Ιππολύτη
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Ιππολύτη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 24 ετών. Έχει γράψει 1,972 μηνύματα.
28-10-20
15:03
Εν μέρει συμφωνώ, όμως προσωπικά το εξωτερικό μου φαίνεται μακρινό σαν ιδέα λόγω αεροπλάνου/αεροδρομίου, είναι εστίες αρκετά μεγάλου κινδύνου μόλυνσης. Ήταν να πάω και Παρίσι αυτόν τον Οκτώβρη, μέχρι τα Πόζαρ έφτασα τελικά.Εγώ πιο πολύ φοβήθηκα για κορώνα μετά από διήμερο στη Σύρο το καλοκαίρι πάντως, παρά μετά από μια βδομάδα εξωτερικό
Ιππολύτη
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Ιππολύτη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 24 ετών. Έχει γράψει 1,972 μηνύματα.
07-09-19
12:24
Άρα σύντομα θα έχεις δύο διαμερίσματα και θα ποσταρεις στο "Φωτογραφίες που τραβήξαμε" από Σύδνεϋ;Ερυνις η αποταμίευση έχει πάντα κάποιο σκοπό. Τα λεφτά που βάζεις στην άκρη έχεις σκοπό κάπου να τα επενδύσεις έτσι ώστε αυτή η επένδυση να κάνει καλύτερη όλη την υπόλοιπη ζωή σου και προφανώς όσο πιο γρήγορα γίνει τόσο μεγαλύτερο το όφελος.
Εσύ και όλοι οι παραπάνω μιλάτε υπό το mindset του δουλεύω βγάζω ένα Χ πόσο και βάζω και 50 ευρώ το μήνα στη άκρη για ώρα ανάγκης. Ναι οκ χαιρω πολύ και εγώ όταν λειτουργώ κάτω από αυτό το mindset θα πάω και ταξίδια και βόλτες και όλο το πακέτο.
Απλά αυτό δεν είναι αποταμίευση. Αποταμίευση π.χ είναι να αγοράσεις ένα σπίτι, πράγμα που όπως καταλαβαίνεις δεν γίνεται με 50 και 100 ευρώ το μήνα. Ένα σπίτι δικό σου όμως σου γλιτώνει το μηνιάτικο νοίκι και προφανώς όσο πιο γρήγορα το πάρεις τόσο περισσότερα γλιτώνεις. Ε είναι προτιμότερο να στερηθείς όλες τις πολυτέλειες για ένα δύο χρόνια πάρα να ζεις για πάντα στο νοίκι. Αυτό είναι το νόημα της αποταμίευσης. Και όπου σπίτι βάλε οποίο asset θέλεις.
Αυτά αν έχεις το μυαλό να τα κάνεις μικρός μετά έχεις τεράστιο προβάδισμα στη ζωή. Φαντάσου να είσαι πχ 30 χρόνων και να έχεις 2-3 διαμερίσματακια να μην μένεις στο νοίκι και μια καλή δουλειά. 1300 απτή δουλειά και 300 από το κάθε διαμέρισμα βάλε πόσα είναι το μήνα. Μετά πας όσα ταξίδια θες.
Ιππολύτη
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Ιππολύτη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 24 ετών. Έχει γράψει 1,972 μηνύματα.
05-09-19
18:39
Ή και τα δύο.
Η διαφορά είναι πως την ανάληψη υποχρεώσεων την αποφασίζεις εσύ. Την δυνατότητα σου να δουλεύεις όχι.
Ζυγαριά αποφάσεων είναι. Εκτιμάς περισσότερο την ασφάλεια για το μέλλον, που δε σου την παρέχουν τα ταξίδια εκτός κι αν είσαι ήδη φραγκάτος ή εκτιμάς περισσότερο το να δεις πράγματα που, πιθανόν, αργότερα να μην μπορέσεις;
Να σου πω την αλήθεια, θεωρώ πως όποιος μπαίνει στο τρυπάκι της συνεχούς αποταμίευσης και εργασίας "για να είναι αργότερα πιο άνετα", δε βγαίνει ποτέ από κει και δεν έρχεται ποτέ γι' αυτόν η μέρα που θα πει "ήρθε επιτέλους η ώρα να χαρώ τους κόπους μου", ακόμη κι αν η χαρά αυτή είναι σε κάποιον πολύ κοντινό προορισμό, ακόμη κι αν είναι ένα αμάξι λίγο πιο ακριβό απ' ότι θα ήταν "συνετό", ακόμη κι αν είναι στο κάτω κάτω η ξεκούραση για 2 εβδομάδες στο σπίτι! (Το τελευταίο παράδειγμα για να αποτρέψω την ιδέα πως μόνο καταναλωτικά αγαθά προσφέρουν απόλαυση.) Πάντα θα βρίσκουν αυτοί οι άνθρωποι μία υποχρέωση που προέχει.
Μάλλον για ακόμη μια φορά, παν μέτρον άριστον. Ούτε το αντίθετο φυσικά είναι υγιές.