Ένα ένα ρε παιδιά. Αν έχεις λεφτά για ταξίδια, το συζητάμε αν αξίζουν ή όχι. Αν μαζεύεις ένα χρόνο λεφτά για να πας ένα ταξίδι τότε όχι δεν αξίζει. Καλύτερα να τα κρατήσεις για κάτι μεγαλύτερης σημασίας. Αυτό κάνει η χιμελα και ο χάκερ κλπ. Αν βγάζεις δικά σου λεφτά είναι πολύ σημαντικό το που θα τα ξοδέψεις. Αυτό λέμε. Αν στα δίνει κάποιος άλλος τότε αυτομάτως χάνουν την αξία τους, δεν αισθάνεσαι το βάρος του να τα χάσεις σε ένα ταξίδι 3 ημερών και να εξαφανιστούν. Τότε δεν αξίζουν τα ταξίδια, υπάρχουν πιο σημαντικά πράγματα να κάνεις ή ακόμα και να κρατήσεις αυτά τα 200-300 ευρώ στην άκρη για ώρα ανάγκης. Αν έχεις ήδη λεφτά στην άκρη για ώρα ανάγκης είναι πιο εύκολο να τα ξοδέψεις για ταξίδι.
Αυτό που εγώ κατάλαβα είναι ότι τα δύο μέλη (+ φόκος) που αναφέρεις θεωρούν άχρηστα τα ταξίδια (τελεία). Βασικά για τον Χάκερ δε θυμάμαι, αλλά για τη Χιμέλα αυτό που κατάλαβα είναι ότι και να είχε πολλά λεφτά, δε θα επέλεγε ποτέ να τα δώσει σε ταξίδι γιατί δεν της δίνει κάτι πέρα από κούραση. Εγώ αυτό το δέχομαι. Σε αυτό που διαφωνώ είναι ότι τα ταξίδια γενικά δεν σού δίνουν τίποτα πέρα από κούραση. Θα επαναλάβω, μία φορά και τελευταία, ότι αυτό εξαρτάται από το σκοπό του ταξιδιού, την κοσμοθεωρία και τα αναλυτικά εργαλεία που έχει ο καθένας και η καθεμία μας.
Τώρα για τα λεφτά αν είναι βγαλμένα από τον ιδρώτα μας ή μας τα έδωσαν άλλοι ως δώρο, δεν αλλάζει ότι και τα δύο είναι δικά μας στην τελική. Κι αν θέλω τα βάζω φωτιά και τα καίω.
Πέρα από την πλάκα, καταλαβαίνω ως ένα βαθμό ότι την κριτική στο να σε πληρώνει κάποιος για να κάνεις ντόλτσε βίτα*, αλλά αυτό είναι κάτι γενικότερο που απλά έχει και την έκφανσή του στα ταξίδια. Οπότε δεν το καταλαβαίνω ως αντεπιχείρημα για τα ταξίδια.
*που βέβαια είναι κοινό γενικά μέχρι και τη φοιτητική ζωή σε διαφορετικό βαθμό ανάλογα με την οικονομική κατάσταση της οικογένειας, ας μην κάνουμε λες και είναι κάτι ξένο
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Προσωπικά στο εξωτερικό στήριζα (αόριστος, γιατί έχω καιρό να βγω) το couchsurfing. Και πιο οικονομικά βγαίνει στη διαμονή, και στο φαγητό πολλές φορές, και αν έχει χρόνο ο οικοδεσπότης έχει πιο ενδιαφέρον το ταξίδι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Οι τεντες ειναι υλικο αγαθο. Σε εξυπηρετουν σημερα, αυριο τις πετας. Σε διευκολυνουν αλλα δεν σου φερνουν χαρα. Μπορεις να ζησεις και χωρις τεντες. Τα ταξιδια ειναι ενα ειδος διασκεδασης. Συμφωνω οτι δεν χρειαζονται και μπορεις να ζησεις χωρις αυτα, αλλα πρεπει να τα αποφευγεις; Με την ιδια λογικη, αν τα ταξιδια ειναι περιττα εξοδα και μπορει καποιος να ζησει χωρις αυτα, τοτε μπορει να ζησει και χωρις να τρωει εξω, χωρις να πηγαινει για ποτο, χωρις να πηγαινει σινεμα να βλεπει ταινιες ή να πληρωνει netflix, χωρις να πηγαινει σε μουσεια, χωρις να πηγαινει στην θαλασσα, χωρις να πηγαινει βολτα, χωρις να πηγαινει σε συναυλιες ή σε αγωνες και στην τελικη, να πηγαινει σπιτι, δουλεια, σουπερμαρκετ για να αγοραζει τα βασικα ειδη επιβιωσης και πισω στο σπιτι. Αυτος που το κανει αυτο ομως ζει; Η απαντηση ειναι οτι επιβιωνει, αλλα δεν ζει. Τα ταξιδια σου φερνουν χαρα, σε βγαζουν απο την μιζερια της καθημερινοτητας σου, σου ανεβαζουν την διαθεση, σου προσφερουν αξεχαστες αναμνησεις. Αν δε, συνδιαζεις τροπικα μερη στην καρδια του χειμωνα σου προσφερουν και ωφελη στην σωματικη σου υγεια.
Γιατί;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Έβαλα τέντες στο σπίτι μου με 600€ που θα μου μείνουν για 10 χρόνια. Μού φαίνεται αδιανόητο να τα είχα δώσει για ένα ταξίδι από το οποίο θα μου έμεναν απλά η κούραση και οι φωτογραφίες. Πραγματικά δεν μπορώ να εξηγήσω πόσο αδιανόητο μού φαίνεται, σαν να έχει κάποιος να φάει μπριζόλα και να προτιμάει τις μπάμιες.
Το ερώτημα πάντως δεν μπήκε ποτέ με την μορφή διλήμματος αν αξίζει να επενδύουμε στα ταξίδια ή σε κάτι που βελτιώνει την ποιότητα της καθημερινότητάς μας. Που ακόμα και σε αυτό υπάρχει το στοιχείο της υποκειμενικότητας, ως ένα βαθμό, γιατί εμένα μου φτάνει το yaris ενώ ο άλλος θέλει lexus.
Όσο για το bold, είναι απλά προτιμήσεις. Πέρα από τις αφοριστικές βλακίες/μπηχτές που έχουν πεταχτεί και από τις δύο πλευρές, αυτό δεν λέμε (και εσύ η ίδια) τόσες σελίδες σε αυτό το θέμα; Είναι απλά προτιμήσεις. Και το ότι κάποιος δεν προτιμά κάτι, δε μειώνει την αξία αυτού του κάτι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Όχι εγώ έχω δίκιο οσο και αν προσπαθείτε.
Εγώ θέλω να ξαναπάω σαμοθράκη να χάσω κάθε επαφή με τον πολιτισμό για ένα μήνα
Ας συμφωνήσουμε ότι διαφωνούμε. Ο κάθε άνθρωπος έχει την άποψή του και είναι σωστή για αυτόν.
Υ.Γ. Θυμάμαι που ρωτούσες "αγχωμένα" όταν θα πήγαινες πρώτη φορά Σαμοθράκη τι κατάσταση να περιμένεις, πώς περάσε ο καιρός... Πώς αλλάζουν οι άνθρωποι...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Παιδιά το μήνυμα μου στην αρχή είναι το πιο σωστό πιστεύω.
Τα ταξίδια δεν χαρίζουν τόσο πνευματική ανάπτυξη or whatever, αλλά εχουν γίνει αρκετά φτηνά και εύκολα με όλες τις διευκολύνσεις του διαδικτύου που απλά είναι ένας καλός τρόπος να ξεσκάσεις από την ρουτίνα και την καθημερινότητα. Είναι ξεκάθαρα ένα first world pattern. Αφού πας ταξίδι με κάτω από 300 ευρώ πλέον (και κάτω από 200 αν είσαι οργανωμένος) το να βάζεις 50 ευρώ στην άκρη το μήνα (μην παίρνεις μπύρα σε μαγαζί και καφέ απ έξω) και να πας 2-3 το χρόνο είναι πανεύκολο. Οι φοιτητές στην Ξάνθη έδιναν 50 ευρώ το μήνα σε καφέδες μόνο ενώ είναι άνεργοι.
Ωστόσο γενικότερα συμφωνώ με τον Φόκο που έχει πάει και πολλά ταξίδια, και τότε που δεν είχε λεφτά και τώρα που εργάζεται και βγάζει παραπάνω απ' όλους μας. Δεν είναι τόσο παραμυθένια όσο κάποιοι νομίζουν, μια βιομηχανία είναι ο τουρισμός που έχει υπερκορεστεί πλέον. Τα μόνα ταξίδια που ίσως αξίζουν πλέον για το ρομαντικό της υπόθεσης είναι ταξίδια που περιέχουν δύσκολα hikings και μέρη που δεν πάνε τουρίστες. Αυτά ναι, ίσως έχουν κρατήσει την "μαγεία" τους αλλά δεν έχω παει και πολλά τέτοια.
Α όχι, Γιάννη, το δικό μου είναι το πιο σωστό!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Μα τώρα συγκρίνουμε το φαγητό που είναι ανθρώπινη ανάγκη με τα ταξίδια; Το να πεις οτι τα ταξίδια είναι ένα ακριβό χόμπι, το δέχομαι. Είναι όμως κάτι που μπορείς να ζήσεις χωρίς αυτό και είναι και πολύ ακριβό σε σχέση με άλλα χόμπι ή διασκεδάσεις. Εγώ όσες φορές πήγα ταξίδι κάπου που δεν είχα ξαναπάει το μόνο που θυμάμαι τώρα από τα ταξίδια αυτά είναι με ποιους ήμουν και τί έκανα. Ούτε πέτρες, ούτε μουσεία, ούτε αξιοθέατα, ούτε τίποτα. Ακόμα κι αν εξαρτιόταν η ζωή μου από αυτό δεν μπορώ να θυμηθώ ούτε ένα μέρος που πήγα και με εντυπωσίασε. Δεν ήμουν ποτέ άνθρωπος που με ενδιέφερε το περιβάλλον γύρω μου. Οι άνθρωποι γύρω μου μού δίνουν συναισθήματα κι όχι τα μέρη.
Η απάντησή σου είναι λες και δεν διάβασες καθόλου τι έγραψε. Ή δεν το κατανόησες.
Δε συγκρίνει προφανώς τη ανάγκη του φαγητού με αυτή των ταξιδιών, αλλά την αναζήτηση πραγμάτων (υλικών ή/και άυλων) που σε ευχαριστούν, σε γεμίζουν και τα απολαμβάνεις. Το αναλύει ο κακόμοιρος ξεκάθαρα: Να μην τρώμε ό.τι μας αρέσει και να μην πηγαίνουμε σε εστιατόρια, αλλά να τρώμε μόνο ό.τι είναι αναγκαίο για την αυτοσυντήρησή μας. Αυτό το σκεπτικό, λοιπόν, επεκτείνεται και στις εμπειρίες μας και το πού επενδύουμε τον κόπο, το χρόνο και τα χρήματά μας. Σε ό.τι, δηλαδή, είναι πρακτικά αναγκαίο για την επιβίωσή μας.
Εγώ από την άλλη θυμάμαι και "πέτρες" και χώρους και μουσεία και έργα τέχνης που είδα από κοντά. Και θυμάμαι και την ατμόσφαιρα, πώς με έκαναν να νιώθω και πώς ήταν. Όχι όλα, αλλά σίγουρα, μαζί με τις διάφορες στιγμές με ανθρώπους (είτε με αυτούς που πήγα είτε με ντόπιους), έχουν αποτυπωθεί και κάποια από αυτά στη μνήμη μου. Όσο και να διαβάσεις και να δεις φωτογραφίες από ένα μέρος/κτίριο/πίνακα δεν αναιρεί το πόσες πολλές ακόμα λεπτομέρειες μπορείς να παρατηρήσεις αν τα δεις από κοντά. Θεωρώ κιόλας ότι κάποια πράγματα είναι σημαντικό να τα βλέπεις στο περιβάλλον τους, και όχι αποκομμένα σε μια ζουμαρισμένη φωτογραφία. Μπορεί για το δικό μου επάγγελμα τα ταξίδια να είναι πιο σημαντικά, ούτως ή άλλως μας ενθάρρυναν πάντα στη σχολή και μας μιλούσαν για αυτά. Και είναι κάτι που το έχω επιβεβαιώσει και εμπειρικά.
Πάντως, κανείς δε νομίζω ότι λέει ότι τα ταξίδια είναι η μόνη εμπειρία στην οποία μπορείς να επενδύσεις. Νομίζω οι περισσότεροι επιχειρηματολογούμε το άλλο άκρο που εκμηδενίζει την αξία να επενδύεις στα ταξίδια. Άλλο πράγμα να έχεις διαφορετικές προτεραιότητες/ προτιμήσεις, άλλο να μην αναγνωρίζεις ότι τα ταξίδια έχουν να σου προσφέρουν. Για να το κλείσω, γενικά δε θεωρώ ότι τα ταξίδια είναι αναγκαία και ικανή συνθήκη για να επηρεάσουν το χαρακτήρα ή τη σκέψη, έχει να κάνει περισσότερο με τη κοσμοθεωρία και τα αναλυτικά εργαλεία που έχει κάποιος/α για να τα αξιολογήσει. Με βάση αυτά που λες, εσένα π.χ. μάλλον δε θα σού προσέφεραν τίποτα παραπάνω από μια μάζωξη με τους δικούς σου ανθρώπους.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.