25-05-19
11:06
Μην κρίνουμε από το τί κάναμε εμείς και πώς ήμασταν πιο έξυπνοι, πιο πονηρεμένοι, δεν μπλέξαμε κλπ. Δεν είναι όλα τα παιδιά το ίδιο. Κάποια παιδιά μπορεί να μεγαλώνουν σε μια οικογένεια στην οποία δε συζητάνε για διάφορα θέματα της ζωής, μπορεί οι γονείς να είναι αυστηροί, αδιάφοροι, μπορεί να μεγαλώνουν με παππούδες, μπορεί το ίδιο το παιδί να είναι λίγο μειωμένης αντίληψης, μπορεί να παρασύρεται, μπορεί να θέλει να κάνει εντύπωση στους φίλους του κλπ. Ξαναλέω, είναι πολύ εύκολο να παρασύρεις ένα 14χρονο κορίτσι. Εγώ στην εφηβεία μου αγαπούσα πολύ έναν καθηγητή, έλιωνα γι' αυτόν. Είμαι σχεδόν σίγουρη οτι αν αυτός έκανε κάποια κίνηση έστω και για να πάμε μια βόλτα, όσο έξυπνη και αν περνιόμουν, δε θα αρνιόμουν. Τον είχα σαν θεό. Δεν ξέρω, εγώ δεν μπορώ να φανταστώ οτι θα έχω ένα παιδί στην εφηβεία και δεν θα προσέχω καθημερινά τις τυχόν αλλαγές και τη διάθεσή του. Αν δεν έχεις χρόνο ή διάθεση να ξοδέψεις φαιά ουσία για να αποκωδικοποιήσεις το παιδί σου, τότε κακώς το έκανες.
24-05-19
20:32
Απο την άλλη βέβαια τι να κάνουν και εκείνοι; Είναι τέρμα άτυχοι καθώς τους έτυχε ο παιδόφιλος,σε συνδυασμό με την κόρη τους,η οποία προφανώς είχε επίσης κάποιο ψυχολογικό ζήτημα .
Μα οι παιδόφιλοι πάντα βρίσκουν παιδιά τα οποία έχουν κάποιο εμφανές θέμα, είτε ψυχολογικό, είτε απλά διαφωνίες με τους γονείς. Αν είδες, στο άρθρο έλεγε οτι την πλησίασε γιατί την είδε στεναχωρημένη. Όταν είσαι 14 ετών και νιώθεις οτι κανείς δε σε καταλαβαίνει, είναι σαν θαύμα να βρεθεί κάποιος που να θέλει να σε ακούσει. Το κορίτσι μεγάλωνε με πατριό, ποιος ξέρει τί θέματα υπήρχαν με τον πατέρα της και τον χωρισμό των γονιών της κλπ. Ίσως υπήρχε κάποιο νέο μωρό στην οικογένεια και θεωρούσε οτι δεν της έδιναν πια σημασία; Θα φανούν όλα αυτά στην πορεία. Πάντως το να βρεθεί κάποιος από το φιλικό ή οικογενειακό περιβάλλον που θα προσπαθήσει να παρασύρει το παιδί σε κάτι δεν είναι τόσο σπάνιο όσο νομίζουμε. Το οτι κάποια παιδιά είναι πιο στενά δεμένα με τους γονείς ή πιο πονηρεμένα είναι αυτό που τα προφυλάσσει.
Θυμάμαι ένα βιντεάκι που είχα δει σχετικά με το πόσο εύκολα μπορεί ένας ξένος να παρασύρει ένα παιδάκι.
Μού φαίνεται απίθανο να μην έχεις καθόλου επαφή καθημερινά με το παιδί σου ώστε να δεις τις αλλαγές στη συμπεριφορά του ή αν κάτι το ενοχλεί. Δε θα το πάς στο σχολείο; Δε θα το δεις το μεσημέρι ή το απόγευμα να φάτε μαζί ένα φαγητό; Δε θα πάτε το ΣΚ μια βόλτα κάπου; Δηλαδή αυτός ο ψιλικατζής πώς κατάλαβε το κορίτσι που ήταν στεναχωρημένο και το πλησίασε; Εμένα η αδελφή μου είναι σχεδόν 13, αν και δεν τη βλέπω πολύ συχνά είμαι σίγουρη οτι θα καταλάβω αν τη δω με περίεργη διάθεση. Θα της κάνω ένα αστείο και δε θα γελάσει, θα τη ρωτήσω αν είδε την τάδε ταινία και θα είναι κακοδιάθετη, κάτι θα μού δώσει ένα hint, πόσω μάλλον οι γονείς που τη βλέπουν κάθε μέρα. Δεν είπα οτι φταίνε οι γονείς, ζουν κι αυτοί το δράμα τους, αλλά όσα σχόλια έχω δει σήμερα για το θέμα αυτό όλοι αυτό λένε, να προσέχει ο κόσμος τα παιδιά τους. Δε λέω κάτι παράλογο.Μην έχεις την εντύπωση ότι τα παιδιά ντε και καλά μιλάνε στους γονείς τους αν αυτοί είναι κοντά τους. Ειδικά η εφηβεία είναι πολύ περίεργη ηλικία και για τα παιδιά η πίεση των γονιών "έλα να μιλήσουμε πες τα όλα" σε συνδυασμό με υπερπροστατευτικότητα τα κάνει μάλλον να μη μιλάνε καθόλου. Ούτε φυσικά μπορείς να ξέρεις πως παρουσιαζόταν το κορίτσι μπροστά στους γονείς του. Εδώ υπάρχουν άνθρωποι που πάσχουν από κατάθλιψη και το ξέρουν μόνο οι ίδιοι, τι συζητάμε τώρα. Φαντάζομαι ότι υπάρχει κατηγορία αποπλάνηση ανηλίκου γιατί ποιος ξέρει τι μέσα, αν θες, χρησιμοποιεί αυτός ο άνθρωπος (που λέει ο λόγος άνθρωπος) για να προσελκύσει το ανήλικο και αυτό να μην έλεγε κάτι παραέξω μέχρι να φτάσει σε αυτό το σημείο. Είναι λάθος να πιστεύεις με τη μία χωρίς κανένα στοιχείο ότι φταίνε οι γονείς. Ούτε εγώ μιλούσα ποτέ στους γονείς μου για οτιδήποτε αλλά δεν έπεσα ποτέ σε τόσο σκατά κατάσταση. Οπότε καλό σε αυτές τις περιπτώσεις είναι να μη λέμε πολλά.
24-05-19
19:29
Συγγνώμη αλλά εγώ πολλές φορές έχω πει οτι πρέπει να προσέχουν αυτοί που δεν είναι έτοιμοι να γίνουν γονείς αλλά και αυτοί που ήδη είναι να είναι κοντά στα παιδιά τους. Προς Θεού, δε θέλω να ρίξω το φταίξιμο στους γονείς του παιδιού, αλλά τί να πω, ας γίνει αυτό μάθημα σε άλλους ώστε να έχουν επαφή συνεχή με τα παιδιά τους, να βρίσκουν τον χρόνο να παρατηρούν τις αλλαγές, τα σημάδια. Η λύση που βλέπω εγώ είναι πάλι (και πάντα) η παιδεία, η μόρφωση, το να ανοίξει κάποιος τους ορίζοντές του. Δεν μπορούμε πια εν έτει 2019 να κάνουμε παιδιά γιατί έτσι περιμένουν οι άλλοι από μας, για να ευχαριστήσουμε τον παππού και τη γιαγιά που θέλουν εγγονάκι, για να μην πει ο κόσμος. Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι φτιαγμένοι για να γίνουν γονείς και να βάλουν τον εαυτό τους δεύτερο, δεν είναι κακό. Δεν ξέρω.Αυτή η κουλ αντίδραση του Ελληνικού λαού καθημερινά σε τέτοια γεγονότα με εκπλήσσει. Νομίζω ότι επικρατεί ψεκάζουσα αναισθησία και έμμεση ενοχή στην ηθική κατάπτωση της κοινωνίας. Δεν μπορώ να δεχτώ άλλο "πεφτοσυννεφάκηδες" σε μια κοινωνία που το παίζει "Ευρωπαϊκή" και το μόνο της ενδιαφέρον είναι το νέο μοντέλο iphone. H υποκρισία ώστε να μην επαναληφθούν τέτοια περιστατικά με σοκάρει περισσότερο από το θάνατο ενός νέου ανθρώπου κάτω από απερίγραπτες συνθήκες.