DumeNuke
Τιμώμενο Μέλος
Ο DumeNuke αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,119 μηνύματα.
18-06-19
02:12
κανονικα τουλαχιστον σε τετοιες κλασικες περιπτωσεις που μπορει να προβλεφθουν ευκολα οτι θα τις δουν οι βαθμολογητες στα γραπτα θα πρεπει η κεντρικη επιτροπη εξετασεων να ειναι 100% σαφης και οτι αποφασισει να τηρηθει ευλαβικα σε ολα τα βαθμολογικα κεντρα.
Φυσικα αυτο δε γινεται και το καθε βαθμολογικο κεντρο αποφασιζει τα δικα του και ακομα και στο ιδιο βαθμολογικο ο καθε βαθμολογητης κανει οτι νομιζει τελικα ασχετα με το τι ειπε η ΚΕΕ και το ΒΚ.
Μαλιστα η μοριοδοτηση στα BK διαφερει απο το ενα στο αλλο στο πως θα κατανεμηθουν οι μοναδες σε ενα υποερωτημα .
Ολα αυτα ειναι αρκετα γενικα , ωστοσο στο συγκεκριμενο η προσωπικη μου γνωμη που δε μετραει και πουθενα γιατι δεν ειμαι κανενος ειδους βαθμολογητης ειναι οτι οταν σε καποιο ερωτημα ζητας να λυθει καποια εξισωση και καποιος σου λυνει σωστα καποια αλλη για τον οποιοδηποτε λογο θα πρεπει να βαθμολογειται παντα με μηδεν , ετσι και στο Δ2 με το ολοκληρωμα , τι και αν αυτος ο καποιος εγραψε 2 σελιδες , εχασε 1 ωρα και τα πηγε περιφημα στο ερωτημα που μονος του δημιουργησε.
Ο συγκεκριμενος youtuber ειναι πολυ καλος μαθηματικος και τον ειχα δει και παλιοτερα , αλλα το να λεει οτι εβαλε 3 /5 σε ενα ερωτημα που υποψηφιος λυνει αλλη ασκηση ειναι επιεικως απαραδεκτο.
Οποιος δε καταλαβε ποιο εμβαδον επρεπε να βρει ή σε ποιο ολοκληρωμα αντιστοιχει το εμβαδον πραγματικα απορω με ποια μαθηματικη λογικη μπορει να περιμενει εστω ενα μοριο απο τα 5 ...
Επισης στο Α θεμα με τα αντιπαραδειγματα οποιος εβαλε για αιτιολογηση το αρνητικο του ισχυρισμου η κατι τετοιο και οχι καποιο συγκεκριμενο αντιπαραδειγμα δε θα επρεπε να περιμενει κανενα μοριο απο αυτα της αιτιολογησης , αυτο ειναι το μαθηματικα λογικο , ωστοσο η κεντρικη επιτροπη εξετασεων νομιζω οτι αποφασισε οτι τους καλυπτει στο ενα απο τα 2(μπορει και στα 2) , οποτε αν και μαθηματικα εσφαλμενο θα πρεπει να τηρηθει απο ολους τους βαθμολογητες , γιατι το καιριο ειναι η ιση αντιμετωπιση αναμεσα στα γραπτα.
Στη λογικη του "φαινεται να εχει διαβασει , προσπαθησε το παιδι , εγραψε τοσες γραμμες " πρεπει να ανηκουν και τα γραπτα μαθητων που στη Φυσικη σε ολα τα δυσκολα ερωτηματα αραδιαζουν οτι τυπους θυμουνται και κολλανε καπως στην εκφωνηση , χωρις να λυνουν απολυτως τιποτα αλλα αφου θα τους βαλουν μερικες μοναδες οι επιεκεις βαθμολογητες και ρωτανε μετα "ποσες μοναδες θα παρω που εγραψα ολους τυπους του κεφαλαιου ? " αντι να αναρωτιουνται ¨θα βρεθει αραγε καποιος βλακας να μου βαλει εστω και 1 μοναδα για τη παπαγαλια που τους αραδιασα ?"
Συμφωνώ ότι πρέπει να κοπεί το ερώτημα με το ολοκλήρωμα, καθώς ο μαθητής που πήγε και υπολόγισε το Intergal(f(x)) υπονοεί ότι δεν ξέρει πώς υπολογίζεται εμβαδό χωρίου μεταξύ καμπύλης και ευθείας. Ένα μόριο επί της διαδικασίας, εφόσον αυτή είναι πλήρως σωστή και αιτιολογημένη, ίσως να είναι ανεκτό.
Αλλά για το γεγονός ότι στο ΣΛ απαιτούσε μόνο αντιπαράδειγμα, χωρίς αυτό να προσδιορίζεται στην εκφώνηση, ήταν απαράδεκτο. Στο τέλος των θεμάτων γράφει ότι οποιαδήποτε απάντηση επαρκώς τεκμηριωμένη είναι δεκτή και στον αντίποδα το Υπουργείο αποφασίζει ότι απαντήσεις που χρησιμοποιούν θεωρία του σχολικού εγχειριδίου... δεν είναι επιστημονικώς ορθες;;;
Μέγα σφάλμα η παραπάνω διευκρίνιση.
DumeNuke
Τιμώμενο Μέλος
Ο DumeNuke αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,119 μηνύματα.
11-06-19
11:03
Σύμφωνα με την ΕΜΕ(ένωση μαθηματικών Ελλάδας ) τα θέματα ήταν αυξημένης δυσκολίας και δυσκολότερα από πέρσι και Εστίασε το πρόβλημα στον λίγο χρόνο και στα θέματα θεωρίας απαιτούμενης κατανόησης της σε βαθος.Τελος λέει πως το Γ3 Και Δ3 Δ4 δυσκόλεψε πολλούς μαθητές ...Καλή τύχη παιδιά καλή συνέχεια !
Θα 'θελα να 'ξέρα τι καπνίζουν εκεί στην Ένωση...
DumeNuke
Τιμώμενο Μέλος
Ο DumeNuke αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,119 μηνύματα.
10-06-19
13:01
Το θέωρημα ενδιαμέσων είναι απόροια του Bolzano. Το Bolzano, ουσιαστικά, είναι ένα ΘΕΤ για συγκεκριμένη τιμή. Το ίδιο πράγμα κάνει, απλώς το Bolzano είναι πιο standard μεθοδολογία. Εάν έγραψες τις προϋποθέσεις σωστά, δεν θα χάσεις κάτι.
DumeNuke
Τιμώμενο Μέλος
Ο DumeNuke αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,119 μηνύματα.
10-06-19
12:46
Θεωρία εύκολη. Δύο αντιπαραδείγματα και έβγαναν οι αιτιολογήσεις στα ΣΛ.
Θέμα Β βατό. Οριζόντια ασύμπτωτη για να βρεις το λ στο α. Θέωρημα Bolzano και μονοτονία στο β. Η συνάρτηση f αποδεικνύεται μονότονη είτε ως εκθετική είτε από την παράγωγο και η αντίστροφος βρίσκεται εύκολα. Η κατακόρυφη ασύμπτωτη στο 2 είναι τυπικό ερώτημα. Ίσως να ήταν λίγο δύσκολη η χάραξη των δύο συναρτήσεων.
Θέμα Γ καλό. Γ1 έβγαινε από ισότητες παραγώγων και συνέχεια της συνάρτησης. Η παράγωγος αποδεικνύοταν εύκολα θετική στους κλάδους της. Η ρίζα έβγαινε σχετικά εύκολα με ένα Θεώρημα Ενδιαμέσων και Bolzano, ήταν λίγο πουστίτσα ότι ζητούσαν να αποδειχτεί ότι είναι αρνητική και ήταν εύκολο να το ξεχάσει κανείς. Το Γ3 ii είχε αρκετές πράξεις για να αποδειχτεί και ήταν εύκολο να χαθείς.
Γ4 το θεωρώ δύσκολο ερώτημα, μπόρεσα να το βγάλω γρήγορα γιατί ο κανόνας αλυσίδας είναι από τα πρώτα πράγματα που διδάσκεσαι στο πανεπιστήμιο. Από όταν θυμάμαι που προτοέδινα έως και τώρα που μίλησα με τα παιδιά της γενιάς, δεν θεωρώ ότι ο ρυθμός μεταβολής είναι από πράγματα που κατανοούνται εύκολα στην Γ Λυκείου.
Θέμα Δ για τον πούτσο. Κανονικά το θέμα Δ έχει σχέσεις μεταξύ συναρτήσεων και ζητάει να αποδειχτούν πράγματα που χρειάζονται φαντασία. Εδώ είχε ένα μακρινάρι τύπο που σου έβγαζε την πίστη να παραγωγίσεις να υπολογίσεις μονοτονία και κυρτότητα. Το Δ1 ήθελε προσοχή στις μαθηματικές πράξεις και έβγαινε γρήγορα. Το Δ2 ήθελε να ασχοληθείς με το πρόσημο της έκφρασης f(x)-y και να κάνεις αντικατάσταση το μακρινάρι μέσα στο ln για βγει. Το Δ3 i αποδεικνυόταν εύκολα. Εάν σκεφτόσουν να τραβήξεις ολοκλήρωμα με άκρα λ και λ+1/2 στην σχέση, έβγαινε μπαμ και το ii. Εάν όχι, χανόταν εύκολα το ζήτημα. Το Δ4 είχε πουστίτσα.
Έχεις βρει ότι f'(x)>=-1. Αποδεικνύεται κατευθείαν ότι g'(x)<=-1, άρα για να έχουν κοινή εφαπτομένη θα πρέπει να έχουν κοινό συντελεστή διεύθυνσης, το οποίο γίνεται μόνο για λ=-1. Άρα υπάρχει το πολύ μία κοινή εφαπτομένη. Με αντικατάσταση στον τύπο των δύο εφαπτομένων φαίνεται ότι αυτή είναι κοινή και μάλιστα είναι η εφαπτομένη που δίνεται στην εκφώνηση. Θεωρώ ότι το όλο παιχνίδι παιζόταν στο εάν θα μπορούσε κάποιος να σκεφτεί πρώτα να αποδείξει ότι υπάρχει μία το πολύ και να αξιοποιήσει τη σχέση από το Γ3 i.
Προσωπικά τα βρήκα εύκολα, καθώς βασίζονταν κυρίως σε αριθμητικές πράξεις και όχι σε παιχνίδια εύρεσης σχέσεων.
Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα, με Φυσική και Χημεία.
Καλή επιτυχία σε όλους σου διαγωνιζόμενους.
Θέμα Β βατό. Οριζόντια ασύμπτωτη για να βρεις το λ στο α. Θέωρημα Bolzano και μονοτονία στο β. Η συνάρτηση f αποδεικνύεται μονότονη είτε ως εκθετική είτε από την παράγωγο και η αντίστροφος βρίσκεται εύκολα. Η κατακόρυφη ασύμπτωτη στο 2 είναι τυπικό ερώτημα. Ίσως να ήταν λίγο δύσκολη η χάραξη των δύο συναρτήσεων.
Θέμα Γ καλό. Γ1 έβγαινε από ισότητες παραγώγων και συνέχεια της συνάρτησης. Η παράγωγος αποδεικνύοταν εύκολα θετική στους κλάδους της. Η ρίζα έβγαινε σχετικά εύκολα με ένα Θεώρημα Ενδιαμέσων και Bolzano, ήταν λίγο πουστίτσα ότι ζητούσαν να αποδειχτεί ότι είναι αρνητική και ήταν εύκολο να το ξεχάσει κανείς. Το Γ3 ii είχε αρκετές πράξεις για να αποδειχτεί και ήταν εύκολο να χαθείς.
Γ4 το θεωρώ δύσκολο ερώτημα, μπόρεσα να το βγάλω γρήγορα γιατί ο κανόνας αλυσίδας είναι από τα πρώτα πράγματα που διδάσκεσαι στο πανεπιστήμιο. Από όταν θυμάμαι που προτοέδινα έως και τώρα που μίλησα με τα παιδιά της γενιάς, δεν θεωρώ ότι ο ρυθμός μεταβολής είναι από πράγματα που κατανοούνται εύκολα στην Γ Λυκείου.
Θέμα Δ για τον πούτσο. Κανονικά το θέμα Δ έχει σχέσεις μεταξύ συναρτήσεων και ζητάει να αποδειχτούν πράγματα που χρειάζονται φαντασία. Εδώ είχε ένα μακρινάρι τύπο που σου έβγαζε την πίστη να παραγωγίσεις να υπολογίσεις μονοτονία και κυρτότητα. Το Δ1 ήθελε προσοχή στις μαθηματικές πράξεις και έβγαινε γρήγορα. Το Δ2 ήθελε να ασχοληθείς με το πρόσημο της έκφρασης f(x)-y και να κάνεις αντικατάσταση το μακρινάρι μέσα στο ln για βγει. Το Δ3 i αποδεικνυόταν εύκολα. Εάν σκεφτόσουν να τραβήξεις ολοκλήρωμα με άκρα λ και λ+1/2 στην σχέση, έβγαινε μπαμ και το ii. Εάν όχι, χανόταν εύκολα το ζήτημα. Το Δ4 είχε πουστίτσα.
Έχεις βρει ότι f'(x)>=-1. Αποδεικνύεται κατευθείαν ότι g'(x)<=-1, άρα για να έχουν κοινή εφαπτομένη θα πρέπει να έχουν κοινό συντελεστή διεύθυνσης, το οποίο γίνεται μόνο για λ=-1. Άρα υπάρχει το πολύ μία κοινή εφαπτομένη. Με αντικατάσταση στον τύπο των δύο εφαπτομένων φαίνεται ότι αυτή είναι κοινή και μάλιστα είναι η εφαπτομένη που δίνεται στην εκφώνηση. Θεωρώ ότι το όλο παιχνίδι παιζόταν στο εάν θα μπορούσε κάποιος να σκεφτεί πρώτα να αποδείξει ότι υπάρχει μία το πολύ και να αξιοποιήσει τη σχέση από το Γ3 i.
Προσωπικά τα βρήκα εύκολα, καθώς βασίζονταν κυρίως σε αριθμητικές πράξεις και όχι σε παιχνίδια εύρεσης σχέσεων.
Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα, με Φυσική και Χημεία.
Καλή επιτυχία σε όλους σου διαγωνιζόμενους.