Valder
Τιμώμενο Μέλος
Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 28,050 μηνύματα.
12-11-19
21:12
Ας πω κι εγω ένα από τα καλά τα ρεζιλίκια μου να σπάσει το ταμπού των ενηλίκων ρεζιλικιών. Δεν ξέρω αν το χω ξαναπεί, αλλά ας είναι. Προσοχή, είναι σιχαμένο.
Ήμουν μεγάλος. 25+ φάση. Είχα ένα κακό, να είμαι με το μποξεράκι όποτε ερχόταν ο κολλητός, άνεση, κλαιν μαιν κι ετσι.
Πρέπει να τρώγαμε πίτσες Χατ, να χαμε πάρει τρεις τέσσερεις για δυο άτομα, δε θυμάμαι θα σας γελάσω. (αμα έγινε και χωρίς τις πίτσες και μπερδεύομαι απο δυο διαφορετικές μνήμες, είναι ακόμα πιο μεγάλο το ρεζιλίκι)
Εμένα λοιπόν μετά το πολύ φαί, πιέζομαι, με πιάνουν διάφορα...
Είχα ξεκωλιαστεί να τρώω, και λέγε λέγε και λέγε λέγε και κοκακόλες και γέλια κι απ όλα.
Μιλάμε για καταστάσεις ρωμαικού οργίου, ζώον από τα λίγα.
Οπως γέλαγα λοιπόν, μου φεύγει ένας κρότος κωλικός με καύσο μπόλικον, και καταλαβαίνω ότι το "δαιμόνιο" κορνάρει στη γωνία, ανεξέλεγκτο με πίεση δέκα ατμόσφαιρες, έτοιμο για να ξεμυτίσει για να κάνει τη ζημιά.
Του λέω με τρεμάμενη φωνή "θα μου φύγουνε μαλάκα, δε μπορώ έφυγα για μπάνιο, αν φας την πίτσα σε έσκισα".
Η ανησυχία μου βλέπετε, ήταν μη και δεν μείνει πίτσα, όχι μην κάνω εμπριμέ ταπετσαρία όλο το σπίτι.
Σκάει στα γέλια και με πιάνει κι εμένα νευρικό. Φεύγω καρφί εγω, λουσμένος σε κρύο ιδρώτα ως το μπάνιο χοροπηδώντας και λίγο πριν την πόρτα... "You've got mail!"
ΣΠΛΑΦ! Όλα στο πάτωμα από το χαλαρό ξεχειλωμένο μποξεράκι.
Μπροστά στον κολλητό αυτά ο οποίος έχει λυθεί σε γέλιο μαύρο να κακαρίζει κυριολεκτικά "ρε το μαλάκα χέστηκε!"
Μπάνιο ο δικός σας κατευθείαν, σφουγγάρισμα μετά όλα τα καλά.
Συναισθηματικές στιγμές, φιλίες που κρατάνε.
Πρέπει να τρώγαμε πίτσες Χατ, να χαμε πάρει τρεις τέσσερεις για δυο άτομα, δε θυμάμαι θα σας γελάσω. (αμα έγινε και χωρίς τις πίτσες και μπερδεύομαι απο δυο διαφορετικές μνήμες, είναι ακόμα πιο μεγάλο το ρεζιλίκι)
Εμένα λοιπόν μετά το πολύ φαί, πιέζομαι, με πιάνουν διάφορα...
Είχα ξεκωλιαστεί να τρώω, και λέγε λέγε και λέγε λέγε και κοκακόλες και γέλια κι απ όλα.
Μιλάμε για καταστάσεις ρωμαικού οργίου, ζώον από τα λίγα.
Οπως γέλαγα λοιπόν, μου φεύγει ένας κρότος κωλικός με καύσο μπόλικον, και καταλαβαίνω ότι το "δαιμόνιο" κορνάρει στη γωνία, ανεξέλεγκτο με πίεση δέκα ατμόσφαιρες, έτοιμο για να ξεμυτίσει για να κάνει τη ζημιά.
Του λέω με τρεμάμενη φωνή "θα μου φύγουνε μαλάκα, δε μπορώ έφυγα για μπάνιο, αν φας την πίτσα σε έσκισα".
Η ανησυχία μου βλέπετε, ήταν μη και δεν μείνει πίτσα, όχι μην κάνω εμπριμέ ταπετσαρία όλο το σπίτι.
Σκάει στα γέλια και με πιάνει κι εμένα νευρικό. Φεύγω καρφί εγω, λουσμένος σε κρύο ιδρώτα ως το μπάνιο χοροπηδώντας και λίγο πριν την πόρτα... "You've got mail!"
ΣΠΛΑΦ! Όλα στο πάτωμα από το χαλαρό ξεχειλωμένο μποξεράκι.
Μπροστά στον κολλητό αυτά ο οποίος έχει λυθεί σε γέλιο μαύρο να κακαρίζει κυριολεκτικά "ρε το μαλάκα χέστηκε!"
Μπάνιο ο δικός σας κατευθείαν, σφουγγάρισμα μετά όλα τα καλά.
Συναισθηματικές στιγμές, φιλίες που κρατάνε.