Alma Libre
Επιφανές μέλος
Η Sinéad αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Ιρλανδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 9,229 μηνύματα.
17-08-19
21:25
Εγω πάντως που ήμουν γερός καπνιστής 12 ολόκληρα χρόνια (05/2001 - 24/8/2013), δεν κατάλαβα Χριστό από εθισμό. Δε λέω ότι δεν υπάρχει, δε λέω ότι μπορεί να το βίωσα και να μη το κατάλαβα (πχ η κίνηση που κάνεις να πιάσεις ένα τσιγάρο ενω ξέρεις οτι δεν έχεις πακέτο πια στο σπίτι μπορεί να είναι κάτι τέτοιο).
Πραγματικά όμως, πιστεύω ότι εάν κάποιος έχει ισχυρή θέληση μπορεί να ξεφύγει από πολλές κακές συνήθειες και οτι ο εθισμός που λέμε είναι και μιας μορφής "δικαιολογώ την αδυναμία του εαυτού μου και της θέλησής μου να λύσουν τα προβλήματά τους αλλιώς και καταφεύγουν στο αναγκαίο τσιγάρο, στο αναγκαίο ποτό, στην αναγκαία γλυκιά λιχουδιά".
Τώρα, μπορεί απλά να είμαι ηλίθιος και ξερόλας που τα λέω αυτά, ή απλά να προβάλλω τη δική μου ισχύ και ικανότητα ως ανικανότητα και αδυναμία των άλλων. Αυτό όμως δεν αναιρεί ότι αν πραγματικά θες κάτι, το καταφέρνεις.
6 χρόνια χωρίς τσιγάρο, με τον πειρασμό για άτμισμα ή ναργιλέ να έχουν περάσει απο τη σκέψη αλλά να έχουν φύγει όπως ήρθαν, μπορώ να καταλάβω τους καπνιστές όταν λένε 2-3 πραγματάκια:
1. Το τσιγάρο ειναι αγχολυτικό (στην αρχή στις πρώτες ρουφηξιές, ειδικά μαζί με καφεδάκι και αραλίκι). Τουλάχιστον δείχνει έτσι. Εμένα με φούντωνε χειρότερα από ένα σημείο και ύστερα στους σφυγμούς.
2. Τουαλέτα. Δεν κάνω πλάκα. Τσιγαράκι και πας κυριλέ, άκοπα.
3. Κοινωνική ενσωμάτωση. Όταν όλοι γύρω σου καπνίζουν θες κι εσυ να αναμειχθείς ομοίως. Το κατάλαβα όταν πήγαινα κι εγω να κάνω την κίνηση και θυμόμουν ότι δεν καπνίζω και καθομουν σαν κούκος με άδεια χέρια. Γελοίο σαν επιχείρημα το ξέρω, αλλά υπάρχει ένα άδειασμα, ένα κενό απαξ και το κόψεις.
4. Η απόλαυση του να εισπνέεις βαθιά και να εκπνέεις τον πηχτό καπνό κάτω από το φως και να αισθάνεσαι ότι ξεφορτώνεσαι τα άγχη σου ομοίως.
5. Οι άνθρωποι που δεν καπνίζουν όντως κάνουν σαν κακογαμημένες πεθερές όταν βλέπουν έναν καπνιστή. Και χειρότερες πεθερές είμαστε συνήθως όσοι το κόψαμε. Το παίζουμε τόσο ενάρετοι απέναντι στους καπνιστές και κουνάμε -δικαίως μεν, αλλά υπερβολικά δε- το δάχτυλο στους καπνιστές, ξεχνόντας ότι κι εμείς αγαπήσαμε το τσιγάρο. Θα έπρεπε όσοι το έχουμε βάλει στο στόμα μας να περνάμε μεν την εμπειρία μας στους καπνίζοντες αλλά να μην είμαστε τόσο υπερβολικοί και υποκριτές.
Τουλάχιστον εμένα αν δεν καπνίζει ο άλλος μπρος στη μούρη μου όταν τρώω (είναι το μόνο που πραγματικά με ενοχλεί και τώρα και όταν κάπνιζα), τον αφήνω να καπνίσει σπίτι μου. Ελεύθερα. Αρκεί να ανοίξει ένα παραθυράκι να βγεί ο καπνός. Τίποτε άλλο.
Θεωρώ ότι αμα ο καπνιστής βλάπτει εσένα, οφείλεις να κάνεις παράπονο. Ειδάλλως να τον σεβαστείς αν το κάνει στο χώρο του ή μακριά σου. Και τη συμβουλή σου, μόνο αν σου ζητηθεί, ή έστω αν έχεις άνεση με τον άλλο, πες την κι άστην. Όχι υστερίες.
Εντούτοις ναι, ειναι μακράν καλύτερη η ζωή χωρίς αυτό και τα πραγματικά πλεονεκτήματα πολύ περισσότερα. Χωρητικότητα πνευμόνων, αντοχή, καθαρή μυρωδιά, αποταμίευση χρημάτων, διατήρηση υγείας κλπ κλπ.
Πράγματι είναι μια ιδέα. Και εαν κανείς το κόψει και μαχαίρι (χωρίς μετάβαση σε άτμισμα) θέλει πολλά κιλά αρχίδια αλλά είναι και τεράστιο στοίχημα. Και η ηδονή του να μην το χάσεις το στοίχημα, κάποια στιγμή ξεπερνάει τόσο πολύ την ανάγκη για τσιγάρο που σώζεσαι χωρίς να το καταλάβεις από τον ίδιο σου τον εγωισμό. Είναι πραγματικά ηδονικό αυτό το "αντε γαμηθείτε, το κανα!". Νιώθεις αλλιώς για την ισχύ σου όταν ξέρεις ότι έχεις επιβληθεί στα χειρότερα ένστικτά σου όπως η ανάγκη του καπνίσματος ή γενικότερα μιας κακής συνήθειας. Όπως ακριβώς και στη δίαιτα αν πετύχει. Είναι ένα συναίσθημα που πρέπει ο καθένας να το ζήσει για να το καταλάβει και προσφέρει τεράστια ευχαρίστηση.
Αυτό περί ισχυρής θέλησης για να το κόψει κάποιος ισχύει πάντως, αν και ποτέ μου δεν χρειάστηκε να "πιεστώ" για να το κόψω. Ειδικά όσο ήμουν περιστασιακή ήμουν on και off όλη την ώρα, ξεκινούσα και σταματούσα όποτε ήθελα. Όταν ξεκίνησα να καπνίζω πιο συστηματικά πάλι δεν είχα κάποια δυσκολία να μην καπνίσω για κάποιο διάστημα και πλέον συνειδητά δεν το κόβω απο τώρα, ούτε και θέλω να το αντικαταστήσω με ηλεκτρονικό κλπ. Έχω βάλει προσωπικό "όριο" στο πότε θα το κόψω και μέχρι στιγμής τα πηγαίνω αρκετά καλά.
Το τσιγάρο σε εμένα εξ αρχής λειτουργούσε ως αγχολυτικό, αν και πλέον είναι μηχανική κίνηση για εμένα το "δεν είμαι καλά, ας κάνω ένα τσιγάρο" και το έχω διαρκώς στο μυαλό μου ως άμεσο ξέσπασμα. Και στο περί τουαλέτας θα συμφωνήσω άπειρα, γιατί τουλάχιστον σε εμένα λειτουργεί, αλλά δεν είναι major λόγος που καπνίζω. Νομίζω οτι αν έπρεπε να πω το λόγο που καπνίζω σε κάποιον, πέρα απο το αγχολυτικό κομμάτι, θα έλεγα το 4 - η όλη διαδικασία με ηρεμεί πάρα πολύ.
Προσωπικά, δεν έχω πρόβλημα με τους μη καπνιστές, αρκεί να μην κάνουν σε εκνευριστικό επίπεδο κήρυγμα. Έχω συγκατοικήσει λόγω ατυχήματος με φίλη μου αντικαπνίστρια, και το ένα δίμηνο που μέναμε μαζί μου τα είχε κάνει τσουρέκια με το τσιγάρο, και το αστείο είναι οτι δεν την ενοχλούσα καν γιατί και με σπασμένο πόδι έβγαινα έξω στο μπαλκόνι να καπνίσω για να μην την ενοχλώ. Και εμένα με ενοχλεί πάρα πολύ το να καπνίζει κάποιος ενώ τρώω και το βρίσκω πολύ κακό να καπνίζει κάποιος εν ώρα φαγητού... Το σημαντικό είναι να σέβεται κάποιος τους μη καπνιστές σε κάθε περίπτωση και ειδικότερα παιδιά, εγκύους κλπ. Σε κλειστό χώρο καπνίζω σε δύο περιπτώσεις:
- Στο πατρικό μου, όπου καπνίζουμε ανεξαιρέτως όλοι στην κουζίνα ΠΑΝΤΟΤΕ με ανοιχτή τη μπαλκονόπορτα χειμώνα-καλοκαίρι
- Ομοίως στο δικό μου διαμέρισμα, πάντα με παράθυρο ανοιχτό κλπ
Alma Libre
Επιφανές μέλος
Η Sinéad αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Ιρλανδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 9,229 μηνύματα.
17-08-19
15:30
Αρχικά το κάπνισμα δεν έχει κανένα θετικό.
Συμφωνώ ότι εσκεμενα δεν το κόβουν το κάπνισμα όμως αναρωτιέμαι,γιατί;Θέλουν να πεθάνουν;Η από μαγκιά;Γιατί δεν βλέπω τον λόγο που παιδιά από 15 ετών καπνίζουν.Ισως οι μόνες βιομηχανίες που έπρεπε να μην υπάρχουν είναι οι βιομήχανος καπνικών.
Συμφωνώ οτι σε θέματα σωματικής υγείας δεν έχει κάτι να προσφέρει, αλλά μπορώ να σου πω εμπειρικά οτι για εμένα τουλάχιστον, όσο ήμουν περιστασιακή, ήταν τρομερό αγχολυτικό. Τώρα καπνίζω μόνιμα απο δική μου μαλακία, αλλά και πάλι δεν ξεπερνώ τα 8 τσιγάρα ημερησίως. Δεν είναι καλό να είσαι τόσο κάθετος στο ζήτημα γιατί μπορεί και εσύ να καταλήξεις να καπνίζεις μετά απο λίγα χρόνια για τον χψ λόγο (σαν παράδειγμα θα δώσω την κολλητή μου που ήταν φανατική αντικαπνίστρια και τώρα είναι socially φουγάρο το τελευταίο εξάμηνο).
Ο λόγος που δεν κόβει κάποιος το κάπνισμα είναι διαφορετικός για τον καθένα. Οι περισσότεροι, ωστόσο, είναι αρκετά εθισμένοι ώστε να το κόψουν εντελώς - και ο εθισμός είναι δύσκολο πράγμα να ξεπεράσεις σε μια μέρα. Δεν είναι θέμα μαγκιάς ή θέλησης για άμεσο θάνατο, είναι χίλια πράγματα πέραν του εθισμού που ενδεχομένως να μη βλέπει ο μη-καπνιστής.
Alma Libre
Επιφανές μέλος
Η Sinéad αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Ιρλανδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 9,229 μηνύματα.
17-08-19
15:20
Γιατί δεν είναι κακό να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους.
Δεκτό, αγαπημένε μου Φώτη, αλλά υποτίθεται πως στο θέμα καπνιστών, τα άτομα που γράφουν είναι πλήρως συνειδητοποιημένα γύρω απο το τι καλά και τι κακά έχει η επιλογή τους. Δεν είναι να τους υπενθυμίζει κανείς πόσα άτομα πεθαίνουν κάθε χρόνο απο το κάπνισμα, αν θέλεις τόσο πολύ να κόψει κάποιος απο το θρεντ το κάπνισμα, προσπάθησε να τον βοηθήσεις και όχι να τον πιέσεις.
Φιλικά, απο ένα άτομο που συνειδητά δεν κόβει το κάπνισμα τα τελευταία χρόνια (παρόλο που μπορεί)