01-12-19
11:05
Και ποια είσαι εσύ ρε κοπελιά που θα αποφασίσεις ποιος μπορεί και ποιος δεν μπορεί να μένει στην Ευρώπη; Κι εσύ κι όλοι μας από τύχη γεννηθηκαμε εδώ. Εγώ θέλω όλους τους ανθρώπους στην Ευρώπη οπότε εγώ κι εσύ μηδενίζουμε η μία την άλλη. Αν δε σου αρέσει στην τελική, φύγε εσύ.
Κι όσο γι' αυτό που είπα ότι δεν μπορώ να πω πολλά λόγω της θέσης μου και το κοπανας συνέχεια, εννοώ ότι δεν μπορώ λόγω της θέσης της συντονίστριας να εκφράσω όλον τον οχετό που μου έρχεται στο στόμα διαβάζοντας τις απόψεις ορισμένων. Οι αρχαίοι Έλληνες δεν έλεγαν τίποτα για αγάπη, συμπόνια, φιλοξενία, φιλία; Το μίσος γίνεται δηλητήριο που τρώει αυτόν που το νιώθει.
Κανείς δεν είπε ότι δε συμπονούμε αυτούς τους ανθρώπους και ότι τους μισούμε. Όμως έχεις μια "ιδανική" θα έλεγα εικόνα γι αυτούς τους ανθρώπους, θεωρείς ότι είναι κατατρεγμένοι και θα τους παρέχουμε προστασία, ότι εύκολα θα προσαρμοστούν και θα ενσωματωθούν στις κοινωνίες υποδοχής και θα είναι ευγνώμονες γι αυτό.
Δε σκέφτεσαι ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι, είτε πρόσφυγες είτε οικονομικοί μετανάστες προέρχονται από κατεστραμμένες χώρες τις οποίες όμως δεν κατέστρεψε μια ξένη δύναμη, μια άλλη χώρα, αλλά μόνοι τους έχουν εμφύλιους πολέμους, δικτατορικά καθεστώτα, τρομοκρατικές επιθέσεις, αυτοί δηλαδή κατέστρεψαν τις δικές τους χώρες. Και ότι οι αντιλήψεις και οι απόψεις που έχουν περί δημοκρατίας, ισότητας των δύο φύλων, ανεξιθρησκίας, αποφυγής διακρίσεων σε μειονότητες κλπ απέχουν κυριολεκτικά αιώνες ή έστω πολλές δεκαετίες αυτών των δυτικών κοινωνιών. (Σύμφωνοι και οι δυτικές κοινωνίες πέρασαν από αυτά τα στάδια αλλά αιώνες -πχ μεσαίωνας- ή έστω δεκαετίες πριν). Θα πρέπει, λοιπόν, να τους πείσουμε για θέματα που είναι δεδομένα σε εμάς εδώ και χρόνια, δηλ. εν έτει 2019 και σύντομα 2020 θα πρέπει να τους μιλάμε για το τι καλή που είναι η δημοκρατία και πρέπει να μπορούμε να μιλάμε όλοι ελεύθερα, για το ότι μια γυναίκα μπορεί να εργαστεί, να μορφωθεί, να βγει έξω μόνη της στο δρόμο, να έχει προγαμιαίες σχέσεις, για την ανεξιθρησκεία κοκ.
Δε το είχα ψάξει αλλά επειδή έριξα μια ματιά στα στατιστικά, όντως στη Σουηδία από το 2014 και έπειτα είχαμε μία αύξηση κατά 70% στα σεξουαλικά εγκλήματα με την πλειοψηφία των καταδικασθέντων να είναι μετανάστες προερχόμενοι εκτός Ε.Ε. Μάλιστα αν μιλήσουμε για σεξουαλικές επιθέσεις σε γυναίκες από άτομα που δεν γνώριζαν, δηλ. ο βιαστής δεν ήταν έστω κάποια εφήμερη γνωριμία αλλά για παράδειγμα επιθέσεις στο δρόμο, το ποσοστό των δραστών-μεταναστών εκτοξεύεται στο 80%. Μήπως εξηγείται από το γεγονός ότι στις χώρες καταγωγής τους οι γυναίκες -είτε εκ του νόμου είτε από κοινωνική υποχρέωση- πρέπει να φοράνε μπούργκα, μαντήλα, μακριά ρούχα και αυτοί τις δυτικές γυναίκες τις βλέπουν σαν πόρνες; Και ότι εκεί αν βιάσεις μια γυναίκα το πιθανότερο είναι να καταδικαστεί η βιασθείσα και όχι ο βιαστής;
Πέραν τούτου από καθαρά κοινωνιολογικής άποψης σου διαφεύγει ότι όπου υπάρχουν μαζεμένοι πολλοί άνθρωποι από μια εθνότητα ή έστω με ένα κοινό χαρακτηριστικό, τείνουν να γκετοποιούνται ευκολότερα. Δηλ. συναγελάζονται μεταξύ τους, δημιουργούν σταδιακά ένα πλέγμα στήριξης, εργασιών κλπ και δεν αλληλεπιδρούν με την υπόλοιπη κοινωνία τόσο, επειδή έχουν μερικούς χιλιάδες συμπατριώτες τους να το κάνουν. Και ότι γενικά οι μετανάστες είναι πιο παραδοσιακοί σε σχέση με τις χώρες καταγωγής τους (πχ ακόμα και οι Έλληνες της Αμερικής στις αντιλήψεις τους είναι μερικές δεκαετίες πίσω όσον αφορά τα ελληνικά θέματα σε σχέση με τους κατοίκους της Ελλάδας).
Τέλος θα πρέπει να γνωρίζεις ότι καλώς ή κακώς ο σύγχρονος πολιτισμός έχει οικοδομηθεί πάνω στα λεγόμενα εθνικά κράτη. Και παρόλο ότι 100% εθνικά ομοιογενή κράτη ουσιαστικά δεν υπάρχουν, ωστόσο είθισται η πλειοψηφία των κατοίκων μιας χώρας να αποτελείται από άτομα της ίδιας εθνολογικής προέλευσης. Θεωρείς ότι η Ελλάδα, μια μικρή χώρα με πολλά προβλήματα, συμπεριλαμβανομένων των εθνικών προβλημάτων με τη γειτονική -και μάλιστα μουσουλμανική- Τουρκία μπορεί να αντέξει πρόσφυγες και μετανάστες ανά την επικράτεια και μάλιστα σε εθνικά ευαίσθητες περιοχές όπως τα νησιά μας;
30-11-19
09:43
Grtt, κατ'αρχάς χαίρομαι που ξεκαθαρίζεις πως μιλάς για πρόσφυγες κι όχι για λαθρομετανάστες αλλά γιατί θεωρείς και εσύ την -εκτός των άλλων -κοστοβόρο ενσωμάτωση προσφύγων δεδομένη, αναπότρεπτη και υποχρέωση όλων μας;
Δε το θεωρώ απαραίτητη υποχρέωση αλλά, καλώς ή κακώς, μία πραγματικότητα. Ας υποθέσουμε ότι αύριο τελειώνει ο πόλεμος στη Συρία (αν και σε ποσοστά οι Σύριοι που έρχονται είναι πλέον μειοψηφία). Θεωρώ ότι αν και ένα μέρος θα επιστρέψει, το μεγαλύτερο ίσως δε θα θελήσει να φύγει, όσο πιο πολύ αργήσει να τελειώσει ο πόλεμος εκεί τόσο δυσκολότερα θα φύγουν. Αυτό σημαίνει ότι αναπόφευκτα, ακόμα και αν απελάσουμε κάποιους και κάποιοι άλλοι πάνε σε άλλες χώρες της Ευρώπης, ένα μέρος θα μείνει εδώ. Σκοπός μας, επομένως θα είναι να του ενσωματώσουμε όσο καλύτερα γίνεται καθώς αν τους κάνουμε να νοιώθουν ξένοι, υπάρχει ο κίνδυνος ριζοσπαστικοποίησής τους.
29-11-19
10:02
Η ενσωμάτωση μερίδας προσφύγων μπορεί να είναι εφικτή αλλά ούτε σύντομη θα είναι, ούτε θα δημιουργήσουν οικονομικό παράδεισο στη χώρα. Η πλειοψηφία των μεταναστών/ προσφύγων είναι εξαιρετικά δύσκολο να ενσωματωθεί, είναι κάτι που δε το επιθυμούν πολλές φορές οι ίδιοι και δε το θέλουν οι τοπικές κοινωνίες για εθνικούς λόγους, και ορθά. Η λογική που λέει πως όσοι περνούν τα σύνορα είναι καλοδεχούμενοι, ανεξάρτητα από το αν είναι πρόσφυγες ή μετανάστες, πολύ απλά δεν είναι λογική!
Κάποιοι θεωρούν δεδομένο ότι όσοι έρχονται θα ενσωματωθούν εδώ, όμως όσο πιο μεγάλες είναι οικονομικές/ κοινωνικές/ θρησκευτικές και άλλες αντιλήψεις όσων έρχονται τόσο δυσκολότερη είναι η ενσωμάτωσή τους.
Τα παραδείγματα είναι αρκετά. Έχουμε τους Ρομά οι οποίοι ουδέποτε ενσωματώθηκαν πλήρως στις εκάστοτε κοινωνίες που βρίσκονται. Στη Γερμανία οι Τούρκοι θεωρούνται ως η πρώτη ομάδα η οποία έχει αποτύχει σε μεγάλο βαθμό να ενσωματωθεί στη γερμανική κοινωνία μετά από δεκαετίες εγκατάστασης εκεί. Βλέπουμε άτομα αραβικής καταγωγής που έχουν γεννηθεί και μεγαλώσει σε χώρες όπως Γαλλία, Ην. Βασίλειο κλπ να γίνονται τζιχαντιστές, αυτοί δεν έχουν καν το άλλοθι ότι δε γνωρίζουν πώς πραγματικά είναι να μεγαλώνεις σε μια σύγχρονη δημοκρατική χώρα. Τι είπατε για ενσωμάτωση;
Μέτρα που πρέπει να παρθούν:
1. Επιτήρηση των θαλασσίων συνόρων με τρόπους ώστε μόλις γίνεται αντιληπτό ότι ξεκινούν από απέναντι να αποτρέπονται πριν μπουν σε ελληνικά χωρικά ύδατα. Προς τούτο θα βοηθήσει η Frontex και γνωρίζω ότι η Ελλάδα θα πάρει με leasing αεροπλάνα προς αυτό το σκοπό
2. Κλειστά κέντρα για όσους δεν είναι πρόσφυγες. Όσοι περνούν παράνομα τα σύνορα σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου, συλλαμβάνονται και κρατούνται. Κατ' εξαίρεση αυτό δε γίνεται για τους πρόσφυγες, αλλά πρέπει να γίνεται για τους μετανάστες.
3. Υπάρχει πρόταση της Ε.Ε ώστε κάθε χώρα της Ε.Ε να δέχεται αναλογικά με τον πληθυσμό και το ΑΕΠ της ένα ποσοστό προσφύγων, ανάλογα με το πού επιθυμούν να πάνε, αλλά αυτοί μετά να μην μπορούν να μετακινηθούν σε άλλη χώρα της Ε.Ε
4. Σύντομες διαδικασίες απόδοσης ασύλου και απέλασης όσων δε το δικαιούνται.
5. Όσοι τελικά μείνουν εδώ να κάνουν υποχρεωτικά μαθήματα ελληνικών και μαθήματα όπως Αγωγή του Πολίτη σχετικά με τον πολιτισμό, τις αξίες, τη δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα
Νομίζω ότι αυτά είναι μέτρα λογικά ώστε να μη γίνει η χώρα ένα απέραντο hotspot.
Κάποιοι θεωρούν δεδομένο ότι όσοι έρχονται θα ενσωματωθούν εδώ, όμως όσο πιο μεγάλες είναι οικονομικές/ κοινωνικές/ θρησκευτικές και άλλες αντιλήψεις όσων έρχονται τόσο δυσκολότερη είναι η ενσωμάτωσή τους.
Τα παραδείγματα είναι αρκετά. Έχουμε τους Ρομά οι οποίοι ουδέποτε ενσωματώθηκαν πλήρως στις εκάστοτε κοινωνίες που βρίσκονται. Στη Γερμανία οι Τούρκοι θεωρούνται ως η πρώτη ομάδα η οποία έχει αποτύχει σε μεγάλο βαθμό να ενσωματωθεί στη γερμανική κοινωνία μετά από δεκαετίες εγκατάστασης εκεί. Βλέπουμε άτομα αραβικής καταγωγής που έχουν γεννηθεί και μεγαλώσει σε χώρες όπως Γαλλία, Ην. Βασίλειο κλπ να γίνονται τζιχαντιστές, αυτοί δεν έχουν καν το άλλοθι ότι δε γνωρίζουν πώς πραγματικά είναι να μεγαλώνεις σε μια σύγχρονη δημοκρατική χώρα. Τι είπατε για ενσωμάτωση;
Μέτρα που πρέπει να παρθούν:
1. Επιτήρηση των θαλασσίων συνόρων με τρόπους ώστε μόλις γίνεται αντιληπτό ότι ξεκινούν από απέναντι να αποτρέπονται πριν μπουν σε ελληνικά χωρικά ύδατα. Προς τούτο θα βοηθήσει η Frontex και γνωρίζω ότι η Ελλάδα θα πάρει με leasing αεροπλάνα προς αυτό το σκοπό
2. Κλειστά κέντρα για όσους δεν είναι πρόσφυγες. Όσοι περνούν παράνομα τα σύνορα σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου, συλλαμβάνονται και κρατούνται. Κατ' εξαίρεση αυτό δε γίνεται για τους πρόσφυγες, αλλά πρέπει να γίνεται για τους μετανάστες.
3. Υπάρχει πρόταση της Ε.Ε ώστε κάθε χώρα της Ε.Ε να δέχεται αναλογικά με τον πληθυσμό και το ΑΕΠ της ένα ποσοστό προσφύγων, ανάλογα με το πού επιθυμούν να πάνε, αλλά αυτοί μετά να μην μπορούν να μετακινηθούν σε άλλη χώρα της Ε.Ε
4. Σύντομες διαδικασίες απόδοσης ασύλου και απέλασης όσων δε το δικαιούνται.
5. Όσοι τελικά μείνουν εδώ να κάνουν υποχρεωτικά μαθήματα ελληνικών και μαθήματα όπως Αγωγή του Πολίτη σχετικά με τον πολιτισμό, τις αξίες, τη δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα
Νομίζω ότι αυτά είναι μέτρα λογικά ώστε να μη γίνει η χώρα ένα απέραντο hotspot.
22-11-19
15:33
Το κανουμε αυτο εδω και...βασικα απο παντα, η ανθρωπινη ιστορια αυτο ειναι. Το βλεπεις να δουλευει?
Μα το θέμα είναι ότι μέχρι σήμερα δε το κάνουμε. Οι αιτήσεις ασύλου καθυστερούν υπερβολικά πολύ και οι επιστροφές είναι ελάχιστες. Αυτόν είναι που πρέπει να αλλάξει
22-11-19
12:07
1) ανθρωπισμος, δηλαδη τι θα προτεινες να κανουμε? Εκτελεση? Το νομο εφαρμοζουμε.
2) ειναι καλα μελετημενο φαινομενο το οτι η μεταναστευση προκαλει βραχυπροθεσμα οικονομικα προβληματα μεσο προθεσμα και μακροπροθεσμα ομως ειναι ευεργετικη. Και ειναι λογικο αυτο, περισοτεροι ανθρωποι = περισοτερη καταναλωση και αναγκαστικα περισοτερη παραγωγη. Σε παρακαλω μην αρχισεις να το αμφισβητεις αυτο, εχουν γινει μελετες. Πολλες
Αν και λίγων ημερών η συγκεκριμένη δημοσίευση, και μια και δεν έχω τοποθετηθεί μέχρι σήμερα για το θέμα (καλά όχι ότι περιμένατε με αγωνία να πάρω θέση, λέμε τώρα ), ας πω κάποια πράγματα:
1) Οποιοσδήποτε άνθρωπος αναγκάζεται να εγκαταλείψει τη χώρα του, είτε λόγω πολέμου, είτε επειδή διώκεται ή ακόμα και για οικονομικούς λόγους, σημαίνει ότι είναι δυστυχισμένος από τη ζωή του και δε μπορεί να κάνει διαφορετικά. Ακόμα και οι οικονομικοι μετανάστες από το Μπαγκλαντές ή το Πακιστάν, προφανώς δε ζουν ζωή χαρισάμενη εκεί για να θέλουν να φύγουν.
2) Υπό την παραπάνω έννοια για ανθρωπιστικούς λόγους, και ειδικά όσον αφορά τους πρόσφυγες, βοηθούμε όσο μπορούμε
ΑΛΛΑ
1) Ο ανθρωπισμός δυστυχώς έχει κάποια όρια. Για να το καταλάβουμε αυτό ας μιλήσουμε με ένα παράδειγμα: Ας υποθέσουμε ότι εγώ είμαι ένας καλός άνθρωπος και έχω 5 διαμερίσματα σε μία πολυκατοικία στα οποία μπορώ να φιλοξενήσω συνολικά 20 άτομα (4 άτομα στο καθένα), και να αναλάβω και τη διατροφή τους. Αν όμως πάρουν χαμπάρι και άλλοι ότι κάποιοι μένουν και τρώνε και πίνουν τσάμπα, μπορεί να αρχίσουν χωρίς την άδεια μου και με το έτσι θέλω να κατοικούν και σε αυτά τα διαμερίσματα. Αν λοιπόν αντί για 20 άτομα βρεθούν 100 ξαφνικά αυτό σημαίνει ότι: α) θα μειωθεί σημαντικά η ποιότητα ζωής όλων, και των αρχικά 20 ωφελούμενων και των υπολοίπων β) θα αρχίσουν προστριβές μεταξύ διαφορετικών και άγνωστων μεταξύ τους ατόμων γ) θα δημιουργηθούν ζητήματα υγιεινής και δ) θα διαμαρτυρηθούν και οι υπόλοιποι ένοικοι της πολυκατοικίας λόγω του υπερβολικού θορύβου, των καυγάδων, τις εστίες μόλυνσης.
Αν αυτό το μεταφέρετε στο τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή στα νησιά θα καταλάβετε ότι δεν είναι θέμα ρατσισμού αλλά θέμα ρεαλιστικής αντιμετώπισης της πραγματικότητας. Όσο και να θέλουμε να βοηθήσουμε κάποιους, δε γίνεται να έρχονται επ' αόριστον άτομα εδώ διότι ούτε τις απαραίτητες δομές έχουμε, ούτε τις κοινωνικές αντοχές, ούτε γίνεται συνεχώς να δημιουργούνται νέες δομές ή να επεκτείνονται συνεχώς καθιστώντας όλη τη χώρα ένα απέραντο hot spot. Αναγκαστικά θα πρέπει να γίνει μια επιλογή ποιοι θα μείνουν και ποιοι θα φύγουν..
2) Όσον αφορά την εγκληματικότητα. Είμαι απολύτως βέβαιος ότι το 95% όσων έρχονται εδώ είναι απολύτως φιλήσυχοι άνθρωποι. Αλλά ακόμα και το 5% να είναι κακοί άνθρωποι, στατιστικά καθόλα λογικό νούμερο, μιλάμε για 3500 εγκληματίες στους 70.000 περίπου πρόσφυγες και μετανάστες. Αν σε αυτούς προσθέσουμε και μερικούς ακόμα που "αναγκαστικά" εγκληματούν λόγω των άθλιων συνθηκών διαβίωσης (κλοπές, διακίνηση ναρκωτικών κλπ) για να βγάλουν μερικά χρήματα, τότε είναι αρκετό να μιλάμε για εγκληματικότητα η οποία γίνεται πολύ δυσκολότερα ανεκτή λόγω του ότι είναι φιλοξενούμενοι εδώ και όχι γηγενείς.
3) Περί ωφέλειας από τη μετανάστευση. Ναι συμφωνώ πολλές μελέτες καταδεικνύουν θετικές επιπτώσεις από τη μετανάστευση με μια διαφορά, όταν αυτή είναι νόμιμη, συντεταγμένη, με συγκεκριμένους κανόνες. Εδώ όμως έχουμε εκατομμύρια ανθρώπους που ήρθαν στην Ευρώπη σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Αυτό σημαίνει ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο να απορροφηθούν σε σύντομο χρονικό διάστημα ή να ενσωματωθούν. Επιπλέον ο μεγάλος όγκος τους, κάνει ευκολότερη τη γκετοποίηση τους, καθώς συγχρωτίζονται μεταξύ τους, χωρίς ενδιαφέρον αλληλεπίδρασης με το ντόπιο πληθυσμό. Οι περισσότεροι, δε, βλέπουν την παραμονή τους στην Ελλάδα ως προσωρινή και δεν ενδιαφέρονται να ενσωματωθούν στον ντόπιο πληθυσμό.
Αν σε αυτό προσθέσεις το γεγονός ότι δε μιλάμε για Ευρωπαίους (όπως πχ ήταν οι Αλβανοί ή οι Βούλγαροι) αλλά για ανθρώπους με εντελώς διαφορετικό πολιτιστικό, θρησκευτικό και κοινωνικό υπόβαθρο και αντιλήψεις, καταλαβαίνουμε πόσο δύσκολη καθίσταται η ενσωμάτωση τους.
Υπάρχει και το γεγονός της άρνησης της ενσωμάτωσης τους από τις τοπικές κοινωνίες, όπου σε ορισμένες περιπτώσεις δε μπορούμε να τους αδικήσουμε. Σε ένα νησί 1000 κατοίκων δεν είναι λογικό να αναμένουμε να ενσωματωθούν 2000 μετανάστες ή πρόσφυγες. Μιλάμε για πλήρη πληθυσμιακή αλλοίωση καθιστώντας τους ντόπιους μειοψηφία.
Δυστυχώς, μεταξύ άλλων, η μόνη λύση είναι η όσο το δυνατόν πιο γρήγορη απόδοση ασύλου σε όσους το έχουν μέγιστη ανάγκη και ταχεία απέλαση των υπολοίπων, άλλη λύση δεν υπάρχει...
30-05-18
12:18
Λοιπόν, εγώ είμαι κάπου στη μέση στο θέμα αυτό:
Από τη μία άποψη έχουμε την καθαρά ανθρωπιστική πλευρά του θέματος: Αυτοί οι άνθρωποι δεν ήρθαν διακοπές στην Ελλάδα, ούτε για να λιαστούν, όπως κάποτε έλεγε κάποια υπουργός. Είναι άνθρωποι δυστιχισμένοι και κατατρεγμένοι, οι οποίοι αναγκάστηκαν να φύγουν από τις πατρίδες τους (κυρίως Συρία, Ιράκ, Αφγανιστάν) επειδή κινδύνευε άμεσα η ζωή τους, από τον κυβερνητικό στρατό, από τους Ταλιμπάν, από το ISIS, όποιο στρατόπεδο και αν διάλεγαν, ή ακόμα και αν ήταν αμέτοχοι, θα τους σκότωναν όλοι οι υπόλοιποι. Διένυσαν χιλιάδες χιλιόμετρα με κίνδυνο της ζωής τους, σε αντίξοες καιρικές συνθήκες και συνθήκες μεταφοράς για έρθουν σε ασφαλέστερα μέρη. Οπότε σαφώς και δεν ήταν επιλογή τους να έρθουν στην Ελλάδα, αλλά καθαρή ανάγκη.
Από την άλλη, όμως, σε όλα υπάρχει ένα όριο. Το όριο τίθεται διότι ούτε οικονομικά, ούτε κοινωνικά μπορούν να ενσωματωθούν τόσα πολλά άτομα, σε τόσο λίγο χρόνο, ειδικά σε μια χώρα με οικονομικά προβλήματα, όπως η Ελλάδα και με την ανοργανωσιά από την οποία πάσχει το ελληνικό κράτος. Το παράδειγμα με το σπίτι και τους ακάλεστους που κάποιος ανέφερε θα το διατυπώσω εγώ αλλιώς: Ας υποθέσουμε ότι είμαι ένας καλός άνθρωπος και έχω δυο άδεια διαμερίσματα και αποφασίζω να τα διαθέσω για να κατοικήσουν κάποιοι φτωχοί άνθρωποι. Μπαίνουν μέσα, τους ταϊζω και τους ποτίζω. Αν, όμως, ξαφνικά, το πάρουν χαμπάρι και άλλοι και μπουν από τα παράθυρα ή από την πόρτα και αντί για 5-10 άτομα ξαφνικά γίνουν 30 στο διαμέρισμα, αυτομάτως αυτό θα σημαίνει ότι θα γίνουν καταστροφές σε αυτό και η ποιότητα ζωής όλων, συμπεριλαμβανομένων και των αρχικών οφελουμένων, θα υποβαθμιστεί πλήρως. Δε γίνεται, δηλαδή, να δεχτούμε άπειρο αριθμό ατόμων, για αόριστο χρονικό διάστημα. Δεν είναι επιθυμητό, από οικονομικής άποψης αλλά και από κοινωνικής άποψης. Αν ζουν άθλια, μοιραία, θα αναπτύξουν και παραβατική συμπεριφορά, αυτό θα κάναμε κι εμείς στη θέση τους για να επιβιώσουμε.
Αν σε όλα αυτά προστεθούν, και οι εντελώς διαφορετικές αντιλήψεις που έχουν για μια σειρά κοινωνικών θεμάτων (μιλάμε και συζητάμε σε αυτό το φόρουμ για γάμους ομοφυλοφίλων, υιοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια, πολιτικούς γάμους, ανεξιθρησκεία, ισότητα ανδρών γυναικών αλλά ακόμα και για δημοκρατία κι ελευθερία έκφρασης: για τους περισσότερους από αυτούς όλα αυτά είναι στην καλύτερη περίπτωση άγνωστες λέξεις) κατανοούμε ότι όσο ανθρωπιστές και να είμαστε, κάπου θα πρέπει να θέσουμε ένα όριο.
Δυστυχώς η Ελλάδα έχει ένα κακό: Είναι η πρώτη χώρα της Ε.Ε στην οποία εισέρχονται οι πρόσφυγες, και τα θαλάσσια σύνορα είναι εξαιρετικά δύσκολο να φρουρηθούν αποτελεσματικά στο σύνολο τους.
Από τη μία άποψη έχουμε την καθαρά ανθρωπιστική πλευρά του θέματος: Αυτοί οι άνθρωποι δεν ήρθαν διακοπές στην Ελλάδα, ούτε για να λιαστούν, όπως κάποτε έλεγε κάποια υπουργός. Είναι άνθρωποι δυστιχισμένοι και κατατρεγμένοι, οι οποίοι αναγκάστηκαν να φύγουν από τις πατρίδες τους (κυρίως Συρία, Ιράκ, Αφγανιστάν) επειδή κινδύνευε άμεσα η ζωή τους, από τον κυβερνητικό στρατό, από τους Ταλιμπάν, από το ISIS, όποιο στρατόπεδο και αν διάλεγαν, ή ακόμα και αν ήταν αμέτοχοι, θα τους σκότωναν όλοι οι υπόλοιποι. Διένυσαν χιλιάδες χιλιόμετρα με κίνδυνο της ζωής τους, σε αντίξοες καιρικές συνθήκες και συνθήκες μεταφοράς για έρθουν σε ασφαλέστερα μέρη. Οπότε σαφώς και δεν ήταν επιλογή τους να έρθουν στην Ελλάδα, αλλά καθαρή ανάγκη.
Από την άλλη, όμως, σε όλα υπάρχει ένα όριο. Το όριο τίθεται διότι ούτε οικονομικά, ούτε κοινωνικά μπορούν να ενσωματωθούν τόσα πολλά άτομα, σε τόσο λίγο χρόνο, ειδικά σε μια χώρα με οικονομικά προβλήματα, όπως η Ελλάδα και με την ανοργανωσιά από την οποία πάσχει το ελληνικό κράτος. Το παράδειγμα με το σπίτι και τους ακάλεστους που κάποιος ανέφερε θα το διατυπώσω εγώ αλλιώς: Ας υποθέσουμε ότι είμαι ένας καλός άνθρωπος και έχω δυο άδεια διαμερίσματα και αποφασίζω να τα διαθέσω για να κατοικήσουν κάποιοι φτωχοί άνθρωποι. Μπαίνουν μέσα, τους ταϊζω και τους ποτίζω. Αν, όμως, ξαφνικά, το πάρουν χαμπάρι και άλλοι και μπουν από τα παράθυρα ή από την πόρτα και αντί για 5-10 άτομα ξαφνικά γίνουν 30 στο διαμέρισμα, αυτομάτως αυτό θα σημαίνει ότι θα γίνουν καταστροφές σε αυτό και η ποιότητα ζωής όλων, συμπεριλαμβανομένων και των αρχικών οφελουμένων, θα υποβαθμιστεί πλήρως. Δε γίνεται, δηλαδή, να δεχτούμε άπειρο αριθμό ατόμων, για αόριστο χρονικό διάστημα. Δεν είναι επιθυμητό, από οικονομικής άποψης αλλά και από κοινωνικής άποψης. Αν ζουν άθλια, μοιραία, θα αναπτύξουν και παραβατική συμπεριφορά, αυτό θα κάναμε κι εμείς στη θέση τους για να επιβιώσουμε.
Αν σε όλα αυτά προστεθούν, και οι εντελώς διαφορετικές αντιλήψεις που έχουν για μια σειρά κοινωνικών θεμάτων (μιλάμε και συζητάμε σε αυτό το φόρουμ για γάμους ομοφυλοφίλων, υιοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια, πολιτικούς γάμους, ανεξιθρησκεία, ισότητα ανδρών γυναικών αλλά ακόμα και για δημοκρατία κι ελευθερία έκφρασης: για τους περισσότερους από αυτούς όλα αυτά είναι στην καλύτερη περίπτωση άγνωστες λέξεις) κατανοούμε ότι όσο ανθρωπιστές και να είμαστε, κάπου θα πρέπει να θέσουμε ένα όριο.
Δυστυχώς η Ελλάδα έχει ένα κακό: Είναι η πρώτη χώρα της Ε.Ε στην οποία εισέρχονται οι πρόσφυγες, και τα θαλάσσια σύνορα είναι εξαιρετικά δύσκολο να φρουρηθούν αποτελεσματικά στο σύνολο τους.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.