GoddamnRight
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο GoddamnRight αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών. Έχει γράψει 339 μηνύματα.
22-12-19
00:26
Προσωπικά δεν θεωρώ το να ποντάρεις στο να σε σώσουν ή να συμμάχησουν άλλοι ως βιόσημο σχέδιο. Η ελπίδα δεν αποτελεί τακτική. Επειδή μπορείς μόνο μία φορά να χτυπήσεις αιφνήδια για εμένα είναι λογικό να το κάνεις όσο πιο σκληρά γίνεται. Ειδικά δε, αν μπορείς να βυθίσεις μεγάλο μέρος του στόλου τους εξ αρχής. Τα πλοία δεν είναι τανκς να τα παράγεις μαζικά, θέλουν χρόνια να γίνουν. Αν κυριαρχήσεις στην θάλασσα μπορείς μετά να αποκλείσεις την Τουρκία εμπορικά σχεδόν πλήρως και να τους στραγγαλίσεις οικονομικά, ενώ αποκτάς και την δυνατότητα να κάνεις αποβάσεις. Από ξηρά δεν γίνονται πολλά, καθώς ο Εύρως είναι φρούριο και από τις δύσο πλευρές, ενώ ακόμη και αν περάσεις έχεις να αντιμετωπήσεις και τα στενά του βοσπόρου. Η Τουρκία είναι πολύ καλά προστατευμένη γεωγραφικά από ξηράς.
Δεν είναι ελπίδα, η οποία θα βασίζεται στην τύχη. Είναι στρατηγική! Δεν υπάρχει περίπτωση να μην δημιουργηθούν συμμαχίες. Και όχι από την καλή τους την καρδιά.
Αλλά οκ, άστο αυτό, πες ότι τους αιφνιδιάζεις όπως λες, πού ξέρεις πού είναι όλος τους ο στόλος? Αλλά πες ακόμα και ότι ξέρεις, αυτοί έχουν αντιεροπορικά συστήματα, δε θα είναι εκτεθειμένα. Και τα ραντάρ θα σε βρουν. Οπότε ακόμα και να ξέρεις σε ποια σημεία βρίσκεται ο στόλος τους, παίζει να χάσεις περισσότερα από ότι θα κερδίσεις. Και ξαναλέω, το κυριότερο, θα χάσεις διπλωματικά. Το παιχνίδι κρύβεται στη διπλωματία και κυρίως στα οπλικά σου συστήματα. Ο αιφνιδιασμός πλέον, είναι πολύ πιο δύσκολος, γιατί μπορούν να σε ανιχνεύσουν από πολύ μακριά και να σε ρίξουν για πλάκα. Ο αιφνιδιασμός στη μορφή που προτείνεις εσύ πάντα, στο μυαλό μου, και δεν θα έχει το αποτέλεσμα που λες και θα μας αφήσει ξεκρέμαστους. Αυτά που αξίζουν πολύ, προστατεύονται και πολύ. Εμείς εδώ δεν λέμε να αιφνιδιάσουμε ένα χωριό ή μια πόλη, άλλα στρατιωτικές βάσεις ή άλλους σημαντικούς στόχους.
Αυτό που σαν χώρα πρέπει να κάνουμε γενικά, δεν ξέρω πού βρισκόμαστε, είναι να φτιάξουμε ένα πλέγμα, έναν ιστό από βάσεις, με έξυπνα συστήματα, τα οποία θα μπορούν να ελέγχουν μεγάλης εμβέλειας περιοχές. Και μια συνέντευξη που άκουσα από έναν, αυτά έλεγε. Έξυπνα συστήματα, δεν εννοώ πιο ακριβά αεροπλάνα ή τανκς, αλλά όπως είπα (και είπε και ο τυπάς που ξέρει περισσότερα από εμένα), έξυπνες "σφάιρες" ή πυραύλους που θα μπορούν ανιχνεύουν χώρους μεγάλης απόστασης, να κάνουν lock και να χτυπάνε. Και σίγουρα, όπως λέμε τόση ώρα, πέρα από αυτόν τον αμυντικό ιστό, να συνεχίσουμε να ενισχύουμε τις διπλωματικές μας θέσεις, χωρίς να προκαλούμε. (σημείωση γιατί ποτέ δεν ξέρεις: η υπέρασπιτη του θαλάσσιου χώρου μας, έχοντας ως στόχο την ελαχιστοποίηση θυμάτων και από τις δύο πλευρές, προφανώς δεν θεωρείται ότι προκαλείς)
GoddamnRight
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο GoddamnRight αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών. Έχει γράψει 339 μηνύματα.
21-12-19
23:36
Η Τουρκία ΔΕΝ πρόκειται να μας επιτεθεί. Όταν είσαι ο ισχυρός δεν λειτουργείς έτσι, διότι έτσι δίνεις στον αντίπαλο την δυνατότητα να το παίξει το αδύναμο θύμα και να συσπειρώσει συμμάχους μέσω της παγκόσμιας κατακραυγής. Όταν είσαι ο ισχυρός χρησιμοποιείς την ισχύ σου για να αναγκάσεις τον άλλο να κάνει συνεχώς παραχορήσεις μέχρι ότου να πάρεις αυτά που θέλεις και ο άλλος να είναι irrelevant. Εκμεταλεύεσαι τον φόβο του άλλου για να ισχυροποιήσεις ακόμη περισσότερο την θέση σου. Ο Ερντογάν δεν θέλει την Ελλάδα, τι να την κάνει? Ο Ερντογάν θέλει τους πόρους που έχουν κάποια εδάφη μας και την στρατηγική τους συμμαχία, όπως η συγκεκριμένη θάλασσα.
Άρα πώς θα βγεις κερδισμένος αν κάνεις αιφνίδια επίθεση? Σε καμία περίπτωση δεν θα βγεις. Legit κίνηση που έχει promise, είναι να ρίξεις αυτά που φέρνουν σε σένα.
Δεν θα έχουν προφανώς μέσα στα νερά μας αξιόλογη γραμμή υπεράσπισης. Οπότε εδώ μπορεί να έχει ενδιαφέρον, να ρίξεις ή να αποτρέψεις την όποια παραβίαση, προσπαθώντας ιδανικά, την ελαχιστοποίηση θυμάτων (της δικιάς τους πλευράς). Γιατί έχει διαφορά το να τους τα βυθίσεις όλα χωρίς να έχεις ρίσκο να χάσεις ας πούμε δικά σου άτομα, από το να τους προσεγγίσεις αλλιώς, ρισκάροντας να χάσεις άτομα, αλλά δείχνοντας ότι νοιάζεσαι και για τις ζωές τους.
Το ιδανικό είναι να κάνουμε κίνηση, ενεργή με όχι λόγια και παρακαλητά, για την υπεράσπιση του δικού μας χώρου. Δεν θα κάνουμε "μαγκιές" έξω από τον δικό μας χώρο. Και μάλιστα αυτή η κίνηση, ίσως αν γίνετια, δεν ξέρω προφανώς λεπτομέρειες, να έχει ως στόχο να ελαχιστοποιήσει την απώλεια δικών τους ατόμων. Έτσι κερδίζουμε άμεσα διπλωματικά. Και αν τυχόν από αυτό το συμβάν, ξεκινήσουν επιθέσεις, τότε γίνεται αυτό που σωστά λες, συσπείρωση γύρω από τον αδύναμο.
Αλλά αν τους τα βυθίσεις όλα, έτσι για πλάκα, ναι μεν το κάνεις γιατί παραβιάζουν τον χώρο σου και μετά από ενεργές προσπάθειας διπλωματίας, αλλά τους δίνεις πάτημα να πουν "οι κακοί Έλληνες, χωρίς δισταγμό χύσαν πρώτοι αίμα" κλπ
Optimal, ενεργά να βυθίσεις, αφότου τους περικυκλώσεις or whatever, (τι? θα φέρουν όλον τον στόλο τους? αμφίβολο γιατί βασίζονται στον φόβο μας και επειδή δεν συμφέρει διπλωματικά επίσης) και να τους αιχμαλωτίσεις. Και αν αντιδράσουν τοπικά, στα νερά μας, με ό,τι συνοδεία έχουν, ας αντιδράσουν. Αν χαθεί και κανένας Έλληνας, επειδή αποφασίσαμε να το παίξουμε καλοί και να μην ρίξουμε μια βόμβα και τέλος, μόνο θετικά θα αξιοποιηθεί η θυσία τους, στη διπλωματία μας.
GoddamnRight
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο GoddamnRight αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών. Έχει γράψει 339 μηνύματα.
21-12-19
23:12
Ο Hack3r έχει δίκιο. Ό,τι είναι κοντά στη Τουρκία, ειδικά τα νησιά, είναι καταδικασμένο. Άσε που χωρίς να είμαι σίγουρος, έχουν και καλύτερα οπλικά συστήματα, μεγαλύτερης εμβέλειας. Δεν συμφέρει να τα υπερασπίστουμε. Πιο πολύ συμφέρει να κρατήσουμε μια θαλάσσια γραμμή άμυνας πιο πίσω. Χρειαζόμαστε πάντως καλύτερα έξυπνα συστήματα. Έμφαση δηλαδή στην ίδια τη "σφαίρα". Λέτε να ασχοληθώ επαγγελματικά εδώ? Θα μπορούσα χε
Επίσης, προφανώς, θα πρέπει να ισχυροποιήσουμε τη Θράκη και να αποτρέψουμε ή να ρυθμίσουμε γρήγορα πιθανά χτυπήματα εκ των έσω. Τόσοι ξένοι εδώ, ένα μερίδιο μπορεί να προκαλέσει αστάθεια.
Όσον αφορά το να αιφνιδιάσουμε πρώτοι, είναι ένα πλάνο που δεν έχει τόσο promise, όμως. Θα είχε αν ήμασταν 1 vs 1. Αλλά εμείς καλώς ή κακώς, πρέπει διπλωματικά με συνεργασία να καταφέρουμε κάτι. Σε all out war, 1 vs 1, προφανώς χάνουμε. Έχουν περισσότερο στρατό, όπλα και περισσότερη εμπειρία. Προφανώς, δεν είναι λόγος, να μην πολεμήσουμε, ακόμα και έτσι. Το καθήκον μας πρέπει να το κάνουμε.
Απλά αν θέλουμε να βγούμε κερδισμένοι, πρέπει να βασιστούμε στους άλλους. Π.χ.
Η Τουρκία έχει πολλούς γείτονες, που άπαξ και βρουν ευκαιρία, θα χτυπήσουν. Θα έχει πολλά μέτωπα, άρα δυσκολία να ελέγξει τα εδάφη της.
Και επίσης, έχουμε όλους τους άλλους, που επειδή θα έχουν συμφέροντα, μπορεί να συμμαχήσουν με την Ελλάδα, το poor bullied kid. Θα έχουν την υποστήριξη του κόσμου, θα κερδίσουν διπλωματικά (επειδή και καλά το κάνουν για εμάς) και θα πάρουν μεγάλο μερίδιο της πίτας. Η διπλωματία παίζει σημαντικό ρόλο. Για αυτό και αν χτυπήσουμε αιφνίδια, ακόμα και να εισέβαλλαν πρώτοι στη θάλασσα, αν είμαστε εμείς που θα χύσουμε το πρώτο αίμα, πιο δύσκολα θα έχουμε την "υποστήριξη" των άλλων, δηλαδή πιο δύσκολα θα μπορέσουν να παίξουν το θέατρο τους. Άπαξ και όμως χύσουν αυτοί το πρώτο αίμα (Rambo first blood reference baby), τότε έχει νόημα να κάνουμε την αιφνίδια κίνησή μας. Γιατι, δεν θα το περιμένουν.
Αυτή η ανάλυση φυσικά, από κάποιον που αυτά θα έκανε στο περίπου, στα strategy games, που παίζει καμιά φορα :p (αρκετά συχνά, μην λέω ψέματα)
Επίσης, προφανώς, θα πρέπει να ισχυροποιήσουμε τη Θράκη και να αποτρέψουμε ή να ρυθμίσουμε γρήγορα πιθανά χτυπήματα εκ των έσω. Τόσοι ξένοι εδώ, ένα μερίδιο μπορεί να προκαλέσει αστάθεια.
Όσον αφορά το να αιφνιδιάσουμε πρώτοι, είναι ένα πλάνο που δεν έχει τόσο promise, όμως. Θα είχε αν ήμασταν 1 vs 1. Αλλά εμείς καλώς ή κακώς, πρέπει διπλωματικά με συνεργασία να καταφέρουμε κάτι. Σε all out war, 1 vs 1, προφανώς χάνουμε. Έχουν περισσότερο στρατό, όπλα και περισσότερη εμπειρία. Προφανώς, δεν είναι λόγος, να μην πολεμήσουμε, ακόμα και έτσι. Το καθήκον μας πρέπει να το κάνουμε.
Απλά αν θέλουμε να βγούμε κερδισμένοι, πρέπει να βασιστούμε στους άλλους. Π.χ.
Η Τουρκία έχει πολλούς γείτονες, που άπαξ και βρουν ευκαιρία, θα χτυπήσουν. Θα έχει πολλά μέτωπα, άρα δυσκολία να ελέγξει τα εδάφη της.
Και επίσης, έχουμε όλους τους άλλους, που επειδή θα έχουν συμφέροντα, μπορεί να συμμαχήσουν με την Ελλάδα, το poor bullied kid. Θα έχουν την υποστήριξη του κόσμου, θα κερδίσουν διπλωματικά (επειδή και καλά το κάνουν για εμάς) και θα πάρουν μεγάλο μερίδιο της πίτας. Η διπλωματία παίζει σημαντικό ρόλο. Για αυτό και αν χτυπήσουμε αιφνίδια, ακόμα και να εισέβαλλαν πρώτοι στη θάλασσα, αν είμαστε εμείς που θα χύσουμε το πρώτο αίμα, πιο δύσκολα θα έχουμε την "υποστήριξη" των άλλων, δηλαδή πιο δύσκολα θα μπορέσουν να παίξουν το θέατρο τους. Άπαξ και όμως χύσουν αυτοί το πρώτο αίμα (Rambo first blood reference baby), τότε έχει νόημα να κάνουμε την αιφνίδια κίνησή μας. Γιατι, δεν θα το περιμένουν.
Αυτή η ανάλυση φυσικά, από κάποιον που αυτά θα έκανε στο περίπου, στα strategy games, που παίζει καμιά φορα :p (αρκετά συχνά, μην λέω ψέματα)
GoddamnRight
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο GoddamnRight αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών. Έχει γράψει 339 μηνύματα.
18-12-19
20:26
On topic, δεν πιστεύω να γίνει κανένας πόλεμος. Στο χείριστο σενάριο, χείριστο χείριστο, μπορεί να γίνουν κάποια συμβάντα, αλλά an all out war, μπα δεν παίζει. Ότι ειναι να γίνει, ας γίνει πάντως. Εγώ θα ανταποκριθώ, αν και αυτο έχει αξία, όταν πραγματικά γίνει, γιατί στα λόγια όλοι πρώτοι είμαστε. Και, αυτά που λέτε μερικοί, ότι "αα εγώ δεν πολεμάω για τους πλούσιους και τα συμφέροντα" ψιλολυπηρό. Γιατί αν πολεμήσεις, ακόμα και πατρίδες να μην λογαριάζεις, θα πολεμήσεις για την οικογένειά σου. Πολλοί θα μείνουν πίσω, κάποιος πρέπει να τους υπερασπιστεί. Άδικο ξεάδικο, με νόημα ή χωρίς, αυτό πρέπει να γίνει, ακόμα και αν φας μια βόμβα στο κεφάλι και σβήσεις έτσι για πλάκα, χωρίς να έχεις προλάβει να βγάλεις κιχ.