giannhs2001
Επιφανές μέλος
Ο Ιωάννης αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 22 ετών, επαγγέλεται Ιστορικός και μας γράφει απο Κατερίνη (Πιερία). Έχει γράψει 17,984 μηνύματα.
06-08-20
16:13
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Το ζήτημα δεν είναι η πειθαρχία, η πειθαρχία είναι ΕΠΙΒΟΛΗ, άσκηση ΒΙΑΣ.
Όταν λες στο παιδί "Τιμωρία τώρα!" γιατί έφαγε κρυφά δεύτερη γκοφρέτα δεν το συνετίζεις, αλλά το καταστέλλεις βιαίως. Δεν αντιλαμβάνεται ότι το γεγονός πως έφαγε δεύτερη γκοφρέτα έχει αρνητικές συνέπειες για την υγεία του, αντίθετα του δημιουργείς νευρικότητα και οι προσπάθειες να του εξηγήσεις γιατί έπρεπε να πράξει αλλιώς πάνε χαμένες.
Οι πράξεις του θα ορίζονται βάσει φόβου και έτσι χάνεται η ουσία της τιμωρίας, που είναι η αλλαγή του παιδιού προς το καλύτερο και η κατανόηση των σφαλμάτων του.
Αν δώσεις στο παιδί να καταλάβει γιατί δεν έπρεπε να φάει δεύτερη γκοφρέτα οι τιμωρίες δεν προσφέρουν τίποτα, μιας και έχει κάνει κτήμα του, έχει αντιληφθεί, τις συνέπειες της επιπόλαιής του πράξης και την επόμενη φορά δεν θα το ξανακάνει, όχι με τον φόβο τιμωρίας, θα έχει κάνει ιδιοκτησία του το γιατί δεν πρέπει να καταναλώσει δεύτερη γκροφρέτα και έτσι όταν ακόμα και εσύ δεν είσαι παρών, δεν θα φάει παραπάνω από μία.
Ιδιοκτησία του!
Αυτό εφαρμόζεται και στην διαδικασία υιοθέτησης "αξιών", πρέπει να στηρίζεται στην επιχειρηματολογία. Όμοια στην εκπαίδευση, ιδιαίτερα στις μικρές τάξεις, όπου το βάρος δεν δίνεται στην κριτική σκέψη, την σε βάθος κατανόηση και την απόδειξη (Γιατί να ισχύει ο Χ κανόνας/νόρμα; Γιατί να τον/την ακολουθήσω; ).
Αν θες να μεγαλώσεις ελεύθερο άνθρωπο με υψηλού επιπέδου κριτική ικανότητα, δεν τιμωρείς αλλά εξηγείς έχοντας υπομονή.
Οι τιμωρίες και η πειθαρχία είναι μόνο για ακραίες περιπτώσεις παιδιών που δεν καταλαβαίνουν με τίποτα.
Ξαναλέω, εξαρτάται από τους στόχους σου:
Αν θες ένα παιδί που διακατέχεται από τις αξίες του ορθολογισμού και βλέπει την κοινωνία ως μέσο για την εξυπηρέτησή του, εξηγείς.
Αν θες ένα παιδί έρμαιο της δεισιδαιμονίας, των λαϊκών μύθων και της επιβαλλόμενης βλακείας (είτε γονεϊκή, είτε κοινωνική) το οποίο βλέπει τον εαυτό του ως μέσω για την εξηπυρέτηση της κοινωνίας, τιμωρείς και τρομοκρατείς.
Δεν έχεις καθόλου άδικο ως προς αυτό. Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Η βία ( σε πολύ ήπια μορφή εννοείται )όμως πρέπει να είναι ως τελική λύση και οχι ως καμία λύση. Τα παιδιά είναι παιδιά, δοκιμαζουν τα όρια σου, προσπαθούν να βρουν τα κουμπιά σου. Με μόνο λόγια τα παιδιά δεν συμμορφώνονται σε όλα. Μπορεί να το ξανακάνουν και δεύτερη φορά, τότε περνάς στην απειλή των κυρώσεων ( μιας που τα παιδιά ΠΡΕΠΕΙ να μαθαίνουν ότι γενικά στην κοινωνία η κάθε πράξη τους θα έχει θετικές ή αρνητικές συνέπειες που θα πρέπει να αποδέχονται ). Στην τρίτη περίπτωση η εφαρμογή των κυρώσεων ειναι αναγκαία. Άλλωστε μην ξεχνάς ότι τα παιδιά μικρά είναι ανώριμα και σε πολλές περιπτώσεις δεν μπορούν να σκεφτούν ή να κατανοήσουν το λόγο της απαγόρευσης ή παρασύρονται από επιθυμίες. Η διαρκής υποχωρισις δεν κάνει καλό και αν ένας γονιός δεν τηρεί τις κυρώσεις σύντομα θα γίνει υποχείριο. Το έχω δει σε γνωστούς μου αυτό το "εξηγώ μονο δεν μαλώνω " και μέχρι στιγμής σε όλες τις περιπτώσεις δεν λειτούργησε έτσι όπως θα έπρεπε.
Επιπλέον, όταν λέμε ελεύθερο άνθρωπο πρέπει να το διευκρινίσουμε κάπως. εννοούμε το άκρο της αναρχίας; Ο καθένας να κάνει ότι θέλει; Εγώ είμαι υπέρ του να σκέφτονται οι άνθρωποι αλλά είμαι κατά του να μην τηρούν τους νόμους του κράτους ( γιατί δεν τους φαίνονται λογικοί ). Είμαι υπέρ του να μην γεννιούνται άνθρωποι-ρομποτ αλλά είμαι και υπέρ της οικοδόμησης μιας κοινωνιας όπου οι άνθρωποι θα έχουν την αντίληψη " μπορεί να μην μου αρέσει αυτό αλλά θα το τηρήσω επειδή το λένε οι νόμοι ".
Υπάρχουν πάντα οι εξαιρέσεις μιας που μερικοί νόμοι μπορεί να μην ανταποκρίνονται στην λογική όπως παραδείγματος χάριν στην Ταϊλάνδη που είναι νόμιμη κάθε έκφανση της ιεροδουλιας επειδή ολόκληρη η οικονομία της χώρας στηρίζετε στον σεξουαλικο τουρισμό ( πάνε εκεί κάθε λογής 30 αρηδες έως και συνταξιούχοι 80αρηδες και συνουσιάζονται με ανήλικα, γιατί είναι νόμιμο ). εννοείται ΔΕΝ πρέπει κανένας άνθρωπος να σέβεται τέτοιους νομους για αυτό λέω να γεννιούνται μεν πειθαρχημένοι άνθρωποι αλλά όχι ρομπότ.
giannhs2001
Επιφανές μέλος
Ο Ιωάννης αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 22 ετών, επαγγέλεται Ιστορικός και μας γράφει απο Κατερίνη (Πιερία). Έχει γράψει 17,984 μηνύματα.
03-08-20
18:56
Προσπάθησα να διαβάσω όσες περισσότερες απόψεις μπορούσα ...
Ένα έχω να πω ,μην κρίνεις για να μην κριθείς.
Μακάρι όσα διάβασα κυρίως από νέα παιδια ,αυτά που αργότερα θα είναι έτοιμα να αποκτήσουν τα δικά τους παιδιά να εφαρμόσουν έστω τα μισά από αυτά που είπαν.
Τότε σίγουρα οι γενιές που θα ακολουθήσουν μπορεί να είναι πολύ καλύτερες από τις ήδη υπάρχουσες .
Αλλα, να ξέρετε η θεωρία από την πράξη στο συγκεκριμένο θέμα απέχει μιλιά μακρυά και είμαι σίγουρη πως όταν αποκτήσετε δικά σας παιδιά θα καταλαβεται τι εννοώ.
Σε αυτά που διάβασα δεν είδα να αναφέρετε πουθενά εκτός από τους γνωστούς παράγοντες που συμβάλουν στην σωστή διαπεδαγωγηση των παιδιών, (που εδώ η λέξη σωστή είναι καθαρά με υποκειμενικό χαρακτήρα γιατί κάθε άνθρωπος το σωστό το εκλαμβάνει με διαφορετικό τρόπο ),το γεγονός ότι ένα ζευγάρι μπορεί να έχει ματώσει στην κυριολεξία για να φέρει ένα παιδί στον κόσμο....συγχωρείστε με αν αναφέρθηκε κάπου και δεν το είδα...
Σε αυτούς τους ανθρώπους όπως και να μεγαλώσουν το παιδί τους , ότι και να του χαρίσουν δεν μπορεί κανένας να τους επιρρίψει ευθύνες για το αποτέλεσμά ..
Γιατί συνήθως τετοια παιδιά μεγαλώνουν σε ενα περιβάλλον που το μόνο που δεν τους χαρίζουν είναι ο κοσμος όλος, αν και με ολα αυτα που έχουν πάρει μπορεί να νομίζουν οτι και αυτός τους ανήκει...
Εγω προσωπικά αυτούς τους ανθρωπους δεν θα τους κρίνω ποτέ, γιατι ξερω πολυ καλά τι σημαίνει μια γυναικά να λαχταρά να φέρει ενα πλασμα στο κοσμο και να του χαρισει τα παντα...
Και γενικός από την μέρα που απέκτησα τα παιδιά μου, το μόνο που με νοιάζει είναι όταν έρθει η ώρα να βγουν μόνα τους στην ζωή, να γυρίσουν και να μας πούνε ένα ευχαριστώ μόνο για τα ηθικά πολεμοφόδια που καταφέραμε και τους δώσαμε ώστε να μπορέσουν σε αυτή την μάχη να είναι έτοιμοι!
Όσο για τα υλικά αγαθά ,που αναφερθήκατε ,είμαι σύμφωνη στο ότι και για έμενα έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στο πόσα παιδιά θα κάνω και το πότε......Δεν έχει σημασία αν θα είναι πολλά ή λίγα αυτά που θα προσφέρει ενας γονιός ,σημασία έχει να μπορέσει να τα μοιράσει δίκαια ώστε να μην αδικηθεί κανένα ...
Μακάρι όλοι να είναι αυστηροί με τα παιδιά τους. Έχει παραγίνει το κακό με τους απείθαρχους νέους που δεν σέβονται κανέναν νόμο και κανέναν συνάνθρωπο τους. Το γνωστό " ελληνικό φιλότιμο " με την πάροδο του χρόνου γίνεται θρύψαλα.
Συμφωνώ ότι πράγματι μερικοί κοπιάζουν να τεκνοποιήσουν αλλά αυτό δεν αποτελεί κάποια δικαιολογία για να μην μάθεις σωστούς τρόπους στα παιδιά σου και να μην τα αφήσεις να γίνουν αγρίμια. Ο κάθε γονιός οφείλει να πειθαρχεί σωστά τα παιδιά του και να τα μάθει από μικρά να υπακούνε σε νόμους και κανόνες και στο ότι πάντα θα υπάρχουν συνέπειες στις πράξεις τους που πρέπει να δέχονται είτε είναι θετικές είτε είναι αρνητικές. Και το κυριότερο να δίνονται Ελληνικές αξίες και αρχές. Να μεγαλώνουν οι γονείς ξανά Έλληνες και Ελληνίδες όχι "παιδιά του κόσμου" μαθαίνοντας και συνεχίζοντας την Ελληνική παράδοση μας. Γιατί αν δεν γίνουν όλα αυτά τότε πληρώνουν τις επιπτώσεις άλλοι με πρώτα τους δασκάλους. Στα παλιά τα χρόνια είχε ο δάσκαλος τον βούρδουλα και ήσουν δεν ήσουν κακομαθημένο καθόσουν παναγίτσα. Τώρα πλέον οι δάσκαλοι γίνονται ο σάκος του μποξ των παιδιών μιας που δεν έχουν την δυνατότητα της αποβολής όπως οι καθηγητές της μέσης δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και όλα γιατί μερικοί γονείς είναι ανεύθυνοι. Και αργότερα που κλαίγονται για να μην πάνε στρατό και δεν θέλουν να τους κουρέψουν το μαλλάκι τους και να υπακούνε εντολές από ανωτέρους.
Η παιδεία που λαμβάνει ο άνθρωπος μέσα στο σπίτι είναι καίριας σημασίας. Δεν μπορεί το σχολείο μόνο του να κάνει δουλειά αν οι γονείς μεγαλώνουν παιδιά σαν πρίγκιπες. Όλοι θέλουν να εξασφαλίζουν τα πάντα στα παιδιά τους για αυτό και πολύ δουλεύουν σαν σκλάβοι από το πρωί έως το βράδυ και θυσιάζουν την ζωή για να εξασφαλίσουν το μέλλον των παιδιών τους ( και νομίζω όλοι θα το κάναμε ) αλλά τίποτα δεν αποτελεί δικαιολογία για μην βγαίνουν παιδιά πειθαρχημένα, κόσμια με τρόπους και με Ελληνική συνείδηση.
giannhs2001
Επιφανές μέλος
Ο Ιωάννης αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 22 ετών, επαγγέλεται Ιστορικός και μας γράφει απο Κατερίνη (Πιερία). Έχει γράψει 17,984 μηνύματα.
03-08-20
15:11
Έχω διαβάσει κάπου ότι ακόμα και το πως χειρίζονται τις ανάγκες του παιδιού ως μωρό οι γονείς το διαμορφώνει. Κάτι του στυλ, αν δεν το άφηνες να περιμένει λίγο για την κρέμα του και ικανοποιούσες γρήγορα την παρόρμησή του, δεν αναπτυσσόταν η υπομονή του με συνέπειες στην εφηβική και ενήλικη ζωή κτλ.
το κοροιδεύουμε αλλά θα μπορούσε να έχει και αυτό μία κάποια βάση. Γενικότερα οτιδήποτε λένε οι σύγχρονοι επιστήμονες της παιδοψυχολογίας οι γονείς πάντα κάνουν τα αντίθετα.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Δε νομίζω ότι οι κακομαθημένοι νέοι είναι αποκλειστική ευθύνη των γονέων πια. Περισσότερο αποτελούν αντανάκλαση της σύγχρονης ανεπτυγμένης κοινωνίας, όπου κατά κανόνα θα γεννηθείς σ' ένα ασφαλές μέρος με στέγη, άφθονη τροφή, νερό, έπιπλα, ρούχα, ρεύμα, τηλέφωνο, ίντερνετ, πρόσβαση στην εκπαίδευση κ.ό.κ. Όλα αυτά ασυνείδητα τα θεωρούμε δεδομένα και αυτομάτως παύουν να μας συγκινούν. Και όσο μεγαλύτερη η ευημερία του τόπου, τόσο πιο επιλεκτικοί και απαιτητικοί γίνονται οι άνθρωποι. Σπίτι, εξοχικό, αυτοκίνητο για μες στην πόλη, αυτοκίνητο για μεγάλα ταξίδια, διακοπές κάθε καλοκαίρι σε νησί ή εξωτερικό, καινούργια ρούχα γιατί βαρεθήκαμε τα παλιά, ποιο μεικαπ στρώνει καλύτερα και γιατί η κομμώτρια δεν πέτυχε τη σωστή απόχρωση στο ρεφλέ. Έτσι είναι η ζωή, γιατί ο άνθρωπος μονίμως θέλει να τη βελτιώσει, να αισθάνεται ότι υπάρχει κάποια αλλαγή προς το καλύτερο και πολυτελέστερο. Από εκεί κι έπειτα, αν έχεις καλούς γονείς θα είσαι πιο προσγειωμένος, λιγότερο εξαρτημένος απ' τα λεφτά και το image και πιο προσαρμοστικός σε μια δύσκολη κατάσταση, θα κάνεις ίσως μια δουλειά που οι περισσότεροι λένε "ίου, βρωμάει/είναι ντροπή/κλπ κλπ" και θα έχεις υψηλότερες αξίες και ιδανικά. Από εκεί κι έπειτα όσο αυστηρός κι αν είναι ο γονέας, κανένα παιδί δεν επιθυμεί να έχει φτωχότερο βιοτικό επίπεδο απ' αυτό που του δόθηκε απ' την οικογένειά του, απλώς με τη σωστή ανατροφή μαθαίνεις να το αντιμετωπίζεις καλύτερα εάν σου συμβεί.
για εμάς τους φτωχούληδες κάτι τέτοια δεν ισχύουν
giannhs2001
Επιφανές μέλος
Ο Ιωάννης αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 22 ετών, επαγγέλεται Ιστορικός και μας γράφει απο Κατερίνη (Πιερία). Έχει γράψει 17,984 μηνύματα.
03-08-20
14:25
Νομίζω ότι γενικά έχουμε μία παράδοση στις αποτυχημένες γενιές γονέων και η κατάσταση όσο πάει μόνο χειρότερη γίνεται. Γεννιούνται πολυ ευαίσθητα και κακομαθημένα παιδιά στις μέρες μας και το βλέπω συχνά. Είναι αυτό το " δεν χαλάω χατίρια όσο είναι μωρά " που κάνει την ζημιά μιας που τότε το παιδί διαμορφώνει την προσωπικότητα του συχνά. Αν δεν μπουν όρια εξαρχής το παιχνίδι χάθηκε. Σύμφωνα με έρευνες του parenting magazine το 56% των γονέων δήλωσαν ότι τα παιδιά σήμερα είναι πιο κακομαθημένα από ότι ήταν αυτοί. Δεν βγαίνουν πειθαρχημένοι πολίτες ιδίως στην Νότια Ευρώπη και στις ΗΠΑ.