Dreamer_SW
Διάσημο μέλος
Η Dreamer_SW αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 3,832 μηνύματα.
13-07-18
22:56
Μα αυτό ακριβώς λέω. Το ψυχολογικό πρόβλημα από πίσω είναι συνήθως η ανάγκη για έλεγχο και η χαμηλή αυτοπεποίθηση. Άλλες φορές μπορεί επίσης να είναι κάποιο ψυχολογικό τραύμα, οικογενειακό ή οτιδήποτε άλλο.
Μα τότε δεν έχεις καν έλεγχο του εαυτού σου !!! Αυτό θέλω να πω, γιατί απλά θες πω να το πω να "καλύψεις" την ψυχολογική σου ανάγκη για να αισθανθείς καλύτερα ...
Επέτρεψε μου να γνωρίζω καλύτερα το συγκεκριμένο θέμα Γνωρίζουν πολύ καλά ότι αυτό που κάνουν είναι λάθος. Το θέμα είναι ότι υπάρχει μια μάχη με το ίδιο σου το μυαλό. Να θες να φας, να θες να πάρεις πρωινό πχ και το μυαλό σου να σου λέει ότι δεν πρέπει, ενώ εσυ ξερεις ότι πρέπει και ξερεις ότι αυτό είναι το σωστό. Αλλά αν φας μετά θα έχεις τύψεις και θα νιώθεις άσχημα (μην ξεχνάμε ότι πολλοί συνδέουν το αίσθημα της πείνας με κάτι καλό και οταν νιώθεις χορτάτος είναι σαν να έχεις πάρει δέκα κιλά). Εχεις δυο φωνές μέσα στο κεφάλι σου όλη την ώρα. Είναι εξουθενωτικό. Όποτε τι κανεις; Συνηθως βαζεις τα κλάματα γιατί ξερεις τι είναι σωστό αλλά το στραβό σου το κεφάλι επιμένει
Χαχαχαχα σε αγαπώ, είμαι λίγο στραβόξυλο
Μα αν φας και έχεις τύψεις πας και τα βγάζεις , αυτό συνήθως κάνουν τα άτομα. Ναι έτσι όπως το θέτεις η αλήθεια είναι ότι δεν το είχα σκεφτεί και ίσως έχεις δίκιο αλλά αν το πάρουμε και από την πλευρά και πάλι την σκέψη πρέπει να αντιμετωπίσουμε και την αιτία αυτού.
Ισχύει αυτό που λες, όλο αυτό γίνεται σταδιακά. Αρχίζεις να τρως λιγότερο, βλέπεις ότι χανεις βαρος, μετά αποφεύγεις να τρως βραδινο, μετά πρωινό, μέχρι που στο τέλος δεν μπορείς να φας τίποτα.
Ναι αυτό ισχύει σε αντίθεση με το άλλο που αρχίζει απότομα, αλλά και πάλι αυτό καταλήγει σε ανορεξία άλλου είδους
Σοφή μου μιλας σαν να είσαι σιγουρη για αυτά που λες και σαν να σου τα έχει πει κάποιος ειδικός. Δεν συμβαίνει πάντα ετσι. Το να βλέπεις το σώμα σου διαφορετικό απ’ο,τι είναι,είναι στην πραγματικότητα διαταραχή που δεν συνδέεται πάντα με τις διατροφικες διαταραχές, μπορείς να το έχεις ακόμα και αν δεν έχεις πρόβλημα με το φαγητό. Δεν είναι ότι το λες συνέχεια στον εαυτό σου και το πιστεύεις απλά ετσι το βλέπεις. Δεν μπορώ να το εξηγήσω διαφορετικά. Υπάρχουν και μέσα σ’ολα αυτά κάποιες στιγμές που βλέπεις ξαφνικά την αντανάκλαση σου τυχαία στον καθρέφτη ενός μαγαζιού ή σε μια φωτογραφία και δεν καταλαβαίνεις ότι είσαι εσυ γιατί τελικά είσαι πολύ διαφορετική απ’ο,τι νόμιζες
Φυσικά δεν συνδέεται πάντα με διατροφικές διαταραχές ή μάλλον πχ αν δεν σου αρέσει η εικόνα σου αυτόματα δεν σημαίνει ότι θα την αλλάξεις μέσω φαγητού ντε και καλά, συμφωνώ κι εγώ. Αυτό που λες εσύ, λέω κι εγώ βλέπεις μία εικόνα του εαυτού σου που ΔΕΝ αντιστοιχεί στην πραγματικότητα επειδή το μυαλό σου παίζει παιχνίδια ενώ είσαι αδύνατη να πιστεύεις ότι είσαι χοντρή επειδή απλά αυτό νομίζεις ότι βλέπεις και αυτό δένεις δεν σκέφτεσαι τι πραγματικά ισχύει ,δλδ .
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Dreamer_SW
Διάσημο μέλος
Η Dreamer_SW αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 3,832 μηνύματα.
13-07-18
21:28
Το σημαντικότερο που πρέπει να καταλάβουμε είναι ότι αυτά τα προβλήματα δεν εμφανίζονται επειδή θέλει κανεις να μοιάσει στα «μοντέλα» και στα «πρότυπα που προβάλλονται». Οκ, και αυτά παίζουν τον ρόλο τους, αλλά τα διατροφικά προβλήματα έχουν να κάνουν με τον έλεγχο. Καποιος που είναι αγχώδης χαρακτήρας και νιώθει για παράδειγμα ότι δεν μπορεί να ελέγξει την ζωή του, είναι πολύ πιθανό να εμφανίσει μια τέτοια εμμονή με το σώμα του γιατί είναι κάτι που μπορεί να ελέγξει και να το κάνει όπως θέλει. Επίσης, είναι ένας τρόπος να «αποφύγεις» για λίγο αλλα προβλήματα που ίσως αντιμετωπίζεις στην ζωή σου, αλλά και κάτι που μπορείς να έχεις πάντα δίπλα σου ως coping mechanism όταν τα πράγματα πάνε στραβά. Γι’αυτο είναι πολύ δύσκολο να ξεφύγει κανεις από όλο αυτό. Ξερεις ότι ανα πάσα στιγμή, ο,τι και να συμβεί στη ζωή σου, τουλάχιστον θα μπορείς να ελέγξεις αυτό το κομμάτι και θα νιώθεις μια μικρή ικανοποίηση κάθε φορά που θα βλέπεις το νούμερο στη ζυγαριά να πέφτει. Πολύ άσχημο και δύσκολο
Πιστεύω όμως ότι είναι παιχνίδι του μυαλού του είμαι "χοντρός" (ενώ δεν είναι) πχ οπότε θέλω να κάνω δίαιτα και αυτή η σκέψη ίσως έχει να κάνει με την ανάγκη της ικανοποίησης του εαυτού του, συγκρίνοντάς τον με κάποιο πρότυπο. Βέβαια μπορεί και απλά να του έχει καρφωθεί και η ιδέα του απλά είμαι χοντρός δεν μου αρέσει ο εαυτός μου. Δεν έχω περάσει κάτι τέτοιο αντίστοιχο έως τώρα, αλλά έχω την εντύπωση ότι ξεκινάει από ψυχολογική αιτία και καταλήγει σε ψυχοσωματική. Για αυτό επιμένω ότι ο πρώτος παράγοντας του να οδηγηθεί κάποιος σε νευρική ανορεξία είναι η χαμηλή αυτοπεποίθηση αλλά και το άγχος όπως λες που πχ αν σου κόψει την όρεξη και αυτό καταφέρει και εδραιωθεί εύκολα καταλήγεις εκεί. Για αυτό δεν ξεκινάει θεωρώ ως ψυχοσωματική ασθένεια αλλά εξελίσσεται έτσι. Τι εννοείς όταν λες έλεγχος ; Και άγχος να μην έχει κάποιος, νομίζω ότι εμμονή μπορεί να αποκτήσει αν και πολλές φορές όταν υπάρχει άγχος συνυπάρχει συνήθως με χαμηλή αυτοπεποίθηση.
Ωστόσο συμφωνώ νιώθει μια ικανοποίηση κάποιος καταλαβαίνει ότι στην πορεία δεν είναι καλά, αλλά "θυσιάζεται" πχ γιατί αισθάνεται ότι καταφέρνει τον στόχο του όταν βλέπει να κατεβαίνει το νούμερο στην ζυγαριά.
Κάτι ακόμα που πρέπει να πω είναι ότι οι διατροφικες διαταραχές δεν φαίνονται πάντα. Μπορεί πχ να βλεπουμε κάποιον/α που είναι εμφανώς επικινδυνα αδύνατη και να λέμε ότι να,αυτό το άτομο έχει πρόβλημα, αλλά αυτό είναι το τελικό στάδιο. Υπαρχει τόσος κόσμος γύρω μας που υποφέρει από τέτοιες διαταραχές και δεν φαίνεται. Και αυτό είναι πολύ κακό για τα άτομα που πάσχουν από τέτοιες διατραχες, γιατί πιστεύουν πως πρέπει να φτάσουν στο νοσοκομείο για να αξίζουν βοήθεια. Αλλά αυτό προφανώς δεν ισχύει. Όσο νωρίτερα, τόσο καλύτερα και τόσο λιγότερη ζημιά θα γίνει. Όπως επίσης και κάποιο άτομο που ήταν πολύ αδύνατο,μπορεί να πάρει βαρος αλλά αυτό δεν σημαινει ότι θεραπεύτηκε. Γενικά οι διατροφικες διαταραχές είναι πολύ ευαίσθητα θέματα και οι περισσότεροι έχουν πλήρη άγνοια. Καλό είναι να μην μιλάμε αν δεν ξέρουμε ή τουλάχιστον να προσπαθούμε να ενημερωθούμε πρώτα
Πιστεύω ότι το καταλαβαίνεις, γιατί αυτό το άτομο δείχνει σημάδια ότι κάτι δεν πάει καλά πχ όταν δεν έχει όρεξη να φάει ή απλά τρώει πολύ πολύ λίγο. Δεν σου λέω για αυτόν που παίρνει καθαρτικά μετά ώστε να τα βγάλει. Το ότι δεν ζητάνε βοήθεια έχει να κάνει με το μυαλό τους που έχει προσκολλήσει ότι είναι χοντρός κάποιος πχ και θέλει ντε και καλά να αδυνατίσει για την δική του ικανοποίηση είτε επειδή θέλει να μοιάσει σε κάποιον ή όχι και όχι τόσο όπως είπα και πριν ότι ίσως δεν καταλαβαίνει ότι θέλει βοήθεια.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Dreamer_SW
Διάσημο μέλος
Η Dreamer_SW αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 3,832 μηνύματα.
13-07-18
21:07
Είχα συγκλονιστεί πέρσι με το θάνατο της Νανάς Καραγιάννη. Εγώ λόγω ηλικίας την πρόλαβα όταν έκανε εκπομπή στα πρώτα χρόνια που ήταν πολύ γλυκειά και σού μετέδιδε μια όμορφη αίσθηση, μια καλή αύρα. Είχα πάθει σοκ όταν είχα δει πώς είχε γίνει πριν κάποια χρόνια που η Στεφανίδου με το ζόρι την πήγε στο νοσοκομείο. Το τραγικό είναι ότι δεν είμαι σίγουρη αν κατάλαβε ποτέ πόσο σοβαρή ήταν η κατάστασή της. Νομίζω ότι θεωρούσε ότι οι γιατροί υπερέβαλαν. Δεν μπορείς να επικοινωνήσεις με αυτά τα άτομα δυστυχώς. Είναι τρομερό ότι έλεγε ψέματα στους δικούς της ότι μαγείρευε και έτρωγε ενώ εκείνη πήγαινε τα φαγητά σε γειτόνισσες. Δε θα ξεχάσω ποτέ τη Νανά όπως ήταν στην αρχή.
Ισχύει Σίλβια, θυμάμαι και εγώ την περιπέτειά της αλλά δεν την θυμάμαι καθόλου πως ήταν, όταν ήταν υγιής. . Ήταν σε πολύ σοβαρό επίπεδο θεωρώ η κατάστασή της για αυτό μάλλον δεν την πρόλαβαν και δεν άντεξε. Βέβαια εάν και η ίδια δεν ήθελε να βοηθήσει τον εαυτό της και έλεγε ψέμματα είναι η αλήθεια ότι επιβάρυνε πολύ περισσότερο και την κατάστασή της και την ψυχολογία της αλλά και των κοντινών της ανθρώπων. Νομίζω ότι δεν ήταν ότι δεν κατάλαβε την άσχημη κατάστασή της προκειμένου να βοηθηθεί αλλά ίσως ότι θεωρούσε τον εαυτό της (εξωτερικά) ότι δεν ανταποκρίνονταν στις προσδοκίες της, και για αυτό συνέχιζε και συνέχιζε να κάνει αυτά που έκανε. Θεωρώ αν κολλήσει το μυαλό δύσκολα ξεκολλάει και αναρωτιέμαι αν αυτό μπορεί να σπάσει κάπως ...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Dreamer_SW
Διάσημο μέλος
Η Dreamer_SW αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 3,832 μηνύματα.
13-07-18
20:25
Πιστεύω ότι το να πάσχει κάποιος από νευρική ανορεξία είναι τρομερά δύσκολο και ψυχοφθόρο ώστε να αντιμετωπιστεί τόσο για το ίδιο το άτομο όσο και για τους ανθρώπου που προτίθενται να το βοηθήσουν. Θέλει τόση υπομονή, επιμονή και θέληση και από τις 2 πλευρές και δυστυχώς ξέρω μία συμφοιτήτριά μου, που πέρασε από όλο αυτό και ευτυχώς τώρα είναι οκ, απλά τράβηξε πολλά
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.