vassilis498
Διακεκριμένο μέλος
Ο vassilis498 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 7,079 μηνύματα.
08-09-17
13:05
Πέρα από τους (φιλελεύθερους)λόγους που αναφέρθηκαν υπάρχει και ένα άλλο στοιχείο στην εργασία που δικαιολογεί μια μείωση μισθών στο δημόσιο τομέα.Η ασφάλεια και η μονιμότητα που δίνουν την ευχέρεια προγραμματισμού της οικονομικής συμπεριφοράς του ατόμου συνήθως δεν μετριέται όταν βγαίνουν ειδήσεις για μειώσεις μισθών δ.υ. Τι μπορεί να κάνει μια σύγχρονη αριστερή κυβέρνηση? Μπακαλίστικα,να μειώσει όλους τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων στη κλίμακα 500-700ευρώ με εξαίρεση ορισμένους κλάδους θέτοντας συνταγματικά ταβάνι στις αποδοχές.Τα έσοδα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη μείωση του ΦΠΑ που είναι ο πλέον αντίστροφα προοδευτικός φόρος και σε κάλυψη αναγκών στο εθνικό σύστημα υγείας.
Αν υπάρχει θέληση απ'τη πλευρά του εργαζομένου για συμπλήρωση του εισοδήματος ας έχει το δικαίωμα να εργαστεί ταυτόχρονα και στον ιδιωτικό τομέα εάν το επιθυμεί.
Μπακαλίστικα, δεν οργανώνεις έναν ολόκληρο τομέα. Θέλετε να αρχίσουμε να μετράμε υπέρ και κατά για να δικαιολογήσουμε τι ακριβώς, κάποια νούμερα που δε μας αρέσουν; Έχουμε και λέμε:
Στο δημόσιο υπάρχει μονιμότητα, καλύτερα ωράρια, μιρότερο άγχος, καλύτεροι πρώτοι μισθοί.
Από την άλλη, Οι πιθανότητες ανέλιξης δεν συνάδουν με το μισθολογικό καθεστώς, θα είσαι προϊστάμενος στα 50 σου χωις να κάνεις τίποτα αλλά θα παίρνεις 500 ευρώ πάνω από έναν νεοσύλλεκτο. Οι συνθήκεςς εργασίας σε πολλά πόστα είναι πολύ χειρότερες απ' όσο νομίζουμε, μη πιάσουμε καν το τομέα της υγείας, να μιλήσουμε για θέσεις που έχουν επαφή με κόσμο ο οποίος έρχεται μπριζωμένος να αρχίσει να τους βρίζει και να βγάζει όλα του τα κόμπλεξ επειδή είναι δημόσιοι υπάλληοι άρα κηφήνες και βύσματα, κανείς δε σέβεται και δεν εκτιμά τη δουλειά σου κι αν κάτι δε σου αρέσει το βουλώνεις γιατί δε θα σε ακούσει κανείς. Αν δεν είσαι μόνιμος περνά το 8μηνο και παρακαλάς τον κάθε βλάκα να σε κρατήσει ακόμη κι αν η δουλειά σου είναι υποδειγματική because reasons. Ττα ποστα συνήθως είναι βαρετά και απαναλαμβανόμενα, χάνεις την όποια δημιουργικότητά σου εφόσον ξέρεις πως θα κάνει το ίδιο πράγμα μια ζωή.
Περιμένω κάποιον να έρθει σε κάθε ένα από αυτά να βάλει ένα νούμερο (μπακαλίστικα πάντα) και να μας πει τι θα προκύψει και πως. Ε ρε γέλιο...
Και μιας που θεωρούμε δεδομένο πως το standard είναι τελικά ο ιδιωτικός, τα ωράριά του, οι δομές του και οι απολαβές του ας μας πει καποιος και πώς προκύπτυν οι μισθοί του ιδιωτικού τομέα και σε ακόμη πιο γενικό πλαίσιο τι είναι αυτό που θα κρίνει το ύψος ενός μισθού, το υποκείμενο, οι απαιτήσεις ενός πόστου ή η καλή θέληση του εργοδότη να είναι γενναιόδωρος με τον εργαζόμενό του.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
vassilis498
Διακεκριμένο μέλος
Ο vassilis498 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 7,079 μηνύματα.
08-09-17
12:46
Ο ιδιωτικος τομεας της Ελλαδας απο ενα σημειο και μετα εξελιχθηκε ετσι ωστε να εξυπηρετει την καταναλωση. Ακομα και μεγαλες εταιριες που δραστηροποιουνταν στη χωρα ειχαν με τον ενα ή τον αλλο τροπο νταραβερι με το Δημοσιο. Ειτε επειδη ζουσαν απο τα δημοσια εργα, ειτε επειδη ζουσαν απο την καταναλωση των ΔΥ.
Απο την αλλη το Δημοσιο, παροτι ουσιαστικα τρεφεται απο τους φορους του ιδιωτικου (καθως ως γνωστον μονο ο ιδιωτικος τομας πληρωνει πραγματικα φορους), βαζει εμποδια στην οποια σωστη αναπτυξη του ιδιωτικου απο την οποια εν τελει, κερδισμενο θα εβγαινε. Γραφειοκρατια, υψηλοι φοροι και εισφορες, κλειστα επαγγελματα, κρατικο χερι σε πολλους τομεις της οικονομιας και αλλες τετοιες ομορφιες.
Για να στο κανω λιανα και να μη γραφουμε σεντονια. Το δημοσιο πριονιζει το κλαδι που καθεται. Και η μονιμοτητα οδηγει σε παντελη αρνηση οποιασδηποτε αλλαγης-μεταρρυθμισης, η κυβερνηση εφτασε να παρακαλαει τους υπαλληλους να αξιολογηθουν. Δεν ειμαι της αποψης οτι αν απολυσουμε 200.000 ΔΥ σε ενα βραδυ, αυτοματα θα λυθουν τα προβληματα της χωρας. Καθε αλλο, θα δημιουργησουμε μεγαλυτερα. Αλλα το οτι το Δημοσιο αποτελει βαριδι για τη χωρα πρεπει να σαι τυφλος για να μη το βλεπεις. Οταν το παραδεχονται μεχρι και στελεχη του ΣΥΡΙΖΑ του οποιου οι ΔΥ αποτελουν την πελατεια, καταλαβαινεις οτι εφτασε στο απροχωρητο η κατασταση.
Δε σε πιάνω υπάρχει κάποια νομοθεσία που γράφει πως ο δημόσιος υπάλληλος απαλλάσσεται των φόρων; και όταν μιλάμε για φόρους μιλάμε για φόρο εισοδήματος, ΕΝΦΙΑ, έμμεσους φόρους, ΦΠΑ κλπ
Νομίζω πως ξεφύγαμε απ' το θέμα. Οι υψηλοί φόροι, οι εισφορές και τα κλειστά επαγγέλματα δεν είναι πρόβλημα του δημοσίου είναι πρόβλημα νομοθετικό. Τώρα αν θες να το πάμε πιο πέρα και να πούμε πως ένας λόγος που οι φόροι είναι εκεί που είναι επειδή μεταξύ άλλων η παραγωγικότητα του δημοσίου είναι χαμηλή με αποτέλεσμα να δημιουργεί οικονομικές τρύπες αυτό είναι άλλο θέμα.
Το δημόσιο όμως μια χαρά πληρώνει φόρους όπως όλοι απλά υπάρχει μαι διάχυτη εντύπωση πως δεν παράγει τίποτα και προκύπτει απ' το απλουστευτικό σκεπτικό πως αν δεν υπάρχει κάποιος να θέσει ένα αντίτιμο στις υπηρεσίες σου εκείνες δεν αξίζουν τίποτα. Αυτό δεν ισχύει. Ένας γιατρός το ίδιος έργο παράγει είτε δουλεύει σε δημόσιο είτε σε ιδιωτικό νοσοκομείο. Ένας δάσκαλος το ίδιο. Και το επίπεδο των αποδοχών αυτών των ανθρώπων δεν τίθεται τυχαία αλλά βάσει του βαρόμετρου της οικονομίας, των ορίων διαβίωσης που ορίζονται από αντικειμενικούς παράγοντες όπως είναι οι τιμές των ακινήτων και των ειδών πρώτης ανάγκης αλλά και από των ίδιων των προσόντων που απαιτούνται για τη θέση πάνω σε μια κατανομή ικανοτήτων-εισοδημάτων. Χωρίς να θέλω να πως πως η αξιολόγηση αυτή σήμερα γίνεται σωστά, είναι κάτι απολύτως μετρήσιμο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
vassilis498
Διακεκριμένο μέλος
Ο vassilis498 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 7,079 μηνύματα.
06-09-17
11:40
Ελπιδα να ξαναβγει το ΠΑΣΟΚ, το παλιο, το Ορθοδοξο, δεν υπαρχει οποτε διορισμοι γιοκ. Οποιος θελει διορισμο πρεπει να φορεσει στολη απο τα 18.
Αλλα εμενα με τρωει κατι αλλο, πως γινεται ενα παιδι 18χρ να εχει ονειρο να διοριστει στο Δημοσιο;
Δεν είναι τόσο το παιδί όσο οι γονείς οι οποίοι είτε είναι δημόσιοι είτε ιδιωτικοί υπάλληλοι πολύ συχνά εκτιμούν μια θέση στο δημόσιο με ανθρώπινα ωράρια και χωρίς άγχος οπότε όλο αυτό μεταφέρεται και στο παιδί.
Το πραγματικό πρόβλημα είναι αυτό το χάσμα σε εργασιακό περιβάλλον μεταξύ δημόσιου-ιδιωτικού, η προτίμηση των 18χρονων στο δημόσιο είναι καθαρή απόρροια.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.