Πουπουλίνα
Επιφανές μέλος
Φυσικά και δεν μπορεί να γίνει συζήτηση όταν ειρωνεύονται κάποιοι όλα τα παιδιά που εκφράζουν την άποψη τους.
Μα δεν ειρωνεύομαι.Την ξεκάθαρη άποψη μου είπα ωραιότατα.Και σαφώς δεν τα λέω για όλα τα παιδιά.Είπα για ορισμένους.Που παρεπιπτόντως δεν είναι και παιδιά.Και απλά περιέγραψα τι ακριβώς κάνουν.Τίποτα παραπάνω,τίποτα παρακάτω.Μα εδώ είναι τα γραπτά.όλοι μπορούν να τα δουν!
Εκτός και αν θεωρείς ότι πρέπει να συμφωνώ οπωσδήποτε με εσένα ή όποιον θες εσύ,και να τα βρίσκω όλα όμορφα και ωραία.
Ειρωνία πάντως πουθενά δεν υπάρχει.Υπάρχει άποψη που δεν σου αρέσει απλά.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Πουπουλίνα
Επιφανές μέλος
Δηλαδή άμα υπάρχει ανάγκη μπορείς να πουλήσεις και το παιδί σου για σκλάβο; Οσο ανήθικος είναι ο επιχειρηματίας που θα το πάρει σε ένα πλοίο στα διεθνή ύδατα να φτιάχνει ρούχα για 1$ την ημέρα άλλο τόσο ανήθικος είσαι εσύ σαν γονέας που το πούλησες εκεί.Μερικοί εδώ μέσα κάνετε επίκληση στο συναίσθημα ότι τάχα μου στο καπιταλισμό τα παιδιά δουλεύουν σκλαβάκια σε εταιρείες γιατί έχουμε ανάγκη λόγω κρίσης.Αλήθεια τι ποσοστό των παιδιών που μένουν σε δυτικές καπιταλιστικές χώρες δουλέυουν μαύρα και ανασφάλιστα σε σχέση με χώρες που υπάρχουν απομηνάρια του κομμουνισμού όπως η Κούβα και το Βιετνάμ ή η Βόρεια Κορέα;
Δεν είναι παράλογο τα παιδιά να εργάζονται σε ηλικία 15-17 ετών ίσα ίσα που μπορεί να μην θέλει κάποιο παιδί να σπουδάσει να θέλει να μάθει μια τέχνη.Τώρα απο εκεί και πέρα γιατί να προσπαθείς να μαυρώσεις εκατομμύρια επιχειρήσεις και επιχειρηματίες που τηρούν την νομιμότητα όταν υπάρχουν κάποιοι επιχειρηματίες να εκμεταλλεύονται ανήλικα στις επιχειρήσεις τους.Οταν εκμεταλλεύεσαι παιδιά 5 χρονών αρμόδιο για να σε τιμωρήσει είναι το σύστημα ποινικής δικαιοσύνης αλλά γιατί αυτό να σημαίνει ότι αυτομάτως πρέπει να καταργήσουμε τον καπιταλισμό;Υπάρχουν και κακοί γονείς που πουλάνε τα παιδιά τους για υιοθεσία δηλαδή πρέπει να καταργήσουμε και τον θεσμό της οικογένειας;
Αχαχαχαχαχα,τώρα
που είδαμε ότι και η δύση ωραιότατα βάζει παιδιά να δουλέψουν,το γυρνάμε φιλαράκο ναι;
Τώρα δεν κατηγορείς τον γονιό που πουλάει το παιδί του για σκλάβο,τώρα είναι φυσιολογικό και δεν είναι περίεργο να δουλεύει ναι; Και η ηλικία που βάζεις δεν είναι η μόνη,ξαναδές για ποιές ηλικίες μιλάμε.
Και λες δηλαδή ότι μόνο του το παιδί το 13ρονο αποφάσισε να μάθει μια τέχνη βρε αδελφέ και δουλεύει σαν σκλαβάκι,διότι του αρέσει κιόλας και δεν αναγκάστηκε απο τον γονέα που και αυτός αναγκάστηκε απο τις συνθήκες και το σύστημα να το βάλει να δουλεύει ναι;
Δυστυχώς με κάποιους δεν μπορεί να γίνει καμία συζήτηση,διότι κάνουν κωλοτούμπες πιο επικές και απο αυτήν του Τσίπρα!
Η αλήθεια είναι ότι για να γίνει σοβαρή συζήτηση γενικότερα,εκτός των γνώσεων,προυποθέτει και 2-3 ακόμα πραγματάκια:
-Να ξέρει να ακούει /διαβάζει ο άλλος.
-Να μην έχει ιδεοληψίες(πχ. στη συγκεκριμένη περίπτωση το μυαλό να μην έχει κολλήσει στον κομμουνισμό/υπάρχουν και άνθρωποι που θεωρούν βλαβερό τον καπιταλισμό,αλλά βλαβερό επίσης και τον κομμουνισμό)
- Να μην κάνει κωλοτούμπες όταν καταλαβαίνει ότι είπε μαλακία.Να το παραδεχτεί και να συνεχιστεί η συζήτηση με νέα δεδομένα.
Έτσι είναι επικοδομητική μια συζήτηση.Κάτι παίρνει ο ένας ,κάτι παίρνει ο άλλος ,χωρίς να σημαίνει ότι θα συμφωνήσουν όλοι,όμως είναι ένας ειλικρινής διάλογος που όταν τηρούνται τα παραπάνω ,σίγουρα κάτι καλό αφήνει.
Ε,τώρα συζήτηση κάνοντας κωλοτούμπες ο ένας και παραπάνω απο έναν,παπαγαλίζοντας ο άλλος ότι βλέπει,χωρίς καν να ξέρει τι γράφει,απλά επαναλαμβάνει αυτά που γράφουν και οι άλλοι,βάζοντας συνεχώς και παντού τον κομμουνισμό ως αντίποδα ένας άλλος ή και όλοι αυτοίμαζί,ενώ το ζητούμενο σε αυτό το θέμα δεν είναι αυτό,όταν παραβλέπουν τα πραγματικά στοιχεία και κρατάνε μόνο όσα τους βολεύουν(βλέπε την ηλικία των παιδιών,που δεν μιλάμε μόνο για 16-17),δυστυχώς σοβαρή και επικοδομητική συζήτηση δεν μπορεί να γίνει με ορισμένα άτομα.
Πόσο κρίμα!
Ελπίζω να μην γίνεται σε όλα τα θέματα αυτό.
Τσάο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Πουπουλίνα
Επιφανές μέλος
Οχι ότι το καθεστώς του kim τους το επιβάλλει καταναγκαστικά για να θρέψει τους υποσιτισμένους σκλάβους αλλά ότι το κάνει απο ανάγκη
Παρατηρώ ότι διαρκώς οι υποστηρικτές του καπιταλισμού αναπαράγετε μια λεξούλα.Κομμουνισμός.
Εκτός του οτι παιδιά δουλεύουν σκλαβάκια σε χώρες που το καθεστώς τους καμία σχέση δεν έχει με κομμουνισμό,Παντού στον κόσμο και στην ΔΥΣΗ και θα το δείτε παρακάτω,εξαρχής έχω πει ότι δεν αναφέρομαι ποτέ σε κομμουνισμό σαν αντίποδα.Δεν ξέρω γιατί η κουβέντα πάει συνεχώς εκεί.Προφανως διότι δεν συμφέρει να μην πάει εκεί σωστά;
Είμαι ενάντια στα κομμουνιστικά καθεστώτα και όταν μιλάω γα αντικατάσταση καπιταλισμού δεν εννοώ απο ένα κομμουνιστικό καθεστώς.
Όταν λοιπόν σταματήσετε να παπαγαλίζετε κάποιοι την καραμέλα που σας βολεύει,δηλαδή τον κομμουνισμό,τότε μπορεί και να συζητήσουμε σοβαρά.Τώρα δεν γίνεται.Έχετε ιδεοληψίες.
Ένα δωράκι ενημερωτικό.
-Για 100 εκατομμύρια παιδιά στον κόσμο, αυτή τη χρονιά δεν χτύπησε το κουδούνι του σχολείου, απλούστατα γιατί δεν πηγαίνουν σχολείο επειδή δουλεύουν, σύμφωνα με εκτιμήσεις της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας. Πάνω από 246 εκατομμύρια παιδιά (ηλικίας 5 έως 17 ετών) στον κόσμο εργάζονται. Και δυστυχώς, αντίθετα από ό,τι θα νόμιζαν πολλοί, το φαινόμενο των εργαζόμενων παιδιών και των παιδιών που δεν πάνε στο σχολείο δεν είναι άγνωστο και στη χώρα μας. Το μέλλον γι' αυτά τα παιδιά διαγράφεται ζοφερό, καθώς δεν τους δίνεται καν η δυνατότητα να αναπτύξουν τις ικανότητές τους και να διευρύνουν τις γνώσεις και τις δεξιότητές τους αλλά και την κοινωνική τους θέση μέσα από το σχολείο. Βασικά δικαιώματα του παιδιού όπως το δικαίωμα στη μόρφωση και το δικαίωμα στο παιχνίδι είναι άγνωστα γι' αυτά τα παιδιά. Κάποια δουλεύουν σε θορυβώδη κι επικίνδυνα εργοστάσια, άλλα στα χωράφια από την αυγή ως το σούρουπο, άλλα είναι θύματα της βιομηχανίας του σεξ. Πολλά είναι «αόρατα» κυριολεκτικά, καθώς δουλεύουν σε σπίτια ως οικιακοί βοηθοί, ή σε βιοτεχνίες κατασκευής χαλιών ή αθλητικών ειδών (π.χ. μπάλες στο Πακιστάν), συχνά με κάποια μορφή σκλαβιάς Κάποια τραυματίζονται σοβαρά ή πεθαίνουν πριν καν την εφηβεία. Και ας μην ξεχνάμε τα ψυχολογικά τραύματα και την καθυστέρηση στην πνευματική και σωματική ανάπτυξη ενός παιδιού που δουλεύει.
Η οικονομική συνεισφορά τους στον ελλιπή οικογενειακό προϋπολογισμό αποτελεί τον βασικότερο παράγοντα που ωθεί τα παιδιά στην εργασία και κατ' επέκταση στην εκμετάλλευσή τους από πολύ μικρή ηλικία. Ο κυρίαρχος ρόλος του οικονομικού παράγοντα στην έναρξη της παιδικής εργασίας γίνεται φανερός αν εξετάσει κανείς την οικογενειακή προέλευση των παιδιών. Πρόκειται κυρίως για παιδιά οικονομικώς ασθενέστερων οικογενειών, αναλφάβητων και σε μεγάλο ποσοστό προσφύγων.
Η παιδική ηλικία δεν είναι σε όλες τις περιπτώσεις συνώνυμη με την ανεμελιά, το παιχνίδι και τα ξένοιαστα μαθητικά χρόνια, καθώς, εκατομμύρια παιδιά σε ολόκληρο τον κόσμο χάνουν νωρίς το παιδικό τους χαμόγελο και αναγκάζονται από την τρυφερή τους ηλικία να ενταχθούν στον σκληρό κόσμο της εργασίας.
-Το φαινόμενο της παιδικής εργασίας στις υποανάπτυκτες χώρες...
Τα σκήπτρα στην παιδική εργασία κρατά η Ασία και οι χώρες του Ειρηνικού (122,3 εκατομμύρια παιδιά) και η Αφρική (50 εκατομμύρια) ενώ το φαινόμενο έχει υποχωρήσει -αν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αυτόν τον όρο για τέτοια θέματα- στα 5,7 εκατομμύρια παιδιά...
Στις χώρες αυτές, η παιδική εργασία είναι μέρος της καθημερινότητας. Εκατομμύρια ανήλικα παιδιά εξαναγκάζονται να εργάζονται σε διάφορες, κατά κανόνα ανθυγιεινές εργασίες.
Εκατοντάδες χιλιάδες μικρά παιδιά πέφτουν θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης, από εύπορους πολίτες των λεγόμενων "αναπτυγμένων χωρών", τόσο στις χώρες του τρίτου κόσμου όπου κατοικούν, όσο και σε άλλες χώρες, όπου προωθούνται παράνομα γι' αυτό το σκοπό. Μόνο στην Ευρώπη εργάζονται παράνομα από 200 έως 500 χιλιάδες ανήλικες ιερόδουλες.
Το θλιβερό αυτό κατάλογο συμπληρώνουν τα χιλιάδες παιδιά-θύματα που προωθούνται στις "αναπτυγμένες χώρες" αυτού του κόσμου είτε για να χρησιμοποιηθούν σαν πειραματόζωα είτε για εμπορία οργάνων.
Η παιδική εργασία στη γεωργία συμβαδίζει πολύ συχνά με μορφές δουλοπαροικίας. Οι πάμπτωχες οικογένειες των χωρικών, που είναι ακτήμονες ή έχουν ελάχιστη δική τους γη και δυσκολεύονται να επιβιώσουν, συχνά παγιδεύονται από το γαιοκτήμονα της περιοχής ή κάποιον τρίτο από τον οποίο δανείζονται κάποιο ποσό. Για να ξεπληρώσουν το χρέος τους υποχρεώνονται συνήθως να καταδικάσουν το παιδί τους να δουλεύει για λογαριασμό του πιστωτή/ εργοδότη. Η προσωπική παιδική δουλεία λόγω χρέους ανθεί σε διάφορα μέρη του πλανήτη: όχι μόνο στη νότια και νοτιοανατολική Ασία αλλά και στη Λατινική Αμερική και στην Αφρική. Τα παιδιά εργάζονται συνήθως σε εξαιρετικά σκληρές συνθήκες για μεγάλες περιόδους του χρόνου και πληρώνονται ελάχιστα έως καθόλου. Είναι κλειδωμένοι στα δωμάτια για αρκετές ώρες και μερικές φορές αλυσοδεμένοι. Μερικά από τα παιδιά απάγονται και πωλούνται αργότερα ως σκλάβοι. Οι εργοδότες μπορούν να χτυπήσουν τα παιδιά, να τα σημαδέψουν με πυρακτωμένα σίδερα, να τα κρεμάσουν ανάποδα από τα δέντρα ή ακόμη και να τα αφήσουν χωρίς φαγητό. Τα παιδιά καταλήγουν να είναι στο έλεος του εργοδότη.
Ορισμένοι γονείς εμπιστεύονται τα παιδιά τους σε μεσίτες και τα ανταλλάσσουν με χρήματα. Αναπτύσσεται έτσι ένα δουλεμπόριο παιδιών με σκοπό την καταναγκαστική εργασία ή τη σεξουαλική εκμετάλλευση. Εκτιμάται ότι η εμπορία παιδιών είναι μια «επιχείρηση» με ετήσιο τζίρο ένα δισεκατομμύριο δολάρια και ότι τα θύματα φτάνουν το 1,2 εκατομμύρια παιδιά το χρόνο. Πρόκειται για ένα πραγματικά οικουμενικό πρόβλημα που συνδέει όλες τις χώρες και περιοχές του κόσμου, δημιουργώντας ένα σύνθετο πλέγμα παράνομων μετακινήσεων ανθρώπινων υπάρξεων.
Και βέβαια μία από τις φοβερότερες μορφές «παιδικής εργασίας» είναι η καταναγκαστική επιστράτευση παιδιών, που εξαναγκάζονται να συμμετάσχουν σε πολεμικές συρράξεις.
Ένας από τους τομείς που ανησυχούν περισσότερο τους διεθνείς οργανισμούς που ασχολούνται με τα δικαιώματα των παιδιών είναι η εργασία στα ορυχεία. Σύμφωνα με υπολογισμούς στα ορυχεία εργάζονται περίπου ένα εκατομμύριο παιδιά και έφηβοι. Τα περισσότερα από αυτά τα παιδιά εργάζονται σε μικρές βιομηχανίες που δεν έχουν άδεια και τα κατάλληλα μέτρα ασφαλείας.
Το καλύτερο κομμάτι εδώ
Και η ελληνική πραγματικότητα-Το φαινόμενο της παιδικής εργασίας στις αναπτυγμένες χώρες...
Η παιδική εργασία είναι ευρύτερα διαδεδομένη σε ολόκληρο τον λεγόμενο Τρίτο Κόσμο. Υπολογίζεται ότι τα παιδιά κάτω των 14 ετών που εργάζονται σε ολόκληρο τον κόσμο είναι πάνω από 100 εκατομμύρια. Το Πακιστάν αποτελεί απλά την πιο κραυγαλέα περίπτωση γιατί, είναι η χώρα που έχει κάνει τα λιγότερα για την κατάργηση της παιδικής εργασίας. Ωστόσο η θλιβερή αυτή κατάσταση δεν εντοπίζεται μόνο στις τριτοκοσμικές χώρες.
Ας σημειωθεί ότι τόσο το Πακιστάν, όσο και η Μεγάλη Βρετανία και ο Καναδάς, δέχονται στα στρατεύματά τους εθελοντές ακόμη και 16 ετών. Είναι γνωστό άλλωστε ότι η Μεγάλη Βρετανία χρησιμοποίησε στο παρελθόν παιδιά 16 και 17 ετών στις ένοπλες συγκρούσεις στη Βόρεια Ιρλανδία. Το παράδειγμα αυτό καταρρίπτει με τον πιο εύγλωττο τρόπο τον πρώτο από τους τέσσερις μύθους σχετικά με την παιδική εργασίες, ότι δηλαδή αυτή αποτελεί πρόβλημα μόνο του αναπτυσσόμενου κόσμου. Τα στοιχεία της Unicef, μας επιβεβαιώνουν για το αντίθετο.
Μόνο στη Μεγάλη Βρετανία, σύμφωνα με τους πιο μετριοπαθείς υπολογισμούς περίπου το 25% των 11χρονων και περίπου το 66% των 14χρονων παιδιών εργάζονται, παρακολουθώντας παράλληλα και τα σχολικά του μαθήματα. Στη Μεγάλη Βρετανία η εργασία επιτρέπεται από την ηλικία των 13 ετών, ενώ στο Νότιο Λονδίνο σε εργατικές λαϊκές συνοικίες το 40% των παιδιών εργάζονται. Σύμφωνα με την έρευνα του συνδικάτου G.M.B. τα κέρδη της εργοδοσίας από τη χρησιμοποίηση νέων σχολικής ηλικίας ανέρχονται σε 600 εκατομμύρια λίρες.
Ακόμα η Γερμανία καθώς αποτελεί ένα πολυπολιτισμικό κράτος με ιδιαίτερες πολιτικές ανακατατάξεις τα τελευταία χρόνια, αποτελεί ένα ακόμα ενδιαφέρον πεδίο μελέτης. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου της Ελλάδας, 600.000 παιδιά εργάζονται στη Γερμανία από τα οποία - σύμφωνα με τη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας - 300.000 παιδιά είναι τουρκικής υπηκοότητας. Η Γερμανική νομοθεσία απαγορεύει την παιδική εργασία, αλλά επιτρέπει στα παιδιά ηλικίας άνω των 13 ετών να απασχολούνται σε ελαφρές εργασίες και όχι για πάνω από 2 ώρες ημερησίως. Παιδιά άνω των 13 ετών δεν υποχρεούνται να παρακολουθούν το σχολείο όταν εκπαιδεύονται σε κρατικό ή ιδιωτικό φορέα για πάνω από 35 ώρες την εβδομάδα. Ορίζει μάλιστα και τις βαριές ανθυγιεινές εργασίες οι οποίες δεν πρέπει να ασκούνται από παιδιά.
Στην Ελβετία, τα δύο τελευταία χρόνια, υπάρχει έξαρση του φαινομένου. Στο καντόνι της Γενεύης με την άδεια των αρχών επιτρέπεται η εργασία παιδιών από την ηλικία των 13 ετών. Στην Ισπανία η παιδική εργασία αφορά 200.000 άτομα. Η αύξηση της επιταχύνθηκε μετά την ψήφιση από την κυβέρνηση ενός νόμου που καταργούσε τους μέχρι τότε υπάρχοντες περιορισμούς για τις μαζικές απολύσεις.
Οι αναφορές του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας δεν περιορίζονται στις χώρες της Ευρώπης αλλά αναφέρονται και στις Η.Π.Α. όπου το φαινόμενο παρουσιάζει μεγάλη αύξηση. Η αύξηση αυτή, είναι συνδεδεμένη με την ανάπτυξη του τριτογενούς τομέα παραγωγής, των εργασιών μερικής απασχόλησης και την αναζήτηση χεριών με αμοιβή περισσότερο ευέλικτη, λιγότερο ακριβή και χωρίς υπογραφή συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Έτσι, στις Η.Π.Α. στην αγροτική οικονομία, μόνο στην πολιτεία της Καλιφόρνια, απασχολούνται μισό εκατομμύριο παιδιά από την Κεντρική Αμερική. Στις φυτείες, στα σύνορα με το Μεξικό, παιδιά μόλις 4 χρόνων, πληρώνονται 2 δολάρια για 12ωρη «εργασία».
Την ίδια στιγμή, από τις Η.Π.Α. προέρχεται η πρόβλεψη ότι στην πρώτη δεκαετία του 2000, ο αριθμός των εργαζομένων παιδιών θα διπλασιαστεί, φθάνοντας τα 400 εκατομμύρια άτομα. Όλες μάλιστα οι εκτιμήσεις συγκλίνουν με την πρόγνωση της νέας παγκόσμιας τάσης: η παιδική εργασία θα αυξηθεί.
https://www.iatrikathemata.gr/paidiergasia.htm-Η ελληνική πραγματικότητα...
Σύμφωνα με την έρευνα της Unicef η Ελλάδα κατατάσσεται στις αναπτυσσόμενες χώρες που εφαρμόζουν «ελλιπή και ανεπαρκή» μέτρα για την προστασία της μητρότητας και του παιδιού.
Τη διατύπωση αυτή, της Unicef, επαληθεύουν και τα δεδομένα της ελληνικής πραγματικότητας. Τεράστιο είναι το πρόβλημα της προστασίας του παιδιού στη χώρα μας. Αναφορικά με τη νομική κατοχύρωση των δικαιωμάτων των εργαζομένων παιδιών, ελάχιστες φορές ισχύει. Στην συντριπτική τους πλειοψηφία, τα δικαιώματα των ανήλικων εργαζομένων...καταπατώνται καθότι δεν εφαρμόζεται η ελληνική νομοθεσία που αφορά την απασχόληση των νέων. Το μεγαλύτερο ποσοστό των νεαρών απασχολούμενων που καταγράφηκε το 1996 (225 παιδιά ηλικίας 14 ετών και 9.210 νέοι 15-19 ετών στη Θεσσαλονίκη, 4.316 και 118.101 σε ολόκληρη τη χώρα) δεν απολαμβάνει τα εργασιακά του δικαιώματα και πέφτει θύμα εκμετάλλευσης κυρίως σε θέματα ωραρίου, συνθηκών εργασίας και ασφάλισης.
Η συντριπτική πλειοψηφία των νέων παιδιών ηλικίας 14 χρόνων (3.053 από 4.816 συνολικά) ή ποσοστό 63,4% εργάζεται στην αγροτική παραγωγή και ακολουθεί το εμπόριο (664 νέοι), η βιομηχανία (556) και η οικοδομή (273). Αλλά στην αμέσως επόμενη (ηλικιακή) κατηγορία 15-19 χρονών, οι νέοι (22.798) εργάζονται στην γεωργία και την κτηνοτροφία και ακολουθούν οι εργαζόμενοι στη βιομηχανία (16.470), στο εμπόριο (16.373), στην οικοδομή (8.857), τον τουρισμό (8.074). Όπως φαίνεται από τα στοιχεία της ΕΣΥΕ οι νέοι, ως φτηνή και ανειδίκευτη εργατική δύναμη πραγματοποιούν τις πιο σκληρές εργασίες με αρνητικές επιπτώσεις τόσο στη σωματική τους διάπλαση και στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς τους, όσο και την ψυχική τους υγεία.
Από τη μια πλευρά έχουμε παιδιά 14 χρονών που εργάζονται (4.816 επισήμως) ή λίγο μεγαλύτερα (83.989 στις ηλικίες 15 έως 19) δηλαδή έχουν εισέλθει στην παραγωγή αν και θα έπρεπε να πηγαίνουν στο σχολείο ή να σπουδάσουν και από την άλλη ένας στους δύο «ώριμους» νέους, ηλικίας 25 έως 29 χρονών - δηλαδή σε μια στιγμή της ζωής τους που υποτίθεται ότι έχει ολοκληρωθεί η θεωρητική κατάρτιση και οι σπουδές τους - δεν εργάζεται.
Οι αριθμοί όμως δεν αποτυπώνουν πάντα την πραγματικότητα. Οι συντάκτες των πινάκων δεν υπολογίζουν τα παιδιά που αυτοαπασχολούνται (που ίσως είναι οι περισσότεροι), τους εργαζόμενους χωρίς βιβλιάριο εργασίας, τους εργαζόμενους σε οικογενειακές επιχειρήσεις, και τα παιδιά των οικονομικών προσφύγων, μουσουλμάνων και τσιγγάνων που είναι εκτός υπολογισμού.
Επίσης, χαρακτηριστικό είναι ότι τα τελευταία 15 χρόνια, 30.000 παιδιά δεν φοίτησαν ούτε στο δημοτικό σχολείο, ενώ 15.000 παιδιά το χρόνο εγκαταλείπουν την υποχρεωτική εκπαίδευση, και 120.000 νέοι ηλικίας 15-19 χρονών δεν ολοκλήρωσαν την βασική - στοιχειώδη εκπαίδευση παρόλο που βρίσκονταν σε σχολική ηλικία όταν αυτή θεσμοθετήθηκε ως υποχρεωτική (πίνακας 3).
Ναι,πράγματι σε κομμουνιστικά ΜΟΝΟ καθεστώτα τα παιδιά δουλεύουν και δουλεύουν σε απαράδεχτες συνθήκες.
Δυστυχώς κάποιοι είτε ζουν στον κοσμο τους και έχουν πλήρη άγνοια,ή τα ξέρουν και επίτηδες τα αποκρύπτουν,διότι δεν συμφέρει αυτό που υποστηρίζουν.
Όμως ,όχι να βαφτίζουμε και το ψάρι κρέας.
Εκτός των άλλων,όλες οι χώρες υπόκειται στους ίδιους νόμους της αγοράς.ΌΛΕΣ.Το οικονομικό μας σύστημα είναι παγκόσμιο.Και φαίνεται.
Πάω να ρίξω μια βουτιά τώρα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Πουπουλίνα
Επιφανές μέλος
Μην μου πεί τώρα κανένας το επιχείρημα του ''εεε οι καπιταλιστικές εταιρείες απασχολούν παιδιά για να παράγουν προϊόντα για 1$'' γιατί το βορειοκορεατάκι που δουλεύει στις φυτείες ρυζιού της χώρας του δεν το κάνει για να εξαχθεί το ρύζι με την επωνυμία Barilla αλλά για να θρέψει τον υποσιτισμένο λαό της Βόρειας Κορέας που λόγω της περιορισμένης παραγωγής δικαιούται και περιορισμένη ποσότητα ρυζιού απο το καθεστώς και φυσικά δεν το κάνει γιατί το θέλει το ίδιο αλλά γιατί του το επιβάλλει το καθεστώς.
Όχι,τι βορειοκορεατάκι το κάνει επειδή είναι μαζώχας και γουστάρει να δουλεύει σαν σκλάβάκι.Τι πιο ωραίο;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Πουπουλίνα
Επιφανές μέλος
Ναι μόνο που στις καπιταλιστικές οικονομίες (Δύση) το ποσοστό των παιδιών που εργάζονται είναι το 1/10 σε σχέση με μη καπιταλιστικές κοινωνίες.Αυτη είναι η διαφορά.
Η άγνοια σου,είναι αξιοθαύμαστη! Ποιά είναι η ΜΗ καπιταλιστική κοινωνια;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Πουπουλίνα
Επιφανές μέλος
Δηλαδή άμα υπάρχει ανάγκη μπορείς να πουλήσεις και το παιδί σου για σκλάβο; Οσο ανήθικος είναι ο επιχειρηματίας που θα το πάρει σε ένα πλοίο στα διεθνή ύδατα να φτιάχνει ρούχα για 1$ την ημέρα άλλο τόσο ανήθικος είσαι εσύ σαν γονέας που το πούλησες εκεί.Μερικοί εδώ μέσα κάνετε επίκληση στο συναίσθημα ότι τάχα μου στο καπιταλισμό τα παιδιά δουλεύουν σκλαβάκια σε εταιρείες γιατί έχουμε ανάγκη λόγω κρίσης.Αλήθεια τι ποσοστό των παιδιών που μένουν σε δυτικές καπιταλιστικές χώρες δουλέυουν μαύρα και ανασφάλιστα σε σχέση με χώρες που υπάρχουν απομηνάρια του κομμουνισμού όπως η Κούβα και το Βιετνάμ ή η Βόρεια Κορέα;
Το ΕΣΥ στο επιστρέφω.
Δεν είπα ποτέ ότι θα το έκανα εγώ.
Το ότι όμως δεν θα το έκανα εγώ , δεν αποκλείει ότι άνετα αν βρεθεί σε ανάγκη κάποιος θα το κάνει.Και το κάνουν συνέχεια.Ακριβως επειδη εξαναγκάζονται.
Και εγω ποτέ δεν μιλάω μόνο για την Ελλάδα,εκτός αν το διευκρινίσω.Μιλάω παγκοσμοίως.Δεν ζούμε μόνο εμείς σε αυτόν τον πλανήτη,Τι...μόνο εμείς ζούμε;
Και μην μου πεις ότι δεν υπάρχουν παιδιά που δουλεύουν σαν σκλαβάκια στον κόσμο.Αν το πεις,πρέπει επειγόντως να ανοίξεις τα μάτια σου!
Εκτός και αν λογαριάζεις σαν ανθρώπους μόνο τους δυτικούς.Έπεσα μέσα ναι;
Φαίνεται.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Πουπουλίνα
Επιφανές μέλος
Εσυ γιατι να στειλεις το παιδι σου να δουλεψει?
Ανάγκες πάντα θα υπάρχουν ,πόσο μάλλον αν ψωμολυσάς.Το οποίο και το σύστημα σε κάνει να ψωμολυσσάς.Οπότε και κάποιοι ενδέχεται και να στείλουν το παιδί τους να δουλέψει.Για πες,ποιός φταίει για αυτό;Αυτός που αναγκάζεται ,για να επιβιώσει αυτός και το παιδί του ή αυτός που σε αναγκάζει;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Πουπουλίνα
Επιφανές μέλος
Από το σημερινό παγκόσμια σύστημα επωφελούνται όλοι οριζόντια. Αυτό δεν μπορεί να αμφισβητηθεί και το συνειδητοποιεί. ο καθένας αν διαβάσει ιστορία. Επίσης οι μεγάλοι μισθοί έχουν και περισσότερες ευθύνες. Αυτό ισχύει κατά κανόνα στον ιδιωτικό τομέα (που είναι περισσότερος φιλελεύθερος) και λιγότερο στο δημόσιο τομέα που το διευθυντης έχει λιγότερες υποχρεώσεις και η εξέλιξή του βασίζεται καθαρά στις δημόσιες σχέσεις και στα χρόνια υπηρσίας.
Ο λόγος που οι μισθοί είναι μικροί στην Ελλάδα είναι εξαιτίας του κρατισμού (μη εφαρμογή του καπιταλισμού). Η επιχερηματικότητα στη χώρα μας είναι δύσκολη με αποτέλεσμα ο εργαζόμενος να μην έχει επιλογές. Παράλληλα το εργασιακό κόστος είναι τεράστιο με αποτέλεσμα οι θέσεις εργασίας να μην μπορούν να απορροφήσουντο εργασιακό δυναμικό.
Όσο περνάει ο καιρός ο φιλελευθερος καπιταλισμός θα ενισχύεται και το ηθικό είναι τα σοσιαλιστιτκά δικαιώματα που υπάρχουν όχι μόνο στη χώρα αλλά σε όλη την Ε.Ε. να σταματήσουν να υπάρχουν καθώς πρόκειται για καθαρή κλοπή προς τις μελλοντικές γεννιές.
Δεν είναι στην Ελλάδα μόνο μικροί οι μισθοί,που το είδες αυτό;Παντού έχουν μειωθεί.Παντού.
Δεν μιλάμε για μεγάλα στελέχη,αλλά για τον περισσότεο κόσμο.
Αυτά εδώ
αποτελούν προσωπικά σου ευχολόγια.Όσο περνάει ο καιρός ο φιλελευθερος καπιταλισμός θα ενισχύεται και το ηθικό είναι τα σοσιαλιστιτκά δικαιώματα που υπάρχουν όχι μόνο στη χώρα αλλά σε όλη την Ε.Ε. να σταματήσουν να υπάρχουν καθώς πρόκειται για καθαρή κλοπή προς τις μελλοντικές γεννιές.
Καλά τα ευχολόγια,αλλά είναι μόνο ευχολόγια.
Η πραγματικότητα είναι άλλη και ο καπιταλισμός θα αλλάξει,ήδη αλλάζει μορφή.
Δεν μιλάμε για τον καπιταλισμό που περιγράφεις εσύ και πολλοί άλλοι εδώ.
Ο καπιταλισμός μεταμορφώνεται ήδη.
Οι περισσσότεροι απο τον απλό κόσμο δεν το έχουν αντιληφθεί ακόμα.
Αλλά αλλάζει.
Καλό είναι να κάνετε μια έρευνα και να μην μένετε σε αυτά που ξέρατε.Παπαγαλίζετε πράγματα που ήδη έχουν περάσει.Έτσι ήταν ο καπιταλισμός στο ξεκίνημα του,δεν ισχύει πλέον αυτό.
Το ερώτημα μου παραμένει.Τι θα είναι αυτό που θα επακολουθίσει που ήδη έχει ξεκινήσει,και αν θα είναι χειρότερο ή καλύτερο.
Υγ.Αν μπορείτε,καλό θα ήταν να ξεκολήσετε απο τον σοσιαλισμό και κομμουνισμό.
Δεν είναι αυτό το θέμα εδώ και εγώ όταν μιλάω για αλλαγή καπιταλισμού δεν μιλάω για αντικατάσταση απο σοσιαλ.ή κομουν.Και αυτά πλέον είναι ξεπερασμένα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Πουπουλίνα
Επιφανές μέλος
https://www.tovima.gr/2011/09/05/opinions/exei-mellon-o-kapitalismos-2/Οι μεγάλοι οικονομολόγοι του παρελθόντος (Σμιθ, Μαρξ, Κέυνς, Σουμπέτερ) προέβλεπαν τη στασιμότητα και εν τέλει την κατάρρευση του καπιταλισμού. Ο Σουμπέτερ έθεσε το ζήτημα με τον πλέον ευθύ τρόπο: «μπορεί να επιβιώσει ο καπιταλισμός;» και στην απάντησή του ήταν κατηγορηματικός: «όχι, δεν νομίζω ότι μπορεί».
Οι μεγάλοι οικονομολόγοι του παρελθόντος (Σμιθ, Μαρξ, Κέυνς, Σουμπέτερ) προέβλεπαν τη στασιμότητα και εν τέλει την κατάρρευση του καπιταλισμού. Ο Σουμπέτερ έθεσε το ζήτημα με τον πλέον ευθύ τρόπο: «μπορεί να επιβιώσει ο καπιταλισμός;» και στην απάντησή του ήταν κατηγορηματικός: «όχι, δεν νομίζω ότι μπορεί». Γνωρίζουμε από την οικονομική ιστορία, ότι η εξέλιξη του καπιταλισμού κάθε άλλο παρά ευθύγραμμη είναι, καθώς περιοδικά ανακόπτεται από κρίσεις κερδοφορίας που μοιάζουν με καρδιακές αρρυθμίες και ενίοτε ανακοπές. Ωστόσο, στη διάρκεια της κρίσης τίθενται σε λειτουργία οι «καθαρτικοί μηχανισμοί» του συστήματος που συμπεριλαμβάνουν μεταξύ άλλων καινοτομίες μεγάλης κλίμακας και μειώσεις μισθών που αποκαθιστούν την κερδοφορία που απαιτείται για ένα νέο ανοδικό κύμα ανάπτυξης.
Ο καπιταλισμός εύκολα ή δύσκολα ξεπερνούσε τις μεγάλες κρίσεις του (1815-1845, 1873-1896, 1920-1940, 1970-1980) και η οικονομική άνθηση που ακολουθούσε είχε το δικό της αποτύπωμα. Π.χ. στην κρίση του 1930, η τόνωση της ζήτησης μέσω της κρατικής παρέμβασης, οι καινοτομίες (σε προϊόντα, διαδικασίες παραγωγής και θεσμούς) έθεσαν τις βάσεις για τη μεταπολεμική «χρυσή εποχή συσσώρευσης» που διήρκεσε μέχρι περίπου τα τέλη της δεκαετίας του 1960. Η κρίση κερδοφορίας που ακολούθησε (1970-1980) εκδηλώθηκε αρχικά ως νομισματική και αργότερα ως ενεργειακή, δεν είχε όμως τις οδυνηρές συνέπειες της κρίσης του 1930, χάρη στις κρατικές πολιτικές απασχόλησης και αύξησης της ζήτησης. Ωστόσο τη δεκαετία του 1980 έγινε φανερό ότι η λειτουργία του κράτους απορροφούσε μεγάλο μέρος του παραγόμενου πλεονάσματος περιορίζοντας έτσι τις επενδύσεις και επιδεινώνοντας την ούτως ή άλλως φθίνουσα κερδοφορία της ιδιωτικής οικονομίας.
Η ιδεολογία τού νεοφιλελευθερισμού που εξαπλώθηκε σε ολόκληρο τον κόσμο μέσω περιορισμού του κράτους (όχι όμως και των δαπανών του) και των παρεμβάσεών του και ενίοτε μέσω ιδιωτικοποιήσεων αποσκοπούσε στην αύξηση της κερδοφορίας. Επομένως, η οικονομική άνθηση προήλθε όχι τόσο από μεγάλες καινοτομίες (που κατέστρεφαν περισσότερες θέσεις απασχόλησης από όσες δημιουργούσαν), αλλά κυρίως από την αποξήλωση αυτού που λέγεται κράτος πρόνοιας, τη μείωση του επιτοκίου και την καθήλωση των μισθών. Πολλοί βιάστηκαν και μίλησαν για τον θρίαμβο του καπιταλισμού, τη «νέα χρυσή εποχή συσσώρευσης», τη «νέα οικονομία» απρόσβλητης από κρίσεις, χάρη στην εξέλιξη της πληροφορικής και άλλα παρόμοια, η κερδοφορία, όμως, παρότι αυξημένη εντούτοις παρέμενε σημαντικά χαμηλότερη (στο 1/2 περίπου) της δεκαετίας του 1960.
Κάποιος θα ανέμενε ότι και η σημερινή κρίση θα «κάνει τον κύκλο της» και θα ακολουθήσει η άνθηση. Ωστόσο, η σημερινή χαμηλή κερδοφορία ακόμη και αν αυξηθεί δεν αναμένεται να ξεπεράσει αυτή της «νέας χρυσής εποχής συσσώρευσης», δεδομένου ότι ούτε οι φόροι επί των κερδών, αλλά ούτε και το επιτόκιο μπορούν να μειωθούν αισθητά, ενώ οι μισθοί ήδη κυμαίνονται στα όρια της επιβίωσης. Συνεπώς, αν δεχτούμε ότι η πτωτική κερδοφορία που προέβλεψε ο Μαρξ ως μακροχρόνια τάση του καπιταλισμού βρίσκεται σε ισχύ, τότε είναι βέβαιο ότι η επενδυτική δραστηριότητα δεν θα μπορεί να δημιουργήσει την απασχόληση και τα εισοδήματα που απαιτούνται για την κοινωνική συνοχή. Η κοινωνία των 2/3 της «νέας χρυσής εποχής συσσώρευσης» φαίνεται ότι θα αποτελέσει το άπιαστο όνειρο των οικονομικών πολιτικών του μέλλοντος. Επομένως από τον Μαρξ περνάμε στον Σουμπέτερ που γι’ αυτόν η κατάρρευση του καπιταλισμού θα προέλθει από τον οικονομικό καταποντισμό των «φυσικών υποστηρικτών του», δηλαδή όσων απαρτίζουν τη μεσαία τάξη (αγρότες, επαγγελματίες και μικροεπιχειρηματίες) και στην αυξανόμενη αμφισβήτησή του από τους διανοούμενους και ιδιαίτερα τους νέους (κυρίως τους φοιτητές), που δεν έχουν τίποτε να χάσουν.
Με τα ανωτέρω, δεν υποστηρίζω, κατ’ ανάγκη, την κατάρρευση του καπιταλισμού, προβλέπω όμως ότι αν συνεχίσει να υπάρχει θα είναι πολύ διαφορετικός. Δύο είναι οι πιο πιθανές του εκδοχές: (α) αυτή που βρίσκεται ήδη υπό διαμόρφωση και αναπόφευκτα καταλήγει σε αυταρχικές λύσεις, σε μια προσπάθεια συγκράτησης των ανειρήνευτων αντιθέσεων και οδηγούν σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις που γρήγορα ξεπερνούν τα εθνικά όρια, (β) τη χαλιναγώγηση των δυνάμεων της αγοράς και τη διοχέτευση της δυναμικής τους σε κοινωνικά επιθυμητές κατευθύνσεις. «Μπορεί να λειτουργήσει ο σοσιαλισμός;» αναρωτήθηκε ο Σουμπέτερ και η απάντησή του ήταν «ασφαλώς και μπορεί».
*Ο κ. Λευτέρης Τσουλφίδης είναι αναπληρωτής Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας
Είναι δεδομένο ότι θα περάσουμε σε άλλο μοντέλο.Ότι έχει αρχή έχει και τέλος.Το ζητούμενο για μένα είναι τι θα επακολουθίσει και αν αυτό που θα επακολουθίσει θα είναι καλύτερο για τον πολύ κόσμο,ή χειρότερο;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Πουπουλίνα
Επιφανές μέλος
Θα ελεγα οτι εισαι τραγικα naive and gullible, σε σημειο που πιστευεις οτιδηποτε σου πουνε αρκει να ακολουθει ενα συγκεκριμενο Narrative. Καπως στο μυαλο σου, αυτοι οι κακοι καπιταλες ειχαν μια κριση ηθικης και αποφασησαν, αφου πηδαγαν ολο τον κοσμο για δεκαετιες, να νοιαστουν για το κουφαρι των αλλων, ετσι απλα. Κοι φυσικα η λυση ειναι ο πολιτικος ελεγχος και σχεδιασμος της οικονομιας. Εξω ξερεις τι λεω? Οτι απλα θελουν να δωθει εξουσια στους πολιτικους, καθως οποιος εχει τα περισσοτερα λεφτα τους ελεγχει και θα μπορουν μεσω αυτων να περνανε ο,τι νομοθεσια τους συμφερει, παραθυρακια, να τους σωζει το κρατος οτι χρεωκοπουν και το σημαντικοτερο να σκοτωνουν τον ανταγωνισμο μεσω γραφειοκρατιας, αδειων και κοστους. Αυτες ειναι στανταρ δικαιολογιες, ειρωνικα απο τις μεγαλυτερες επιχειρησεις, για πολιτικη παρεμβαση υπερ τους.
Το θρεντ ειναι γενικα ο,τι να'ναι, καθως συγκρινονται ασχετα πραγματα και ο καθενας απλα ακολουθει μια biased ρητορικη. Δεν ειναι συγκριση οικονομικων ιδεων (αλλως ο σοσιαλιστης εχει πληρη αγνοια οικονομικων), ουτε καν αρχων, ειναι ο ουτοπικος παραδεισος που πρεπει να επιτευχθει με καθε μεσο, εναντι μιας cool-headed αναλυσης να πετυχεις το καλυτερο μεταξυ εναλλακτικων. Φυσικα ειναι γαματο να κανεις virtue signaling οταν βλεπεις 10 φτωχους και 5 πλουσιους και ποσο πρεπει να αλλαξει το συστημα, αφου δεν βλεπεις και τα 100 ατομα που ειναι σε μια πολυ καλη κατασταση λογω του συστηματος που εχεις τωρα και θα γινουν 5 με την επιβολη της ουτοπικης κουραδας.
Θα έλεγα ότι είσαι τραγικά naive and gullible,σε σημείο που πιστεύεις ότι πιστεύω αυτά που έγραψες.
Μα καλά,δεν διαβάζεις;
Έγραψα στα προηγούμενα ποστ μου για δικό τους όφελος και έγραψα ακριβώς αυτό που γράφει το άρθρο,ότι φοβούνται στροφή του κόσμου στον σοσιαλισμό και γύρισμα πλάτης στον καπιταλισμό ,εξού και αυτές οι δηλώσεις τους.
Κατά τα άλλα δεν εξέφρασα γνώμη αν κρύβεται κάτι άλλο πίσω απο αυτό.Ή αν τους πιστεύω.Τι λένε γράφω και το τονίζω στον αποπάνω.Λες να τους πιστεύω;
Η μόνη προσωπική γνώμη που εξέφρασα είναι ,ότι ο καπιταλισμός είναι στα τελευταία του και θα αντικατασταθεί σίγουρα απο κάποιο άλλο σύστημα,πάλι χωρίς να λέω το ποιό θα είναι αυτό.Κάποιος νόμισε οτι εννοούσα κομμουνισμό.Ε, δεν εννοουσα κάτι τέτοιο.
Στη συνέχεια απλά προσπαθούσα να κάνω πιο λιανά στον vogs,μπας και καταλάβει ,ότι αυτά δεν τα λέω εγώ,αλλα οι μεγαλοκαπιτάλες που ο ίδιος υποστηρίζει,οπότε αμφισβητεί αυτούς και όχι εμένα. Διότι δεν είχε διαβάσει τίποτε απο το άρθρο και φόρτωνε σε εμένα αυτά που έγραφα.100 φορές του το εξήγησα,δεν το καταλάβαινε.Εξού και αυτά που του γράφω.Είδες να λέω ότι τα πιστεύω;Φάνηκε απο κάπου αυτό;
Εγω δεν έχω εκφράσει προσωπική άποψη για αυτά.
Η μόνη προσωπική άποψη που εξέφρασα είναι ότι ο καπιτάλ θα αντικατασταθεί και είναι στα τελευταία του.
Εφόσον δεν με γνωρίζεις ,καλό θα είναι να διαβάζεις πιο προσεκτικά και να κρατάς και τα αυθαίρετα συμπεράσματα για το αν είμαι ναιφ ή όχι για την πάρτη σου.Μην αρχίσω και εγώ να γράφω τα συμπεράσματα μου για εσένα,ή για κάποιους άλλους εδώ.
Δεν ξερεις καν αν είμαι υπέρ του καπιταλισμού ή όχι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Πουπουλίνα
Επιφανές μέλος
https://www.kathimerini.gr/1021705/gallery/oikonomia/die8nhs-oikonomia/oi-kapitalistes-anhsyxoyn-gia-ton-kapitalismoΕν ολίγοις, το καπιταλιστικό σύστημα ανασυντάσσει τις δυνάμεις του και μεριμνά για την αυτοδιάσωσή του και την επιβίωσή του με διορθωτικές κινήσεις. Προ ημερών, ο ιδρυτής του μεγαλύτερου hedge fund στον κόσμο, του Bridgewater Associates, που έχει περιουσιακά στοιχεία αξίας 17 δισ. δολαρίων, ο Ρέι Ντάλιο, εξέδωσε ένα μανιφέστο στο οποίο καταγγέλλει το καπιταλιστικό σύστημα. Τονίζει πως το σύστημα αυτό του οποίου τις αξίες ενστερνίστηκε, σήμερα προωθεί και αυξάνει την ανισότητα και πρέπει «να εξελιχθεί ή να πεθάνει».
Τις ίδιες ημέρες, σε επιστολή του προς τους μετόχους της JPMorgan Chase, ο διευθύνων σύμβουλος του αμερικανικού επενδυτικού κολοσσού, Τζέιμι Ντίμον, εξέφρασε τον προβληματισμό του για τον εκφυλισμό του αμερικανικού ονείρου. Ο Ντίμον, που πέρυσι αμείφθηκε από την JPMorgan Chase με το ποσό των 30 εκατ. δολ., καλεί τις επιχειρήσεις να διαδραματίσουν καίριο ρόλο ώστε να γίνει ξανά ρεαλιστικό το αμερικανικό όνειρο.
Η ηχώ αυτής της προβληματικής φτάνει στην Ευρώπη καμουφλαρισμένη ως κριτική στον αμερικανικό καπιταλισμό διά στόματος του Καρλ-Χένρικ Σβάνμπεργκ, επικεφαλής της σουηδικής αυτοκινητοβιομηχανίας Volvo. «Νομίζω ότι αν η ανισότητα εξακολουθήσει να αυξάνεται, σε βάθος χρόνου θα γυρίσει και θα τους δαγκώσει», δήλωσε σε συνέντευξή του στους Financial Times. Δεν κρύβει, πάντως, την ανησυχία του και για την Ευρώπη και τονίζει πως «πρέπει να διαμορφώσουμε τον καπιταλισμό κατά τρόπο που να λειτουργεί προς όφελος όλων».
Έχεις κολλήσει με κομμουνισμό και καπιταλισμό,αυτά τα συστήματα είναι ξεπερασμένα ναι ,και ο καπιταλισμός είναι ξεπερασμένος πλέον και οι ίδιοι οι μεγαλοκαπιτάλες το αντιλαμβάνονται.
'Οταν λέω ότι θα αντικατασταθεί δεν εννοώ με τον κομμουνισμό.
Είναι σίγουρο όμως ότι θα αντικατασταθεί.
Τίποτα σε αυτή τη ζωή δεν μένει το ίδιο,τα πάντα αλλάζουν,αιώνιο δεν είναι τίποτα.Είναι σίγουρο ότι το σύστημα θα αλλάξει και ήδη φαίνεται.
ΟΚ είσαι μικρός ακόμα,λογικό να μην τα ξέρεις αυτά,αλλά μάθε να ακούς τους μεγαλύτερους,κάτι παραπάνω ξέρουν Τουλάχιστον άκου/διάβαζε και μάθε να σκέφτεσαι.Μιλάς για πράγματα με απίστευτη έπαρση που δεν δικαιολογήται με τίποτα.Καν δεν διαβάζεις αυτά που γράφονται.Διαβάζεις την αρχή και νομίζεις ότι καταλαβες.Ε..τίποτα δεν εχεις καταλάβει.
Υγ.Οσον αφορά πως ξέρω ότι δεν ανήκεις σε αυτούς τους ελάχιστους,αν ανήκες στους δισεκατομυριούχους θα φαινόταν.Ούτε κατα διάνοια.Άσε που έχουμε ελάχιστους τέτοιους στην ελλάδα.Και αν έχουμε/Δεν έχεις καταλάβει τίποτε απο αυτά που γράφτηκαν παραπάνω.Δεν τα διάβασες και φαίνεται.Δεν τολμώ να σκεφτω ότι τα διάβασες και δεν τα κατάλαβες!
Δεν ανήκεις και λυπάμαι που θα σε στεναχωρήσω αλλά με αυτόν τον καπιταλισμό που έχουμε τώρα,ούτε στον αιώνα τον άπαντα δεν θα γίνεις.Ούτε καν μεσαία τάξη.Οι ίδιοι οι μεγαλοκαπιτάλες τα λένε.Όχι εγώ.
Το ότι λες ότι ο καπιταλισμπος δίνει την δυνατότητα σε όλους να πλουτίσουν,γελάει όλο το σύμπαν και δείχνει ακριβώς το πόσο μακριά νυχτωμένος είσαι και δεν γνωρίζεις τίποτα απο τον καπιταλισμό που ζούμε τώρα,επίσης δείχνει οτι δεν διάβασες ούτε γραμμή απο το άρθρο που παρέθεσα.Εύγε!
Μάθε να διαβάζεις και όχι απλώς να πετάς γλώσσα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Πουπουλίνα
Επιφανές μέλος
Επίσης ο καποταλισμός ( )με τον τεράστιο πλούτο,σε αφορά;Εσύ νομίζεις ότι θα αποκτήσεις αυτόν το τεράστιο πλούτο;
Αν διάβαζες ίσως και να καταλάβαινες.
Αυτός ο τεράστιος πλούτος πάει σε ελάχιστους.Δεν είναι ο καπιταλισμός που ξέραμε.Με τα παλαιά στάνταρ.Αυτο εξηγεί το άρθρο και το λένε οι ίδιοι οι μεγαλοκαπιταλιστές με αποτέλεσμα η μεσαία τάξη σχεδόν να μην υπάρχει και ανησυχούν διότι η νεολαία στην Αμερική στρέφεται στον σοσιαλισμό λένε οι ίδιοι οι μεγαλοκαπιταλιστές.Και καταλαβαίνουν ότι κάποια στιγμή η έκρηξη θα γίνει.Τα υπόλοιπα,κάνε τον κόπο να τα διαβάσεις,δεν θα τα ξαναγράφω.
Όσον αφορά ποιό σύστημα προτείνω,δεν εξετάζει αυτό το συγκεκριμένο θέμα.
Το συγκεκριμένο θέμα ασκεί κριτική στον καπιταλισμό και αυτός που το άνοιξε προφανώς τον εξυμνεί.
Οπότε,αν μου επιτρέπεις ,θα κινηθώ εντός θέματος και θα γράφω για τον καπιταλισμό και την κρίση που περνά.
Εξάλλου,η ιστορία δείχνει ότι τίποτε δεν είναι αιώνιο,πάντα ένα σύστημα αντικαθιστά ένα άλλο.Πάντα!
Οπότε χώνεψε το.
Το ποιό θα είναι αυτό,κάτι έχω στο μυαλό μου,δεν είναι του θέματος,αλλά σίγουρα θα είναι κάτι βιώσιμο.Δεν μας παίρνει διαφορετικά.
Υγ.Και επιτέλους άλλο πράγμα ο σοσιαλισμός και άλλο ο κομμουνισμός.Και ξεκόλλα,αν μπορείς, απο αυτά τα μοντέλα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Πουπουλίνα
Επιφανές μέλος
Ναι στα τελευταία του ο Καποταλισμος σίγουρα.Ποια σύστημα θα είναι το επόμενο;Γιατί μέχρι τώρα ο Καπιταλισμός παίζει μπάλα μόνος του.
Δεν τα λεω εγώ αυτά.Οι μεγάλοι καπιταλιστές τα λένε.Οπως η Λαγκάρντ πχ.Αν διάβαζες το άρθρο και διάβαζες ποιοί τα λένε αυτά και πόσα δισεκατομμύρια έχουν, θα το είχες αντιληφθεί.Υποθέτω.Απλά δεν το διάβασες.
Οι ίδιοι ανησυχούν και λένε ότι αν συνεχίσουν έτσι θα αυτοκαταστραφούν.Ότι ο καπιταλισμός θα τελειώσει αν δεν αλλάξουν ρότα.Αυτοί τα λενε.
Καλό θα ήταν να διαβάζεις πριν σκοτωθείς να σχολιάζεις.Χλευάζοντας.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Πουπουλίνα
Επιφανές μέλος
Ο τίτλος δε του θέματος,λες και το έγραψε τρίχρονο.
Kατά τα άλλα,ο καπιταλισμός,είναι στα τελευταία του.Δεν ξέρω σε πόσα χρόνια μεταφράζεται αυτό,αλλά είναι στα τελευταία του.Δεν βγαίνει με αυτό το σύστημα.
Η υπερκατανάλωση μας οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην εξαφάνιση των πόρων της γης τουτέστιν και στην δικιά μας εξαφάνιση.
Ο καπιταλισμός είναι ο ορισμός της υπερκατανάλωσης.Προωθείται απο τις πολυεθνικές.Πάγια τακτική.Και ας τα πετάμε στα σκουπίδια πάρα πολλά απο αυτά που αγοράζουμε.Και ας καταναλώνουμε διαρκώς πράγματα που δεν χρειαζόμαστε.
Εκτός αυτού όμως, ο καπιταλισμός έχει ξεφύγει εντελώς.Ο πολύς πλούτος σε λίγους και οι υπόλοιποι με τα βασικά,εκτός απο τους ρακένδιτους.Η μεσαία τάξη τείνει να εξαφανιστεί,κάτι που και οι ίδιοι οι καπιταλιστές επισημαίνουν και ανησυχούν,προφανώς βέβαια πάλι για κάποιο δικό τους όφελος.Κάτι πήρε το μάτι μου στο παρακάτω άρθρο ότι ανησυχούν διότι οι νέοι βλέποντας όλο αυτό με τον καπιταλισμό,στρέφονται στον σοσιαλισμό.Συνειδητοποίησαν δηλαδή ότι έτσι δεν βγαίνει,θα αυτοκαταστραφούν,ας ρίξουν και κανένα κοκκαλάκι στην μεσαία τάξη μπας και σωθεί το σύστημα
Χαρακτηριστικό το άρθρο της Καθημερινής.
Έβαλα μερικά αποσπάσματα,όλο το άρθρο στην πηγή που θα παραθέσω.Είναι πολύ ενδιαφέρον ,διαβάστε το.
ΔΙΕΘΝΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ 29.04.2019
Οι καπιταλιστές ανησυχούν για τον καπιταλισμό
-Το 1989 ο Αμερικανός συγγραφέας Φράνσις Φουκουγιάμα έγινε το πρόσωπο της ημέρας, επειδή προφήτευσε το τέλος της Ιστορίας και την αμετάκλητη νίκη του καπιταλισμού και της ελεύθερης αγοράς επί κάθε εναλλακτικού οικονομικού συστήματος
-Τριάντα χρόνια μετά, το καπιταλιστικό σύστημα διέρχεται βαθύτατη κρίση μολονότι έχει τυπικά αντιπαρέλθει τους τεκτονικούς κραδασμούς που του προκάλεσαν η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση και η συνεπακόλουθη ύφεση. Η ανισότητα έχει διευρυνθεί ανησυχητικά και η μεσαία τάξη συρρικνώνεται τόσο ώστε να αποτελεί πλέον άπιαστο όνειρο για σημαντική μερίδα του πληθυσμού. Δυσανάλογα μεγάλος όγκος πλούτου έχει συγκεντρωθεί στα χέρια μιας ελίτ που συχνά μεταβαίνει με ευκολία από τις επιχειρήσεις στην πολιτική και τανάπαλιν, προκαλώντας δυσφορία στην κοινή γνώμη και ενισχύοντας τον λαϊκισμό και την Ακρα Δεξιά. Οι δυσοίωνες εξελίξεις έχουν προκαλέσει ένα είδος συναγερμού για τη διάσωση του καπιταλιστικού συστήματος με μια αναδιανομή του πλούτου.
Ηχηρότερες όλων είναι, όμως, οι παρεμβάσεις επιχειρηματιών και χρυσοπληρωμένων διευθυνόντων συμβούλων αμερικανικών επιχειρηματικών κολοσσών. Οσο οξύμωρο κι αν φαίνεται, αρχίζουν να ζητούν μέτρα αναδιανομής του πλούτου. Εν ολίγοις, το καπιταλιστικό σύστημα ανασυντάσσει τις δυνάμεις του και μεριμνά για την αυτοδιάσωσή του και την επιβίωσή του με διορθωτικές κινήσεις. Προ ημερών, ο ιδρυτής του μεγαλύτερου hedge fund στον κόσμο, του Bridgewater Associates, που έχει περιουσιακά στοιχεία αξίας 17 δισ. δολαρίων, ο Ρέι Ντάλιο, εξέδωσε ένα μανιφέστο στο οποίο καταγγέλλει το καπιταλιστικό σύστημα. Τονίζει πως το σύστημα αυτό του οποίου τις αξίες ενστερνίστηκε, σήμερα προωθεί και αυξάνει την ανισότητα και πρέπει «να εξελιχθεί ή να πεθάνει».
Τις ίδιες ημέρες, σε επιστολή του προς τους μετόχους της JPMorgan Chase, ο διευθύνων σύμβουλος του αμερικανικού επενδυτικού κολοσσού, Τζέιμι Ντίμον, εξέφρασε τον προβληματισμό του για τον εκφυλισμό του αμερικανικού ονείρου. Ο Ντίμον, που πέρυσι αμείφθηκε από την JPMorgan Chase με το ποσό των 30 εκατ. δολ., καλεί τις επιχειρήσεις να διαδραματίσουν καίριο ρόλο ώστε να γίνει ξανά ρεαλιστικό το αμερικανικό όνειρο.
Η ηχώ αυτής της προβληματικής φτάνει στην Ευρώπη καμουφλαρισμένη ως κριτική στον αμερικανικό καπιταλισμό διά στόματος του Καρλ-Χένρικ Σβάνμπεργκ, επικεφαλής της σουηδικής αυτοκινητοβιομηχανίας Volvo. «Νομίζω ότι αν η ανισότητα εξακολουθήσει να αυξάνεται, σε βάθος χρόνου θα γυρίσει και θα τους δαγκώσει», δήλωσε σε συνέντευξή του στους Financial Times. Δεν κρύβει, πάντως, την ανησυχία του και για την Ευρώπη και τονίζει πως «πρέπει να διαμορφώσουμε τον καπιταλισμό κατά τρόπο που να λειτουργεί προς όφελος όλων».
Επιδεινώνεται συνεχώς το βιοτικό επίπεδο της μεσαίας τάξης
Ισως προκαλούν λιγότερη εντύπωση οι εκκλήσεις που απευθύνουν για αναδιανομή του πλούτου και περιορισμό των ανισοτήτων διεθνείς οργανισμοί, όπως ο ΟΟΣΑ και το ΔΝΤ. Οι δύο διεθνείς οργανισμοί βρίσκονται, όμως, μέσα στην καρδιά του καπιταλιστικού συστήματος και όμως εκφράζουν διαρκώς εντεινόμενη ανησυχία για την ανισότητα και ζητούν μέτρα για την αντιμετώπισή της.
Στις αρχές του μήνα ο ΟΟΣΑ έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για τη συνεχιζόμενη συρρίκνωση της μεσαίας τάξης, «του ακρογωνιαίου λίθου της δημοκρατίας μας και της οικονομικής ανάπτυξης, που δεν είναι πια τόσο σταθερός όσο στο παρελθόν». Επαναλαμβάνει, έτσι, την έκκλησή του για επενδύσεις στην επαγγελματική κατάρτιση όλων των ηλικιών, αλλά και για μέτρα που θα αυξήσουν την προσφορά στέγης και θα στηρίξουν τη ζήτηση, ενώ ζητεί ευθέως μείωση της φορολογίας στα μεσαία εισοδήματα. Ολα αυτά επειδή διαπιστώνει συρρίκνωση της μεσαίας τάξης σε 40 χώρες στις οποίες έχει μειωθεί το βιοτικό επίπεδο κάθε γενιάς από τη μεταπολεμική έκρηξη των γεννήσεων και μετά.
Οπως τονίζει, τα τελευταία 30 χρόνια το εισόδημα της μεσαίας τάξης έχει αυξηθεί κατά 33% λιγότερο από τη μέση αύξηση που έχει σημειώσει το εισόδημα του πλουσιότερου 10% του πληθυσμού. Και βέβαια η κατάσταση έχει επιδεινωθεί άρδην μετά τη χρηματοπιστωτική κρίση, καθώς το πραγματικό εισόδημα της μεσαίας τάξης αυξάνεται πλέον μόλις κατά 0,3%. Το πρόβλημα είναι οξύτερο στην υπερδύναμη, καθώς η μεσαία τάξη στις ΗΠΑ αντιπροσώπευε περίπου το 61% του πληθυσμού το 1971 και το 2016 ανέρχεται μόλις και μετά βίας στο 52%. Τις ίδιες ημέρες, το γνωστό για τα προγράμματα λιτότητας που εφάρμοσε στις υπερχρεωμένες χώρες ΔΝΤ τόνιζε την επιτακτική ανάγκη να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της αυξανόμενης ανισότητας. Επισήμανε πως η διεύρυνση των ανισοτήτων υπονομεύει την εμπιστοσύνη στους θεσμούς και στη δημοκρατία, ενώ καλλιεργεί το αίσθημα ότι οι ελίτ έχουν καρπωθεί κάθε όφελος εις βάρος όλων των υπολοίπων. Ζητούσε, μάλιστα, να εξεταστούν άμεσα πολιτικές αναδιανομής του πλούτου, ενώ σε ό,τι αφορά ειδικότερα τις ΗΠΑ απέδιδε το πρόβλημα ώς ένα βαθμό στο ότι οι μισθοί έχουν παραμείνει στάσιμοι.
Ολα αυτά συμβαίνουν ενώ έρευνα της εταιρείας Equilar, που συγκεντρώνει στοιχεία για τις αμοιβές στελεχών επιχειρήσεων, φέρουν τις αποδοχές των επικεφαλής μεγάλων εταιρειών στις ΗΠΑ να είναι πολλαπλάσιες 254 φορές ενός μέσου μισθού υφισταμένων τους. Από τα ενημερωτικά δελτία που υπέβαλαν, άλλωστε, αμερικανικοί κολοσσοί στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς των ΗΠΑ προκύπτει πως σε πολλές περιπτώσεις οι ιλιγγιώδεις αμοιβές ιδρυτών και επικεφαλής μεγάλων επιχειρήσεων είναι 500 φορές ή και χιλιάδες φορές πολλαπλάσιες των μισθών των υπαλλήλων τους. Ενδεικτική περίπτωση σκανδαλωδώς υψηλών αμοιβών είναι εκείνη του Ελον Μασκ, επικεφαλής της κατασκευάστριας ηλεκτρικών αυτοκινήτων Tesla, που πληρώνεται 40.668 φορές τον μέσο μισθό ενός υπαλλήλου της πρωτοπόρου αυτοκινητοβιομηχανίας.
Μόλις το 45% των νέων Αμερικανών έχει θετική άποψη για το καπιταλιστικό σύστημα
«Εν μέρει αυτό που τους φοβίζει έχει σχέση με την πολιτική», σχολιάζει ο Ντάρεν Γουόκερ, πρόεδρος του Ιδρύματος Ford των 13 δισ. δολ., αναφερόμενος στις εκκλήσεις επιχειρηματιών και χρυσοπληρωμένων στελεχών για αναδιανομή του πλούτου. Και διευκρινίζει πως «τρομάζουν όταν βλέπουν τα στατιστικά στοιχεία που καταδεικνύυουν πως όλο και περισσότεροι νέοι άνθρωποι στρέφονται στις ιδέες του σοσιαλισμού ως συστήματος οργάνωσης της οικονομίας».
Πράγματι, δημοσκοπήσεις που διεξήγαγε η Gallup το περασμένο έτος δείχνουν ακριβώς αυτή τη στροφή των νέων στις σοσιαλιστικές ιδέες. Το ποσοστό των Αμερικανών από 18 ώς 29 ετών, που διάκεινται θετικά προς τον σοσιαλισμό, βρίσκεται σταθερά πλέον στο 51%. Εκείνο, όμως, που μάλλον ανησυχεί περισσότερο τις οικονομικές ελίτ είναι ότι από το 2010 και μετά έχει μειωθεί από το 68% στο 45% το ποσοστό των νέων Αμερικανών που έχουν θετική άποψη για τον καπιταλισμό. Δικαιολογημένα, καθώς οι νεότερες γενιές είναι εκείνες που πλήττονται περισσότερο από την αύξηση της ανισότητας, ενώ βλέπουν το μέλλον τους δυσοίωνο σε μια αγορά εργασίας εχθρική.
Στοιχεία που έδωσε προσφάτως στη δημοσιότητα η Eurostat αντανακλούν πόσο δύσκολη έχει γίνει για τις νεότερες γενιές η ένταξη στην αγορά εργασίας. Προκύπτει πως την τελευταία πενταετία η συνολική απασχόληση στην Ευρωζώνη αυξήθηκε κατά 8,8 εκατ., αλλά εξ αυτών τις 6,4 εκατ. θέσεις καταλαμβάνουν εργαζόμενοι από 55 έως και 74 ετών. Είναι ενδεικτικό ότι στο ίδιο χρονικό διάστημα η αύξηση της απασχόλησης στις ηλικίες από 25 ώς 54 ετών δεν υπερβαίνει το 1,9 εκατ. νέες θέσεις εργασίας. Σε ό,τι αφορά δε την αύξηση στις νεότερες ηλικίες τις κάτω των 24 ετών, η αύξησή της περιορίζεται μόλις σε 500.000 νέες θέσεις.
-Τα... φαντάσματα
Σχολιάζοντας την «επίμονη και συνεχή διεύρυνση της ανισότητας», η επικεφαλής του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, προειδοποιεί πως «αν δεν προσέξουμε, τα φαντάσματα από τα τέλη του 19ου αιώνα θα έρθουν και θα μας στοιχειώσουν στον 21ο αιώνα». Η ίδια έχει επισημάνει πως «η υπερβολική ανισότητα αναστέλλει την ανάπτυξη και υπονομεύει την εμπιστοσύνη στους θεσμούς».
-«Θα τους δαγκώσει»
«Πρέπει να διαμορφώσουμε τον καπιταλισμό κατά τρόπο που να λειτουργεί προς όφελος όλων», προειδοποιεί ο Καρλ Χένρικ
Σβάνμπεργκ, επικεφαλής της σουηδικής αυτοκινητοβιομηχανίας Volvo. Επικρίνοντας, άλλωστε, το αμερικανικό μοντέλο καπιταλισμού, προβλέπει πως «αν η ανισότητα εξακολουθήσει να αυξάνεται, σε βάθος χρόνου θα γυρίσει και θα τους δαγκώσει».
https://www.kathimerini.gr/1021705/gallery/oikonomia/die8nhs-oikonomia/oi-kapitalistes-anhsyxoyn-gia-ton-kapitalismo
Οπότε,Next model please.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Πουπουλίνα
Επιφανές μέλος
Εγω παλι θα παραθεσω αυτην την ταινια /ντοκιμαντερ
Γκουγκλαρετε και θα το βρειτε.Αξιζει να το δειτε πραγματικα!Ειναι καταπληκτικο!Δεν ειναι ασχετο με το θεμα.Μελετα..ποσο εχει αποτυχει το συστημα του καπιταλισμου.The Crisis of Civilization
Η κρίση του πολιτισμού είναι ένα remix ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους ταινία που διερευνά το πώς οι παγκόσμιες κρίσεις όπως η οικολογική καταστροφή, οικονομική κατάρρευση, εξάντληση των αποθεμάτων πετρελαίου, της τρομοκρατίας και της έλλειψης τροφίμων συγκλίνουν τα συμπτώματα μιας ενιαίας, αποτυχίας του παγκόσμιου συστήματος.
Και οσοι ταυτιζονται με το βιντεο,που παρεπιπτοντως...προβαλει το προτυπο του χαζου και ηλιθιου αποχαυνωτη καταναλωτη ,ας καταλαβουν οτι τα πλουτη που διαφημιζονται στον καπιταλισμο..σιγουρα δεν θα ερθουν σε αυτους.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.