλάξει ένας δεσπότης με ένα διάταγμα, ούτε είναι μια ηθική από την οποία εξαιρούνται διάφορες ηγετικές ομάδες όπως με τους νόμους του κράτους. Κάθε πιστός είναι ίσος απέναντι στον θεό, δεν υπάρχουν ανώτεροι και κατώτεροι όπως συμβαίνει στον κρατικό μηχανισμό, όπου είναι έκδηλο πως δεν ισχύουν τα ίδια για τον κάθε πολίτη αλλά χωριζόμαστε σε διάφορες κατηγορίες με κύριο κριτήριο τον πλούτο.
Το πλεονέκτημα των κοινωνιών που βασίζονται σε θρησκευτική ηθική σε σχέσει με τις κοινωνίες που βασίζονται στο κράτος όπως λες είναι πως οι πρώτες έχουν αποστασιοποιήσει τις ηθικές αξίες και τις έχουν ονομάσει Θεό, με αποτέλεσμα να υπάρχει ένας απόλυτος και αδιάβλητος ηθικός κώδικας. Σε κοσμικά καθεστώτα όπως αυτό της ΕΣΣΔ όπου δεν υπάρχει αυτός ο φανταστικός μονάρχης και κριτής όλων τον ρόλο του τον αναλαμβάνει ο άνθρωπος που είναι επικεφαλής, λόγου χάριν ο Στάλιν που καταλήγει να έχει την δύναμη να συμπεριφέρεται σαν θεός, ο οποίος επίσης είναι απαλλαγμένος από κάθε ηθικό χαλινάρι αφού αυτός είναι η κεφαλή του κράτους, αυτός νομοθετεί και αυτός διαπλάθει την ηθική.
Δε συγκρίνω τον τρόπο λειτουργίας εσωτερικά του κάθε οργανισμού. Συγκρίνω τον τρόπο με τον οποίο επιδρά μία κεντρικά ελεγχόμενη οντότητα όπως είναι η εκκλησία ή η πολιτεία στη διαμορφωση του ηθικού κώδικα των πολιτών. Γιατί εσύ πιο πίσω συγκρίνεις την ύπαρξή της θρησκείας με το τίποτα. Λες και οι άθεοι δεν υπακούν σε ηθικές νόρμες καλλιεργημένες από εξωτερικά μοτίβα. Λες και σε κοινωνίες οι οποίες δεν επηρεάζονται από το θρησκευτικό στοιχείο δεν ενέχουν αυτό το στοιχείο ενός συλλογικού ηθικού κώδικα παρά αποτελούν μονάχα απολίτιστες ζούγκλες της εποχής του χαλκού(!).
Οπότε μη μας μιλάς για αξίες του Εγώ γιατί δε βρισκόμαστε πλέον στο Μεσαίωνα. Η εκκλησία ευτυχώς δεν αποτελεί πλεόν τη μόνη ηθική αρχή. Υπάρχουν άπειρες άλλες μη κυβερνητικές οργανώσεις που παλεύουν για ένα cause και διαδίδουν κάποιες αρχές για διάφορα ζητήματα. Υπάρχουν αυτοδημιούργητοι πολλές φορές φιλόσοφοι οι οποίοι μέσω των social networks διδάσκουν τις δικές τους ιδέες για το well being και τη δική τους αντίληψη για τον κόσμο. Και τέλος υπάρχει φυσικά και η πολιτεία σε κάθε περίπτωση η οποία με τα μέσα που διαθέτει, τη νομοθετική εξουσία και τη δημόσια παιδεία καλλιεργεί τις δικές της αξίες στους πολίτες που την απαρτίζουν. Αυτά πλέον υπάρχουν και θα υπάρχουν σε κάθε ελεύθερη δημοκρατική κοινωνία. Σε αντίθεση με το λόγο της εκκλησίας ο οποίος εφόσον αναπόφευκτα συγκρίνεται με άλλες αντιλήψεις του σήμερα διαρκώς αποδυναμώνεται.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
vassilis498
Διακεκριμένο μέλος
Ο vassilis498 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 7,079 μηνύματα.
20-04-17
11:03
Και αναρωτιεμαι..πρεπει να εχουμε εναν μπαμπουλα πανω απο το κεφαλι μας..για να ειμαστε σωστοι ανθρωποι; Δηλαδη,,να μην κανουμε κατι κακο;Τουτεστιν..δεν κανω κατι ,που εγω δεν θα ηθελα να κανουν σε εμενα;
Το αισθημα δικαιοσυνης πρεπει οπωσδηποτε να υποβαλλεται μεσα απο μια θρησκεια;
όταν η ηθική αρχή είναι ένα θεσμοθετημένο κράτος με τις δομές του το θεωρούμε ο εξ' από δω. όταν όμως μιλάμε για μια θρησκεία και τους φορείς της τότε μας αρέσει η ιδέα.
Και φυσικά τα όποια επιχειρήματα υπέρ της ηθικής αρχής πιάνουν μόνο για τους μεν, όπου μας βολεύει. Κι όχι μόνο αυτό αλλά στην περιπτωση μιας βαθιά θρησκευτικής κοινωνίας εστιάζουμε στο συλλογικό κομμάτι της ηθικής, ενώ όταν μιλάμε για αθεϊστικά καθεστώτα ( όπως η ΕΣΣΔ που αναφέρθηκε ) πατάμε στον ατομικό παράγοντα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
vassilis498
Διακεκριμένο μέλος
Ο vassilis498 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 7,079 μηνύματα.
18-04-17
09:57
Το πρόβλημα με τη θρησκεία ήταν πάντα το θέμα της αυθεντίας. Από όποια πλευρά κι αν το δεις. Κι αυτό την κάνει και εχθρό κάθε είδους αμφισβήτησης και προοδευτικής σκέψης. Για αυτό και η ίδια η πίστη αλληλοαναιρείται με τη λογική. Η λογική αμφισβητείται, η πίστη εξ ορισμού όχι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.