16-11-18
19:13
ποτε λες το για παντα;οταν αγαπας αληθινα. επομενως δε θα ξεαγαπησες,δε θα βαρεθεις κτλ κτλ.
οταν πχ παντρευτεις δε κανεις γαμο εχοντας απριορι ημερομηνια ληξης.
Και όλοι αυτοί που παντρεύτηκαν και χώρισαν; Δεν αγαπούσαν; Ή μήπως "life got in the way" και τα σχέδια άλλαξαν; Μήπως κουράστηκαν; Βαρέθηκαν; Παραιτήθηκαν; Αγάπησαν άλλον; Σίγουρα πάντως είχαν πει για πάντα και δεν το τήρησαν. Ποιος ο λόγος να το πεις λοιπόν; Πέρνα καλά και άστο να τσουλήσει. Αν έρθει το για πάντα, καλώς. Μη χάνεις όμως το τώρα στοχεύοντας το για πάντα. Το ταξίδι μετράει κι όχι ο προορισμός.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
16-11-18
18:21
οπως υποσχεσαι ενα καφε για αυριο ενω δε ξερεις αν θα ζεις.
Ναι αλλά το "για πάντα" εμπεριέχει μια υπόσχεση πολλών πραγμάτων. Οτι ποτέ δε θα βαρεθείς, δε θα αγαπήσεις άλλον, δε θα παραιτηθείς στα δύσκολα, δε θα φοβηθείς κλπ. Προτιμώ να παίρνω την κάθε μέρα όπως έρχεται χωρίς σχέδια όσο γίνεται. Γιατί κάνοντας σχέδια και δίνοντας υποσχέσεις για το μέλλον καταλήγεις να χάνεις το παρόν.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
16-09-12
17:03
Τα λόγια τα μεγάλα... Το θέμα είναι οτι όταν αυτά τα λόγια είναι αληθινά, δε χρειάζεται καν να ειπωθούν. Μπορεί να μείνουμε μαζί για πάντα, μπορεί και όχι γιατί η ζωή είναι π...άνα, αλλά σημασία έχει οτι τον βλέπω κάθε μέρα να κάνει προσπάθειες προς αυτό το σημείο και το ίδιο κάνω κι εγώ. Δεν ξέρω αν παλεύουμε για το "για πάντα" αλλά για το "αύριο", "του χρόνου" και "τα επόμενα χρόνια" σίγουρα παλεύουμε.
Κάτι άλλο που λες: θεωρώ οτι, αν πέφτουμε συνεχώς σε πατάτες, από κάποιο σημείο και μετά καταντάει δικό μας το φταίξιμο. Δηλαδή στα 15 σου οκ, δεν έχεις ιδέα από σχέσεις και θα υπάρξουν κάποιοι που θα σε κοροϊδέψουν και θα πέσεις στην παγίδα τους. Στα 20 θα θες να κάνεις επανάσταση με τα κακά παιδιά που θες να κάνεις καλά (τι ψευδαίσθηση...). Στα 25 θεωρείς οτι πρέπει κάποια στιγμή να σοβαρευτείς, αλλά ακόμα δεν έχεις μάθει να ξεχωρίζεις τις πατάτες από τα σέλινα. Ε στα 30 δεν πρέπει να προσπερνάς τα "κακά παιδιά" και να έχεις ανοιχτές κεραίες μόνο για τα καλά; Δεν πρέπει να έχεις μάθει να ξεσκαρτίζεις τα ... λαχανικά; Προσωπικά από κάποιο σημείο και μετά αποφάσισα οτι προτιμώ να μείνω μόνη μου παρά να πέσω ξανά σε πατάτα (άσχετα που τελικά μου κληρωσε το πρώτο λαχείο....).
Πάντως σε κάθε σχέση που έκανα θυσίες και προσπαθούσα μόνο εγώ, αυτές δεν εκτιμήθηκαν κι απέμενα στραγγισμένη από αισθήματα. Νομίζω οτι τώρα πια μπορώ να ξεχωρίσω μια σχέση που δεν "τσουλάει". Νομίζω επίσης οτι όλοι μπορούμε κατά βάθος αλλά εθελοτυφλούμε.
Κι όπως μου αρέσει να λέω, από κάποιο σημείο και μετά δεν πάει στραβά ο γυαλός, εμείς στραβά αρμενίζουμε.
Κάτι άλλο που λες: θεωρώ οτι, αν πέφτουμε συνεχώς σε πατάτες, από κάποιο σημείο και μετά καταντάει δικό μας το φταίξιμο. Δηλαδή στα 15 σου οκ, δεν έχεις ιδέα από σχέσεις και θα υπάρξουν κάποιοι που θα σε κοροϊδέψουν και θα πέσεις στην παγίδα τους. Στα 20 θα θες να κάνεις επανάσταση με τα κακά παιδιά που θες να κάνεις καλά (τι ψευδαίσθηση...). Στα 25 θεωρείς οτι πρέπει κάποια στιγμή να σοβαρευτείς, αλλά ακόμα δεν έχεις μάθει να ξεχωρίζεις τις πατάτες από τα σέλινα. Ε στα 30 δεν πρέπει να προσπερνάς τα "κακά παιδιά" και να έχεις ανοιχτές κεραίες μόνο για τα καλά; Δεν πρέπει να έχεις μάθει να ξεσκαρτίζεις τα ... λαχανικά; Προσωπικά από κάποιο σημείο και μετά αποφάσισα οτι προτιμώ να μείνω μόνη μου παρά να πέσω ξανά σε πατάτα (άσχετα που τελικά μου κληρωσε το πρώτο λαχείο....).
Πάντως σε κάθε σχέση που έκανα θυσίες και προσπαθούσα μόνο εγώ, αυτές δεν εκτιμήθηκαν κι απέμενα στραγγισμένη από αισθήματα. Νομίζω οτι τώρα πια μπορώ να ξεχωρίσω μια σχέση που δεν "τσουλάει". Νομίζω επίσης οτι όλοι μπορούμε κατά βάθος αλλά εθελοτυφλούμε.
Κι όπως μου αρέσει να λέω, από κάποιο σημείο και μετά δεν πάει στραβά ο γυαλός, εμείς στραβά αρμενίζουμε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.