Eileen
Τιμώμενο Μέλος
Η Athena (1/3 ΜΕΤΣ) αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 7,414 μηνύματα.
06-07-19
19:21
La la land (δεν τα παω καλα με τα ρομαντικοτετοια (εκτος απο το Forrest Gump- και κανα 2 αλλες- αν θελει καποιος να το θεωρησει ρομαντικη ταινια), νομιζω φανηκε αλλα ναι δεν καταλαβα γιατι αυτη η ταινια εκανε παταγο, προσωπικα βαρεθηκα, απλα ειδα στιγμιοτυπα απο παλια επιτυχημενα μιουζικαλ, καλη παραγωγη I have to admit that, αλλα ως εκει απλα νεεεξτ
Το La la land θεωρήθηκε πολύ καλή ταινία, διότι πήρε ένα σχεδόν νεκρό στη μεγάλη οθόνη είδος, το musical, και το έφερε στα δεδομένα του 21ου αιώνα, επαναπροσδιορίζοντας τα όρια και τις δυνατότητές του. Η καθ' όλα εξαιρετική μουσική ήταν ακόμη ένα κλειδί για την επιτυχία της ταινίας. Τέλος, παρ' όλο που είναι και ρομαντική ταινία αυτό δίνεται με μία φυσική ρεαλιστικότητα μέσα από το σενάριο, κάτι που δεν συνηθίζεται καθόλου στις ταινίες του είδους. Η σύλληψή της ιδέας είναι επηρεασμένη από την καθημερινότητα: δύο νέοι, ο καθένας με έντονη αγάπη για την τέχνη του, ερωτεύονται, προσπαθούν να εξελιχθούν και να μην χάσουν αυτό που έχουν, αλλά life is bigger than us. Αυτή η γλυκόπικρη αίσθηση, η μαγεία του ανικανοποίητου, αν θες, είναι που συγκίνησαν βαθιά κόσμο και κριτικούς.
μεσα στη λιστα θα μπορουσα να βαλω και πολλες ευρωπαικες ταινιες που βγηκαν κυριως απο το 2016 περιπου και μετα και που εκθιασαν οι κριτικοι και καλα πολυ κουλτουρε για τα απλα κοινα θνητα μυαλα μας αλλα δεν θυμαμαι καν τιτλους
ωχ, εδώ έχει ψωμί η υπόθεση
Υ.Γ: Διαβάζω αυτά που έγραψα για το La la land και ο λανθάνων ρομαντισμός που εντοπίζω με κάνει με βεβαιότητα να σκέφτομαι ότι μάλλον μου έχουν χακάρει το account
Eileen
Τιμώμενο Μέλος
Η Athena (1/3 ΜΕΤΣ) αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 7,414 μηνύματα.
06-07-19
16:44
Παραδεχτείτε το. Όλοι έχουμε κάποιες ταινίες που, ενώ ο υπόλοιπος κόσμος "λάτρεψε", έχουν τις καλύτερες κριτικές στο IMDB και έσπασαν ταμεία, εμείς μόλις τις είδαμε αγανακτήσαμε. Ξεκινάω πρώτη, λοιπόν, με το top 3 μου που προκάλεσε πολλά σχόλια του στυλ "τιιιι;;; δε σ' άρεσε;;; πας καλάαα;"
1. Inception. Ίσως να έφταιγε που ήμουν μικρή, ίσως ότι γενικά δεν τα πάω καλά με τις πολύ μπερδεμένες πλοκές, η ταινία αυτή με άφησε παγερά αδιάφορη. Από την άλλη, μόλις το συζήτησα με τη μάνα μου που είναι τρομερή σινεφίλ, είχε ακριβώς την ίδια άποψη με εμένα. Τι να πεις, κρίμα.
2. Gravity. Δυστυχώς αυτή η ταινία κατάλαβα από το πρώτο πεντάλεπτο ότι δεν πρόκειται να μ' αρέσει, έλα μου όμως που μας την είχαν προβάλει στο σχολείο και επί τρία μαθήματα έπρεπε να βλέπουμε αυτό το πράγμα! Απαράδεκτη αμερικανιά, απαράδεκτη Sandra Bullock, κλειστοφοβική ατμόσφαιρα που νόμιζα ότι παθαίνω ασφυξία κάθε πέντε λεπτά, γενικά χάλι μαύρο. Παραμένει στις top ταινίες του IMDB, ωστόσο, οπότε θεωρώ ότι πρέπει να συγκαταλεχθεί στη λίστα.
3. Shutter Island. Η ταινία αυτή δεν ήταν απαραίτητα κακή, απλά για κάποιο λόγο η όλη ατμόσφαιρα μου θύμιζε πολύ "Εξπρές του Μεσονυκτίου", η οποία ήταν, είναι και θα παραμείνει μία από τις αγαπημένες μου ταινίες που χαράχτηκαν ανεξίτηλα στη μνήμη μου. Επομένως είχε ήδη θέσει πολύ ψηλά τον πήχη. Να φταίει κι εκείνο το αμφιλεγόμενο τέλος, που ο καθένας έβγαζε τη δική του θεωρία, ακολουθούμενη από την ατάκα "απλά δεν καταλάβατε την ταινία"; Να φταίει που νύσταζα κιόλας; Θα σας γελάσω.
Μιλάμε με αποτελείωσες με την λίστα σου!
Από ό,τι κατάλαβα από τη λίστα σου, το θέμα σου είναι με τις open ended ταινίες και τα διφορούμενα τέλη. Μπορώ να καταλάβω γιατί ένας θεατής να δυσαρεστηθεί με κάτι τέτοιο.
Χωρίς ιδιαίτερη σκέψη, θα πω την δική μου unpopular opinion και περιμένω καρτερικά τα πυρά των απανταχού σινεφίλ
Pulp Fiction.
Ομολογουμένως το είδα όταν ήμουν 15-16, δε μου άρεσε καθόλου και έκτοτε δεν έχω επιχειρήσει να το ξαναδώ. Γενικά με τον Tarantino δε τα πάω καλά...
Πολύ ωραίο θέμα, btw! ^^