giannhs2001
Επιφανές μέλος
Ο Ιωάννης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 23 ετών, επαγγέλεται Ιστορικός και μας γράφει απο Κατερίνη (Πιερία). Έχει γράψει 20,328 μηνύματα.
06-08-20
18:34
Η εφαρμογή των κυρώσεων είναι αναγκαία από τον γονέα μόνο σε περιπτώσεις μη κατανόησης από το παιδί και δεν μπορεί να αποτελεί μόνιμη λύση, παραμόνο προσωρινή.
Δεν είναι όλα τα παιδιά το ίδιο, κάποια καταλαβαίνουν πιο εύκολα, έχουν περισσότερες απορίες και είναι πιο προσαρμοστικά.
Οι γονείς που ενδιαφέρονται, δεν λένε μία φορά "μην το κάνεις γιατί θα πάθεις το Y", χρειάζονται παραδείγματα, να λύνεις τις απορίες που μπορεί να προκύψουν να προσαρμώσεις την αιτιολόγηση στο διανοητικό επίπεδο του παιδιού. Το ότι σε κάποιους δεν πέτυχε δεν σημαίνει ότι η όλη λογική σφάλλει, αντίθετα υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που πετυχαίνει.
Το λάθος των γονέων είναι ότι στηρίζουν την όλη διαπαιδαγώγιση του παιδιού τους στο φόβο και τις αρνητικές συνέπειες της μη-υποταγής στην εντολή και έτσι χάνεται το όλο point, μίλησα για αυτό στο προηγούμενο σχόλιο.
Αν ο γονέας ασχοληθεί από νωρίς με το παιδί, σε πρώτη φάση μπορεί να μην κάνει καν κάποιο λάθος, επειδή θα γνωρίζει ήδη τι είναι καλυτερο για αυτό.
Πρέπει να ξέρω γιατί να ακολουθώ τον κανόνα και όχι γιατί "έτσι πρέπει".
Η ωριμότητα των παιδιών καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από την εκπαίδευσή τους και, σε τελική ανάλυση, όσο ανώριμος και αν είναι κάποιος αν γνωρίζει τους νόμους της βαρύτητας δεν θα πηδήξει από τον ουρανοξύστη.
Ελεύθερος άνθρωπος στον δικό μου ορισμό, είναι εκείνος που μπορεί να αποφασίσει το θεμιτό για τον εαυτό του, έχει ισχυρή κριτική ικανότητα (κρίνει και αξιολογεί τα ΠΑΝΤΑ), δεν παρασύρεται από τις μαζικές αντιλήψεις και συνάμα δεν νιώθει την ανάγκη να το κάνει αυτό.
Τώρα θα ξεφύγω λίγο από το θέμα για να απαντήσω αναλυτικά στην δεύτερη παράγραφό σου.
Αυτός που τηρεί τους νόμους μηχανιστικά δεν σκέπτεται, αλλά υπακούει, είναι ρομπότ.
Το να λες "ε, εντάξει ο νόμος είναι εναντίον μου, αλλά οφείλω να υπακούσω" είναι απαξίωση του ίδιου σου του εαυτού.
Αφενός παραδέχεσαι πως καταπιέζεσαι, αφετέρου συναινείς στην καταπίεσή σου, κατά κάποιον τρόπο μαζοχιστικά, τοποθετείς την κοινωνία και το κράτος πάνω από το δίκο σου εγώ.
Δηλαδή αν ας πούμε ένας κινέζος φιλόσοφος θέλει να μπει σε Ευρωπαϊκά websites σε σχέση με την πολιτική φιλοσοφία και το Great Firewall of China του το απαγορεύει δεν πρέπει να καταφύγει σε "παράνομες" πλάγιες μεθόδους για να αποκτήσει πρόσβαση, αλλά να πει "αφού μου το απαγορεύουν οφείλω να αφήσω στην άκρη την έρευνά μου".
Όμοια και στην δική μας κοινωνία υπάρχουν ανάλογες καταστάσεις.
Η παιδεραστία είναι μία απεχθής πράξη που αποδεδειγμένα από έρευνες που έχουμε προκαλεί ψυχιατρικά προβλήματα στα θύματά της και προσωπικά εγώ θλίβομαι όταν βλέπω παιδιά να υποφέρουν από αυτήν.
Αλλά μην συγχέεις τον νόμο της Ταϋλάνδης με τους άλλους.
Στην Ταϋλάνδη σου λέει: Οι σεξουαλικές πράξεις μεταξύ ενηλίκων-παιδιών επιτρέπονται.
Δεν επιβάλλει όμως αυτές τις σεξουαλικές σχέσεις.
Αντίθετα ο νόμος των Κινέζων περί λογοκρισίας, που πραγματώνεται μέσα από το Firewall, σου επιβάλλει την λογοκρισία.
Θα μπω κατευθείαν στην δεύτερη παράγραφο μιας που στην πρώτη συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Αυτή η Αρχή του ο καθένας να κρίνει και να πράττει όπως εκείνος θέλει είναι απόλυτα καταστροφική. Και την βλέπουμε να λειτουργεί εδώ και καιρό στην Ελλάδα με τους πολίτες να μην αφήνουν νόμο όρθιο.. " εγώ πιστεύω ότι ο κορωνοιος είναι ένα παραμύθι και η νυχτερινή απαγόρευση η αρχή μιας δικτατορίας άρα δεν τηρώ τίποτα ". Αυτές είναι οι επιπτώσεις του να γεννιούνται τελείως "ελεύθεροι" άνθρωποι. Στην συγκεκριμένη περίπτωση ( όπως και σε πολλες άλλες ) δεν μπορει η κοινωνία να ανέχεται τα μερικά " αγκάθια " που από την χαζομάρα τους θέτουν σε κίνδυνο τους πάντες και η ελευθερία αυτών των ατόμων ΠΡΕΠΕΙ να καταπατατε. Να θυμίσω εδώ ενδεικτικά τι είπε ο Σωκράτης όταν οι φίλοι του προσπαθούσαν να τον πείσουν να δραπετεύσει " το γεγονός ότι αδικήθηκα από τους συμπολίτες μου δεν αποτελεί δικαιολογία για να καταπατησω τους νόμους της πόλης ". Αυτή πρέπει να είναι η αντίληψη όλων των ανθρώπων.
Διαφωνώ με το " οι άνθρωποι να βάζουν πάνω από την κοινωνία τον εαυτό τους ". Ο άνθρωπος πρέπει να ξέρει ότι εντάσσεται σε ένα εθνικό και κοινωνικό πλαίσιο και για το κοινό καλό ή το καλό της πατρίδος του να θυσιάζεται. Πρώτα τα συμφέροντα της χώρας και της κοινωνίας σου και μετά τα δικά σου.
giannhs2001
Επιφανές μέλος
Ο Ιωάννης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 23 ετών, επαγγέλεται Ιστορικός και μας γράφει απο Κατερίνη (Πιερία). Έχει γράψει 20,328 μηνύματα.
06-08-20
16:13
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Το ζήτημα δεν είναι η πειθαρχία, η πειθαρχία είναι ΕΠΙΒΟΛΗ, άσκηση ΒΙΑΣ.
Όταν λες στο παιδί "Τιμωρία τώρα!" γιατί έφαγε κρυφά δεύτερη γκοφρέτα δεν το συνετίζεις, αλλά το καταστέλλεις βιαίως. Δεν αντιλαμβάνεται ότι το γεγονός πως έφαγε δεύτερη γκοφρέτα έχει αρνητικές συνέπειες για την υγεία του, αντίθετα του δημιουργείς νευρικότητα και οι προσπάθειες να του εξηγήσεις γιατί έπρεπε να πράξει αλλιώς πάνε χαμένες.
Οι πράξεις του θα ορίζονται βάσει φόβου και έτσι χάνεται η ουσία της τιμωρίας, που είναι η αλλαγή του παιδιού προς το καλύτερο και η κατανόηση των σφαλμάτων του.
Αν δώσεις στο παιδί να καταλάβει γιατί δεν έπρεπε να φάει δεύτερη γκοφρέτα οι τιμωρίες δεν προσφέρουν τίποτα, μιας και έχει κάνει κτήμα του, έχει αντιληφθεί, τις συνέπειες της επιπόλαιής του πράξης και την επόμενη φορά δεν θα το ξανακάνει, όχι με τον φόβο τιμωρίας, θα έχει κάνει ιδιοκτησία του το γιατί δεν πρέπει να καταναλώσει δεύτερη γκροφρέτα και έτσι όταν ακόμα και εσύ δεν είσαι παρών, δεν θα φάει παραπάνω από μία.
Ιδιοκτησία του!
Αυτό εφαρμόζεται και στην διαδικασία υιοθέτησης "αξιών", πρέπει να στηρίζεται στην επιχειρηματολογία. Όμοια στην εκπαίδευση, ιδιαίτερα στις μικρές τάξεις, όπου το βάρος δεν δίνεται στην κριτική σκέψη, την σε βάθος κατανόηση και την απόδειξη (Γιατί να ισχύει ο Χ κανόνας/νόρμα; Γιατί να τον/την ακολουθήσω; ).
Αν θες να μεγαλώσεις ελεύθερο άνθρωπο με υψηλού επιπέδου κριτική ικανότητα, δεν τιμωρείς αλλά εξηγείς έχοντας υπομονή.
Οι τιμωρίες και η πειθαρχία είναι μόνο για ακραίες περιπτώσεις παιδιών που δεν καταλαβαίνουν με τίποτα.
Ξαναλέω, εξαρτάται από τους στόχους σου:
Αν θες ένα παιδί που διακατέχεται από τις αξίες του ορθολογισμού και βλέπει την κοινωνία ως μέσο για την εξυπηρέτησή του, εξηγείς.
Αν θες ένα παιδί έρμαιο της δεισιδαιμονίας, των λαϊκών μύθων και της επιβαλλόμενης βλακείας (είτε γονεϊκή, είτε κοινωνική) το οποίο βλέπει τον εαυτό του ως μέσω για την εξηπυρέτηση της κοινωνίας, τιμωρείς και τρομοκρατείς.
Δεν έχεις καθόλου άδικο ως προς αυτό. Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Η βία ( σε πολύ ήπια μορφή εννοείται )όμως πρέπει να είναι ως τελική λύση και οχι ως καμία λύση. Τα παιδιά είναι παιδιά, δοκιμαζουν τα όρια σου, προσπαθούν να βρουν τα κουμπιά σου. Με μόνο λόγια τα παιδιά δεν συμμορφώνονται σε όλα. Μπορεί να το ξανακάνουν και δεύτερη φορά, τότε περνάς στην απειλή των κυρώσεων ( μιας που τα παιδιά ΠΡΕΠΕΙ να μαθαίνουν ότι γενικά στην κοινωνία η κάθε πράξη τους θα έχει θετικές ή αρνητικές συνέπειες που θα πρέπει να αποδέχονται ). Στην τρίτη περίπτωση η εφαρμογή των κυρώσεων ειναι αναγκαία. Άλλωστε μην ξεχνάς ότι τα παιδιά μικρά είναι ανώριμα και σε πολλές περιπτώσεις δεν μπορούν να σκεφτούν ή να κατανοήσουν το λόγο της απαγόρευσης ή παρασύρονται από επιθυμίες. Η διαρκής υποχωρισις δεν κάνει καλό και αν ένας γονιός δεν τηρεί τις κυρώσεις σύντομα θα γίνει υποχείριο. Το έχω δει σε γνωστούς μου αυτό το "εξηγώ μονο δεν μαλώνω " και μέχρι στιγμής σε όλες τις περιπτώσεις δεν λειτούργησε έτσι όπως θα έπρεπε.
Επιπλέον, όταν λέμε ελεύθερο άνθρωπο πρέπει να το διευκρινίσουμε κάπως. εννοούμε το άκρο της αναρχίας; Ο καθένας να κάνει ότι θέλει; Εγώ είμαι υπέρ του να σκέφτονται οι άνθρωποι αλλά είμαι κατά του να μην τηρούν τους νόμους του κράτους ( γιατί δεν τους φαίνονται λογικοί ). Είμαι υπέρ του να μην γεννιούνται άνθρωποι-ρομποτ αλλά είμαι και υπέρ της οικοδόμησης μιας κοινωνιας όπου οι άνθρωποι θα έχουν την αντίληψη " μπορεί να μην μου αρέσει αυτό αλλά θα το τηρήσω επειδή το λένε οι νόμοι ".
Υπάρχουν πάντα οι εξαιρέσεις μιας που μερικοί νόμοι μπορεί να μην ανταποκρίνονται στην λογική όπως παραδείγματος χάριν στην Ταϊλάνδη που είναι νόμιμη κάθε έκφανση της ιεροδουλιας επειδή ολόκληρη η οικονομία της χώρας στηρίζετε στον σεξουαλικο τουρισμό ( πάνε εκεί κάθε λογής 30 αρηδες έως και συνταξιούχοι 80αρηδες και συνουσιάζονται με ανήλικα, γιατί είναι νόμιμο ). εννοείται ΔΕΝ πρέπει κανένας άνθρωπος να σέβεται τέτοιους νομους για αυτό λέω να γεννιούνται μεν πειθαρχημένοι άνθρωποι αλλά όχι ρομπότ.
giannhs2001
Επιφανές μέλος
Ο Ιωάννης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 23 ετών, επαγγέλεται Ιστορικός και μας γράφει απο Κατερίνη (Πιερία). Έχει γράψει 20,328 μηνύματα.
03-08-20
18:56
Προσπάθησα να διαβάσω όσες περισσότερες απόψεις μπορούσα ...
Ένα έχω να πω ,μην κρίνεις για να μην κριθείς.
Μακάρι όσα διάβασα κυρίως από νέα παιδια ,αυτά που αργότερα θα είναι έτοιμα να αποκτήσουν τα δικά τους παιδιά να εφαρμόσουν έστω τα μισά από αυτά που είπαν.
Τότε σίγουρα οι γενιές που θα ακολουθήσουν μπορεί να είναι πολύ καλύτερες από τις ήδη υπάρχουσες .
Αλλα, να ξέρετε η θεωρία από την πράξη στο συγκεκριμένο θέμα απέχει μιλιά μακρυά και είμαι σίγουρη πως όταν αποκτήσετε δικά σας παιδιά θα καταλαβεται τι εννοώ.
Σε αυτά που διάβασα δεν είδα να αναφέρετε πουθενά εκτός από τους γνωστούς παράγοντες που συμβάλουν στην σωστή διαπεδαγωγηση των παιδιών, (που εδώ η λέξη σωστή είναι καθαρά με υποκειμενικό χαρακτήρα γιατί κάθε άνθρωπος το σωστό το εκλαμβάνει με διαφορετικό τρόπο ),το γεγονός ότι ένα ζευγάρι μπορεί να έχει ματώσει στην κυριολεξία για να φέρει ένα παιδί στον κόσμο....συγχωρείστε με αν αναφέρθηκε κάπου και δεν το είδα...
Σε αυτούς τους ανθρώπους όπως και να μεγαλώσουν το παιδί τους , ότι και να του χαρίσουν δεν μπορεί κανένας να τους επιρρίψει ευθύνες για το αποτέλεσμά ..
Γιατί συνήθως τετοια παιδιά μεγαλώνουν σε ενα περιβάλλον που το μόνο που δεν τους χαρίζουν είναι ο κοσμος όλος, αν και με ολα αυτα που έχουν πάρει μπορεί να νομίζουν οτι και αυτός τους ανήκει...
Εγω προσωπικά αυτούς τους ανθρωπους δεν θα τους κρίνω ποτέ, γιατι ξερω πολυ καλά τι σημαίνει μια γυναικά να λαχταρά να φέρει ενα πλασμα στο κοσμο και να του χαρισει τα παντα...
Και γενικός από την μέρα που απέκτησα τα παιδιά μου, το μόνο που με νοιάζει είναι όταν έρθει η ώρα να βγουν μόνα τους στην ζωή, να γυρίσουν και να μας πούνε ένα ευχαριστώ μόνο για τα ηθικά πολεμοφόδια που καταφέραμε και τους δώσαμε ώστε να μπορέσουν σε αυτή την μάχη να είναι έτοιμοι!
Όσο για τα υλικά αγαθά ,που αναφερθήκατε ,είμαι σύμφωνη στο ότι και για έμενα έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στο πόσα παιδιά θα κάνω και το πότε......Δεν έχει σημασία αν θα είναι πολλά ή λίγα αυτά που θα προσφέρει ενας γονιός ,σημασία έχει να μπορέσει να τα μοιράσει δίκαια ώστε να μην αδικηθεί κανένα ...
Μακάρι όλοι να είναι αυστηροί με τα παιδιά τους. Έχει παραγίνει το κακό με τους απείθαρχους νέους που δεν σέβονται κανέναν νόμο και κανέναν συνάνθρωπο τους. Το γνωστό " ελληνικό φιλότιμο " με την πάροδο του χρόνου γίνεται θρύψαλα.
Συμφωνώ ότι πράγματι μερικοί κοπιάζουν να τεκνοποιήσουν αλλά αυτό δεν αποτελεί κάποια δικαιολογία για να μην μάθεις σωστούς τρόπους στα παιδιά σου και να μην τα αφήσεις να γίνουν αγρίμια. Ο κάθε γονιός οφείλει να πειθαρχεί σωστά τα παιδιά του και να τα μάθει από μικρά να υπακούνε σε νόμους και κανόνες και στο ότι πάντα θα υπάρχουν συνέπειες στις πράξεις τους που πρέπει να δέχονται είτε είναι θετικές είτε είναι αρνητικές. Και το κυριότερο να δίνονται Ελληνικές αξίες και αρχές. Να μεγαλώνουν οι γονείς ξανά Έλληνες και Ελληνίδες όχι "παιδιά του κόσμου" μαθαίνοντας και συνεχίζοντας την Ελληνική παράδοση μας. Γιατί αν δεν γίνουν όλα αυτά τότε πληρώνουν τις επιπτώσεις άλλοι με πρώτα τους δασκάλους. Στα παλιά τα χρόνια είχε ο δάσκαλος τον βούρδουλα και ήσουν δεν ήσουν κακομαθημένο καθόσουν παναγίτσα. Τώρα πλέον οι δάσκαλοι γίνονται ο σάκος του μποξ των παιδιών μιας που δεν έχουν την δυνατότητα της αποβολής όπως οι καθηγητές της μέσης δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και όλα γιατί μερικοί γονείς είναι ανεύθυνοι. Και αργότερα που κλαίγονται για να μην πάνε στρατό και δεν θέλουν να τους κουρέψουν το μαλλάκι τους και να υπακούνε εντολές από ανωτέρους.
Η παιδεία που λαμβάνει ο άνθρωπος μέσα στο σπίτι είναι καίριας σημασίας. Δεν μπορεί το σχολείο μόνο του να κάνει δουλειά αν οι γονείς μεγαλώνουν παιδιά σαν πρίγκιπες. Όλοι θέλουν να εξασφαλίζουν τα πάντα στα παιδιά τους για αυτό και πολύ δουλεύουν σαν σκλάβοι από το πρωί έως το βράδυ και θυσιάζουν την ζωή για να εξασφαλίσουν το μέλλον των παιδιών τους ( και νομίζω όλοι θα το κάναμε ) αλλά τίποτα δεν αποτελεί δικαιολογία για μην βγαίνουν παιδιά πειθαρχημένα, κόσμια με τρόπους και με Ελληνική συνείδηση.
giannhs2001
Επιφανές μέλος
Ο Ιωάννης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 23 ετών, επαγγέλεται Ιστορικός και μας γράφει απο Κατερίνη (Πιερία). Έχει γράψει 20,328 μηνύματα.
03-08-20
14:25
Νομίζω ότι γενικά έχουμε μία παράδοση στις αποτυχημένες γενιές γονέων και η κατάσταση όσο πάει μόνο χειρότερη γίνεται. Γεννιούνται πολυ ευαίσθητα και κακομαθημένα παιδιά στις μέρες μας και το βλέπω συχνά. Είναι αυτό το " δεν χαλάω χατίρια όσο είναι μωρά " που κάνει την ζημιά μιας που τότε το παιδί διαμορφώνει την προσωπικότητα του συχνά. Αν δεν μπουν όρια εξαρχής το παιχνίδι χάθηκε. Σύμφωνα με έρευνες του parenting magazine το 56% των γονέων δήλωσαν ότι τα παιδιά σήμερα είναι πιο κακομαθημένα από ότι ήταν αυτοί. Δεν βγαίνουν πειθαρχημένοι πολίτες ιδίως στην Νότια Ευρώπη και στις ΗΠΑ.