Βλα
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Βλαδίμηρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 29 ετών και επαγγέλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 1,637 μηνύματα.
16-08-20
21:24
Φίλε μου, το δράμα σου δεν έχει προηγούμενο! Ζήτησες πραγματικά οι γυναίκες να πληρώνουν διατροφή στις περιπτώσεις που ο άντρας ήθελε παιδί και η γυναίκα όχι; Ρωτώ γιατί όσο κι αν το βλέπω, δεν μπορώ να το πιστέψω ότι ειπώθηκε τέτοιο πράγμα. Ζούμε σε μια κοινωνία με στερεότυπα και, όπως συνηθίζεται, αυτά βαραίνουν τις γυναίκες και όχι τους άντρες. Δεν ήταν μακρυά ο καιρός που οι γυναίκες δεν ψήφιζαν καν, ή δεν εκλέγονταν στο κοινοβούλιο, ενώ ακόμα και σήμερα το αυτονόητο δικαίωμα της έκτρωσης είναι υπό διεκδίκηση σε πολλές χώρες. Η αυτοδιάθεση του σώματος δεν είναι ένα χαρτί που το παίζεις όποτε σε συμφέρει, είναι κάτι που αφορά όλους τους ανθρώπους 24 ώρες το 24ωρο.
Όσο για το επιχείρημα παραπάνω, είναι αλήθεια ότι δεν μπορεί να υπάρξει μια ιδανική λύση. Θεωρείς ότι αυτό είναι αρκετό για να δικαιώσει την απαγόρευση των εκτρώσεων και όλα τα δεινά που θα έφερνε μια τέτοια απόφαση; Αν ναι, τότε περιμένω να μου εξηγήσεις πως στο διάολο μπορεί να ισχύει κάτι τέτοιο. Εγώ θεωρώ τους εαυτούς μας τυχερούς που το κόστος για κάτι τόσο σημαντικό όσο το δικαίωμα στην έκτρωση είναι τόσο μικρό: Δηλαδή μια τυπική χρηματική υποστήριξη, που εντέλει θα πάνε στην ανατροφή ενός παιδιού με το οποίο συνδέεσαι με κάποιο τρόπο. Στην τελική μπορείς και να μην το κάνεις, αν σου είναι μια τόσο ανυπόφορη ευθύνη. Πόσοι πατεράδες εξαφανίζονται και δεν τους καίγεται καρφί για το τι κάνουν και πως ζουν τα παιδιά τους; Μπορούμε να ακολουθήσουμε το παράδειγμα τους.
Όσο για το επιχείρημα παραπάνω, είναι αλήθεια ότι δεν μπορεί να υπάρξει μια ιδανική λύση. Θεωρείς ότι αυτό είναι αρκετό για να δικαιώσει την απαγόρευση των εκτρώσεων και όλα τα δεινά που θα έφερνε μια τέτοια απόφαση; Αν ναι, τότε περιμένω να μου εξηγήσεις πως στο διάολο μπορεί να ισχύει κάτι τέτοιο. Εγώ θεωρώ τους εαυτούς μας τυχερούς που το κόστος για κάτι τόσο σημαντικό όσο το δικαίωμα στην έκτρωση είναι τόσο μικρό: Δηλαδή μια τυπική χρηματική υποστήριξη, που εντέλει θα πάνε στην ανατροφή ενός παιδιού με το οποίο συνδέεσαι με κάποιο τρόπο. Στην τελική μπορείς και να μην το κάνεις, αν σου είναι μια τόσο ανυπόφορη ευθύνη. Πόσοι πατεράδες εξαφανίζονται και δεν τους καίγεται καρφί για το τι κάνουν και πως ζουν τα παιδιά τους; Μπορούμε να ακολουθήσουμε το παράδειγμα τους.
Βλα
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Βλαδίμηρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 29 ετών και επαγγέλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 1,637 μηνύματα.
16-08-20
20:30
Είδα ένα σχόλιο του Τόλη και πραγματικά μου άρεσε πολύ και θέλω να δω τι έχουν να μας πούνε εδώ οι νέοι μας φίλοι/ες.
Λέτε για την αυτοδιάθεση του γυναικείου κορμιού σωστά; Αν θέλει μια γυναίκα το ριχνει χωρίς συναίνεση αφού σε αυτήν ανήκει το σώμα, is that right?
Ωραία πολύ σωστά. Πάμε όμως σε ένα αντίστοιχο θέμα. Τι γίνεται αν η γυναίκα θέλει το παιδί και ο άντρας όχι; Τα όνειρα του άντρα έχουν κάποιαν σημασία; γιατί να υποχρεωθεί να δουλεύει ως τα 18 για να πληρώνει τις διατροφές για ένα λάθος όπως είπατε, που όλοι στο μεταξύ κάνουμε λάθη όπως πάλι είπατε. Θα ήθελα πολύ να μας δώσουν μια σαφή απάντησις τα παιδιά περί αυτού του ζητήματος.
Προσοχή, να τονισω ότι αυτές δεν είναι δικές μου απόψεις είναι απλά μια απάντηση στους υπέρ των εκτρώσεων με βάση τα όσα οι ΊΔΙΟΙ γράφουν.
Η περίπτωση αυτή είναι ιδιαίτερη και όχι πολύ συνηθισμένη. Πράγματι δεν μπορεί να βρεθεί εύκολα μια λύση όπως σε κάθε σοβαρό πρόβλημα. Ωστόσο αν υπάρχει καλή διάθεση και απ' τις δύο πλευρές, ο ρόλος του πατέρα μπορεί να περιοριστεί απλά σε μια οικονομική υποστήριξη κάτι που είναι γενικά καλό να συμβαίνει εφόσον υπάρχει και ένα παιδί στη μέση. Αν ο πατέρας δεν θέλει να κάνει ούτε καν αυτό, ο νόμος οφείλει να υπερασπιστεί τη γυναίκα και το παιδί, κάτι που μου φαίνεται σωστό γιατί ακόμη κι αν ο πατέρας αρνείται αυτό το ρόλο, υπάρχει ένα παιδί που πρέπει να προστατευτεί. Αυτή η περίπτωση είναι δεν είναι τόσο συχνή όσο οι αντίθετες περιπτώσεις και είναι ίσως η μόνη που μπορεί να επικαλεστεί ένας συντηρητικός για να υποστηρίξει τις απόψεις του. Αλλά που το πας; Θεωρείς ότι αυτό είναι αρκετό για να απαγορευτούν οι εκτρώσεις; Ας βάλουμε σε μια ζυγαριά τα προβλήματα που δημιουργεί η απουσία εκτρώσεων και τα προβλήματα που δημιουργεί η παρουσία εκτρώσεων, ας δούμε συγκριτικά πως ήταν ο κόσμος στο παρελθόν και πως τώρα, τι συμβαίνει σε χώρες που δεν υπάρχει δικαίωμα έκτρωσης και σε άλλες που υπάρχει και νομίζω ότι νομοτελειακά θα καταλήξουμε όλοι στην ίδια απάντηση. Δεν χρειάζεται καν να πω ποια είναι αυτή.
Βλα
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Βλαδίμηρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 29 ετών και επαγγέλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 1,637 μηνύματα.
15-08-20
21:04
Ειναι ένα πρόσωπο, δηλαδή έχει ταυτότητα, δεν είναι μόνο μια μάζα κυττάρων, και μπορεί να έχει δικά του συμφέροντα.
Βλα
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Βλαδίμηρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 29 ετών και επαγγέλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 1,637 μηνύματα.
15-08-20
20:12
Κι εσύ μια μάζα κυττάρων είσαι που για τεχνικούς λόγους σε αποκαλούν άνθρωπο και σου παρέχουν κάποια δικαιώματα. Ο τεχνικός λόγος έχει να κάνει κυρίως με την οικονομική σου δυνατότητα να παράγεις ΑΕΠ.
Από τη στιγμή λοιπόν που συμφέρει οικονομικά, η έκτρωση θα γίνεται κι ας χτυπιούνται όσοι χτυπιούνται. Είναι η έκτρωση φόνος; Ναι. Είναι ο φόβος επιτρεπτός κοινωνικά όταν ειναι οικονομικά βιώσιμος; Ναι, βλέπε πόλεμος. Άρα η έκτρωση θα γίνεται.
Πάντως το άλμα από το γεγονός ότι είμαστε μια μάζα κυττάρων στο ότι η καταστροφή μιας μάζας κυττάρων είναι φόνος είναι πολύ μεγάλο. Με αυτό το σκεπτικό ακόμα όταν κόβω ένα λουλούδι διαπράττω έναν φόνο. Στην πραγματικότητα αυτό που λες έχει και μερικές ακόμα υπόρρητες σκέψεις, ότι η περίπτωση μιας μάζας κυττάρων που σχηματίζουν ένα έμβρυο σίγουρα είναι διαφορετική περίπτωση από το λουλούδι.
Και κατά κύριο λόγο αυτή η εντύπωση δημιουργείται από μια γνωστή ρητορική στο debate περί αμβλώσεων, ότι δηλαδή ένα έμβρυο μερικών εβδομάδων μπορεί να έχει δικά του συμφέροντα (συμπεριλαμβανομένου και του πιο βασικού για κάθε άνθρωπο, την επιβίωση).
Τα λέω αυτά γιατί μόνο με αυτή την προϋπόθεση μπορώ να κατανοήσω την άμβλωση ως "αφαίρεση ζωής" ή "φόνο", ότι δηλαδή το έμβρυο αντιμετωπίζεται σαν ένα αγέννητο ηθικό πρόσωπο που η άμβλωση παραβιάζει το πιο θεμελιώδες δικαίωμα κάθε ανθρώπου, το δικαίωμα να ζει.
Επομένως αν θες να συνεχίζεις να υποστηρίζεις αυτή την άποψη, πρέπει με κάποιον τρόπο να μας πείσεις ότι πράγματι μια μάζα κυττάρων μέσα στο σώμα μιας γυναίκας μπορούν να συνιστούν ένα ηθικό πρόσωπο, κάτι που μου φαίνεται εξαιρετικά δύσκολο