Evaki_555
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η Evaki_555 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 156 μηνύματα.
09-12-17
16:12
Αυτο που μου λείπει ειναι να νιώσω οτι αξίζω να αγαπηθώ. Και αναφέρομαι στον ερωτικο τομέα. Ενω θεωρώ οτι δεν μου λείπει κατι και αντικειμενικά εχω τα προσόντα και εμφανισιακά και ψυχικά για να ενδιαφερθεί κάποιος για εμενα, ωστόσο αυτο δεν συμβαίνει και απογοητεύομαι . Νιώθω οτι υστερώ παρα πολυ σε αυτον τον τομέα. Και οτι δεν θα βρεθεί κανεις να θελήσει σχεση μαζι μου. Ενταξει μια σχεση δεν ειναι αυτοσκοπός, αλλα θα ηθελα και εγω να νιώσω αυτον τον τροπο ζωής, να εχεις ενα αν ανθρωπο διπλα σου να περνάτε όμορφες στιγμες. Εχω περασει παρα πολυ χρονο με τον εαυτό μου και τη μοναξιά μου. Εχω βγει βόλτες μόνη μου, για περπάτημα , για πολλα. Εχω περασει χρονο με τον εαυτό μου. Αλλα νιώθω οτι ειναι στιγμη να μοιραστώ με κάποιον στιγμες και το οτι απογοητεύομαι διαρκώς στα συναισθηματικά με κανει να πέφτω ολο και περισσοτερο ψυχολογικά και να νιώθω ανεπαρκής. Μου μπαίνουν ιδεες οτι δεν αξίζω να εχω ο,τι εχουν άλλες κοπέλες... μια σχεση, εναν ανθρωπο να τους νοιάζεται και να περνάνε ομορφα. Δεν ξερω τι φταιει. Αυτο που μου λείπει ειναι να αγαπήσω τον εαυτό μου και να νιωσθω σιγουριά για αυτο που ειμαι. Να αγαπήσω το καθετί πανω μου και να εχω αυτοπεποίθηση και δυναμισμό. Νιώθω οτι ειναι παρα πολυ δυσκολο να το καταφέρω αυτο. Απο την μέχρι τωρα εμπειρία μου με το αλλο φύλο, ειχα την ατυχία να γνωρισω καποια αγόρια που δεν μου φέρθηκαν καλα, δεν με σεβάστηκαν, με κορόιδεψαν, μου είπαν ψέματα, δεν μου προσέφεραν τίποτε. Ολο αυτο με κανει να σκεφτομαι οτι ισως τελικα και να μην αξίζω κατι καλο. Να μην αξίζω αγαπη, έρωτα, συντροφικότητα. Αυτο που κου λείπει ειναι να αγαπήσω τοσο πολυ τον εαυτό μου ώστε να αντιλαμβάνομαι αμεςως πότε κάποιος δεν μου φέρεται σωστα και να εχω το θάρρος να φευγω κατευθείαν.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Evaki_555
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η Evaki_555 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 156 μηνύματα.
25-11-17
12:49
Σας ευχαριστώ όλους για τις απαντήσεις σας ! Πολλα πραγματα που νιώθουμε πηγάζουν απο καπου ασυνείδητα, απο κατι που επηρεαστήκαμε- ισως παιδιά- και μας αναδύονται στη πορεια της ζωής μας. Εγω συχνά γίνομαι ανταγωνιστική με τους φιλους μου. Ειναι κατι που δεν το θελω, δεν το κανω με κακια... αλλα βγαινει ασυνείδητα αυτο το συναισθημα. Κατι σαν ζήλεια και ανταγωνιστικότητα. Μπορει να γινω ανταγωνιστική ακομα και στην αυτολυπηση. Να πω δηλαδη εγω περνάω πιο δύσκολες καταστάσεις απο σενα, μη συγκρίνεις ανόμοια πραγματα. Ολο αυτο με καταβάλει, με φθείρει. Δε θελω να το νιώθω, θελω να με νοιαζει μονο ο εαυτός μου και οχι να νιώθω ασχημα επειδή μια φιλη μου πχ πήρε ενα ωραιο ρούχο ή επειδή βρηκε αγορι. Δεν ειμαι κακός άνθρωπος, δε ξερω γιατι μου βγαίνουν τέτοιες σκέψεις. Η αληθεια ειναι οτι οταν ημουν παιδι οι γονείς μου έκαναν αρκετα λάθη. Ενω ημουν πολυ καλος χαρακτηρας και άριστη μαθήτρια, ταλαντούχο παιδι με κλίσεις στις τέχνες... πολλες φορες αντι να εστιάσουν στα θετικά μου, τόνιζαν αυτα που μου έλειπαν. Οπως στην εφηβεία μου πχ, ο πατερας μου ελεγε οτι δεν εχει καμια αξια που ειμαι άριστη μαθήτρια και έξυπνη γιατι ειμαι κακός άνθρωπος. Κακός άνθρωπος εννοούσε τα νεύρα της εφηβείας που ειχα, την αντιδραστικότητα. Αυτα με στεναχωρουσαν και έφτανα σε σημείο όντως να πιστευω οτι δεν αξίζω. Συχνα επίσης τόνιζε το οτι δεν βοηθούσα με τις δουλειές του σπιτιού , δεν ήξερα να μαγειρεύω και οτι ολα αυτα με έκαναν τεμπελα. Με συνέκρινε με την ξαδέρφη μου που ήξερε να μαγειρεύει. Το αποτέλεσμα ειναι εγω να τελειώνω σιγα σιγα το πανεπιστήμιο μου με άριστα και η ξαδέρφη μου να μην κανει τπτ στη ζωή της. Δεν κατηγορώ τον πατέρα μου, το ξερω οτι με αγαπάει... απλώς ολα αυτα μου δημιούργησαν ανασφάλεια για τον εαυτό μου. Ηθελα πάντα να ειμαι πρωτη, η καλύτερη σε ο,τι κανω... δεν άντεχα την ήττα. Κατέληξα να ειμαι μια κοπελα με πολλα χαρίσματα ψυχικά , που ομως δεν πιστεύει καθολου στον εαυτό της... και αυτη ειναι η μεγαλύτερη ήττα που εχω κανει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Evaki_555
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η Evaki_555 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 156 μηνύματα.
25-11-17
12:47
Καλησπέρα ! Εδω και αρκετα χρονια, απο την εφηβεία μου ειχα χαμηλή αυτοπεποίθηση και δεν αναγνώριζα την προσωπική μου αξια. Πλέον στα 21 μου χρονια και ύστερα απο καποια πραγματα που εχουν συμβεί, η κατάσταση αυτη εχει παραμείνει. Πώς γινεται κάποιος να αποδεχτεί πλήρως τον εαυτό του ; Και να μην συγκρίνεται συνέχεια με τους άλλους ; πάντοτε κάποιος αλλος θα εχει κατι που μπορει να μην εχουμε εμεις. Κάποιος να εχει πιο όμορφο πρόσωπο πχ ή να ειναι πιο κοινωνικός , ενώ εμεις να εχουμε καλύτερο χιούμορ και να εχουμε καποιο ταλέντο ξερω γω... Θελω να πω , ο καθένας μας εχεις και θετικά και αρνητικά. Πώς μπορουμε ομως να αποδεχτούμε πλήρως τον εαυτό μας ώστε να μην ασχολούμαστε με τα προτερήματα των άλλων και τα θετικά που εχουν στη ζωή τους και να εστιάσουμε στα δικά μας προτερήματα και θετικά που εχουμε στη ζωή μας ; εγω προσωπικά συνεχώς συγκρίνω τον εαυτό μου με άλλους, ενω αντικειμενικά εχω πολλα πραγματα που ειναι ωραια σε μενα τοσο εμφανισιακά οσο και απο χαρακτήρα. Πώς μπορω να το βελτιώσω αυτο; Πραγματικά ειναι κατι που με κανει να νιώθω δυσφορία και θελω να το αλλαξω ! Θελω να αναγνωρίσω την προσωπική μου αξια και να μη με στεναχωρεί που κάποιος αλλος μπορει να εχει κατι καλύτερο.
Φαινεται λιγο ξέμπαρκη αυτη η απαντηση , αλλα ηταν αλλο θεμα και συγχωνεύτηκε με αυτο :p :/
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Evaki_555
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η Evaki_555 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 156 μηνύματα.
23-11-17
15:59
Καλησπέρα ! Εδω και αρκετα χρονια, απο την εφηβεία μου ειχα χαμηλή αυτοπεποίθηση και δεν αναγνώριζα την προσωπική μου αξια. Πλέον στα 21 μου χρονια και ύστερα απο καποια πραγματα που εχουν συμβεί, η κατάσταση αυτη εχει παραμείνει. Πώς γινεται κάποιος να αποδεχτεί πλήρως τον εαυτό του ; Και να μην συγκρίνεται συνέχεια με τους άλλους ; πάντοτε κάποιος αλλος θα εχει κατι που μπορει να μην εχουμε εμεις. Κάποιος να εχει πιο όμορφο πρόσωπο πχ ή να ειναι πιο κοινωνικός , ενώ εμεις να εχουμε καλύτερο χιούμορ και να εχουμε καποιο ταλέντο ξερω γω... Θελω να πω , ο καθένας μας εχεις και θετικά και αρνητικά. Πώς μπορουμε ομως να αποδεχτούμε πλήρως τον εαυτό μας ώστε να μην ασχολούμαστε με τα προτερήματα των άλλων και τα θετικά που εχουν στη ζωή τους και να εστιάσουμε στα δικά μας προτερήματα και θετικά που εχουμε στη ζωή μας ; εγω προσωπικά συνεχώς συγκρίνω τον εαυτό μου με άλλους, ενω αντικειμενικά εχω πολλα πραγματα που ειναι ωραια σε μενα τοσο εμφανισιακά οσο και απο χαρακτήρα. Πώς μπορω να το βελτιώσω αυτο; Πραγματικά ειναι κατι που με κανει να νιώθω δυσφορία και θελω να το αλλαξω ! Θελω να αναγνωρίσω την προσωπική μου αξια και να μη με στεναχωρεί που κάποιος αλλος μπορει να εχει κατι καλύτερο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Evaki_555
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η Evaki_555 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 156 μηνύματα.
05-11-17
18:51
τι είναι αυτό που σε απασχολεί περισσότερο? γενικότερα η χαμηλή αυτοεκτίμηση ή η χαμηλή αυτοεκτίμηση στον ερωτικό τομέα? γιατί από το ποστ σου, το δεύτερο φαίνεται να σε απασχολεί κυρίως (όχι ότι είναι κακό, απλά ρωτάω για να ξέρω τι απάντηση να σου δώσω).
Το έθεσα γενικά ως θέμα, αν κάποιος είχε κάποια προσωπική εμπειρία και έκανε κάτι που τον βοήθησε να ξεπεράσει την ηττοπάθεια, να μιλούσε για αυτό. Αλλά ναι αναφερόμουν περισσότερο στην ανασφάλεια και την έλειψη αυτοπεποίθησης όσον αφορά τα ερωτικά, αν και θεωρώ πως αν κάποιος νιώθει ότι έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση στον ερωτικό τομέα, ίσως αυτή η στάση ζωής να τον ακολουθεί και σε άλλες πτυχές της ζωής του.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Evaki_555
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η Evaki_555 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 156 μηνύματα.
05-11-17
18:09
Το πρόβλημα της χαμηλής αυτοεκτίμησης και αυτοπεποίθησης απασχολεί πολλούς ανθρώπους και έχει αντίκτυπο σε πολλές πτυχές της ζωής μας... όπως τις ερωτικές σχέσεις, τις επαγγελματικές, τις φιλικές. Πολλές φορές μειώνουμε τον εαυτό μας και τον υποβιβάζουμε. Δεν πιστεύουμε σε εμάς και τις ικανότητες μας. Νιώθουμε μειονεκτικά και υποδεέστεροι έναντι των άλλων. Για παράδειγμα μπορεί να σκεφτόμαστε " Έλα μωρέ, σιγά μη γυρίσει αυτός/ αυτή να κοιτάξει εμένα." ή " Σιγά μην τα καταφέρω."... Και πολλά άλλα παραδείγματα που δεν πιστεύουμε στον εαυτό μας . Το ερώτημα είναι, πως μπορούμε να το αλλάξουμε αυτό; Πως μπορούμε να σκεφτόμαστε θετικά για τον εαυτό μας και να λέμε "εγώ αυτός είμαι και αξίζω κάτι καλύτερο" ; Ειδικά στις ερωτικές σχέσεις το πρόβλημα της χαμηλής αυτοεκτίμησης είναι πάρα πολύ σοβαρό. Συχνά νιώθουμε ότι δεν είμαστε αρκετοί, ότι δεν αξίζουμε αγάπη, ότι δεν αξίζουμε να μας ερωτευτεί κάποιος και να είμαστε σε μία σχέση, ότι είμαστε "λίγοι" για να ενδιαφερθεί κάποιος για εμάς. Πως μπορεί να αλλάξει αυτή η οπτική και να εφοδιαστούμε με αυτοπεποίθηση και δυναμισμό ώστε να νιώθουμε σίγουροι για τον εαυτό μας και για αυτό που είμαστε;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.