kedros
Νεοφερμένος
Ο Κωνσταντίνος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 48 ετών, επαγγέλεται Interior designer και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 25 μηνύματα.
10-04-08
15:39
Πώς θα αντιδρώ?
Δεν είναι για μένα δεδομένο ότι---Δεν περνάει το δικό μου= Φεύγω---, το έχω κάνει όμως. Είναι απαραίτητες οι συγκρούσεις για να μαθαίνουμε καλύτερα ο ένας φίλος τον άλλον. Επίσης, είναι πολύ πιο επικίνδυνο και απειλητικό για μια οποιαδήποτε σχέση το να σωπαίνεις από το να τσακώνεσαι
Δεν αντιλέγω και δεν θα αντικρούσω την άποψη σου άλλωστε η παρέα είναι μια μικρή κοινωνία και επειδή όλοι μας είμαστε διαφορετικοί έτσι και οι παρέες μας είναι διαφορετικές στα όρια αντοχής. Σίγουρα σε αυτό το θέμα δεν συζητάμε τον τρόπο αντίδρασης ούτε και τα όρια της. Άλλωστε στο συγκεκριμένο λαβαινουν όλες οι ηλικίες θέση για να εκφράσουν την άποψη τους οπότε δεν μπορούμε να ορίσουμε μια συγκεκριμένη φόρμα αντίδρασης στην παρέα. Ο τρόπος όμως αυτός σίγουρα διαφέρει κατά ηλικίες και επίπεδα παρεών ή ανθρώπων. ( μικρούλι )
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kedros
Νεοφερμένος
Ο Κωνσταντίνος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 48 ετών, επαγγέλεται Interior designer και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 25 μηνύματα.
10-04-08
14:22
Νομίζω αν όχι όλοι, οι περισσότεροι θα έχετε βρεθεί στη θέση να διαφωνείτε (σχεδόν) με όλους μέσα σε μια παρέα και να πρέπει να αποφασίσετε αν θα πείτε τη γνώμη σας με παρρησία, όσο κι αν είναι αντίθετη με αυτή των άλλων, ή αν θα "το βουλώσετε" για να μην γίνετε το μαύρο πρόβατο.
Το θέμα υπό διαφωνία μπορεί να είναι οποιοδήποτε, από το που θα πάτε για καφέ μέχρι το αν είναι σωστή η οικονομική πολιτική της Αμερικής, το συναίσθημα είναι το ίδιο.
Συνήθως τι αποφασίζετε; Λέτε τη γνώμη σας αδιαφορώντας για τις αντιδράσεις; Αυθυποβάλλεστε ότι συμφωνείτε με τους άλλους μέχρι να το πιστέψετε (το έχω δει και αυτό); Ή συνεχίζετε να έχετε την άποψη σας και απλά δεν την εκφράζετε για να μην γίνετε η ενοχλητική/ο ενοχλητικός της παρέας; Ή ακολουθείτε κάποιο από τα τρία κατά περίπτωση;
Γειά σου πάλι Λία. Αλλά δε θα συνεχιστεί αυτό να απαντάω σε θέματα σου γιατί διακυνδηνεύω να χαλάσω την εικόνα του σοβαρού και μετρημένου μέλους.
Βασικά η πιο αποδεδειγμένη στάση είναι αυτή της ηλικιωμένης μητέρας, του στύλ: φεύγει η 35αρα κόρη απο το σπίτι και εκείνη την ώρα της φωνάζει η ηλικιωμένη μάνα της: πού παααας; - κόρη: θα βγώ με κάτι φίλες - μάνα: θα αργήσειιιιιιις; - κόρη: ε, κατα της 1 θα είμαι σπίτι, πέσε να κοιμηθείς εσύ μανούλα - μάνα: πως κοιμούνται με τόοσες ληστείες που γίνονται με θύματα ηλικιωμέεενους;
_ σαν και καλά κάνε αυτό που είναι να κάνεις αλλά να έρθεις γρήγορα σπίτι να μου κάνεις παρέα_ .
Δηλαδή ασπάζομαι ( γενικός όρος το ασπάζομαι ) την απόφαση της παρέας αλλά ρίχνω και την άποψη μου, του στύλ : ναι ρε παιδιά πολύ καλη ιδέα, θα περάσουμε υπέροχα και στο κάτω κάτω αν δεν κολλήσει η φάση πάμε στο ............. που θα έχει και τις ..... ( ονόματα απο κοπέλες ).
( να δηλώσω οτι δεν με αντιπροσωπεύει η παραπάνω άποψη, αλλά γνωρίζω οτι παίζει πολύ )
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.