Agaphbou
Περιβόητο μέλος
Η Αγάπη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 26 ετών. Έχει γράψει 5,328 μηνύματα.
12-08-19
00:20
Ε, τι να κάνουμε τώρα; Καταθέσαμε τις απόψεις μας και τα επιχειρήματά μας κι από κει κι έπειτα ούτε θέλω να σε πείσω, ούτε μπορείς να μου αλλάξεις τη γνώμη.
Διαφορές απόψεων, καθόλα σεβαστές.
Παρεμπιπτόντως, επειδή γενικά νιώθω να με έχει καλύψει απόλυτα η Himela, προφανώς και κανείς δεν μπορεί να σου αλλάξει γνώμη, και ούτε θα πρεπε. Εξάλλου αυτά που περιγράφεις αντανακλούν ένα συναίσθημα, το οποίο λειτουργεί υποσυνείδητα. Δεν φαίνεσαι αφελής άνθρωπος που εμπιστεύεται εύκολα και έχεις αναμφίβολα τους λόγους σου. Το θέμα εδώ είναι εάν συνδέεις τις χωριστές διακοπές με αφορμή για παραστρατήματα επειδή όντως πιστεύεις ότι οι μακροχρόνιες σχέσεις ενέχουν γενικά και καθολικά τέτοιους "κινδύνους", ή επειδή κρύβεται κάποια προσωπική ανασφάλεια/προηγούμενο βίωμα πίσω από αυτό. Φυσικά και δε μου πέφτει λόγος για να το κρίνω αυτό, απλώς δίνω food for thought.
Από τα ποστ της Aleksa κι εγώ το ίδιο με σένα κατάλαβα, ότι θεωρεί ότι δεν πρέπει απλά να τον αφήνεις να πάει με φίλους διακοπές γιατί απλά θα στα φορέσει. Αλλά τελικά κατάλαβα ότι εννοεί ότι δεν φτάνει καν στο σημείο να του απαγορεύσει να πάει διακοπές: τη στιγμή που θα το προτείνει, απλά εκείνη θα είναι σίγουρη ότι το ζητάει γιατί έχει σκοπό να απιστήσει και του δίνει τα παπούτσια στο χέρι. Δε φτάνει δηλαδή σε σημείο να του πει "όχι δε θέλω να πας".
Πωπω βροχή πέφτουν τα σχόλια και η αλήθεια είναι ότι δεν τα μελέτησα όλα, δεν προλαβαίνω
Όποια κι αν είναι η αντίδραση, όμως, η σκέψη είναι η ίδια, γι' αυτό προσπαθώ να εμβαθύνω και στο τι την προκαλεί, ώστε να καταλάβω καλύτερα την οπτική της.
Agaphbou
Περιβόητο μέλος
Η Αγάπη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 26 ετών. Έχει γράψει 5,328 μηνύματα.
11-08-19
23:51
Μιλάς για το πώς σκέφτεσαι και πώς νιώθεις εσύ (και πολύ σωστά κάνεις).
Αυτό δεν σημαίνει ούτε οτι όλοι σκέφτονται με τον ίδιο τρόπο, ούτε οτι απαξάπαντες, σώνει και ντε θα κάνουν τη "λαδιά" τους (οι περισσότεροι όμως θα την κάνουν).
Ο άνθρωπος είναι φύσει πολυγαμικό ον. Σπάνια, ειδικά αν ανήκει στο αρσενικό γένος (που το σεξ δεν είναι αναγκαστικά αλληλένδετο με το συναίσθημα), θα μείνει για πολλά χρόνια σε μια σχέση χωρίς την εμπειρία - έστω και για μια φορά- ενός... "στιγμιαίου λάθους".
Εν τούτοις εκεί που μπορεί να ισχύει η απολυτότητα της μονογαμίας, είναι η περίπτωση των ερωτευμένων.
Το τι μπορεί να οδηγήσει στην απιστία γενικά είναι μια τεράστια κουβέντα, αλλά ας πούμε ότι προσωπικά θεωρώ ως ακρογωνιαίο λίθο της τα απωθημένα κάποιου και όχι την πολυγαμική φύση του. Τέλος πάντων, ακόμη και να δεχτούμε αυτό που λες, μου φαίνεται λάθος να περιορίσεις τον σύντροφό σου φοβούμενη ότι θα απιστήσει. Πρώτον, δε σου ανήκει. Δεύτερον, αν τον θεωρείς ικανό να "λυγίσει" αλλά πιστεύεις πως φταίει ο πειρασμός και όχι η αδυναμία του ίδιου του χαρακτήρα του, εθελοτυφλείς. Τρίτον, υπάρχουν πολύ πιο δημιουργικοί τρόποι να κρατήσεις την προσοχή του στραμμένη σε εσένα από τη γκρίνια, τη ζήλια και την κτητικότητα
Agaphbou
Περιβόητο μέλος
Η Αγάπη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 26 ετών. Έχει γράψει 5,328 μηνύματα.
08-08-19
02:55
Και βέβαια αν θέλει να κάνει κάποιος κάτι θα το κάνει, το φλερτ παίζει παντού αλλά οι πιθανότητες να ενδώσει αυξάνονται κατά πολύ όταν ο άλλος είναι μόνος του. Για ποιο λόγο να τον προκαλούμε;
Και ασφαλώς δεν αναφέρομαι σε περίπτωση που η σχέση πάει κατά διαόλου, υπάρχουν ενδείξεις γι αυτό και το να κάνει κάποιος παράλληλη ή και νέα σχέση είναι ζήτημα χρόνου και όχι συνθηκών. Αναφέρομαι στην περίπτωση που μια χαρά είναι το ζευγάρι, υπάρχει η αγάπη, αλλά η σχέση είναι μακροχρόνια και μια μικρή "παρένθεση" καθαρά σεξουαλική (λέγε με one night stand) όπου απλώς προέκυψε λόγω των συνθηκών και δεν θα είχε καμιά επίπτωση στη σχέση του ζευγαριού, αρκεί να μείνει κρυφή. Αυτό λοιπόν είναι πολύ πιο εύκολο να προκύψει αν εμείς δημιουργούμε το κατάλληλο έδαφος για να συμβεί.
Νομίζω έχουμε υποτιμήσει λίγο την έννοια της αυτοσυγκράτησης. Επειδή η σχέση είναι μακροχρόνια, οι πειρασμοί άφθονοι και το κλίμα ευνοϊκό για να μη μαθευτεί κάτι παραέξω δε σημαίνει ότι ο άλλος θα πάει βουρ στον πατσά. Συν ότι τίποτα δε μένει κρυφό γιατί ο άνθρωπος που σε ξέρει τόσο καλά θα το καταλάβει κατευθείαν μετά, συν ότι κάθε άνθρωπος κουβαλάει και μια συνείδηση, είναι οι τύψεις που σε τρώνε, είναι η αγάπη και ο σεβασμός για τον σύντροφό σου, ότι δε θες να τον πληγωσεις, ότι δε θα ήθελες με τίποτα να στο κάνουν κι εσένα αυτό, είναι χίλια δυο πράγματα που σε κρατάνε πιστό. Και θεωρώ πως όταν ένας άνθρωπος είναι αφοσιωμένος στη σχέση, δεν έχει μάτια για αλλη/ον. Το θέμα είναι ότι τέτοιες σχέσεις δε χτίζονται σε μια μέρα, χρειάζεται συνεχης προσπάθεια κάθε μέρα, λιθαράκι λιθαράκι.