Τάσος97
Τιμώμενο Μέλος
Νομίζω πως εγώ είμαι κυρίως στο κείμενο. Από εκεί και πέρα, μ' αρέσει να πειραματίζομαι, οπότε ασχολούμαι με ποίηση, χαϊκού και ολιγόλεκτα. Τα ολιγόλεκτα δε είναι μεγάλη αγάπη - αυτή η μαγεία τού να χωράς κάτι μόνο μέσα σε λίγες λέξεις. Όσο δύσκολο φαντάζει στην αρχή, τόσο μετατρέπεται σε εθισμό και δεν μπορείς να ξεκολλήσεις αργότερα.
Ααα ωραία! Εεε βάλε μας και κανα κείμενο να χουμε να βλέπουμε! Εμένα μ'αρέσει να διαβάζω κείμενα και ποιήματα των άλλων! Οταν λες ολιγολεκτα το εννοείς ως ολιγολεκτο οπως πχ ειναι το χαικου ή ολιγόλεκτοι στίχοι;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Τάσος97
Τιμώμενο Μέλος
Δεν ξέρω για τα υπόλοιπα κείμενα, αλλά τούτο εδώ μια δόση ποίησης την έχει. Νομίζω ό,τι καλύτερο έχω διαβάσει ως ερωτικό flashback.
Εεε είναι ωραίο να δίνουμε μια άλλη γεύση στο κείμενο! Σε ευχαριστώ! Εσύ γράφεις τίποτα άλλο;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Τάσος97
Τιμώμενο Μέλος
Ω, ο Βαγγέλης παίζει μόνος του μπαλίτσα. Εγώ είμαι κάτι σαν guest star αυτής της θεματολογίας.
Εσύ πού αλλού κινείσαι, Τάσο; Ή είσαι ταγμένος μόνο στη ποίηση;
Εε και για guest star εισαι πολύ καλή!
Εγώ βασικά ξεκίνησα από κείμενα, πάντα από πολύ μικρός μου άρεσε να γράφω, και κάπου στα 15-16 άρχισα να γράφω ποίηση. Συνέχισα και με κείμενα αλλά πλέον γράφω ποιήματα κυρίως... (αν θες κάτι πιο abstract/συναισθηματικά φορτισμένο κείμενο θα σε στείλω εδώ , αλλά διάβασε το μόνο μια φορά όχι δεύτερη, δεν υπάρχει συνοχή επίτηδες και αν το διαβάσεις δεύτερη φορά θα καταρεύσει )
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Τάσος97
Τιμώμενο Μέλος
Πολύ ωραίο που μπορείτε να γράφετε για τέτοια πράγματα, μου αρέσουν να τα διαβάζω γιατί πολλές φορές μαθαίνω κάτι καινούργιο, βλέπω κάποιους παραλληλισμούς κλπ εμένα με φάγαν οι έρωτες, η προσωπική αναζήτηση και η έννοια της ελευθερίας κυρίως
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Τάσος97
Τιμώμενο Μέλος
Χαχαχα! Εγώ τον φαντάζομαι να φτιάχνει και χιουμοριστικά, αφού το κατέχει. Να φέρει τα πάνω κάτω στα ιστορικά και μυθολογικά κιτάπια.
αυτό θα ήταν υπερβολικά ενδιαφέρον! Αυτά που γράφει είναι αρκετά εώς πολύ δύσκολα να γραφτούν, αλλά αφού το χει γιατί όχι. Το κοινό ζητά ολιγόλεκτο χιουμοριστικό ιστορικό ποίημα. (εγώ εδώ δίνω παραγγελιές )
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Τάσος97
Τιμώμενο Μέλος
[...] - ίσως να πειραματιστείς και με ολιγόλεκτα και κείμενα. Πιστεύω ότι θα τα 'χεις κι αυτά, σιγουράκι.
από το στόμα μου το πήρες Το κοινό ζητά και ολιγόλεκτο
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Τάσος97
Τιμώμενο Μέλος
Όχι!!! Εμπνέομαι πολύ από διάφορα ποιήματα και τα γράφω για εμένα!!!
Το "Μεταίχμιο" μόνο είχα στείλει σε έναν διαγωνισμό
Ααα, μπορείς να κάνεις μια σελίδα στο wordpress ή tumblr και τα ανεβάζεις κάπου να υπάρχουν, δεν είναι κακό! Εγώ τα κρατάω σε tumblr, γιατί είναι εύκολο να τα χάσω (άμα έχεις μνήμη ελέφαντα αυτά συμβαίνουν)..
Έγινε τίποτα από το διαγωνισμό;;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Τάσος97
Τιμώμενο Μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Τάσος97
Τιμώμενο Μέλος
Εξαιρετικό, Βαγγέλη. Κι αν γράφεις έτσι στα 17 σου, δεν μπορώ να φανταστώ πόσο μακριά θα φτάσεις μεγαλώνοντας. Μπράβο σου!
ήταν όντως πραγματικά δυναμικό, πιστεύω. Θα με ενδιέφερε να διαβάσω το και τα σοφά τειχη έπεσαν, αν θες να μας το παραθέσεις σαφώς
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Τάσος97
Τιμώμενο Μέλος
(δυστυχώς δε φαίνεται η δομή του κειμένου σωστά...)
Καίει η φλόγα
μαζί της καίγονται τα όνειρα
Οι ήχοι του φωτός χτυπούν στο τζάμι
κι από κει
με ορμή
δονούν το πρόσωπό μου
– το προσωπείο μου.
(Τι κρίμα,
τι δέος…
μα πόσο σκότος;
)
Πέφτουν τ’ αστέρια
μαζί τους πέφτω κι εγώ
μαζί τους πέφτουν και οι ελπίδες
μα μαζί τους δεν πέφτω εγώ.
Οι σπίθες της θάλασσας πετάγονται ως την ακτή
κι από κει
με θάρρος
συμπαρασύρουν το κορμί μου
– το σώμα μονάχα μα όχι την ψυχή.
(Τι πάθος,
τι ένταση…
μα πόση μοναξιά;
)
Κρύβεται η σελήνη
μαζί της κρύβομαι κι εγώ
μαζί της κρύβονται και οι σκέψεις
μαζί τους ξυπνώ εγώ.
Το φως του Ήλιου φλέγει αργά τα σύννεφα
κι από κει
με επιμονή
συγκρούεται με την ψυχή μου
– με εκείνη μονάχα αφού το σώμα κοιμάται.
(Τι σκότος,
τι μοναξιά…
μα πόση ελευθερία;
)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.