Scandal
Διαχειριστής
Ο Πέτρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 35 ετών, επαγγέλεται Web developer και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 18,212 μηνύματα.
28-06-23
14:30
Τέλος ο «Γρηγόρης» από τα φανάρια – Έβαλαν γυναικείες φιγούρες (video) - 4troxoi.gr
Η Περιφέρεια Θεσσαλίας τοποθέτησε γυναικείες φιγούρες σε φανάρια διαβάσεων πεζών, κάνοντας τη διαφορά στην Ελλάδα.
www.4troxoi.gr
Scandal
Διαχειριστής
Ο Πέτρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 35 ετών, επαγγέλεται Web developer και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 18,212 μηνύματα.
13-08-21
23:39
Βλέπω τελευταία στο YouTube μια σειρά διαλέξεων της Μαρίας Ευθυμίου σχετικά με τη δημιουργία του κόσμου και της ανθρωπότητας.
Είμαι ακόμα στη 2η διάλεξη, αλλά πάνω κάτω υποστηρίζει τα εξής:
Α) Ότι οι άντρες ανέπτυξαν στον εγκέφαλό τους τον καλύτερο προσανατολισμό στο χώρο και τη στρατηγική, από την εποχή του κυνηγιού (καθώς οι άντρες κυνηγούσαν επειδή είχαν περισσότερη σωματική δύναμη), ενώ οι γυναίκες επί νομαδικής εποχής κινούνταν σε μικρότερο χώρο - περιοχή.
Β) Ότι η μεγάλη επανάσταση της γεωργίας (η οποία θεωρείται η σπουδαιότερη στην ιστορία), αν και δεν έχει αποδειχθεί, πιθανότατα ξεκίνησε από τις γυναίκες που δεν απομακρυνόντουσαν / δεν κυνηγούσαν.
Γ) Στην εποχή της γεωργίας, τα φύλα ήταν ίσα (ας πούμε μια ενδιάμεση κατάσταση / δεν υπήρχε πατριαρχία), ακριβώς γιατί άντρες και γυναίκες ήταν εξίσου ικανοί στα tasks της εποχής για επιβίωση
Δ) Οι άντρες έχουν περισσότερη σωματική δύναμη, οι γυναίκες περισσότερη αντοχή.
Αυτά για τώρα, δεν θυμάμαι άλλα.
Είμαι ακόμα στη 2η διάλεξη, αλλά πάνω κάτω υποστηρίζει τα εξής:
Α) Ότι οι άντρες ανέπτυξαν στον εγκέφαλό τους τον καλύτερο προσανατολισμό στο χώρο και τη στρατηγική, από την εποχή του κυνηγιού (καθώς οι άντρες κυνηγούσαν επειδή είχαν περισσότερη σωματική δύναμη), ενώ οι γυναίκες επί νομαδικής εποχής κινούνταν σε μικρότερο χώρο - περιοχή.
Β) Ότι η μεγάλη επανάσταση της γεωργίας (η οποία θεωρείται η σπουδαιότερη στην ιστορία), αν και δεν έχει αποδειχθεί, πιθανότατα ξεκίνησε από τις γυναίκες που δεν απομακρυνόντουσαν / δεν κυνηγούσαν.
Γ) Στην εποχή της γεωργίας, τα φύλα ήταν ίσα (ας πούμε μια ενδιάμεση κατάσταση / δεν υπήρχε πατριαρχία), ακριβώς γιατί άντρες και γυναίκες ήταν εξίσου ικανοί στα tasks της εποχής για επιβίωση
Δ) Οι άντρες έχουν περισσότερη σωματική δύναμη, οι γυναίκες περισσότερη αντοχή.
Αυτά για τώρα, δεν θυμάμαι άλλα.
Scandal
Διαχειριστής
Ο Πέτρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 35 ετών, επαγγέλεται Web developer και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 18,212 μηνύματα.
24-06-21
15:15
Εντάξει παιδιά, άτομα με τέτοιες απόψεις υπάρχουν ακόμα και σήμερα, απλά τις εκφράζουν κάπως πιο κόσμια κι όχι με τόσο χύμα τσουβαλατο τρόπο (είναι ας πούμε σαν τον ρατσισμό προς τους gay που απλά στις μέρες μας δεν τους λένε π***δες όσο τους λέγανε παλιά, αλλά ο ρατσισμός υφίσταται ).
Επίσης στο βίντεο ειπώθηκαν και σωστά πράγματα ακόμα και από άτομα μεγάλης ηλικίας όπως ότι η ισότητα είναι ακόμα μόνο στα χαρτιά / έχουμε δρόμο, ότι είναι ζήτημα παιδείας, να μην κάνουν το λάθος οι γυναίκες να είναι μόνο παιδιά και λάτζα και να παρακαλάνε για χαρτζιλίκι το σύζυγο κ.α. και από άντρες και από γυναίκες.
Επίσης στο βίντεο ειπώθηκαν και σωστά πράγματα ακόμα και από άτομα μεγάλης ηλικίας όπως ότι η ισότητα είναι ακόμα μόνο στα χαρτιά / έχουμε δρόμο, ότι είναι ζήτημα παιδείας, να μην κάνουν το λάθος οι γυναίκες να είναι μόνο παιδιά και λάτζα και να παρακαλάνε για χαρτζιλίκι το σύζυγο κ.α. και από άντρες και από γυναίκες.
Scandal
Διαχειριστής
Ο Πέτρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 35 ετών, επαγγέλεται Web developer και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 18,212 μηνύματα.
24-06-21
15:00
Γκάλοπ του 1983 για τη δυνατότητα της γυναίκας να διατηρεί το επώνυμο της κτλ
Scandal
Διαχειριστής
Ο Πέτρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 35 ετών, επαγγέλεται Web developer και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 18,212 μηνύματα.
28-11-19
16:21
Τα εντοπίσαμε στο γραφείο του διευθυντή και μας κίνησαν την περιέργεια. Σερφάραμε και βρήκαμε τα ακόλουθα:
Η σκάλα της ζωής του άντρα
Η λαϊκή αυτή ζωγραφιά που συναντούσαμε κυρίως σε ταβέρνες συμπυκνώνει ολόκληρη την ιδεολογία μιας ανδροκρατικής κοινωνίας. Στη βάση αυτής της κλίμακας, στο κεντρικό σημείο, υπενθυμίζεται ο καταστροφικός ρόλος της Εύας. Η γυναίκα, σύζυγος και μητέρα, συντροφεύει τον άντρα μόνο στα δύο από τα εννέα σκαλιά της ζωής του. Το αντιθετικό ζευγάρι που σχηματίζουν τα φύλα δεν είναι το μόνο. Ο άντρας διακρίνεται σε νέο και γέροντα, σε παραγωγικό και μη. Η παραγωγικότητα είναι εκείνη που καθορίζει και την κορύφωση της αντρικής ζωής στο ψηλότερο σκαλοπάτι της: γύρω στα 40 με 50 είναι η ηλικία της απόλυτης επαγγελματικής επιτυχίας.
Κόρη-Γυναίκα-Μητέρα
Μέσα από τις προσωπικές της σημειώσεις, η συγγραφέας περιγράφει την άλωση μιας ζωής ήδη από τη γέννησή της. Το κοριτσάκι που η μητέρα του το έχει για κουκλάκι της, που η κοινωνία του έχει ήδη γράψει το ρόλο που θα κληθεί να παίξει. Δοκιμάζοντας τα ψηλά τακούνια, μαθαίνοντας τις δουλειές του σπιτιού, προβάροντας τη θηλυκότητα. Βγαίνοντας «πρόβατο στους λύκους» με την ενηλικίωση, έχοντας άγνοια του εαυτού της. Ώσπου να υποδυθεί τελικά τον προκαθορισμένο ρόλο.
Πηγή: https://www.archaiologia.gr/
Αφορά μιαν άλλη εποχή. Σε 40 χρόνια από τώρα θα έχουμε βέβαια γιαγιάδες και παππούδες με τατουάζ
Η σκάλα της ζωής του άντρα
Η λαϊκή αυτή ζωγραφιά που συναντούσαμε κυρίως σε ταβέρνες συμπυκνώνει ολόκληρη την ιδεολογία μιας ανδροκρατικής κοινωνίας. Στη βάση αυτής της κλίμακας, στο κεντρικό σημείο, υπενθυμίζεται ο καταστροφικός ρόλος της Εύας. Η γυναίκα, σύζυγος και μητέρα, συντροφεύει τον άντρα μόνο στα δύο από τα εννέα σκαλιά της ζωής του. Το αντιθετικό ζευγάρι που σχηματίζουν τα φύλα δεν είναι το μόνο. Ο άντρας διακρίνεται σε νέο και γέροντα, σε παραγωγικό και μη. Η παραγωγικότητα είναι εκείνη που καθορίζει και την κορύφωση της αντρικής ζωής στο ψηλότερο σκαλοπάτι της: γύρω στα 40 με 50 είναι η ηλικία της απόλυτης επαγγελματικής επιτυχίας.
Κόρη-Γυναίκα-Μητέρα
Μέσα από τις προσωπικές της σημειώσεις, η συγγραφέας περιγράφει την άλωση μιας ζωής ήδη από τη γέννησή της. Το κοριτσάκι που η μητέρα του το έχει για κουκλάκι της, που η κοινωνία του έχει ήδη γράψει το ρόλο που θα κληθεί να παίξει. Δοκιμάζοντας τα ψηλά τακούνια, μαθαίνοντας τις δουλειές του σπιτιού, προβάροντας τη θηλυκότητα. Βγαίνοντας «πρόβατο στους λύκους» με την ενηλικίωση, έχοντας άγνοια του εαυτού της. Ώσπου να υποδυθεί τελικά τον προκαθορισμένο ρόλο.
Πηγή: https://www.archaiologia.gr/
Αφορά μιαν άλλη εποχή. Σε 40 χρόνια από τώρα θα έχουμε βέβαια γιαγιάδες και παππούδες με τατουάζ
Scandal
Διαχειριστής
Ο Πέτρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 35 ετών, επαγγέλεται Web developer και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 18,212 μηνύματα.
11-09-19
18:20
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Scandal
Διαχειριστής
Ο Πέτρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 35 ετών, επαγγέλεται Web developer και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 18,212 μηνύματα.
03-05-17
18:21
Καλά στη πράξη ελάχιστοι μπορούν να κουβαλήσουν στη πλάτη τους κάποιον άλλο. Αλλά μια χαρά αποδοτικό θα ήταν να πιάσουν και οι γυναίκες όπλο και να χειριστούν οχήματα.
Το θέμα είναι ότι η μείωση των ικανοτήτων και των αντοχών της γυναίκας, δεν δημιουργεί μια θετικής έννοιας και αντίληψης "γυναικοκεντρική" κοινωνία.
Η φυγοπονία είναι χαρακτηριστικό - μια χαρά και των - αντρών και των γυναικών.
Όταν παρέχεις ασφάλεια σε κάποιον (από σωματική μέχρι οικονομική, είτε είσαι άνθρωπος είτε το ίδιο το κράτος), είτε επειδή όντως είναι αδύναμος είτε επειδή εσύ την έχεις δει δυνατός και με καθήκον να τον προστατέψεις, αυτός στη πλειοψηφία τον περιπτώσεων, θα τη δεχτεί.
Κατά αυτόν τον τρόπο, καμία γυναίκα δε θα φωνάξει "καταργήστε μου το επίδομα μητρότητας, με προσβάλλει και επιθυμώ ίση αντιμετώπιση με τους άντρες!", γιατί είναι μια θετική συνιστώσα στην επιβίωση και το βόλεμα και δεν αποτελεί υποχρέωση.
Θα ήταν πιο λογικό αντ' αυτού να ζητήσει ο άντρας σχετική αντιμετώπιση, αντί να καταργηθεί η αντιμετώπιση της γυναίκας.
Όπως άλλωστε και γίνονται μάχες στο να καταργηθεί η υποχρεωτική στράτευση των αντρών, γιατί αυτή αποτελεί υποχρέωση (άρα κάτι αρνητικό και ξεβολευτικό).
Και, μιας που είχα κάποτε μια επαφή με τον στρατό, γίνεται Ο ΧΑΜΟΣ από τους άντρες για να αποφύγουν τη στράτευση (τι προσπαθούν να το παίξουν ψυχασθενείς, τι πάνε και φοιτάνε σε σχολές που δεν θα πατήσουν ποτέ για την αναβολή σπουδών κ.α.).
Και σε αυτό λοιπόν, η λύση που προσδοκάται δεν είναι να στρατευτούν υποχρεωτικά και οι γυναίκες, αλλά να καταργηθεί γενικώς η υποχρέωση.
Δεν έγιναν ξαφνικά "μαλθακοί" οι άντρες, πάντα το ίδιο ευαίσθητοι ήταν. Και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αρθρωθεί κανόνας "οι άντρες επιθυμούν και το νιώθουν στη φύση τους να στρατευτούν για να προστατέψουν το έδαφός τους, τη γυναίκα τους, το παιδί τους ή το σκύλο τους ξέρω γω). Αν ισχύει κάτι τέτοιο, τότε γελάω τρανταχτά για τους άντρες που έχω συναντήσει στη μέχρι τώρα ζωή μου.
Η ίδια λογική ισχύει και στον μύθο της χειρονακτικής εργασίας, που συμφωνώ, και σε όλα τα άλλα που το συμπέρασμα λοιπόν είναι ότι και οι γυναίκες μπορούν να τα καταφέρουν μια χαρά.
Και στο χωράφι να πάνε, και στη κολώνα της ΔΕΗ να ανέβουν. Και συνεπώς, να εξελιχθούν το ίδιο με έναν άντρα, όταν δεν τους παρέχεις ασφάλεια και υποστήριξη (που ο καθένας θα τη δεχόταν).
Η εξέλιξη απαιτεί θυσίες και κόπο. Όταν λοιπόν υποχρεώνεις έναν άνθρωπο να κοπιάσει και να δράσει, μπορεί να οδηγηθεί σε κάτι καλύτερο (εξέλιξη). Όταν του τα παρέχεις όλα στο χέρι, γίνεται το αντίθετο.
Θα το πω όμως, ότι δεν έχω γνωρίσει και κανέναν άντρα που να τον ενδιαφέρει να πάει στο χωράφι να τον φάει ο ήλιος, ή να πάει στην οικοδομή.
Και οι άντρες θέσεις γραφείου ή δουλειές με τον λιγότερο κόπο και μακριά από χώματα, ψάχνουν.
Άλλο που στην πραγματικότητα, η ανάγκη (και όχι η επιθυμία ή οι ικανότητες) τους οδηγούν σε πιο σκληρές δουλειές.
Η γενικότερη θεωρία δεν είναι η παραγωγή πόρων από τους άντρες για να τους απολαύσουν οι γυναίκες, αλλά για να τους απολαύσει η γυναίκα και το παιδί (οικογένεια).
Τη σήμερον ημέρα, που δεν είμαστε και στην εποχή του λίθου, οι άντρες επιθυμούν, όπως και οι γυναίκες, να παράγουν και να βγάζουν χρήματα με στόχο τη δική τους, προσωπική ευχαρίστηση και τη διάθεση των χρημάτων για την ικανοποίηση των δικών τους αναγκών και επιθυμιών.
Αναρωτιέμαι βέβαια, σε τι φάση θα βρισκόμασταν αν δεν υπήρχε το φεμινιστικό κίνημα.
Το θέμα είναι ότι η μείωση των ικανοτήτων και των αντοχών της γυναίκας, δεν δημιουργεί μια θετικής έννοιας και αντίληψης "γυναικοκεντρική" κοινωνία.
Η φυγοπονία είναι χαρακτηριστικό - μια χαρά και των - αντρών και των γυναικών.
Όταν παρέχεις ασφάλεια σε κάποιον (από σωματική μέχρι οικονομική, είτε είσαι άνθρωπος είτε το ίδιο το κράτος), είτε επειδή όντως είναι αδύναμος είτε επειδή εσύ την έχεις δει δυνατός και με καθήκον να τον προστατέψεις, αυτός στη πλειοψηφία τον περιπτώσεων, θα τη δεχτεί.
Κατά αυτόν τον τρόπο, καμία γυναίκα δε θα φωνάξει "καταργήστε μου το επίδομα μητρότητας, με προσβάλλει και επιθυμώ ίση αντιμετώπιση με τους άντρες!", γιατί είναι μια θετική συνιστώσα στην επιβίωση και το βόλεμα και δεν αποτελεί υποχρέωση.
Θα ήταν πιο λογικό αντ' αυτού να ζητήσει ο άντρας σχετική αντιμετώπιση, αντί να καταργηθεί η αντιμετώπιση της γυναίκας.
Όπως άλλωστε και γίνονται μάχες στο να καταργηθεί η υποχρεωτική στράτευση των αντρών, γιατί αυτή αποτελεί υποχρέωση (άρα κάτι αρνητικό και ξεβολευτικό).
Και, μιας που είχα κάποτε μια επαφή με τον στρατό, γίνεται Ο ΧΑΜΟΣ από τους άντρες για να αποφύγουν τη στράτευση (τι προσπαθούν να το παίξουν ψυχασθενείς, τι πάνε και φοιτάνε σε σχολές που δεν θα πατήσουν ποτέ για την αναβολή σπουδών κ.α.).
Και σε αυτό λοιπόν, η λύση που προσδοκάται δεν είναι να στρατευτούν υποχρεωτικά και οι γυναίκες, αλλά να καταργηθεί γενικώς η υποχρέωση.
Δεν έγιναν ξαφνικά "μαλθακοί" οι άντρες, πάντα το ίδιο ευαίσθητοι ήταν. Και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αρθρωθεί κανόνας "οι άντρες επιθυμούν και το νιώθουν στη φύση τους να στρατευτούν για να προστατέψουν το έδαφός τους, τη γυναίκα τους, το παιδί τους ή το σκύλο τους ξέρω γω). Αν ισχύει κάτι τέτοιο, τότε γελάω τρανταχτά για τους άντρες που έχω συναντήσει στη μέχρι τώρα ζωή μου.
Η ίδια λογική ισχύει και στον μύθο της χειρονακτικής εργασίας, που συμφωνώ, και σε όλα τα άλλα που το συμπέρασμα λοιπόν είναι ότι και οι γυναίκες μπορούν να τα καταφέρουν μια χαρά.
Και στο χωράφι να πάνε, και στη κολώνα της ΔΕΗ να ανέβουν. Και συνεπώς, να εξελιχθούν το ίδιο με έναν άντρα, όταν δεν τους παρέχεις ασφάλεια και υποστήριξη (που ο καθένας θα τη δεχόταν).
Η εξέλιξη απαιτεί θυσίες και κόπο. Όταν λοιπόν υποχρεώνεις έναν άνθρωπο να κοπιάσει και να δράσει, μπορεί να οδηγηθεί σε κάτι καλύτερο (εξέλιξη). Όταν του τα παρέχεις όλα στο χέρι, γίνεται το αντίθετο.
Θα το πω όμως, ότι δεν έχω γνωρίσει και κανέναν άντρα που να τον ενδιαφέρει να πάει στο χωράφι να τον φάει ο ήλιος, ή να πάει στην οικοδομή.
Και οι άντρες θέσεις γραφείου ή δουλειές με τον λιγότερο κόπο και μακριά από χώματα, ψάχνουν.
Άλλο που στην πραγματικότητα, η ανάγκη (και όχι η επιθυμία ή οι ικανότητες) τους οδηγούν σε πιο σκληρές δουλειές.
Η γενικότερη θεωρία δεν είναι η παραγωγή πόρων από τους άντρες για να τους απολαύσουν οι γυναίκες, αλλά για να τους απολαύσει η γυναίκα και το παιδί (οικογένεια).
Τη σήμερον ημέρα, που δεν είμαστε και στην εποχή του λίθου, οι άντρες επιθυμούν, όπως και οι γυναίκες, να παράγουν και να βγάζουν χρήματα με στόχο τη δική τους, προσωπική ευχαρίστηση και τη διάθεση των χρημάτων για την ικανοποίηση των δικών τους αναγκών και επιθυμιών.
Αναρωτιέμαι βέβαια, σε τι φάση θα βρισκόμασταν αν δεν υπήρχε το φεμινιστικό κίνημα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Scandal
Διαχειριστής
Ο Πέτρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 35 ετών, επαγγέλεται Web developer και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 18,212 μηνύματα.
03-05-17
12:43
- Όχι να μην καταργηθούν αλλά να φοράνε και οι άντρες (προφανώς όσοι θέλουν), χωρίς να αντιμετωπίζουν κοινωνική κατακραυγή.Εγώ προτείνω να καταργηθούν οι φούστες, τα τακούνια και τα εξωπλατα γιατί και αυτά κοινωνία στερεότυπα είναι. Παντελόνι και πουκάμισο υποχρεωτικά για όλους.Και τέλος τα γένη στα άρθρα, εκεί να δεις στερεότυπα. Δεν θα πάρω τηλέφωνο τη συνάδελφο μου, θα πάρω τηλέφωνο το (ουδέτερο) συνάδελφο μου. Γιατί να τους χωρίζουμε;
- χεχε, δεκαετία του '50 το αντίστοιχο έλεγε η κοινωνία για τις γυναίκες. Θεωρούνταν φρικιαστικό μια γυναίκα να φορέσει παντελόνι!! Τώρα ζούμε μια αντίστοιχη εξέλιξη, απλά είναι το ίδιο δύσπεπτη. Το κατανοώ.
- Φυσικά το αρσενικό γένος στις λέξεις ως βασικό πρότυπο, βασίζεται σε πατριαρχικά ιδεώδη
Είναι κατανοητό πάντως ότι τα αγοράκια γενικά, μιας που είναι ευνοημένο φύλο από τη κοινωνία (στα θέματα που συζητάμε), δεν πολυ ασχολούνται και δεν τους πολυ αγγίζουν οι διακρίσεις με βάση το φύλο. Γι' αυτό βλέπουμε και στις συζητήσεις να υπάρχει ένα κλίμα ΑΓΟΡΙΑ (100% της πλευράς αυτής) vs ΚΟΡΙΤΣΙΑ (80% γυναίκες, +++ 20% άντρες σε αυτή την πλευρά). Το λέω και από την άποψη και το e-steki έχει τόσες κοπέλες. ΜΙΑ να φανεί να πει "παιδιά δεν υφίστανται διακρίσεις και κοινωνικά στερεότυπα με βάσει το φύλο που μας επηρεάζουν στη ζωή μας" δεν έχει γίνει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Scandal
Διαχειριστής
Ο Πέτρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 35 ετών, επαγγέλεται Web developer και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 18,212 μηνύματα.
03-05-17
01:14
Ναι αυτό ήθελα να τονίσω: δεν είναι μόνο θέμα το τι σου περνάνε στο σπίτι (αυτό το έφερα σαν παράδειγμα για τα παιδιά πολύ μικρής ηλικίας που το σπίτι είναι η πρώτη και κύρια εικόνα) αλλά καταλήγει ευρύτερο και αλληλένδετο: σε όλη μας τη ζωή λειτουργούμε με τον μηχανισμό της μίμησης.
Έτσι, καταλήγουμε να μιμούμαστε και να θεωρούμε πιο κοντά σε εμάς, αυτό που κάνουν οι άλλοι όμοιοι μας (πχ συνομήλικοι, τους ίδιου φύλου, της ίδιας παρέας κτλ). Εγώ το βλέπω στον εαυτό μου από πάντα ότι με όποιον συναναστρέφομαι, "παίρνω" πράγματα, αυτά που μου αρέσουν και θεωρώ ότι μου ταιριάζουν (επιλογή μου), όμως που δε θα τα "έπαιρνα" αν δεν τους έκανα παρέα γιατί δεν θα είχα τα ερεθίσματα. Επίσης σε πράγματα που είμαστε καλοί, τείνουμε να μας αρέσουν (παρένθεσις).
Το ρεζουμέ αυτού που θέλω να πω, είναι ότι λίγα πράγματα είναι πραγματικά δικές μας επιλογές (σε όποια ηλικία) και ότι αλλάζοντας / αποδομώντας τα τόσο έντονα - γιατί είναι έντονα και μάλιστα πολύ - μηνύματα που δεχόμαστε ως παιδιά, αλλάζουν αυτομάτως κι όλα αυτά περί "αγορίστικων" και "κοριτσίστικων" επαγγελμάτων, ενδιαφερόντων και ικανοτήτων.
Κλείνοντας, θυμάμαι τα μούτρα του δασκάλου μου στο δημοτικό, κύριου Προκόπη, όταν σε ερώτησή σε μας "Ποιο είναι το ασθενές φύλο;", εγώ καταλαβαίνοντας μόνο τη λέξη "φύλο", είπα να τζογάρω λίγο στην τύχη σηκώνοντας χέρι (50-50, βέβαια αν με ρώταγες τώρα οι πιθανότητες θα ήταν 33-33-33, λόγω και του τρίτου φύλου ), απάντησα ο άντρας!!
"Η γυναίκα αγόρι μου, η γυναίκα... " ήταν η απάντησή του και το ύφος του, και πρόκειται για αληθινή ιστορία.
Έτσι, καταλήγουμε να μιμούμαστε και να θεωρούμε πιο κοντά σε εμάς, αυτό που κάνουν οι άλλοι όμοιοι μας (πχ συνομήλικοι, τους ίδιου φύλου, της ίδιας παρέας κτλ). Εγώ το βλέπω στον εαυτό μου από πάντα ότι με όποιον συναναστρέφομαι, "παίρνω" πράγματα, αυτά που μου αρέσουν και θεωρώ ότι μου ταιριάζουν (επιλογή μου), όμως που δε θα τα "έπαιρνα" αν δεν τους έκανα παρέα γιατί δεν θα είχα τα ερεθίσματα. Επίσης σε πράγματα που είμαστε καλοί, τείνουμε να μας αρέσουν (παρένθεσις).
Το ρεζουμέ αυτού που θέλω να πω, είναι ότι λίγα πράγματα είναι πραγματικά δικές μας επιλογές (σε όποια ηλικία) και ότι αλλάζοντας / αποδομώντας τα τόσο έντονα - γιατί είναι έντονα και μάλιστα πολύ - μηνύματα που δεχόμαστε ως παιδιά, αλλάζουν αυτομάτως κι όλα αυτά περί "αγορίστικων" και "κοριτσίστικων" επαγγελμάτων, ενδιαφερόντων και ικανοτήτων.
Κλείνοντας, θυμάμαι τα μούτρα του δασκάλου μου στο δημοτικό, κύριου Προκόπη, όταν σε ερώτησή σε μας "Ποιο είναι το ασθενές φύλο;", εγώ καταλαβαίνοντας μόνο τη λέξη "φύλο", είπα να τζογάρω λίγο στην τύχη σηκώνοντας χέρι (50-50, βέβαια αν με ρώταγες τώρα οι πιθανότητες θα ήταν 33-33-33, λόγω και του τρίτου φύλου ), απάντησα ο άντρας!!
"Η γυναίκα αγόρι μου, η γυναίκα... " ήταν η απάντησή του και το ύφος του, και πρόκειται για αληθινή ιστορία.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Scandal
Διαχειριστής
Ο Πέτρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 35 ετών, επαγγέλεται Web developer και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 18,212 μηνύματα.
02-05-17
16:24
Ωραία η συζήτησή σας παιδιά, σας παρακολουθώ με ενδιαφέρον.
Ειδικά τα παιχνίδια και ειδικά σε τέτοιες ηλικίες, δεν τα επιλέγουν εν γένει τα παιδιά. Αν μεγαλώσεις ένα αγοράκι μέχρι τα 3 του και βάλε, λέγοντάς του με λόγια ή νοήματα ότι του ταιριάζουν οι κούκλες και αυτές αφορούν το φύλο του... φυσικά και θα παίξει με κούκλες! Ή μήπως θα αρχίσει να διαφωνεί με τους γονείς του, παραθέτοντάς τους επιχειρήματα ερευνών;
Εκτός κι αν έχετε δει πολλούς γονείς στα Jumbo να πηγαίνουν τα αγοράκια τους στο... μπλε τμήμα με τα τρενάκια, επειδή ο μικρός το ζήτησε ξέρω γω.
Δεν είναι μόνο οι προσδοκίες των εκπαιδευτικών από τους μαθητές και τις μαθήτριές τους, που κάνουν τους νέους να επιλέγουν σχετικές σπουδές. Είχα την τύχη από τα 18 μου (κι άρα όχι από τα 13 μου και πιο κάτω) να βλέπω τα ανίψια μου (που τώρα ο ένας πάει Β' Γυμνασίου και η άλλη 1η Λυκείου) πως μεγαλώνουν, να ακούω τι ακούνε από τους δασκάλους τους και να θέτω σε παραλληλισμό τα παιδικά τους χρόνια με τα δικά μου. Σε κάποια φάση που ανατέθηκε να γράψω DVD με παιδικά κινούμενα σχέδια, και έπαθα πολιτισμικό και υπαρξιακό σοκ.
Είναι εντελώς αυτοεκπληρούμενη προφητεία τα παιδιά να έχουν τις σχετικές κατευθύνσεις στη ζωή τους. Και ναι, είμαι σίγουρος ότι δεν είναι τα παιδιά που προκάλεσαν αυτή την έκρηξη marketing για παιχνίδια και κινούμενα σχέδια που αφορούν το φύλο τους, αλλά η ίδια η κοινωνία και οι γονείς.
Ας γίνει ένα γκάλοπ σε γονείς. Πόσοι θα νιώθανε άνετα να πάνε το αγοράκι τους στο τμήμα με τις κούκλες σε παιχνιδάδικο; Πόσοι θα δεχόντουσαν να πάρουν τη barbie στο αγοράκι τους επειδή τη ζήτησε; Σίγουρα λίγοι. Πόσοι θα νιώθανε άνετα να πάνε το κοριτσάκι τους στο τμήμα με τα "αγορίστικα"; Πάλι σίγουρα λίγοι, αλλά με μεγάλη διαφορά σε σχέση με το σενάριο με τα αγόρια (καθώς γενικά το αντρικό φύλο είναι επιφορτισμένο με διάφορους μύθους).
Είμαστε όλοι - ανεξαρτήτως ηλικίας - θύματα των στερεοτύπων και του τι μας περάστηκε από την κοινωνία σε ευαίσθητη ηλικία.
edit: Για να μην παρεξηγηθώ, δεν λέω ότι είναι απαραίτητα κακό. Κακό είναι να αποθαρρύνεται το αγοράκι ή το κοριτσάκι από μια κατεύθυνση, "επειδή ανήκει στο φύλο που ανήκει". Και φυσικά το να γίνεται πλύση εγκεφάλου σε μικρά παιδιά σχετικά με το τι πρέπει να κάνουν ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΖΩΗ επειδή... έτυχε να γεννηθούν ως άντρες ή γυναίκες.
Θα σταθώ σε αυτό το πιο απλό που ειπώθηκε.Ετσι ας πουμε στις θετικες επιστημες θα μαζευτουν περισσοτερα αγορια απ οτι κοριτσια, για τον ιδιο λογο που το 3χρονο θα προτιμησει να παιξει με το τραινακι αντι της κουκλας. .
Ειδικά τα παιχνίδια και ειδικά σε τέτοιες ηλικίες, δεν τα επιλέγουν εν γένει τα παιδιά. Αν μεγαλώσεις ένα αγοράκι μέχρι τα 3 του και βάλε, λέγοντάς του με λόγια ή νοήματα ότι του ταιριάζουν οι κούκλες και αυτές αφορούν το φύλο του... φυσικά και θα παίξει με κούκλες! Ή μήπως θα αρχίσει να διαφωνεί με τους γονείς του, παραθέτοντάς τους επιχειρήματα ερευνών;
Εκτός κι αν έχετε δει πολλούς γονείς στα Jumbo να πηγαίνουν τα αγοράκια τους στο... μπλε τμήμα με τα τρενάκια, επειδή ο μικρός το ζήτησε ξέρω γω.
Δεν είναι μόνο οι προσδοκίες των εκπαιδευτικών από τους μαθητές και τις μαθήτριές τους, που κάνουν τους νέους να επιλέγουν σχετικές σπουδές. Είχα την τύχη από τα 18 μου (κι άρα όχι από τα 13 μου και πιο κάτω) να βλέπω τα ανίψια μου (που τώρα ο ένας πάει Β' Γυμνασίου και η άλλη 1η Λυκείου) πως μεγαλώνουν, να ακούω τι ακούνε από τους δασκάλους τους και να θέτω σε παραλληλισμό τα παιδικά τους χρόνια με τα δικά μου. Σε κάποια φάση που ανατέθηκε να γράψω DVD με παιδικά κινούμενα σχέδια, και έπαθα πολιτισμικό και υπαρξιακό σοκ.
Είναι εντελώς αυτοεκπληρούμενη προφητεία τα παιδιά να έχουν τις σχετικές κατευθύνσεις στη ζωή τους. Και ναι, είμαι σίγουρος ότι δεν είναι τα παιδιά που προκάλεσαν αυτή την έκρηξη marketing για παιχνίδια και κινούμενα σχέδια που αφορούν το φύλο τους, αλλά η ίδια η κοινωνία και οι γονείς.
Ας γίνει ένα γκάλοπ σε γονείς. Πόσοι θα νιώθανε άνετα να πάνε το αγοράκι τους στο τμήμα με τις κούκλες σε παιχνιδάδικο; Πόσοι θα δεχόντουσαν να πάρουν τη barbie στο αγοράκι τους επειδή τη ζήτησε; Σίγουρα λίγοι. Πόσοι θα νιώθανε άνετα να πάνε το κοριτσάκι τους στο τμήμα με τα "αγορίστικα"; Πάλι σίγουρα λίγοι, αλλά με μεγάλη διαφορά σε σχέση με το σενάριο με τα αγόρια (καθώς γενικά το αντρικό φύλο είναι επιφορτισμένο με διάφορους μύθους).
Είμαστε όλοι - ανεξαρτήτως ηλικίας - θύματα των στερεοτύπων και του τι μας περάστηκε από την κοινωνία σε ευαίσθητη ηλικία.
edit: Για να μην παρεξηγηθώ, δεν λέω ότι είναι απαραίτητα κακό. Κακό είναι να αποθαρρύνεται το αγοράκι ή το κοριτσάκι από μια κατεύθυνση, "επειδή ανήκει στο φύλο που ανήκει". Και φυσικά το να γίνεται πλύση εγκεφάλου σε μικρά παιδιά σχετικά με το τι πρέπει να κάνουν ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΖΩΗ επειδή... έτυχε να γεννηθούν ως άντρες ή γυναίκες.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Scandal
Διαχειριστής
Ο Πέτρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 35 ετών, επαγγέλεται Web developer και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 18,212 μηνύματα.
02-05-17
02:16
Καταρχήν να πω ότι δεν έχω διαβάσει καμία έρευνα πάνω στο θέμα διαφορών των δύο φύλων... εγκεφαλικά, που τα κατευθύνει σε συγκεκριμένες δραστηριότητες, από επαγγελματικές μέχρι... ενδιαφερόντων/ χόμμπυ.
Δικές μου παρατηρήσεις με τον κόσμο που έχω συναναστραφεί μέχρι τώρα, στα 28 μου:
- παρατηρώ ότι ανοιχτόμυαλοι και σπουδαγμένοι γονείς, οδηγούν τα παιδιά τους, αγόρια ή κορίτσια, στο να είναι πιο "ανοιχτά" στην επιλογή των σπουδών τους. Κατά αυτόν τον τρόπο, ένα κορίτσι έχει περισσότερες πιθανότητες να επιλέξει θετικές σπουδές, μεγαλώνοντας σε σχετική οικογένεια, απ' ότι σε "αντίθετου" τύπου οικογένειας. Σχετικά με το τι προσδοκεί η μέση ελληνική οικογένεια (εντός κι εκτός Αττικής), από τα κορίτσια, το αφήνω δικό σας.
- κάποτε είχα πέσει κι εγώ στην παγίδα να πιστέψω ότι υπάρχουν πιο δυνατά αντρικά μυαλά απ ότι γυναικεία, κι αυτά περί διασποράς κτλ. Ή την άλλη τη μπούρδα που προωθείται ότι οι άντρες είναι "οι καλύτεροι" σε όλα (βλ. ότι οι μεγαλύτεροι σεφ είναι άντρες κτλ). Τώρα πιστεύω ότι τείνουν τα δύο φύλα να είναι το ίδιο. Πέρα από το γεγονός ότι η νοημοσύνη και το θέμα "μυαλό που του κόβει", αλλά και η χαρισματικότης, δεν είναι μόνο ο μαθηματικολογικός τρόπος σκέψης, αλλά πολλά περισσότερα πράγματα, σε γενικότερο πλαίσιο βλέπω ότι λόγω στερεοτύπων, οι γυναίκες είναι πιο μαγκομένες στο να επιδείξουν την εξυπνάδα τους και τελοσπάντων έχουν άλλον τρόπο, σε αντίθεση με τους άντρες. Συνεπώς αν βάλεις έναν άντρα και μια γυναίκα με ακριβώς ίδιες νοητικές ικανότητες, δίπλα δίπλα, να κάνουν επίδειξη των ικανοτήτων τους (υποθετικό σενάριο), το κοινό, που κι αυτό έχει μεγαλώσει στα πλαίσια της πατριαρχίας, θα πειστεί περισσότερο από τον άντρα. Γιατί προσδοκεί εκ των προτέρων ότι ο άντρας είναι εξυπνότερος.
Δικές μου παρατηρήσεις με τον κόσμο που έχω συναναστραφεί μέχρι τώρα, στα 28 μου:
- παρατηρώ ότι ανοιχτόμυαλοι και σπουδαγμένοι γονείς, οδηγούν τα παιδιά τους, αγόρια ή κορίτσια, στο να είναι πιο "ανοιχτά" στην επιλογή των σπουδών τους. Κατά αυτόν τον τρόπο, ένα κορίτσι έχει περισσότερες πιθανότητες να επιλέξει θετικές σπουδές, μεγαλώνοντας σε σχετική οικογένεια, απ' ότι σε "αντίθετου" τύπου οικογένειας. Σχετικά με το τι προσδοκεί η μέση ελληνική οικογένεια (εντός κι εκτός Αττικής), από τα κορίτσια, το αφήνω δικό σας.
- κάποτε είχα πέσει κι εγώ στην παγίδα να πιστέψω ότι υπάρχουν πιο δυνατά αντρικά μυαλά απ ότι γυναικεία, κι αυτά περί διασποράς κτλ. Ή την άλλη τη μπούρδα που προωθείται ότι οι άντρες είναι "οι καλύτεροι" σε όλα (βλ. ότι οι μεγαλύτεροι σεφ είναι άντρες κτλ). Τώρα πιστεύω ότι τείνουν τα δύο φύλα να είναι το ίδιο. Πέρα από το γεγονός ότι η νοημοσύνη και το θέμα "μυαλό που του κόβει", αλλά και η χαρισματικότης, δεν είναι μόνο ο μαθηματικολογικός τρόπος σκέψης, αλλά πολλά περισσότερα πράγματα, σε γενικότερο πλαίσιο βλέπω ότι λόγω στερεοτύπων, οι γυναίκες είναι πιο μαγκομένες στο να επιδείξουν την εξυπνάδα τους και τελοσπάντων έχουν άλλον τρόπο, σε αντίθεση με τους άντρες. Συνεπώς αν βάλεις έναν άντρα και μια γυναίκα με ακριβώς ίδιες νοητικές ικανότητες, δίπλα δίπλα, να κάνουν επίδειξη των ικανοτήτων τους (υποθετικό σενάριο), το κοινό, που κι αυτό έχει μεγαλώσει στα πλαίσια της πατριαρχίας, θα πειστεί περισσότερο από τον άντρα. Γιατί προσδοκεί εκ των προτέρων ότι ο άντρας είναι εξυπνότερος.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.