Agaphbou
Περιβόητο μέλος
Η Αγάπη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 26 ετών. Έχει γράψει 5,328 μηνύματα.
01-11-19
14:20
Το ότι στην φασιστική Ιταλία και στην χιτλερική Γερμανια η νεολαία χρησιμοποιουνταν να κάνει παρελάσεις, κάτι που υιοθέτησε και ο Μεταξας και συνεχίζεται μέχρι σήμερα, ειναι ιστορικό γεγονός, δεν υπάρχει διαφωνία σ αυτο.
Αυτή η πληροφορία ενέχεται και στο δικό μου σχόλιο πιο πάνω, δεν εννοώ αυτό.
Agaphbou
Περιβόητο μέλος
Η Αγάπη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 26 ετών. Έχει γράψει 5,328 μηνύματα.
01-11-19
14:06
Οι παρέλασεις στην σημερινή εποχη, και ειδικά οι μαθητικές , ανάγονται στον Χιτλερ και τον θαυμαστή του εν Ελλαδι, Ιωάννη Μεταξα, ο οποίος οργάνωσε την νεολαία του όπως και ομοϊδεάτης του στην γερμανια. Όποτε ναι, οι μαθητικές παρελάσεις ειναι φασιστικό κατάλοιπο φασιστικών καθεστώτων.
Ναι, μαθαίναμε ότι οι Έλληνες μόνοι τους κέρδισαν τον Β ΠΠ και ότι χωρίς την Ελλάδα (παλι) ο κόσμος θα είχε χαθεί ολόκληρος από τον Χιτλερ, ότι οι Έλληνες πολεμάνε όπως δεν πολεμάει κανένας λαός στον κόσμο, ότι οι Έλληνες στρατιώτες ήταν όλοι υπερχερουμενοι που βάδιζαν στον θάνατο, ότι η Ελλάδα από μόνη της αποφάσισε να πει «ΟΧΙ» Και ότι ειναι ηρωικό γεγονός αυτο, ενώ σ αυτο οδηγήθηκε ο Μεταξας «εκφραζοντασ Την λαϊκή βούληση», και όχι λόγω εξωτερικών πιέσεων. Μιλησα γι αντικειμενική θεώρηση του παρελθόντος, όχι για παραμύθια.
Ισα-ίσα. Ο εθνικισμός μπερδευεται με τον εθνισμο, όχι Τ αντίθετο.
Τι να πω, μάλλον έχουμε διαφορετικό υπόβαθρο και ιδεολογία εν γένει, οπότε δε νομίζω να συμφωνήσουμε στο συγκεκριμένο θέμα. Δεν έχω να αντικρούσω κάτι, απλώς διαφωνώ.
Agaphbou
Περιβόητο μέλος
Η Αγάπη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 26 ετών. Έχει γράψει 5,328 μηνύματα.
01-11-19
13:36
Νομίζω ότι έχετε συνδέσει κάποια πράγματα τελείως συμβολικά και "συναισθηματικά", αν μου επιτρέπετε. Επειδή οι παρελάσεις χρησιμοποιούνταν κατά κόρον από τα φασιστικά καθεστώτα για επίδειξη ισχύος κατά τη διάρκεια του (εκάστοτε) πολέμου, δε σημαίνει ότι αυτόματα οποιαδήποτε παρέλαση σε οποιοδήποτε περιβάλλον προάγει τον εθνικισμό. Τουλάχιστον στις μέρες μας, δεν θεωρώ ότι ένα εικοσάλεπτο περπάτημα με στοίχιση και ρυθμικό βηματισμό αναιρεί την απόκτηση ιστορικών γνώσεων και το κριτικό πνεύμα, ούτε αποτελεί φασιστική προπαγάνδα. Είναι απλώς μία από τις πολλές παραδόσεις του ελληνικού έθνους που έχουν καθιερωθεί για εκείνη τη μέρα, όπως και το να κρεμάσεις σημαία στο μπαλκόνι σου, να διαβάσεις ένα βιβλίο ιστορίας ή να δεις την Υπολοχαγό Νατάσσα που θα έχει βάλει για 100στή φορά η τηλεόραση.
Τώρα όσον αφορά το σχολείο, και σε μουσεία πήγαμε και ταινίες - ντοκιμαντέρ ιστορικού περιεχομένου είδαμε και λογοτεχνικά κείμενα και ποιήματα διαβάσαμε και επαναστατικά τραγούδια μάθαμε και όσοι θέλαμε συμμετείχαμε και στην παρέλαση και τους χορούς. Όταν ήμασταν παιδάκια στο δημοτικό μας έλεγαν τραγουδάκια και μας μάθαιναν τη βασική ροή των γεγονότων, και στο λύκειο πια που ωριμάσαμε, αναλύαμε ολόκληρα πολεμικά κείμενα και γράφαμε εκθέσεις για τον αντίκτυπο του πολέμου στην ψυχική υγεία των στρατιωτών και άμαχων θυμάτων. Μάλιστα, θυμάμαι χαρακτηριστικά έναν εθνικιστή καθηγητή που είχαμε και με τις ακραίες, φασιστικές αντιλήψεις που αναπαρήγαγε, είχε γίνει ο περίγελος του σχολείου.
Αυτό που προτείνεις εσύ paskmak για την ημέρα της επετείου ουσιαστικά μάς το έκαναν επί ένα μήνα στα μαθήματα της έκθεσης, της λογοτεχνίας και της ιστορίας, σχεδόν καθημερινά. Μιλάω τουλάχιστον για το μέσο επαρχιακό δημόσιο σχολείο, όπου οι δάσκαλοι και οι καθηγητές ασχολούνται και κουβεντιάζουν με τους μαθητές τους, δεν είναι αδιάφοροι. Οπότε προς τι όλος αυτός ο στόμφος;
Edit: Μια ακόμη παρατήρηση. Δεν είναι ανάγκη να χρησιμοποιείτε τη λέξη "εθνικισμός" όπου εννοείται ο "εθνισμός". Ο νοών νοείτω.
Τώρα όσον αφορά το σχολείο, και σε μουσεία πήγαμε και ταινίες - ντοκιμαντέρ ιστορικού περιεχομένου είδαμε και λογοτεχνικά κείμενα και ποιήματα διαβάσαμε και επαναστατικά τραγούδια μάθαμε και όσοι θέλαμε συμμετείχαμε και στην παρέλαση και τους χορούς. Όταν ήμασταν παιδάκια στο δημοτικό μας έλεγαν τραγουδάκια και μας μάθαιναν τη βασική ροή των γεγονότων, και στο λύκειο πια που ωριμάσαμε, αναλύαμε ολόκληρα πολεμικά κείμενα και γράφαμε εκθέσεις για τον αντίκτυπο του πολέμου στην ψυχική υγεία των στρατιωτών και άμαχων θυμάτων. Μάλιστα, θυμάμαι χαρακτηριστικά έναν εθνικιστή καθηγητή που είχαμε και με τις ακραίες, φασιστικές αντιλήψεις που αναπαρήγαγε, είχε γίνει ο περίγελος του σχολείου.
Αυτό που προτείνεις εσύ paskmak για την ημέρα της επετείου ουσιαστικά μάς το έκαναν επί ένα μήνα στα μαθήματα της έκθεσης, της λογοτεχνίας και της ιστορίας, σχεδόν καθημερινά. Μιλάω τουλάχιστον για το μέσο επαρχιακό δημόσιο σχολείο, όπου οι δάσκαλοι και οι καθηγητές ασχολούνται και κουβεντιάζουν με τους μαθητές τους, δεν είναι αδιάφοροι. Οπότε προς τι όλος αυτός ο στόμφος;
Edit: Μια ακόμη παρατήρηση. Δεν είναι ανάγκη να χρησιμοποιείτε τη λέξη "εθνικισμός" όπου εννοείται ο "εθνισμός". Ο νοών νοείτω.