22-10-19
09:46
Αυτό που απαγορεύεις σε ένα παιδί είναι αυτό που θα κυνηγήσει περισσότερο από όλα. Από την άλλη, αν το κράτος πράγματι ενδιαφερόταν για την ψυχική υγεία των νέων, θα είχε σε κάθε σχολείο τουλάχιστον δύο ψυχολόγους ή κοινωνικούς λειτουργούς και η ψυχική ασθένεια δε θα ήταν ταμπού ακόμα. Οπότε αντιφατικά τα βρίσκω όλα αυτά. Εγώ πιστεύω οτι ο κάθε γονιός είναι αυτός που θα πρέπει να είναι υπεύθυνος να διαπαιδαγωγήσει σωστά το παιδί του ώστε να μπορεί να ξεχωρίσει το σωστό από το λάθος, το πρέπον από το απρεπές, το ηθικό από το ανήθικο. Λένε, όπου δεν πίπτει λόγος πίπτει ράβδος, και ράβδος πίπτει όταν οι γονείς δεν έχουν τη γνώση, το χρόνο ή/και τη διάθεση να ασχοληθούν με τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών τους. Τότε υπάρχει απλά μια ξερή απαγόρευση, χωρίς κριτική σκέψη. Έτσι όμως μεγαλώνεις νέους χωρίς κριτική σκέψη που θα μεγαλώσουν και θα ακολουθούν το ρεύμα σαν ζόμπι, θα πετάνε μολότοφ και θα ψηφίζουν χρυσή αυγή.
21-10-19
10:01
Έλα μου ντε, αυτό θα έλεγα. Αυτή έκανε παιδί με έναν άντρα με τον οποίο δε συμφωνούν στη διαπαιδαγώγησή του ούτε για το ποια ταινία θα δει. Και μετά λέμε γιατί τα παιδιά είναι γεμάτα ψυχολογικά.